IDIVIDI forum Веб сајт
почетна страница почетна страница > Македонија и Свет > Историја
  Активни теми Активни теми RSS - Свети Кирил и Методиј
  најчести прашања најчести прашања  Пребарувај форум   Настани   Регистрирајте се Регистрирајте се  Влез Влез

Свети Кирил и Методиј

 Внеси реплика Внеси реплика страница  123 24>
Автор
Порака
Boogie Кликни и види ги опциите
Модератор
Модератор
Лик (аватар)
Слобода или Смрт

Регистриран: 26.Октомври.2005
Статус: Офлајн
Поени: 10652
Опции за коментарот Опции за коментарот   Благодарам (0) Благодарам(0)   Цитирај Boogie Цитирај  Внеси репликаОдговор Директен линк до овој коментар Тема: Свети Кирил и Методиј
    Испратена: 22.Мај.2007 во 19:24

ANTIBUGARSKOT  KARAKTER  NA KIRILO-METODIEVATA  MISIJA 

*Velikobugarskite {ovinisti uporno tvrdat deka Svetite bra}a Kiril i Metodi bile ,,Bugari", a krijat od po{irokata javnost deka nivnata misija bila vo polza na Vizantija i Velikomoravija - zemji protiv koi toga{na Bugarija vojuvala!

*Svetite bra}a, koi bile lojalni gra|ani na Vizantija bile upateni kako duhovna pomo{ na Velikomoravija tokmu poradi nejzinata zagrozenost od Bugarija i od Germanija.  

        Vo ovoj tekst sakam da uka`am na nekoi pomalku poznati momenti vo vrska so poznata Velikomoravska misija na svetite bra}a Kiril i Metodi i nastanuvaweto na prviot t. n. slovenski kni`even jazik, {to bil sozdaden vo toa vreme. Za da  go naslovam vaka ova pisanie, me pottikna {ireweto na zabludata vo izvesni krugovi vo stranstvo (a, za `al, i kaj nas), deka svetite bra}a Kiril i Metodi navodno bile etni~ki Bugari i deka najstariot slovenski kni`even jazik (op{topoznat vo svetskata, pa i vo dobar del od bugarskata, nauka kako crkovnoslovenski) navodno bil bugarskiot (!?) Vo prodol`enie }e vidime deka svetite bra}a ne samo {to ne bile Bugari, tuku i deka nivnata Velikomoravska misija, kako rezultat na koja najverojatno do{lo do sozdavawe na najstariot slovenski kni`even jazik, bila misija so izrazeno antibugarski karakter! Pritoa, na pomo{ }e ja povikame empirikata, preku praveweto kratok i komparativen osvrt na politi~kite uslovi vo koi bila ostvarena legendarnata Velikomoravska misija na makedonskite sveti bra}a Kiril i Metodi.

         Kako prvo, tvrdeweto deka svetite bra}a bile etni~ki Bugari, najblago re~eno, e besmisleno! Kako e mo`no svetite bra}a da bile Bugari, koga se znae deka  li~no Sveti Metodi re~isi celi deset godini bil vraboten kako doverliv vizantiski voen strateg  na granicata pome|u Vizantija i Bugarija, i toa tokmu  so glavna zada~a - za{tita na Vizantija od naezdata na paganskite Turko-Bugari (koi, kako azisko i turko-mongolsko nomadsko pleme, vo toa vreme go vodele glavniot zbor vo Bugarija i koi denes se slavat kako prvite etni~ki predci na dene{nata bugarska nacija)!? Ponatamu, fakt e deka vo vremeto koga bil sozdaden najstariot slovenski kni`even jazik (vrz osnova na govorot na makedonskite Sloveni -Venetite okolu Solun, no - spored najnovite soznanija - bez somnenie i vrz osnova na dobar del od fonetskite znaci i govorot na anti~kite Makedonci), vistinskite etni~ki Bugari (onie od Azija) ne znaele ni da zboruvaat, a kamoli da pi{uvaat na slovenski, a samiot bugarski knez Boris toga{ bil pagan, t.e. nemal nikakva vrska so hristijanstvoto, za ~ii potrebi bil sozdaden najstariot slovenski kni`even jazik. Pa zarem Bugarite bi sozdavale kni`even jazik za tu|ata im hristijanska vera? Isto taka, malku e poznato deka  vo toa vreme duri i  ~lenovite na semejstvoto, ne samo na knezot Boris, tuku i na negoviot sin Simeon bile prinudeni doprva da u~at da zboruvaat (a kamoli da pi{uvaat) na slovenski, za {to podetalno pi{uva tokmu bugarskiot u~en Sefterski!
 

