Ваша поезија

Izgubena Radost

                 Eden list, eden zbor,

                 so edna nadez se preocuvaat

                 nejzinite misli i cuvstva

                 vo pisuvanje.

                 Zivej so ljubov za da bides ljubena,

                 so nadez za da bides posrekna za

                 podobra idnina.

                 Melanhonija, bezdushnost, bes

                 se nasobralo vo nea.

                 Glavobolka koja postojano

                 ja goni i pridushuva.

                 Samouckite vrati na nejzinoto srce

                 se ispukani i potemneti....

                 surovoto minato go zasidalo nejzinoto

                 srce so bigoren kamen.

                 So izgubena smetka na vremeto,

                 zatvorena megu cetiri sida,

                 so oci obzemeni od kopnez,

                 bez socuvstvo na lugeto sto ednas veke minuvale

                 po svetlosnata pateka ...........

                 Taa go stiska so dlaboka sila

                 penkaloto da potece tronka krv i od nego

                 kako i od nejzinoto srce

                 za da ja dokaze taa svoja bezdushnost

                 skriena dlaboko vo nezjinoto mlado telo....

                 Taa, ne se cuvtsvuva otfrlena od nikogo i nishto,

                 no... cuvstvuva kako gi otfrla site okolu nea licno taa...

                 devojkata so zeleni oci, devojkata koja se prepushta

                 na drushtvoto od bolka, bezdushnosti bes.

                 Taa... ne e poveke onaa devojka shto nekogash bese.

                 Zivotot sepak go stori svoteto....

                 Luznite i tragite go napravija svoeto isto....

                 Boze, zarem taa sakashe seto toa da se sluci...

                 Boze, te molam sepak pomogni i....

VECHERVA

Vecherva...vecherva... jas sum zemjata pod nozete tvoi
vechera...vecherva... sum na moite kolena kleknati
vecherva...nauchiv da polzam
zatoa sto noki kako ovaa letaat na kriljata na angelite
...i moite ochi se shiroko otvoreni
...i moeto srce e shiroko otvoreno
strasta ja ispolnuva sobata
vecherva ti ja predavamdushata na tebe
...isto kako da ne sum go ziveel zivotot dosega.

Ako mi dozvolish jas ke ti go pokazam mojot svet
samo daj mi sto chuvash za mene
pokazi mi od sto si napravena
samo daj mi go toa sto mozesh
zivej malecka zivotot e glasen
i kazi mi ja tvojata prikazna
...daj mi poveke ili toa sto go imash.

Za sekoe nebo sino sto se pretvora vo oblak
za sekoj son sto izcheznuva
jas ke gi izmesham boite
ke do donesam vinozitoto kaj tebe
ke najdam zamislen pat
...mora da postoi svet za sekoe srce.

Ke go zavrtam tvojot zivot naokolu
ke te odnesam kade sto srceto i dushata prestojuvaat
ke te odnesam nasekade
ke bidam glasot vo tvojata glava
chuden del od tvoite snishta
...misla sto nekogash si ja zaboravila.

ZATOA STO TAA BESHE NAPRAVENA OD ISTATA TEMA
OD KOJA SE NAPRAVENI MASHKITE SNISHTA
NAJHRABRITE KE PADNAT
NAJUMNITE KE POLZAT...

IQ напиша: decko ovie sam gi napisa?

...hahahhaaa...ne be ...so moliv i hartija pa na tastatura.i ima uste mnoogu od mestoto od kaj sto doagaat, se nadevam...pozdrav...:)


Изменето од ...Well... - 17.Декември.2007 во 05:11

EVE MALKU OD MOJATA POEZIJA
NE SAKAM DA JA EKSPONIRAM BIDEJKI TOA SE SEPAK MOI CUVSTVA KOI MOZEBI NE SE NAJDOBRO IZRAZENI.

drop a tear-take a look back
what you see is what you lack
i wait for you with heart of sorrow
i'm terribly affraid of not seeing you tomorrow

the gates of heaven aren't waiting for me
i'm not what your eyes wanna see
how can i just forget it all and leave
when this life won't let me be

i fear at night i cry my self to sleep
searching for a light-do you hear my weep ?
i took my empty soul and burried it so deep
i pray for you and i cry my self to sleep

ZABRANETA LJUBOV

So bolka disham...
so strav gledam...
se molam za dvajca
...za ljubovta nivna
...za podobro utre.

Za dve dushi iskreni
i za tagata sto srcata nivni gi polni
koi ziveat na greshno mesto i vo greshen moment
...vo surov svet,kade sto vistinskata ljubov e retkost,
i kade sto nevazi praviloto za "bezgranichna" ljubov.

Ja vidov...ooooh,prokleto ja vidov tagata,
vo ochite nivni...
i bolka na lica dve nevini,i chekav na odgovorot od gore,
ko sto poged dignav kon nebata vishni,
i se mi se vide izgubeno...
...ako me prashuvate mene.

Si pomisliv samo na moment deka,
svetot moze da go smenat,
o,gospode mora da sum bil i gluv i slep...
...za zakanata koja chekashe zad agolot na strasta nivna,
na krajot od patot na nadezhta.

...i zborovite nivni,od srce kazani...


...kade si sega ljubov moja?,prasha taa...

Pamtam i podobri denovi...
so tebe kraj mene...
i tvojata toplina,vo nokite ladni...
nepostoi neshto sto za tebe ne bi storil...
i edinstvena rabota sto sega ja sakam si ti kraj mene nesudena moja.

...srce moe ...te sonuvam...tivko zaplaka taa...
...gladna sum za ochite tvoi,
...zedna sum po usnite tvoi,
...ti si mi dlaboko vo krvta koja niz mene teche...
...oooh,tvojot dopir.
...oooh,zvukot na tvojot glas me progonuva,vo nokite tivki.


...do slednoto viduvanje...zasekogash moja...
...vo nekoe drugo vreme i drug zivot.

...do gledanje ljubov moja ...ooooh,kolku blisku no sepak daleku.

ЕПИТАФ

Љубовта ми беше и дрога и лек,
и проклетија и спасенија
за животниот ми век,
кон неа сиот живот жедно се стремев
во пламенот нејзин
до последен атом согорев.