БЕСМРТНОСТА НА ФЕНИКСОТ

Трговците зголемуваат цени, граѓаните стравуваат

Поскапувањето на овошјето и зеленчукот е два-три пати поголемо од минатата година поради намалената понуда

АЛЕКСАНДРИЈА СТЕВКОВСКА

По најавата за поскапување на основните прехранбени производи уште пред два месеца, пазарот го зафати хаос. Трговците сами зголемија некои цени иако, и покрај најавата, не го направија тоа во практика и производителите. Сепак, сите калкулираат и најавуваат дека ако досега немало поскапувања, нагорни промени на цените сигурно ќе има до крајот на годинава.

Во целата ситуација најмногу губат потрошувачите кои обидувајќи се да ја наполнат прехранбената кошница, постојано се во потрага и правење математика, каде кој производ е поевтин за крајната сметка да биде во рамки на скромниот семеен буџет.

Последниов период најголем ценовен скок е регистриран кај маслата за јадење, кои се во просек од 20 до 30 денари поскапи. Забележливо е и поскапувањето кај млечните производи, посебно увозните каде што има раст на цената за 50 - 70 денари по килограм, кај месните преработки за 20 - 30 денари, кај белите печива 3 - 5 денари. Најдрастична е разликата во цени на зелените пазари.

„Поскапувањето на некои производи е два-три пати поголемо од минатата година, но се' е пазар, па намалената понуда поради сушата ги крена цените на сите производи. Гравот годинава се продава по 150 денари, а минатата година беше 100, скапи се и доматите, кои за разлика од минатата година ова време кога се продаваа по 15 - 20 денари, сега можат да се најдат по 50 - 60 денари“, велат пазарџиите.

Според она што може да се регистрира на пазарите, промена има и кај зелката која сега чини 40 денари, а минатата година беше 10 денари, оризот може да се најде за 70 денари, а минатата година се продаваше за 40 - 50 денари. Разлика во цените има кај пиперките за ајвар од 20 денари минатата година, а сега се продаваат за 30 денари, феферонките од 20 денари минатиот септември, сега се 30 - 40 денари, а за 20 денари се поскапи и бабурите. И за овошјето годинава треба повеќе да се плати. Праските нектарина кои минатата година се продаваа за 20 денари, сега чинат 60 - 70 денари, грозјето кое сега се нуди за 30 - 40 денари, минатата година имаше цена меѓу 15 - 20 денари.

„Цената на увозното масло за јадење очекуваме наскоро да се зголеми и да достигне 100 денари, со оглед на тоа дека цените на светските берзи растат. Засега се чека да заврши бербата на суровини за производство на зејтин во Русија и во Украина, но таа нема да ги промени работите на пазарот. Евентуално цената би можела да се стабилизира идната пролет, со добивање аргентинска суровина за работа“, велат увозниците на масла за јадење.

Поскапувањето на лебот за некои остана само најава, а за други се реализираше, но во купот поскапувања, корекцијата на цената на лебот и бели печива на некои производители остана речиси незабележителна.

Од пекарницата „Специјал“ информираат дека кај нив се' уште нема корекција на цената на лебот, но затоа променети се цените на белите печива, најмногу поради растот на цените на маслата за јадење.

„Во скоро време можеби ќе има и корекција на цената на лебот, доколку Владата не помогне на ниво на мелничко-пекарската индустрија за обезбедување поевтина суровина за работа“, велат во „Специјал“.

„’Жито – Струмица‘ има двегодишни залихи за работење, што во моментов ни овозможува да ги продаваме нашите производи по стари цени, иако останатите суровини се поскапени, па го прават нашето производство речиси неисплатливо“, вели сопственикот на „Жито - Струмица“ Васе Митев.

Производителите на месо не најавуваат драстични поскапувања, со оглед на тоа дека последниов месец цената на месото се зголеми за 10 проценти. „Не се очекува натамошно големо поместување нагоре на цената на свинското месо, бидејќи цените на ваквото месо и на светските берзи не е многу качено, сметано според процентот на покачување на цената на сточната храна“, вели Веле Ристевски од свињарската фарма „Челопек“. Од „Мега“ информираат дека засега цените на новите производи се исти, но очекуваат скорешни корекции поради поскапувањето на суровините за работа.