КОЈ Е ВИСТИНСКИОТ БОГ ЗА ОБОЖУВАЊЕ

A koj e ''TOJ''?

   Вистинскиот Бог не е оној кој седи на небесниот престол и со намуртено лице мафта со показалецот кон луѓето и одвај чека некој да згреши за да го перне со камшик.
Вистинскиот Бог не е оној кој само филозофира што е добро, а што лошо, кој само вели: "Ова треба, а она не треба".
Вистинскиот Бог не е оној кој го припрема јагленот за својот казан ситејќи се на човековата неспособност да ги исполни неговите возвишени закони и морално-етички стандарди.
Вистинскиот Бог не е оној кој нема решение за грешниот човек.
Вистинскиот Бог не е далечен и незаинтересиран.
Вистинскиот Бог не чека само жртви.
Вистинскиот Бог не е наш наемник.
Вистинскиот Бог не е наш очув.

Вистинскиот Бог е наш Татко.
Вистинскиот Бог е наш Создател.
Вистинскиот Бог е длабоко заинтересиран за Човекот.
Вистинскиот Бог е засегнат од безизлезната ситуација во која се наоѓаме.
Вистинскиот Бог кога го гледа своето чедо како пропаѓа во гревот ги фрла мешалката, јагленот, камшикот и како секој татко кој рипа по своето дете кога го гледа во опасност, Тој скокнува од престолот да му излезе во пресрет на своето дете - човекот.
Вистинскиот Бог гледајќи го ранетиот човек не му дели совети како требал да внимава и што би било кога би било, туку ги зафрчува ракавите и му ја преврзува раната, го згрижува.
Вистинскиот Бог го здогледа паднатиот човек, удавен до гуша од своите гревови и немоќен да се извече од нив, стана од Својот престол, привремено се откажа од Својата слава, се отелотвори и зеде тело на човек за да биде дел од нас, за на псебен начин да му се приближи на човекот, да комуницира со него, да биде еден од нас - Еману Ел.
Како што секој татко (или мајка) би се жртвувала за своето дете и доколку е потребно би го жртвувал својот живот за животот на детето, тоа го стори и Бог. Во сите религии човекот се жртвува за Бог. Уникатноста на христијанската порака е дека во него се случило обратнто: Бог се жртвуваше за човекот. Колку неочекувано, колку божествено, љубов токму каква и што би се очекувала од нашиот Небесен Татко, да ни притекне напомош, да се жртвува за нас, дури и тогаш кога најмалку го заслужуваме тоа.

Бог се отелотвори во личноста на Исус Христос да се жртвува за нашите гревови. Тој иако беше праведен и свет, на Голготскиот крст Тој ја "соблече" Својата светост и ја "обелече" нашата грешност и беше казнет како најголемиот грешник.
Тој пострада за нас, беше презрен и отфрлен од луѓето, човек на болката, свикнат на страдањата, камшикуван, бичуван...
А Тој ги понесе нашите болести, ги зеде врз Себе нашите болки додека некои сметаа дека Бог го бие и Го понижува. За нашите престапи беше прободен, сотрен, за нашите безаконија. Казната за нашиот мир падна врз Него, преку Неговите рани ние се исцеливме.

Тоа е нашиот вистинит Бог. Бог Кој љуби и Кој спасува кога сме во невоља. Бог кој ја победи смртта на 3-от ден и со тоа му овозможи на човекот посинување и заедништво со Него, влез во Неговиот Дом - Небесното Царство.
Тоа е Вистинскиот Бог кој лесно се разликува од сите измислени "богови" кои само трубат диктатура, а никаде ги нема да ја покажат својата љубов на дело.
Тоа е Вистинскиот Бог кој е достоен за слава и за обожување!
Слава Му!

Внеси реплика	страница <1 8 91011 12 13 >
Tweet