Vojnata na Bugarija protiv Velikomoravija

        Sega, da ka`eme zbor-dva i za u{te nekoi malku poznati momenti vo vrska so Kirilo-Metodievoto vreme, za koi denes vo Bugarija  se izbegenuva da se zboruva vo po{irokata javnost. Kako prvo, denes vo Bugarija se premol~uva deka  misijata na svetite bra}a Kiril i Metodi vo Velikomoravija bila so izrazeno anti-bugarski karakter!!! Od kade pak sega ova? ]e odgovorime vedna{. Denes vo po{irokata javnost vo Bugarija se krie eden mo{ne zna~aen moment, {to }e gi iznenadi i mnozina naupateni na{i ~itateli, a toa e momentot deka tokmu vo vremeto na Velikomoravskata misija na svetite bra}a Kiril i Metodi,  Bugarija se nao|ala vo vojna so Velikomoravija, t.e. so dr`avata na koja oti{le da i pru`at pomo{ solunskite sveti bra}a!!! Imeno, vo toa vreme, interesite vo centralna i vo jugoisto~na Evropa glavno bile podeleni pome|u germanskata dr`ava na ~elo so Qudevit Germanski i Vizantija. Nekade pome|u niv se nao|ale slovenska Velikomoravija i paganska Bugarija. Germanija pretendirala na Velikomoravija, poradi {to vr{ela ~esti voeni upadi na nejzinata teritorija, a se obiduvala i duhovno da vlijae vrz naselenieto, t.e. da go germanizira istoto. Vo vakvite obidi, Germanija mu ponudila voen sojuz na toga{noto Bugarsko carstvo, koe isto taka (od jug) grani~elo so Velikomoravija. Bugarija ja prifa}a ponudata na Germanija, poradi {to knezot Boris, vo 862 godina, objavuva vojna na Velikomoravija. Na Velikomoravskiot knez Rostislav ne mu preostanalo ni{to drugo osven da pobara voena i duhovna pomo{ od toga{niot najsilen germanski i bugarski rival  - Vizantija. Vizantija, se razbira, zaradi svoite konfrontacii so toga{na Bugarija, so zadovolstvo mu ja pru`a pomo{ta na Rostislav. Zaradi ova, vo 864 godina, Vizantija objavuva vojna na Bugarija i, otkako vojni~ki go porazuva knezot Boris, go prinuduva da go raskine dogovorot so Germancite i da se otka`e od vojnata protiv Velikomoravija.

        [to se odnesuva do duhovnata pomo{ protiv germansko-bugarskiot zagovor protiv Velikomoravija, Vizantija gi ispra}a svetite bra}a za da gi pou~at velikomoravskite Sloveni da pi{uvaat na slovenski, kako za{tita protiv germaniziraweto.

        Zna~i, da zaklu~ime deka antibugarskiot karakter na misijata na svetite bra}a jasno se gleda preku slednive momenti:

  1. Svetite bra}a se upateni kako pomo{ od strana na Vizantija vo Velikomoravija - zemja protiv koja toga{na Bugarija vojuvala!!!
  2. Svetite bra}a bile lojalni  gra|ani na Vizantija (dokaz: visokoto mesto {to sveti Metodi go imal vo voenata struktura na Vizantija i nivnoto odreduvawe kako doverlivi li~nosti vo Velikomoravskata misija), a vo toa vreme nivnata tatkovina Vizantija se konfrontirala i vojuvala protiv paganska Bugarija.
  3. Vo paganska Bugarija vo toa vreme hristijanite bile `estoko progonuvani i ubivani, a svetite bra}a po{le tokmu vo hristijanska misija i toa kako pomo{ na toga{niot bugarski voen neprijatel - Velikomoravija!
       Osven toa, da spomneme i deka celi dva veka pred toa, paganska Bugarija i hristijanska Vizantija (vo ~ii dr`avni granici egzistirale Makedonskite sklavinii, vo koi zaedni~ki `iveele na{ite predci: makedonskite Sloveni-Venetite i anti~kite Makedonci), pretstavuvale dva sosema razli~ni sveta i dve sosema razli~ni civilizacii i toa: predcite na dene{nata makedonska nacija (makedonskite Sloveni-Venetite i anti~kite Makedonci, ~ie me|usebno me{awe ve}e bilo otpo~nato) `iveele vo eden civiliziran, hristijanski svet, bez re~isi nikakov kontakt so Bugarija, dodeka predcite na dene{nata bugarska nacija (Bugaro-azijatite, Trakite i bugarskite Sloveni-Anti, koi toga{ po~nale etni~ki i kulturno me|usebno da se me{aat) vo tie dva veka `iveele vo dr`ava, koja celosno se potpirala na pagansko-turko-azijatska osnova, kakvo {to, vsu{nost, im e i potekloto na vistinskite etni~ki Bugari (Bugaro-azijatite ili Turko-Bugarite), koi dominirale i ja vodele  taa dr`ava.
 

Bugarite `estoko se sprotivstavuvale na svoeto hristijanizirawe!

       Sega koga doka`avme deka Velikomoravskata misija bila so izrazen anti-bugaro-paganski karakter, da ka`eme ne{to i vo vrska so hristijaniziraweto na etni~kite Bugari, koe se slu~ilo nekolku godini po Velikomoravskata hristijanska misija (za ~ii potrebi e sozdaden najstariot slovenski kni`even jazik). Ovde bi sakal da potsetam  na u{te eden moment za koj denes malku se zboruva vo Bugarija. Imeno, se raboti za malku poznatiot prv sin na knezot Boris, Vladimir, koj vo 888-889 godina go zamenil tatka si na prestolot, otkako Boris, otkako prethodno (866 godina) poradi politi~ki pri~ini, go primil hristijanstvoto, zaminal vo manastir. Vo javnosta e malku poznato deka noviot turko-bugarski car Vladimir (iako imal hristijansko ime) ne sakal ni da slu{ne za hristijanstvoto! Poradi toa, istiot toj Vladimir, potpiraj}i se glavno na dominantinite etni~ki Turko-Bugari, vedna{ prevzel niza antihristijanski merki, so cel da go istisne hristijanstvoto od Bugarija i povtorno da ja vovede turko-bugarskata pratatkovska paganska vera! Ova pretstavuva nesporen dokaz so kolkav otpor dobar del od etni~kite Bugari,  re~isi sosila bile prinudeni da go primat hristijanstvoto, vo imeto na koe dejstvuvale svetite bra}a. Me|utoa, carot Vladimir ne uspeal da go ukine hristijanstvoto, i nemu najenergi~no mu se sprotivstavil tokmu sveti Kliment Ohridski, niz ~ija eparhija novoto {irewe na paganstvoto bilo najizrazeno. Po  zalagawe na sveti Kliment, vo celata ovaa rabota se vme{al duri i prethodno zamona{eniot knez Boris, po {to Vladimir bil simnat od prestolot, a na negovo mesto bil postaven drugiot sin na Boris, Simeon, ~ie semejstvo, za taa cel, bilo prinudeno doprva da u~i da zboruva na slovenski.

