Чекајќи го Годо

Тоа прашање никогаш не си го поставувам бидејќи навистина е депресивно, деструктивно и неизбежно води во очај и резигнација. Наместо тоа се трудам да му најдам совршено место на денот во мозаикот на животот и да се врежам подлабоко во кората на дрвото на иднината. Прави работи по кои ќе те помната тие после тебе. Отвори на зевзек. Таму има еден прекрасен стих од последната (мислам дека е од последната, наградената од Рамковски фондацијата, не ме земај за збор)негова стихозбирка. Стихот е генијален, како и самиот Ренџов.

Јас не сакам
да знам кој сум,
туку
кој ќе бидам
тогаш
кога не ќе бидам



Изменето од Andjelina - 06.Октомври.2009 во 23:58

ВОЛШЕБНО е посоодветен збор од чудно. Целта на поезијата не е да зачуди туку да восхити.

Изменето од Andjelina - 06.Октомври.2009 во 23:59

Monuska напиша: уште еднаш

ти го враќам и уште едн од мене ама помножен со илјада бидејќи повеќе го заслужуваш.

Изменето од majstorce62 - 04.Јануари.2008 во 18:20

Темата е твоја и, ако не забележа , само со тебе дискутирам на оваа релација - „Годо и апсурдот на чекањето“
Секому според заслугите. Или повеќе ти се допаѓа принципот на твојата професорка?

Изменето од majstorce62 - 04.Јануари.2008 во 23:03

Monuska напиша: Во право си... продолжи со комплиментите . Стварно зошто на луѓево не им се допаѓа темава?

Што ќе има поголема гледаност ако во исто време се прикажува на два разнични канали: Шпанска серија или Чекајќи го Годо?

Monuska напиша: , се смеам и плачам исовремено, одговорот го знаеш, и тој е истовремено смешен и трагичен

Можеби луѓето не ја сфаќаат убавината на чекањето?

Изменето од majstorce62 - 05.Јануари.2008 во 00:58

Monuska напиша: Можеби... за мене, да се надевам, да копнеам по нешто, да исчекувам дури, ми е важно зошто тогаш знам дека тоа нешто (или некој) навистина ми треба. Да, убаво е на некој начин... само да не стане навика. Зошто тогаш би ја заборавиле пораката на Бекет нели, да не си го чекаш животот, да си го живееш...

Ако чекањето ти стане навика ќе те изолира од средината и ќе те оттуѓи од неа. Не мислев на задоволство од такво чекање. Очекување на нешто убаво за кое активно се подготвуваш. Како на приме полагањето на државна матура. Како го доживуваш чекањето на тој момент. Имаш страв или си нестрплива што побрзо да се случи? Мислам дека таквото чекање носи одредена доза задоволство и те движи напред, ти го активира целото битие.