КРШТЕВАЊЕ НА БЕБИЊА-ДА ИЛИ НЕ?

Библијата пишува доволно за правилно да ја разбереме Божјата Воља,  правилно да ги разбираме основните доктрини на верата и правилно да го обожаваме Бог.

Е конечно се сложуваме дека ги содржи основните доктрини, а не секоја важна ситница. Затоа што нема ништо на светот што е неважно, кога и да е ќе стане важно, меѓутоа нема место во една книга за се да биде напишано затоа се даваат само основните учења за од нив да се изведат натамошните. Што значи Библијата мора да се толкува?
Ако веќе дојдовме довде сега да се запрашаме како ќе ја толкуваме Библијата за да ги исполниме нејзините услови за толкувањето да биде поддржано од Светиот Дух? Чекор по чекор ќе сфатиш дека си во погрешната вера.

Павле вели дека Целото Писмо е од Бога вдахновено полесно за поучување, поправање.... за да го направи Божјиот човек совршен за секое добро дело. (2 Тимотеј 3:16)

Павле кога го пишувал тоа, текстовите на Новиот Завет од Библијата не биле ни приближно готови, ниту се знаело што се е веродостојно од напишаните дела? Така што ако го разбирале на начин како што ти го разбираш да нема читање, толкување, и доразработка на пишаното, тогаш немало ништо ни да пишуваат ни да разјаснуваат и ќе си останело на истите книги што биле напишани до тој момент.

Зарем ни треба друга "света книга", ако Библијата не прави совршени за секое добро дело? Зарем da совршен не е доволно? И тоа не за некои добри дела, туку за секое добро дело?

Библијата е совршена, ама ние не сме совршени и потребно ни се другите верници (Црквата) за заедно со повикување на Светиот Дух да ја толкуваме. Кога ќе се согласиме или пак со знаци и дела ќе се потврди правилното толкување тогаш тоа ќе го официјализираме за подоцнежните генерации да немаат потреба за истото да се мачат туку да одат подалеку и да откриваат нови тајни на Библијата.

 

Еве ти нешто и од "старите отци" Атаназије Велики: Светото и Боговдахновено Писмо е сосема ДОВОЛНО за објавување на вистината (Атанасије: Контра Паганите I:3)

Да и врз основа на Светото Писмо тој напишал други дела. Сакал да каже дека нема потреба за објавувањето на вистината да се читаат Платон, Аристотел, Веди, Qur'an и слично туку само дела засновани на Светото Писмо.

Јован Златоуст: Велат дека нештата околу рајот треба да ги разбереме НЕ КАКО ШТО ПИШУВА, туку на друг начин. Но кога Св. Писмо сака да не научи нешто, ТОА СЕ ТОЛКУВА САМОТО СЕБЕ, И НЕ ДОЗВОЛУВА ЧИТАТЕЛОТ ДА ПОГРЕШИ! Затоа ве молам и преколнувам, ДА ГИ ЗАТВОРИМЕ НАШИТЕ ОЧИ ЗА СЕ ДРУГО, И ИСКЛУЧИВО ДА ГО СЛЕДИМЕ КАНОНОТ НА СВЕТОТО ПИСМО. (13 Хомилија на Битие).

За рајот пред се се зборува во Откровението кое е многу тешко за толкување. Откровението ги одбивало многумина од верата. Едноставно тешко е да се проголта. Меѓу таквите сум бил и јас самиот. Св. Јован зборува за тие комплексни делови за неописливиот и земски несфатливиот опис на рајот. Кога Светото Писмо (Светиот Дух) САКА ДА НЕ НАУЧИ нешто (може и да не оди т.е. да не сака), тогаш кога самото се открива откровението е јасно само по себе за оној кој го доживеал откровението. Оние кои читајќи ги остават предрасудите од овој свет најдобро ќе го разберат неописливиот рај запишан во Откровението ако ги затворат очите за се друго и се обидат исклучиво да го следат канонот на Светото писмо. Но ако некој на тој начин дошол до научување треба да ги научи другите кои се поучливи и спремни да примаат од она што му било откриено. Инаку Октровението никогаш не би го разбрале ни најмалку бидејќи секој селанец и занаетчија може од многу комплексната материја да замислува и измислува разни работи. Многу од работите од Откровението со текот на времето станаа појасни отколку некогаш иако повеќето е тајна до ден денес.