        Zna~i, dodeka slovenskiot kni`even jazik ve}e odamna bil sozdaden i ra{iren, ~lenovite na semejstvoto na najnoviot bugarskiot car Simeon doprva po~nale da u~at da go zboruvaat ovoj jazik. Inaku, Simeon, so dr`aven dekret, oficijalno go vovel slovenskiot jazik kako oficijalen jazik vo Bugarija  vo 893 godina, a toa e re~isi celi 30 godini po sozdavaweto na prviot slovenski kni`even jazik. No, i ovoj dekret bil pre~ekan so otpor od strana na  vistinskite etni~ki Bugari (Turko-Bugarite), koi ne sakale tuku-taka da se otka`at od svojot maj~in bugaro-azijatski jazik i da go u~at slovenskiot, za {to svedo~i faktot {to go dava tokmu bugarskiot u~en Sefterski, koj veli deka bugaro-azijatskiot jazik si ostanal kako govoren jazik pome|u Bugarite duri do 12. vek.

          Poradi site ovie pri~ini, navistina e neseriozno, pa duri i sme{no debilnoto tvrdewe deka najstariot slovenski kni`even jazik bil starobugarskiot, t.e. deka Bugarite nam ni go dale jazikot, {tom vidovme deka golem del od etni~kite Turko-Bugari, tokmu zaradi za{tita na svojot vistinski starobugarski jazik (koj jazik, spored bugarskiot akademik Ivanov, bil sli~en so dene{niot ~uva{ki i tatarski jazik), ne sakale ni da slu{nat za slovenskiot govoren i kni`even jazik, koj (isto kako i hristijanstvoto) im bil nametnat re~isi sosila i toa preku dr`aven dekret. Kone~no, samata bugarska nauka tvrdi deka kni`evniot bugarski jazik za prvpat se pojavil duri vo sredinata na 19. vek, a najgolem dokaz za ova se prvite bugarski prerodbeni~ki tekstovi, vo koi avtorite nedvosmisleno se `alat deka Bugarite nemaat svoj kni`even jazik i baraat vedna{ da bide sozdaden vakov jazik. Zna~i, samite Bugari od sredinata na 19. vek tvrdele deka nemaat svoj kni`even jazik, a na{ite bugaromani, koi vo slu~ajov se pravat pogolemi katolici i od Papata, tvrdat deka Bugarite imale vakov kni`even jazik u{te od 9. vek (!?). Bravo bugaromani! Kako dokaz za ova }e go spomnam sledniot primer. Poseduvam edna izvonredna kni{ka (vo original) objavena vo Sofija, vo 1927 godina, od avtorot V. Pundev pod naslov Periodi~niot pe~at pred osloboduvaweto, vo koja kni{ka e zastapen pogolem izbor na bugarski tekstovi od ~etiriesettite do {eesettite godini na 19. vek. Vo pove}e vakvi tekstovi toga{nite bugarski prerodbenici se `alat poradi pogr~uvaweto na Bugarite i poradi nemaweto svoj sopstven bugarski kni`even jazik. Taka na primer, G. Teoharov, vo svojot trud Nekolku zborovi za bugarskata literatura (1860 godina), doslovno pi{uva:

        Bugarite ne samo {to nemaat sovremena literatura, tuku tie se u{te nemaat napraveno nitu po~etni obidi vo toj pravec... Bugarskiot narod, pred trieset godini be{e uveren deka nema svoj sopstven kni`even jazik i deka so bugarskiot jazik ne mo`at da se pi{uvaat nau~ni knigi, tuku samo so gr~kiot, kako i deka so pomo{ na gr~kiot jazik, mo`e da se opismeni sekoj Bugarin.

         Vo prodol`enie avtorot razo~arano konstatira deka golem broj na Bugari vo tie godini sebesi se deklarirale kako Grci i masovno go {irele grcizmot vo Bugarija.

         Poradi seto pogore izneseno, u{te poneseriozno i posme{no e da se tvrdi deka svetite bra}a Kiril i Metodi bile Bugari. Mo`ebi bi bile Bugari, no so obaveznata dodavka na zborot anti pred zborot Bugari, t.e. najpravilno bi bilo da se re~e deka tie vsu{nost bile - anti-Bugari!

          [to se odnesuva do nivnoto slavewe denes, ne samo vo Bugarija, tuku  re~isi i vo cela Evropa, toa nas Makedoncite treba da n# raduva, bidej}i svetite bra}a se na{i, makedonski, krvni i kulturni predci. Se razbira, vo kolku toa slavewe ne se zloupotrebuva preku iskrivuvawe na vistinata za niv, poradi {to, vpro~em, e i napi{an  ovoj tekst.
 

 
 
 



Изменето од Boogie - 22.Мај.2007 во 19:25
Кон врв
аџија Кликни и види ги опциите
Сениор
Сениор
Лик (аватар)

Регистриран: 25.Октомври.2006
Статус: Офлајн
Поени: 5474
Опции за коментарот Опции за коментарот   Благодарам (0) Благодарам(0)   Цитирај аџија Цитирај  Внеси репликаОдговор Директен линк до овој коментар Испратена: 22.Мај.2007 во 21:34
браќата Кирил и Методиј, својот живот го потрошија за да ја шират и за да им ја објаснат христијанската вера на сите народи на кои што стигнаа: во хазарија, моравија, цариград и македонија... И промашување и поткопување на нивната цел, би било да им се прилепуваат некакви си националистички предзнаци на нивната благородна мисија...

