БЕСМРТНОСТА НА ФЕНИКСОТ

Kolega kaj ti e avatarceto?

А ДРУГ НЕКОЈ СО НАВИСТИНА ТОЛКАВО ПА И ПОГОЛЕМО СОНЦЕ ВО ГРАДИТЕ ПОМИНУВАШЕ НЕЗАБЕЛЕЖАН....

eve me

Sega vo Gostivar ke sveti...

РУЖИЦА ПЕЈОВИЌ
Ода за незнајната учка

Од малечок беше по пушки и бомби
во маало јадеше заушки рој
растеше со забите преполни пломби
го местеа за шверцер, а тој стана херој.
 
Неговиот сон да владее беше
Со целото село, соседниот град,
Од Тетово да почне, па Ѓорче, до Чаир
Да заземе се, дур уште е млад.
 
Со пушка во рака, црн цвикер на очи
Се одметна тој во планини, гори
Со талибан-зафат и разни нинџа-финти
Отиде тој, 'оп-'оп, да се бори.
 
Со гранче на глава ко Рамбо во лет
Правеше салта и колути пет,
Плашеше животни и газеше цвет
Ни донесе глумци од целиот свет.
 
Со ментална блокада ко најверна друшка,
Нишанеше тој со својата пушка
Со другари свои - команданти сите,
Во чепкање нос ги проаѓаше дните.
 
Во општиот мир тој креваше бука
Најмногу сакаше во рафал да го пука
Вежбаше вредно „имплементација“ да каже
И стана тој рамковно заштитено маже.
 
Со свежа рецка на образ од пушка
Ненавикнат на парно и топол оброк цел
Во собраниска клупа си испружи нозе
Луфтира сега среќно волнен чорап бел.
 
Бутнат е сегде, на директорски места,
Амнестија да бара појава е честа,
Македонско знаме не сака да вее,
За Голема Албанија обожава да пее.
 
Но се уште тој сака да го пука
Да ја плаши народ, да го крева бука,
Проблемот со Кондово нам не ни бега
Но среќни сме ние - Европа е поблиску сега

Ruzhice, Ruzho, Rushka

Bese vo Skopje, a ne vikas na kafe DJ?