Бог го создал светот,а кој го создал Бог?

sprema toa,...NEMA gospod!!,....se ima prichina za svoeto postoenje,...samo gospod nema!?,...ajde bogati!!!

Ghost напиша: Ако Бог го создал светот, ондак кој го создал Бог???? Ова е за тие што силно веруваат во црквата, би сакал објаснување на оваа тема...

Znaci Bog e izmislen

golemata eksplozija koj ja sozdade?

pa se znae

JAS

nemojte da me sfatite pogresno,ama sakam da gi prasam nesto vernicive:vie stvarno vervite vo ova so go pisite na temava?

EvAngelos напиша: Оваа тема ви ја оставаме на вас верниците кои не верувате во Бог да си се ослободите од сите фрустрации предизвикани на другите теми поради немање аргументи. Гледам дека и тука немате баш некакви аргументи, ама не ве рчкам тука, слободно озборувајте не нас (верниците со спротивен став од вашиот), уживајте!

sard напиша: Ghost напиша: Ако Бог го создал светот, ондак кој го создал Бог???? Ова е за тие што силно веруваат во црквата, би сакал објаснување на оваа тема... Ако Големата експлозија го создала универзумот, кој ја создал Големата експлозија? Ако природата го создала светот, кој ја создал природата?

golemata eksplozija nastanala sama po sebe....ke pastiram nekoi izvadoci za toa ako ova ne pravata tema za toa izbrisete gi(do moderatorite)

1.Edwin Hubble otkrio je 1929. proporcionalnost izmedu udaljenosti pojedine galaksije i brzine kojom se ona udaljava od nas. Ta se proporcionalnost naziva Hubbleov zakon. Ova proporcionalnost navodi na zakljucak da je svim galaksijama trebalo podjednako vremena za pomak od pocetne pozicije do danasnjeg polozaja. Svemir je, dakle, jednom bio sazet u tocku i od tada se siri.

2.Nukleosinteza velikog praska (engl. Big Bang Nucleosyntesis, BBN) je dio teorije Velikog praska koji objasnjava omjere kolicine razlicitih lakih elemenata u svemiru. U trenucima nakon Velikog praska, svemir je bio vruca mjesavina raznih vrsta cestica. Kako se svemir hladio, barionske cestice, kao sto su elektroni, protoni i neutroni, pocele su se vezivati u atome, vecinom vodika i helija. Teorija BBN ne samo uspjesno predvida da su vodik i helij dominantni elementi u svemiru, nego predvida i njihov medusobni omjer.

Deuterij je stabilni, neradioaktivni izotop vodika, a njegova jezgra se sastoji od jednog protona i jednog neutrona. Atomska masa mu je 2.104. Ova je cestica iznimno "krhka" - poznato je da ne nastaje u nuklearnim reakcijama u jezgrama zvijezda, vec se tamo samo razara. Deuterij je moguce pronaci samo u meduzvjezdanoj materiji koja jos nije prosla kroz ciklus zivota neke zvijezde. Prisustvo deuterija je jos jedan dokaz da su laki elementi nastali nakon Velikog praska.
3.Kvazari i radio-galaksije

Radio-galaksije i kvazari takoder su jedan od jakih dokaza teorije Velikog praska. Radio-galaksije su galaksije koje su iznimno svijetle u radio dijelu spektra. Kod vecine otkrivenih radio-galaksija utvrdena je jaka emisija radio-valova iz podrucja u blizini sredista galaksije, a cesto se javlja i radio-svijetli halo. Otkriveni Radio-valovi su vrlo cesto jako polarizirani, sto su astronomi protumacili kao radio-emisiju elektrona vrlo velikih energija, koji se gibaju brzinama bliskim brzini svjetlosti. Smatra se da je uzrok tome neka vrlo dramaticna pojava pri cemu se osloboda energija ekvivalentna onoj koja se oslobada anihilacijom desetak milijuna zvijezda.

Otkriveno je da se jaci izvori nalaze na vecim udaljenostima od slabijih. Gledajuci sve dublje u svemir ujedno gledamo sve dalje u proslost, pa gornje otkrice ukazuje na evoluciju radio-galaksija od jacih prema slabijim izvorima. Upravo se teorija Velikog praska, za razliku od konk*rentnih toerija, zasniva na ideji evolucije svemira.

Godine 1963. astronom Martin Schmidt otkrio je dva objekta (3C 273 i 3C 48) na kozmoloskim udaljenostima od z=0.16 i z=0.37, sto znaci da se udaljavaju od nas brzinama jednakim 15% i 31% brzine svjetlosti. Ovi su objekti nazvani kvazarima (engl. quasar, quazi-stellar object, QSO).

Kvazari su izvangalakticki objekti koji su iznimno svijetli s obzirom na njihovu velicinu i udaljenost - smatra se da je emisija elektro-magnetskog zracenja kvazara od stotinu do tisucu puta veca nego sto je to slucaj kod prosjecne galaksije. U teleskopima izgledaju kao tocke, pa odatle i naziv kvazari (kvazi-stelarni objekti). Do danas ih je otkriveno nekiliko tisuca, neki od njih i u skupovima galaksija. Iako priroda kvazara i njihova uloga u evoluciji svemira nije do kraja jasna, danas se smatra da su kvazari najsvijetliji tip aktivnih galaktickih jezgri iz ranih faza evolucije galaksija, te da se zaista nalaze na njihovim kozmoloskim udaljenostima. Kvazari su najdalji i intrinsicno najsvijetliji objekti koje mozemo vidjeti.
4.Ukoliko se svemir siri, to znaci da je danas materija u njemu rjeda nego sto je bila ranije. Ako sada zavrtimo film unatrag, galaktike ce se poceti primicati jedna drugoj i materija ce s obrnutim tokom vremena postajati sve gusca i gusca. Kako sa zgusnjavanjem temperatura raste, to ce svemir postajati sve topliji i topliji, a ako to zgusnjavanje ide dovoljno daleko temperatura ce postati dovoljno visoka da se raspadnu prvo atomi, a zatim i subatomske cestice. Na kraju price (odnosno na pocetku) imamo svu materiju danas vidljivog svemira beskonacno sazetu i beskonacno vrucu u jednoj matematickoj tocci - Velikom prasku.
Da li je ovaj scenario stvarno istinit i da li je stvarno nekada vidljivi svemir bio tako malen, gust i vruc? Postoje nepobitni argumenti tome u korist