Нивната цел пред се била богословска, и заради ширење на богословието, тие ги создале алатките кои им биле неопходни за тоа, како што е азбуката... Погрешно би било тој чин да се толкува било како про-бугарски, или како анти-бугарски, туку единствено како ПРО-христијански...
Кон врв
чаир Кликни и види ги опциите
Сениор
Сениор
Лик (аватар)

Регистриран: 29.Јануари.2007
Статус: Офлајн
Поени: 950
Опции за коментарот Опции за коментарот   Благодарам (0) Благодарам(0)   Цитирај чаир Цитирај  Внеси репликаОдговор Директен линк до овој коментар Испратена: 24.Мај.2007 во 21:36
прочитај кој биле првин а објасни ми од кај се бугари кога се од солун башка ако си ја знаеш сопствената историја ке знаеш дека бугарите не се ни словени

Свети Методиј и Кирил Рамноапостолни 24/05/2007



Родени браќа родум од Солун, од угледни и богати родители, Лав и Марија. Постариот брат, Методиј, како офицер помина десет години меѓу Македонските Словени. Потоа се оддалечи на гората Олимп и се предаде на монашки подвиг. Овде подоцна му се придружи и Кирил (Константин). Но кога хазарскиот цар Каган побара од царот Михаил проповедници на верата во Христос, тогаш на заповед на царот беа пронајдени овие двајца браќа и беа испратени меѓу Хазарите. Откако го уверија Каган во верата Христова, тие го крстија овој цар и голем број негови доглавници и уште помногуброен народ. По извесно време се вратија во Цариград, каде што ја составија словенската азбука од триесет и осум букви и почнаа да ги преведуваат црковните книги од грчки на словенски. На повик од царот Ростислав отидоа во Моравија и таму ја распространија и ја утврдија православната вера, па ги умножија книгите и им ги дадоа на свештениците за да ја подучуваат младината. А подоцна на повик од папата заминаа за Рим, каде што Кирил се разболе и умре, на 14 февруари 869 година. Тогаш Методиј се врати во Моравија и до смртта се потруди на утврдувањето на Христовата вера меѓу Словените. По неговата смрт - а тој се упокои во Господа на 6 април 885 година - неговите ученици Петочисленици, на чело со Свети Климент како епископ, го преминаа Дунав и се спуштија на југ во Македонија, каде што од Охрид продолжија да работат меѓу Словените на истото дело што го започнаа Методиј и Кирил на север.

Изменето од чаир - 24.Мај.2007 во 21:38
Нова заповед ви давам да се љубите еден со друг како што Јас ве возљубив така и вие да се љубите еден со друг.По тоа ке ве познаат сите дека сте мои ученици, ако имате љубов меѓу себе (Јов. 13-34,35)
Кон врв
spartak_mk06 Кликни и види ги опциите
Сениор
Сениор
Лик (аватар)