Августин: Нека ја покажат својата црква, ако можат, но не преку зборување и мрморење, НЕ ПРЕКУ СОБОРИТЕ НА НИВНИТЕ ЕПИСКОПИ, НИТУ ПРЕКУ ПИШУВАЊАТА НА НИВНИТЕ ХЕРОИ, НИТУ ПРЕКУ ИЗМАМНИЧКИ ЗНАЦИ И ЧУДА, бидејќи сме предупредени за вакви работи од Зборот Господов. Но нека ја докажат својата вера преку Законот (Тората), преку предвидувањата на Пророците, преку песните на Псалмите, преку самите зборови на нашиот Пастир, преку зборовите на евангелистите, ОДНОСНО ПРЕКУ КАНОНСКИОТ АВТОРИТЕТ НА СВЕТИТЕ КНИГИ! (Августин: За Единството на Црквата)

Прво да напоменам Св. Августин е редок пример на Светител кој не е отфрлен од Православаната вера но дел од неговите учења не се прифатени. Впрочем Св. Августин се смета за апологет на римокатоличкото учење. Затоа и кај нас гледаш нема значајно славење на ден на Св. Августин. Ниту неговите дела ги има во делата на православните автори. Секој од погорните Светители не е неоспорен и е подложен на принципот на соборноста кој ни овозможува заедно да се коригираме. Принципот на соборноста произлегува од „таму каде што се двајца и тројца во Мое име, таму сум и јас“. Така што на ниеден не му е откриена целата вистина. Но сите заедно го формираат учењето на верата.

Од каде знаеш дека не биле прашувани? Каде ти виде стих кој вели, и тогаш Корнелиј отиде дома и насила покрсти се живо и диво Тоа што се покрстил целиот дом не е никаков аргумент дека тие прво не ја слушнале евангелската порака, не поверувале во неа, се покајале и потоа се крстиле. А од друга страна никаде ти не наведе стих кој вели дека тоа семејство имало бебе, а видовме дека веројатноста е мала (1:3) А и да имало бебе, изразот "целиот дом" не би се однесувал и на бебето, како што во мојот пример, "цела моја фамилија сме добри возачи" не се однесува и на моето 2 месечно братче и за кое е сувишно ји смешно јас посебно да истакнувам "освен моето 2 месечно братче" затоа што разумните ќе ми се изнасмејат и ќе ми речат "па добро де, не мора експлицитно да истакнуваш, се разбира дека бебе не може да вози кола"

Веројатноста домовите да биле бездетени кога фамилиите биле големи и се раѓале по десетина деца е многу мала. Знаеш добро дека немањето деца било еден од најголемите срамови, така што чудно е возрасни луѓе да немале деца во фамилиите.
Во користењето на генерализација како непотребни се назначувањата на исклучоците каде веројатноста е помала. Така во примерот со „возачите“ смешно е намерно да се назначува „малото братче“ не вози, но во примерот со домовите кои се крштевале немало потреба намерно да се назначува дека се крштевале сосе деца и бебиња бидејќи тоа се подразбирало.

 

Ако и немале дома бебиња имале деца и други лица кои биле покрстувани со верата на родителот кој го барал тоа од нив со минимално познавање на верата. (колкаво познавање за верата има едно бебе? )

Може имало 5 годишно или 7 годишно дете или старец кој веќе малку разбирал од спасение на душата, па веројатно бил крстен со тоа минимално или никакво познавање на верата, благодарение и врз основа на верата на оние кои биле глава во домот.

 

Такво нешто нема во Светото Писмо, потоа ќе речете ние христијаните филозофираме, а вие сте толкувале библиски Поздрав пријателе, читај Бибилја, има интересни и поучни работи таму.

Читај ги Светите Отци како толкуваат. Многу делови од Библијата дури тогаш ќе ти станат јасни.