ЗОШТО ДА ПРИФАТИМЕ ИСЛАМ?

Сер Роланд Џорџ Алансон

Англиски државник, новинар и автор на книги.

„Можно е некои од моите пријатели да помислат дека сум под влијание на муслиманите за да го прифатам исламот! Меѓутоа тоа не е причината, бидејќи моите сегашни уверувања се само заклучок на многуте години размислување. Разговорите за верата со образованите муслимани ги започнав пред само неколку недели. Треба да кажам јавно дека сум многу среќен и задоволен што најпосле најдов одговори на многу мои прашања, при што сите теории и заклучоци се во целосна согласност со исламот.

Конвертирањето во исламот, според к*ранот, треба да е последица на човековата слободна волја да избере, а никако на присилување или на индиректни форми на измама.

Сум познавал многу вредни протестанти кои би ги посетувале католичките места со единствена намера да ги конвертираат нив во протестанти …

Мене ми е многу жал, кога ќе помислам дека и христијанските мисионери се труделе и користеле секакви методи против муслиманите… По моето прифаќање на исламот, добив писмо од неколку луѓе во кое се велеше дека ако не продолжам со верувањето во Христос (како Господ), нема да бидам спасен во задгробниот живот. Но, доколку би се сомневал во пратеничката мисија која Господ му ја доверил на Исус, многу би се вознемирил … Му се заблагодарувам на Алах што не страдам од такво лошо…

Има илјадници мажи и жени кои се муслимани во душите, но од страв од коментарите на противниците, со намера да избегнат секакво вознемирување од јавното мнение, тие се воздржуваат и немаат смелост да ги прифатат фактите.

Јас го направив овој чекор, иако знам дека моите блиски отсега па натаму ќе ме сметаат за човек што ја има изгубено душата… Јас се сметам себеси, со ставот што го имам, за многу подобар христијанин отколку што сум бил порано. Можам да се надевам дека и другите ќе го следат мојот пример.

Искрено верувам дека мојот чекор е добар и дека ќе му донесе среќа на секој човек што ќе го почитува тоа, и дека еден таков чекор не е ни малку непријателски кон  вистинското христијанство.“[1]

А. Али Давид

Потекнува од брахманистичко семејство (приврзаници на браманизмот). Го прифаќа христијанството преку христијанските мисионери кои биле дојдени во Индија заедно со колонијалистите. Се посветува многу на читањето и кога му се дава можноста да го прочита Светиот к*ран, ја разбира вистината, го напушта христијанството и го прифаќа исламот. За себе раскажува:

„Зедов една копија од преводот на к*ранот на англиски јазик. За време на читањето, сфатив дека к*ранот е света книга за муслиманите. Почнав да читам и да медитирам во врска со содржината на к*ранските поглавја. Тој го присвои целото мое внимание. Се восхитив кога, на првите страници од благородниот к*ран, најдов уверливи одговори на моето прашање за намерата на создавањето. Ова прашање континуирано ме вознемируваше. Ги прочитав ајетите (цитатите) 30-39 од второто поглавје, ел Бекаре. Овие ајети јасно му ја објаснуваат вистината на секој објективен проучувач.

Студирањето на благородниот к*ран има разрешено многу мои ментални дилеми и ми објасни многу противречности сретнати во поранешните небесни книги.“[1]

Д. Потер

Родена е во Мичиген, Америка, завршила новинарство на универзитетот во Мичиген. По убедувањето дека нема друга вера која им одговара на потребите и на двата пола, и на мажите и на жените, го прифаќа исламот.

„Кога завршив со читањето на к*ранот, ме зафати едно чувство коешто ме натера да разберам дека тој е единствениот кој ги содржи потребните одговори за создавањето и за многу други прашања. Тој ги претставува случувањата по многу логичен редослед, додека истите ги наоѓаме опишани на многу противречен начин во другите верски списи.

к*ранот зборува на величествен начин и со ригорозни методи за случувањата, така што нивната вистинитост и тоа дека тој е Божји збор не може да се порекне.

Божествената содржина на благородниот к*ран е генератор за возвишувањето и за упатството на човекот во спознанието на суштествата, спознание кое е адекватно за секое време.

Како е можно Мухамед, кој бил неписмен и кој пораснал во една неука средина, да достигне да ги спознае чудата на универзумот, опишани во благородниот к*ран. Современата наука и ден-денес продолжува со напорите да ги открие и да ги студира овие чуда. Оттука, нема сомневање дека к*ранот е зборот на величествениот Алах.“[1]

Хатем Хоури

Либански новинар од Бејрут, сопственик на една новинска агенција.

„Главната причина која ме натера да ја прифатам исламската вера се исламските високи вредности, кои те упатуваат на Божјиот пат, на патот на напрегањата за слобода и правдина. Порано бев христијанин, но кога разбрав дека христијанството служи како изговор за новите крстоносни војни, за колонијализација и за искористување на народите, каква што е и целта на ционистите, го прифатив исламот и тоа го изјавив усно и писмено.“

Во неговата писмена декларација, тој напиша:

„Верник сум на исламската вера и на пораката на Божјиот пратеник, Мухамед (Божјиот мир да е над него), печатот на сите пратеници. Декларирам дека го прифаќам исламот. Сведочам дека нема друг бог освен Алах и дека Мухамед е Неговиот пратеник и дека вистинската вера кај Господ е исламот.“[1]

Јусуф Ислам (Кет Стивенс)

Светски познат поп пејач од Англија. Во 1973 година го прифаќа исламот.

„Во тоа време ми се чинеше дека имав постигнато сè во мојот живот, успех, популарност, богатство, девојки… сè … Меѓутоа, бев како мајмунот кој скока од гранка на гранка и воопшто не бев убеден во ништо. Сè додека не почнав со читањето на к*ранот, коешто беше во својство на потврдување на сè. Внатре во себе ја гледав вистината, во тој миг чувствував како се соочувам со мојата вистинска личност.

Благородниот к*ран зборува многу и за венчавањето, за односите меѓу мажот и жената и за многу други прашања.“[1]

„Би било неисправно да се суди исламот преку однесувањето на некои лоши муслимани, кои отсекогаш биле сомнителни. Тоа е исто како да судиш за една кола дека е лоша поради тоа што нејзиниот возач бил под дејство на алкохол и се удрил во некое дрво. Исламот го води целото човештво во неговиот секојдневен живот, како од духовен аспект, така и од неговата психичка и физичка димензија. Ние треба да судиме за изворите на овој упат во к*ранот и за примерот на Пратеникот. Само така ќе можеме да го забележиме идеалот на исламот.“[2]