Регистриран: 07.Октомври.2006
Статус: Офлајн
Поени: 14
Опции за коментарот Опции за коментарот   Благодарам (0) Благодарам(0)   Цитирај spartak_mk06 Цитирај  Внеси репликаОдговор Директен линк до овој коментар Испратена: 24.Мај.2007 во 23:35
Константин Филозоф Сте се запрашале ли некогаш што правеле и како живееле личностите кои оставиле епохални траги во нашата цивилизација. Каде се движеле, со кого се среќавале, едноставно каква била нивната животна рутина или пак минувале од авантура во авантура пред да создадат некое од своите ремек дела. Како другите луѓе, нивните современици гледале на нив.
Замислете ја ситуацијава. Европа средина на Средниот век. Најголемата и најсилна имеперија во тоа време, Византија. На чело на државата Император кој штотуку влегол во водите на полнолетството. Наспроти него 24 годишник, кој наспроти својата младост веќе ужива углед и авторитет на еден од најсилните и најспособните научници, оратори и млад човек кој веќе го заслужил крај своето име епитетот Филозоф во Визнатија.
Императорот Михаил Трети и Константин Филозоф. 
Овој пат нема да зборувам за тоа како, зошто, кога и каде Констатнин ја создал првата словенска азбука. Овој пат неколку интересни моменти пред тоа.
Младиот византиски имепратор во 851 го повикал не многу повозрасниот од себе Константин на дворот, со посебна задача за него. Имено во тие години Арабјаните односно тогаш познати под името Сарацени воделе еден вид идеолошка препирка околу верските учења на Исламот и Христијанството. Овие идеолошко – верски натегања биле всушност параван зад кој се криеле државните интереси на двете големи држави. На повиците од Сарацените, Византија да испрати достоен маж кој ќе се спротивстваи на нивните учени луѓе и кој ќе ја објасни догмата и дилемата околу постоењето на Светото тројство, визнатискиот император Михаил Трети се решил на еден неочекуван потег. Тој мисијата му ја доделил на младиот солунец Константин.
Мисијата не била ни малку лесна. Острите напади од страна на сараценските учени биле континуирани и од сите страни. Кога стигнал Констатин таму прво што видел биле христијанските куќи на чии врати Сарацените – муслимани имале испишано демонски пораки. Арабјаните го запрашале младиот Филозоф:
-         Разбираш ли Филозофе што значи ова?“
На ова Константин се замислил и со намуртен израз на лицето им одговорил:
-         Гледам демонски пораки и разбирам дека внатре живеат христијани. Оние кои не можат да живеат со нас (христијаните з.м), демоните бегаат надвор, а онаму каде нема такви знаци на вратите, демоните живеат внатре во куќите со луѓето.“
Арабијаните во тој период биле на извонредно високо културно рамниште. Имале развиена наука, уметност литература. Багдад бил најголемиот грат многу поголем од сите европски градови во тоа време. Постојат убедувања дека бил единствениот град со над милион жители. Насекаде низ арабијската држава имало библиотеки, се преведувале книги, се создавале нови, математиката, медицината, хемијата биле во невидена експанзија. Едноставно речено Сарацените го живееле својот златен век. Учени луѓе имало за секоја област и за секое прашање. Најучените од нив со големо задоволство му се спротивставувале на младиот Константин, обидувајќи се да ги побијат неговите знаења и неговите ставови. Теми на кои се расправало биле од верата, догмата и Бибилијата па се до политиката, филозофијата и секојденвниот живот.
И било кое прашање да се поставело, за било која тема да се дебатирало, Константин секогаш го имал завршниот збор. Неговите знаења и неговите аргументи ги надвладувале и најголемите учени меѓу Сарацените. На крај еден дел од филозофите го прашале младиот Константин, како е возможно по секое прашање да ги надмудри со знаење и мислите. Едноставно останале затекнати од неговата култура, образование, елоквентност и стабилност во дискусиите.
На ова Филозофот одговори кажувајќи им една приказна на учените.
-         “Еден човек, зел еден голем мев и го наполнил со морска вода. Го нарамил на себе и одејќи по улица им викал на сограѓаните и минувачите “Погледенете ме. Гледате ли каква вода имам јас со себе. Никој нема ваква вода, каква што носам јас.“ Луѓето го гледале изнанеадено се додека не му пришол еден приморец, кој му рекол. “Луд ли си човеку што се фалиш со водата во мевот, кога ние имаме цело море крај себе.“
-         Ете и вие и јас постапуваме исто така – продолжил Константин. Вие од нас ги превзедовте искуствата, знаењата и науката.
Неколку години по оваа мисија Константин заминал на другиот крај на “светот“. Тргнал во мисија кај Хазарите, народ кој денес е исчезнат, а кој во тоа време изградил голема држава на просторот меѓу Црното Море и Каспиското езеро. Мисијата на Константин овој пат била да го рашири христијанството меѓу Хазарите. Хазарите во тој период живееле во општество во кое на религиозен план биле поделени. Власта и слоевите околу власта го примиле Јудеизмот како своја религија. Ваквата одлука предизивикала населување на голем број Евреи на територијата на Хазарија. Од друга страна силните влијанија на Византија и Сарацените, овозможиле продор и на христијанството и исламот меѓу обичниот народ кој во еден дел останал да ги почитува старите култови и божества. Врските меѓу Византија и Хазарите постоеле од порано и биле силни. Имепраторот Константин Петти Копроним своевремено се оженил за сестрата на хазарскиот кан и со неа го имале Лав IV кој потоа станал имепратор.
Константин заминал во мисија испратен со зборовите на императорот Михаил:
-         Филозофе, појди при тие луѓе и разјасни им го Светото тројство. Објасни го зошто никој друг не може да го објасни со достоинство како ти.“
На пат кон Хазарите Константин еден период минал во Херсонес, најсеверниот византиски град на полуостровот Крим. Таму го изучувал еврејскиот јазик, како би можел да оствари поблизок контакт со Хазарите кои го знаеле овој јазик поради раширеноста на јудаизмот меѓу нив. Но неговата активност во градот не била само тоа. Неговиот дух и неговата верба не му давала да мирува. Следејќи ги старите списи и преданија тргнал во една интересна авантура. Константин знаел дека во тој предел се наоѓа гробот на папата Климент. Климент бил еден од првите ученици на Апостол Петар и еден од наследниците на папскиот престол во Рим. Тој загинал некаде во 101 година, на бреговите на Црно Море. Константин му раскажувал на Анастасиј Библиотекар во Рим за ова патешествије. Со тек на времето неговиот гроб бил заборавен и напуштен. Многу од жителите за ова знаеле само од преданија, а многу дојденци или неверници не ни знаеле или не зборувале за тоа. Години по престојот во Херсонес, откритието на гробот на папата Климент и неговите мошти му донеле на Константин голем авторитет и почитување во Рим. По моравската мисија и обвинувањата за ерес, Константи пред својата смрт заминал со брат му Методиј во Рим, пред Папата да ја одбрани Глаголицата, На оваа мисија во Рим, Константин ги донел и моштите на Папата Климент што го дигнало неговиот углед и влијание пред Папата на највисоко ниво.
Назад во Хазарија, Константин воглавно спорел со Евреите околу догмата и верата. Силата на аргументите и неисцрпното знаење кое го поседувал Константин Филозоф го воодушевиле хазарскиот кан кој во еден момент пред сите извикал:
-         Од Бога си испратен за наша наобразба. Од сите книги си научил и се ни разјасни по ред, сите нас не насити и не заслади со медените зборови од светите книги.“
Егзалтираноста на канот не застанала овде. Тој на крај го замолил Константин:
-         Ако сакаш уште повеќе да ги израдуваш нашите души, објасни ни се она за кое те прашуваме.“
На заминување Константин бил испратен со зборовите на канот кои биле упатени до императорот во Цариград:
-         Господару, ни испрати таков маж, кој ни го објасни словото, верата и Бибилијата. Сега разбравме која е вистинската вера и самоволно посакуваме да бидеме покрстени“.
На крај канот, му дал огромни подароци на Константин и му рекол:
-         Посакај се она што имаш на ум, јас ќе ти го подарам.
На ова Филозофот заблагодарил и му рекол на владетелот дека нема да ги земе подароците со него, туку му побарал нешто друго:
-         Дај ми онолку Грци (Византијци з.м) колку имаш овде заробено, тоа ќе биде најголемиот подарок од тебе за мене“.
Хазарите ги ослободиле сите 200 Византијци кои биле заробени во претходните борби по што Константин се вратил во Цариград.
Она што следело во годинете потоа, во Македонија и Моравија е само продолжение и врв на мудроста и луцидноста на Константин и неговиот брат Методиј.
 
