Што кажуваше опозицијата

За Исус, неговиот живот и дело не постојат историски записи. Ни Римски ни Еврејски. Се што узнаваме за него е од Новиот завет. Иако во тој период за тоа време и настани пишувале историчари, никој не го споменува Исус, Ни Јосип Флавиј кој бил и управител на Галилеја и свештеник на Ерусалимскиот храм, ни Јустус од Тиберијада кој исто бил од Галилеја и историчар, ни Филон од Александрија, кој доста пишеувал за верските активности и секти во Јудеја, нигде не го споменува Исус и неговите ученици и верување. Исто ни Плиниј постариот, Марцијал, Плутарх, Јувенал, кои пишале и опишале многу поминорни настани, не споменуваат ништо за Месијата и чудните настани околу неговиот живот та ни глобалните како трочасовното затемнување на сонцето настанато за време на Исусовата смрт, а Еврејските хроники ништо не кажуваат за расцепување на бесценетото перде во храмот над храмовите, ниту за станување на мртвите од гробовите. Малку е позната опозицијата на Христјанството и нивните дела. Една од причините ( и главната) е дека црквата ги уништувала сите такви книги така да до денес освен некои фрагменти ретки се целосните дела кои зборуваат поинаку за Христијанството. Огромна беше литературата која полемизираше против Христијаните. Порфириј неоплатонски филозоф напишал 15 томови против Христијанството кои во 5ти век по наредба на Византискиот цар Валентијан 3ти и Теодор 2ри биле умништени (запалени на клада). Особено поуларен анти Христијанин беше грчко римскиот филозоф Целзо. Се вели дека под влијание на неговото дело “Вистинскиот збор“ многу Христијани ја напуштиле верата. Неговото дело е сочувано на еден чуден начин, имено Христијанскиот теолог Ориген во своето дело “Contra Celzum" ја применил методата да цитира цели поглавиа на Целзо па потоа да го побива со свои аргументи, така да речиси во целост тоа дело можеме да го реконструираме. Целзо му префрла на Христијаните дека создале толку многу противречни легенди за Исус и толку често ги менувале така што и самите накрај не можеле да му го фатат крајот. Запример ја споменува Марија, на која ангелот му најавува дека ќе роди синот Божји за да потаму во текстот, Марија го смета Исус за занесеник. Потпирајќи се на тогашните кажувања,Целзо тврди дека Марија била селска жена со слободно поведение, чиј маж, дрводелец ја избркал од дома пошто имаше афера со некој сии Пантер, војник во римската легија. Таа како бездомница скитала наоколу за да го роди Исус како вонбрачен син. Исус по корка леб заминал во Египет каде го изучил маѓионичарскиот занает,за да кога се вратил омал успех во тоа што на крај се вообразил дека е божји син.... Иако ова прикаска е далеку од потврдена за веродостојна, Целзо како филозоф и историчар ни ги пренесува актуелните настани, кажувања и верувања на своето време. Сепак таков еден настан (автентично забележен од историјата) навистина се случил, имено Ќерка на ерусалемскиот свештеник по име Маруијам Бат Билга го напушти Јудаизмот за да се омажи за војник од селеукидската армија, што беше голем скандал за евреите во тоа време. Дали овој настан има врска со Целзовата прикаска никогашнема да дознаеме.