Кон врв
Boogie Кликни и види ги опциите
Модератор
Модератор
Лик (аватар)
Слобода или Смрт

Регистриран: 26.Октомври.2005
Статус: Офлајн
Поени: 10652
Опции за коментарот Опции за коментарот   Благодарам (0) Благодарам(0)   Цитирај Boogie Цитирај  Внеси репликаОдговор Директен линк до овој коментар Испратена: 26.Мај.2007 во 02:22

ПРИЕМ ВО ВАТИКАН ВО РАМКИ НА МАНИФЕСТАЦИЈА „МАКЕДОНИЈА ВО ЧЕСТ НА СВ. КИРИЛ“

Папата се моли за македонскиот народ

Оваа средба е во знак на добрата соработка на Светата Столица со Македонија на цивилен и на религиозен план, која може уште да се развива, рече папата Бенедикт Шеснаесетти

Вашата земја е место на среќавање на многу култури и религии. Срдечно ви посакувам да останете верни на наследството што го имате. Барам помош од Бога за духовен мир на вашата земја, Ве уверувам во мојата лична почит и пријателство и се молам за целиот македонски народ. Ова го порача поглаварот на Римокатоличката црква, папата Бенедикт Шеснаесетти, завчера на приемот на македонската делегација во Ватикан, во рамките на манифестацијата „Македонија во чест на св. Кирил“, јави МИА.

Папата Бенедикт Шеснаесетти, првпат обраќајќи се јавно пред целата македонска делегација, повика на споделување на духовното богатство на кое, како што рече, „вие сте наследници со другите народи кои по традиција и култура се блиски на македонскиот народ“.

- Денешната средба е во знак на добрата соработка на Светата Столица со Македонија на цивилен и на религиозен план, која може уште да се развива - рече папата.

Македонската делегација ја предводи претседателот на Собранието Љубиша Георгиевски, а на чело на црковната делегација е архиепископот охридски и македонски г.г. Стефан. Георгиевски на папата му подари мозаик со хераклејскиот мотив на гулабот на мирот. Тој имаше средба и со државниот секретар при Светата Столица, кардиналот Тарчисо Бертоне, на кој му посочи дека МПЦ се обраќа кон сите за да го добие тоа што и' припаѓа.

Архиепископот охридски и македонски г.г. Стефан чиноначалствуваше со молебенот во црквата „Св. Климент“ во Рим.

- Свети оче Кириле, Ти дојдовме од Македонија од земјата на љубовта, Ти дојдовме во име на народот крстен од рацете Павлови и просветен од устите Твои. Учителе, дојдовме да Ти се поклониме и да Ти благодариме најпрво за љубовта и жртвата, а потоа и за се' што направи за нашиот народ и за сите што ги разбраа и примија зборот Твој и наш и писмото Твое и наше - рече архиепископот г.г. Стефан.

Во Македонија празникот Св. Кирил и Методиј, кој од годинава е и државен празник, се славеше и како патронат на скопскиот универзитет. Во Македонската опера и балет се одржа свечена академија, на која ректорот на Универзитетот, Ѓорѓи Мартиновски, истакна дека скопскиот универзитет почитувајќи го заветот на светите браќа во изминатите 60 години со својата работа и продуцираните кадри се вгради во темелите на Македонија и нејзиниот сеопшт развој.

На најдобрите студенти што дипломирале во 2005/2006 година им беа врачени пофалници и награди. Цвеќе беше положено пред споменикот на светителите Кирил и Методиј во кампусот на Универзитетот и во градскиот парк во Охрид.

 

Кон врв
Boogie Кликни и види ги опциите
Модератор
Модератор
Лик (аватар)
Слобода или Смрт

Регистриран: 26.Октомври.2005
Статус: Офлајн
Поени: 10652
Опции за коментарот Опции за коментарот   Благодарам (0) Благодарам(0)   Цитирај Boogie Цитирај  Внеси репликаОдговор Директен линк до овој коментар Испратена: 07.Јули.2007 во 10:58

Поштенска марка по повод 150 години од откривањето на гробот на св. Кирил

По иницијатива на претседателот Бранко Црвенковски, „Македонска пошта“, издаде нова поштенска марка по повод 150-годишнината од откривањето на гробот на св. Кирил во базиликата „Св. Климент” во Рим.

Промотор на идејата за издавање вакви јубилејни поштенски марки во повеќе земји е ректорот на базиликата „Св. Климент“, отецот Џон Канингам.

Иницијативата на претседателот Црвенковски е прифатена и од Ирскиот премиер, Берти Ахен и тамошната Влада веќе донесе одлука за издавање на комеморативна марка на ирската пошта.
Кон врв
Македон Кликни и види ги опциите
Сениор
Сениор

Caesar Constantinus

Регистриран: 20.Јули.2008
Локација: Macedonia
Статус: Офлајн
Поени: 9928
Опции за коментарот Опции за коментарот   Благодарам (0) Благодарам(0)   Цитирај Македон Цитирај  Внеси репликаОдговор Директен линк до овој коментар Испратена: 24.Мај.2009 во 15:06

Македонија ги чествува свети Кирил и Методиј


Македонија денеска го празнува Денот на сесловенските браќа свети Кирил и Методиј, мисионери на христијанство и творци на словенската азбука.


http://www.a1.com.mk/vesti/default.aspx?VestID=109009





НЕКА НИ Е ЧЕСТИТ ПРАЗНИКОТ !!!големо%20гушкање
Кон врв
Македон Кликни и види ги опциите
Сениор
Сениор

Caesar Constantinus

Регистриран: 20.Јули.2008
Локација: Macedonia
Статус: Офлајн
Поени: 9928
Опции за коментарот Опции за коментарот   Благодарам (0) Благодарам(0)   Цитирај Македон Цитирај  Внеси репликаОдговор Директен линк до овој коментар Испратена: 24.Мај.2009 во 15:31

Животот и делото на Свети Кирил и Методиј


Св. Кирил и Св. Методиј Солунски се родени браќа од Солун, од угледно и богато византиско семејство, татко Лав и мајка Марија. Постариот брат, Методиј, како офицер помина десет години меѓу македонските Словени. Потоа се оддалечи на гората Олимп и се предаде на монашки подвиг. Овде подоцна му се придружи и Кирил (Константин Филозоф). Кирил и Методиј, познати како солунските браќа просветители, имаат голема улога во словенската историја. Нивното дело ги описмени словенските народи.

Во почетокот на IX век била веќе подготвена солидна основа за поширока и поорганизирана мисионерска активност во Западна Бугарија. Во тоа време Византиската Империја доживува нов расцут на културен план, па овој бран ги заплиснува и градовите што биле оддалечени од Цариград, посебно Солун. Во првите децении на IX век во Солун живее и семејството на висок службеник на царската власт, помошник на византискиот стратег на Солун и солунската област. Тоа бил Лав со својата сопруга Марија. Нивната народност е нејасна. Семејството имало повеќе деца, но се спомнуваат само имињата на најстариот - Методиј и најмалиот Константин. Дури не се спомнува и световното име на Методиј, кој ова го добил при замонашувањето.

Побожните родители ги упатиле своите рожби уште од најраното детство во христијанството, трудејќи се да им помогнат да ги применуваат возвишените христијански вистини во својот живот. Костантин уште од својата младост се занимавал со списите на свети Григориј Назијанзин и на Дионисиј Аеропагитски. Татко му го испратил во Цариград да го продолжи своето образование во императорското Магнаурско училиште, каде, освен богословските науки, се изучувале и граматика, аритметика, географија, астрономија, музика, поезија, реторика. Покрај овие науки, Константин учел и јазици - латински, еврејски и сириски. Откако го завршил своето високо образование, Константин бил назначен за библиотекар при црквата Света Софија, а потоа бил поставен за професор по философија во училиштето што го завршил. Тогаш го добил и името Константин Филозоф.

Како високо образовени и талентирани личности на Кирил и Методиј ќе им бидат доделувани многу тешки и одговорни задачи од страна на византискиот двор. Најпрво биле испратени во мисија кај Сарацените (Арапите) во Багдад, која како и Хазарската и Моравската мисија претставувале дел од политичката програма на Византија, чија основна цел е да ги христијанизираат Сарацените, Хазарите, Моравските Словени, Бугарите, Русите и другите народи на исток и север од Византија и да им ја наметнат византиската црковна власт. Кога хазарскиот цар Каган побара од царот Михаил проповедници на верата во Исус Христос, тогаш на заповед на царот беа пронајдени овие двајца браќа и беа испратени меѓу Хазарите. Откако го уверија Каган во верата Христова, тие го крстија овој цар и голем број негови доглавници и уште помногуброен народ. По извесно време се вратија во Цариград, каде што ја составија словенската азбука од триесет и осум букви и почнаа да ги преведуваат црковните книги од грчки на словенски.

На повик од царот Ростислав отидоа во Моравија и таму ја распространија и ја утврдија православната вера, па ги умножија книгите и им ги дадоа на свештениците за да ја подучуваат младината. А подоцна на повик од папата заминаа за Рим, каде што Кирил се разболе и умре, на 14 февруари 869 година. Тогаш Методиј се врати во Моравија и до смртта се потруди на утврдувањето на Христовата вера меѓу Словените. По неговата смрт - а тој се упокои во Господа на 6 април 885 година - неговите ученици Петочисленици, на чело со Свети Климент Охридски како епископ, го преминаа Дунав и се спуштија на југ во Македонија, каде што од Охрид продолжија да работат меѓу Словените на истото дело што го започнаа Методиј и Кирил на север.


Што се однесува до Методиј, постојат мошне оскудни извори, според кои тој се здобил со световно образование и се посветил на државната и воена служба. Бил надарен со христијански добродетелен живот и државнички и воени способности. Подолго време управувал со брегалничката област и придонесол христијанството длабоко да се всади во македонската душа во тој дел на Македонија. За овој успех бил особено заслужен и неговиот брат Константин.

Мисионерската дејност на светите браќа меѓу Македонците, посебно возобновувањето и применувањето на македонската азбука е забележано во житието на Свети Наум. Ова му претходело на преведувањето на светите книги на јазикот на Македонците од солунско и на мисионерското дело меѓу западните Словени во Моравија.

Извесно време пред својата мисионерска дејност, светите браќа се повлекле во манастирот Полихрон на планината Олимп, каде всушност конечно се подготвиле за своето епохално мисионерско дело. Манастирското осамување го прекинале двапати кога биле испраќани од византиската власт од цариградскиот патријарх во мисии меѓу Сарацените и Хазарите. Овие мисии ги извршиле со голем успех. Во Краткото житие на Константин-Кирил, напишано од неговиот ученик Климент Охридски, се кажува дека Кирил открил пред Хазарскиот каган дека не потекнувал од византиски род, ами дедо му бил од хранените људе на туѓ „цар„, но побегнал во Византија.

Ростислав, кнезот на Велика Моравија, испратил молба до византискиот император Михаил III овој да испрати, епископ и учител, кој ќе им објаснува на нивни јазик вистинската христијанска вера. Изборот паднал на светите браќа. Тие биле речиси подготвени и за оваа мисија, зашто голем број од светите книги веќе ги превеле на словенски јазик. Тие избрале достојни ученици и помошници и тргнале во Моравија. Таму биле пречекани со голема радост и со големи почести. Набргу потоа отвориле училиште, во кое ги подготвувале идните свештенослужители и учители за западните словенски народи. Тука наишле на голем отпор од германски свештеници: обвинувани за ерес. Биле принудени да појдат во Рим и да го докажат своето правоверие. Во Рим биле примени со големи почасти од папата Адријан II. Тој ги одобрил словенските богослужбени книги и наредил да бидат поставени во олтарот на црквата Санта Марија Маџоре и богослужби да се вршат на словенски јазик во три римски цркви. Кирил во Рим тешко се разболел и починал на 14 февруари 869 година. Методиј епохалното мисионерско дело меѓу западните Словени го продолжува сам со помош на своите ученици, кои во Рим биле ракоположени во свештенички чин. Непријателството од германските свештеници не престанувало. Истоштен од напори и измачувања, Свети Методиј почина во Нитра, 885 година. Неговите ученици биле подложени на измачувања и прогони. Некои од нив распродадени како робови.