Изменето од Чорбаџија - 08.Мај.2007 во 23:45

Крстот не бил користен како симбол на христијаните се до некој 5ти век. Симболизирано Исус бил преставуван како овчар, жртвено јагне (спрема Исаија и Еремија) а најчесто како риба. Рибата од памнтивек била симбол на разни божества, меѓу кои на сириската Атаргатис, на арамејската Атари, на каанската Астарта, Христијаните го усвоиле тој знак дотолку полесно што на грчки риба (ihtis) ги има теолошките иницијали “Исус Христос син на бога спасителот“ Крстот од друга страна за тогашните луѓе преставувал симбол на ужас и страв “Обесениот е проклетство Божје“ 5-та Мојсеева. На крст беа распнувани убијци, крадци, арамии, бунтовници. Смртта на крст бше тешка мачна така да и римјаните негодуваа на таков начин на казна (Цицерон, Сенека) Крстот како симбол на христијанството се јавува 100тина години по укинувањето на казната со распнување од страна на Константин, кога во главите на луѓето избледнало сеќавањето на срамната понижувачка, погрдна  и тешка смрт на осудениците на крстот. Инаку крстот како верски симбол на други религии постои од памтивек. Откриени се симболи на крст во Сумер, Вавилонија, Месопотамија, Индија, Сирија, Персија,во Европа од  каменото доба, во индијанските култури на двете Америки, Во Галија (денешна Франција) во предхристијанско време бил во оптек монета со крст. Во Египет Крст со тркало на врвот е симбол на боженственост......
Затоа не секој крст преставува христијанство, нарочно во првите векови кога и не се користел како симбол на христијанството.


Изменето од Чорбаџија - 09.Мај.2007 во 11:31

Evreinot Josip ne pisuvashe li za sudeweto na Hrista?

Не

аџија напиша: Чорбаџија напиша: За Исус, неговиот живот и дело не постојат историски записи. Ни Римски ни Еврејски.   а што се евангелијата бе слепец еден...

Ретарду монголоиден евангелијата не се историски списи.
идиот со закржлавен мозок  сака да имитира повисока форма на живот.

ПС
На секоја нареда упатена од копилето ќе враќам. Пошто еднаш го опоменав за неговиот поган јазик али пошто не сфаќа (природно) тогаш ќе комуницирам онака како што е навикнат - со навреди)

Во ниедно дело на Еврејски ни Римски писатели (историчари) не се споменува Исус, неговиот жовот или дело. Историчари, хроничари кои го опишувале Ерусалем, Јудеја, Галилеја, верскиот живот, разните верски фракции и групи нигде не го споменуваат. Ни еден Римски историчар кој го опишува тој период и тие места не го споменува. Нема белеќки нема записи Евангелијата не се историски документ. Не се знае кој ги напишал, кога ги напишал и меѓусебе се контрадикторни. Тие се филозофски расправи за едно од бројните учења. На нив не можиме да се потприме при истражувањето на Осторијата. Описи на некои настани во него немаат поткрепа во другите извори. Никој од римските ни еврејските автори не напишал ништо ни за кинењето на пердето во Ерусалемскиот храм, ни за станувањето на мртвите во Ерусалем ни за затемнувањето на сонцето кое траело (по евангелието) 3 часа.А евангелијата не можат да се согласат ни кога се родил Осус нио што правел во првите години од животот. Значи потврда која ја имаме за други ИСТОРИСКИ ликови... како Цезар, Перикле, Дареј, Ксерсес, Александар.... овде ги немаме.

Веројатно мислиш на Јосип или ЈосиФ Флавиј. Али не , во неговите дела нема ништо за Исус. Од друга страна, пак постојат накнадни уфрлања (фалсификати) на дела на класиците со цел да се докажи постоењето на Исус, но науката (а и црквата) ги отфрли. Нема такво нешто (историски).


ПС
Јосиф Флавиј (јас го нарекувам поблиску до оригиналот Јосиф) е  најинтересна личност на стариот век, а веројатно и еден од најинтересните во човечката историја. Има оставено неколку дела (не знам дали епреведен на Македонски) но ако можиш, прочитај нешто од него (или барем неговата биографија)

ППСС
Еве низ  библиотеката мислам дека ја најдов книгата за која ми кажуваш, од Брандон “Судењето на Исус од Назарет“ (ако е таја) немам време сега подетално да ја прелистам (сум ја читал али пред неколку години) да навистина го споменува Јосип (тука со п го кажува) и самиот Брандон го дава сомневањето за вистиноста (оригиналноста) на божемните Јосифови пишувања за Исус. Инаку денес е цврсто докажано дека неколкуте пасуси вокои божем Јосиф пишува за Исус се накнадни уфрлени делови од страна на некој христијански преведувачи.


Изменето од Чорбаџија - 12.Мај.2007 во 21:14