Делото на светите браќа по смртта на Свети Методиј паднало во голема криза, но благодарение на нивните најдаровити ученици - Свети Климент и Свети Наум, охридските светители и чудотворци, учители и просветители, ползувајќи се со својот мисионерски метод, што имал за цел да им ја објави божјата вистина на новите народи, почнувајќи ја нивната културна самобитност, останал жив образец за Светата Црква и за мисионерите на сите времиња.

Светите браќа Кирил и Методиј успеале да станат апостоли на Словените. Тие сакале да му служат на доброто на сите словенски народи и на единството на Универзалната црква. За овие и вакви свои заслуги, во своето апостолско послание egrigae virtulis папата Јован Павле II на 31 декември, 1980 година ги прогласил за ко-покровители на Европа, чиј покровител е Свети Бенедикт, прогласен од папата Павле IV на 26 октомври, 1964 година.


http://mk.wikipedia.org/wiki/%D0%A1%D0%B2._%D0%9A%D0%B8%D1%80%D0%B8%D0%BB_%D0%B8_%D0%9C%D0%B5%D1%82%D0%BE%D0%B4%D0%B8%D1%98



Изменето од macedon_alex - 24.Мај.2009 во 17:01
Кон врв
Redgun Кликни и види ги опциите
Група
Група
Лик (аватар)

Регистриран: 01.Февруари.2009
Статус: Офлајн
Поени: 80
Опции за коментарот Опции за коментарот   Благодарам (0) Благодарам(0)   Цитирај Redgun Цитирај  Внеси репликаОдговор Директен линк до овој коментар Испратена: 25.Мај.2009 во 01:48

Serbia and Macedonia orthodox brothers

f**k GREECE
Кон врв
Redgun Кликни и види ги опциите
Група
Група
Лик (аватар)

Регистриран: 01.Февруари.2009
Статус: Офлајн
Поени: 80
Опции за коментарот Опции за коментарот   Благодарам (0) Благодарам(0)   Цитирај Redgun Цитирај  Внеси репликаОдговор Директен линк до овој коментар Испратена: 25.Мај.2009 во 01:51

Serbia and Macedonia orthodox brothers

f**k GREECE
Кон врв
Шопо Кликни и види ги опциите
Сениор
Сениор
Лик (аватар)

Регистриран: 13.Април.2009
Статус: Офлајн
Поени: 101
Опции за коментарот Опции за коментарот   Благодарам (0) Благодарам(0)   Цитирај Шопо Цитирај  Внеси репликаОдговор Директен линк до овој коментар Испратена: 29.Мај.2009 во 20:27


1/6 от териториjата на светот днеска пише на кирилица

Изменето од Шопо - 29.Мај.2009 во 20:28
Кон врв
Каснакоски Кликни и види ги опциите
Сениор
Сениор
Лик (аватар)

Регистриран: 03.Април.2009
Статус: Офлајн
Поени: 4758
Опции за коментарот Опции за коментарот   Благодарам (0) Благодарам(0)   Цитирај Каснакоски Цитирај  Внеси репликаОдговор Директен линк до овој коментар Испратена: 28.Јуни.2009 во 13:08


http://utrinski.com.mk/?ItemID=F91BB418D1ED8C40984F27F2B450CBEA

Што треба тоа сега да значи? И „Утрински весник“ веќе ја знае црковната историја?



Изменето од cercetator - 28.Јуни.2009 во 13:09
Кон врв
Македон Кликни и види ги опциите
Сениор
Сениор

Caesar Constantinus

Регистриран: 20.Јули.2008
Локација: Macedonia
Статус: Офлајн
Поени: 9928
Опции за коментарот Опции за коментарот   Благодарам (0) Благодарам(0)   Цитирај Македон Цитирај  Внеси репликаОдговор Директен линк до овој коментар Испратена: 28.Јуни.2009 во 13:23
Originally posted by cercetator cercetator напиша:



http://utrinski.com.mk/?ItemID=F91BB418D1ED8C40984F27F2B450CBEA

Што треба тоа сега да значи? И „Утрински весник“ веќе ја знае црковната историја?



Пак ќе прашам. Каде Свети Кирил и Методиј се декларирале како Бугари?
Кон врв
МАРШАЛ Кликни и види ги опциите
Сениор
Сениор
Лик (аватар)
ГРОБАР ДО ГРОБА

Регистриран: 06.Февруари.2007
Статус: Офлајн
Поени: 44396
Опции за коментарот Опции за коментарот   Благодарам (0) Благодарам(0)   Цитирај МАРШАЛ Цитирај  Внеси репликаОдговор Директен линк до овој коментар Испратена: 28.Јуни.2009 во 13:24
kako i sekoj taka i ovoj falsifikat nema da pomine .... sto se zamaras so falsifikti збунетост
Кон врв
 Внеси реплика Внеси реплика страница  123 24>
  Сподели тема   

Скок до Овластувања Кликни и види ги опциите

Forum Software by Web Wiz Forums® version 10.03
Copyright ©2001-2011 Web Wiz Ltd.

Страницата е генерирана за 0,563 секунди.