ПРАШАЊА ЗА РЕЛИГИИТЕ

   KNIGA JOV

Potekloto na
Jova, negovoto bogatstvo i negovata bogobojazlivost.

1.
Potekloto na Jova, negovoto bogatstvo i negovata bogobojazlivost.

1.
Ima{e eden ~ovek vo zemjata *Uz, 

po ime Jov; toj
~ovek be{e neporo~en, praveden, bogobojazliv i go odbegnuva{e zloto.

*1.Moj.22,21;

2. I mu se 

rodija sedum
sinovi i tri }erki.

3. Imotot mu
be{e: sedum iljadi ovci, tri iljadi kamili, petstotini rala 

volovi,
petsottini oslici i mo{ne mnogu slugi; i toj ~ovek be{e najpro~uen me|u site
sinovi na Istok.

4. 

Sinovite negovi
se sobiraa i prireduvaa gozbi sekoj vo domot svoj, na svojot den, a gi
pokanuvaa i trite svoi 

sestri da jadat i
da pijat so niv.

5. Koga zavr{uvaa
dnite na gozbite, Jov gi povikuva{e, ta gi sovetuva{e, i 

stanuvaj}i
izutrina rano, prinesuva{e sepalenici po brojot na site niv i edno tele za grev
na du{ite nivni. 

Za{to Jov vele{e:
mo`ebi sinovite moi zgre{ile i go navredile Boga vo srceto svoe. Taka
postapuva{e Jov vo 

site takvi
denovi.

6. *Eden den
dojdoa sinovite Bo`ji za da zastanat pred Gospoda; me|u niv dojde i satanata.

 *3.Car.22,19;

7. I mu re~e
Gospod na satanata: <Od kade dojde?" A satanata mu odgovori na Gospoda
i re~e: 

<Odev po
zemjata i ja obikoliv."

8. I Gospod mu
re~e na satanata: <Obrna li vnimanie na mojot sluga Jov? Oti 

na zemajta nema
takov kako nego: ~ovek neporo~en, praveden, bogovojazliv i koj go odbegnuva
zloto."

9. Mu 

odgovori satanata
na Gospoda i re~e: <Zar popusto Jov e bogobojazliv?

10. Ne go ogradi
li Ti nego i ku}ata 

negova naokolu i
s# {to ima toj? Ti gi blagoslovi delata na racete negovi, stadata negovi se
{irat po zemjata;

11. no pru`i ja
rakata Svoja i dopri se do s# {to e negovo, }e Te blagoslovi li toga{."

12. I mu re~e
Gospod 

na satanata:
<Eve, s# {to e negovo, e vo tvoja raka; samo vrz nego ne krevaj raka? - I si
otide satanata od liceto 

Gospodovo.

13. Eden den
sinovite i }erkite na Jova jadea i pieja vino vo ku}ata na prvorodeniot brat
svoj.

14. I ete, doa|a
izvestuva~ pri Jova i veli: <Volovite oraa i oslicite pasea pokraj niv,

15. koga
Savejcite 

napadnaa i gi
oteraa, a momocite so ostar me~ gi pogubija; izbegav samo jas za da ti
javam."

16. Dodeka u{te 

govore{e, dojde
drug i veli: <Ogan Bo`ji od neboto padna, gi izgori ovcite i momocite i gi
goltna; i pobegnav 

samo jas, za da
ti javam."

17. Dodeka toj
govore{e, dojde tret pa veli: <Haldejcite, naredeni vo tri ~eti, 

napadnaa na
kamilite i gi oteraa, a momcite so ostar me~ gi pogubija; samo jas izbegav, za
da ti javam."

18. I 

dodeka toj u{te
govore{e, se pojavi drug i re~e: <Sinovite i }erkite tvoi jadea i pieja vo
ku}ata na 

prvorodeniot brat
svoj;

19. ete, duvna
silen vetar otkaj pustiwata i gi zafati ~etirite agli na ku}ata; ku}ata 

se urna vrz
decata i tie umrea; se spasiv samo jas, za da ti javam."

20. Toga{ Jov
stana, ja *raskina gornata 

obleka, ja
ostriga glavata svoja i padna na zemja, pa se pokloni

*1.Moj.37,29;

21. i re~e:
<Gol izlegov od 

utrobata na majka
mi, gol i }e se vratam. Gospod dade, Gospod go zede; kako {to mu be{e ugodno na
Gospoda, taka i 

stanuva. Neka e
blagosloveno imeto Gospodovo!"

22. Vo seto toa
Jov ne zgre{i i ni{to nerazumno ne izre~e za 

Boga.

Satanata pak go
obvinuva Jova pred Gospoda. Nego go napa|a bolest i `enata 

2.
Satanata pak go obvinuva Jova pred Gospoda. Nego go napa|a bolest i `enata go
navreduva; go posetuvaat 

trojca prijateli.

1. Eden den
dojdoa sinovite Bo`ji da zastanat pred Gospoda; me|u niv dojde i satanata da 

zastane pred
Gospoda.

2. I mu re~e
Gospod na satanata: <Od kade dojde?" Mu odgovori satanata na Gospoda i 

re~e: <Odev po
zemjata i ja obikoliv."

3. Toga{ mu re~e
Gospod na satanata: <Obrna li vnimanie na Mojot sluga 

Jov? Za{to na
zemjata nema takov kako nego: ~ovek neporo~en, praveden, bogobojazliv i koj go
odbegnuva zloto, i 

u{te cvrsto se
dr`i vo svojata neporo~nost, iako ti Me pottiknuva{e, da go pogubam bez
vina."

4. Mu odgovori 

satanata na
Gospoda i re~e: <Ko`a za ko`a, a za `ivotot svoj ~ovek }e dade i s# {to ima;

5. no ajde pru`i
raka 

i dopri se do
koskite negovi i plotta negova, - }e Te blagoslovuva li i toga{?"

6. I mu re~e Gospod
na 

satanata:
<Ete, toj e vo tvoja raka; samo du{ata ne zemaj mu ja."

7. Si otide
satanata od liceto Gospodovo i go 

porazi Jova so
luta rana - od stapalkite na nozete negovi do samoto teme negovo.

8. I si zede Jov
toga{ crep za 

da se ~e{a so
nego, i sede{e na buni{teto nadvor od gradot.

9. I mu re~e
negovata `ena: <Zar si u{te cvrst vo 

dobrotata svoja.
Navredi Go Boga i umri!"

10. No toj $
re~e: <Govori{ kako bezumna. Zar dobroto go primame od 

Boga, a zloto da
ne go podnesuvame?" - Vo seto toa Jov ne zgre{i so ustata svoja.

11. Slu{naat
trojcata 

prijateli Jovovi
za site tie zla {to go bea sna{le, pa trgnaa sekoj od svoeto mesto: Elifaz od
*Temna i Vildad 

od Suva i Sofar
od Nam; se sostanaa, za da odat da taguvaat zaedno so nego i da go ute{uvaat.

*Jerem 49,7;

12. 

I koga krenaa
o~ite od daleku, tie ne go poznaa; pa vikaa so silen glas, ta zaplakaa; sekoj
ja raskina svojata 

gorna obleka i se
posipaa so zemja vrz glavite svoi.

13. I sedea so
nego na zemjata sedum dena i sedum no}i: 

nikoj ni zbor ne
mu progovori, bidej}i gledaa oti stradaweto mu be{e mnogu golemo.

Jov
go oplakuva denot na svoeto ra|awe.

3.
Jov go oplakuva denot na svoeto ra|awe.

1.
Potoa ja otvori Jov ustata svoja i go prokolna svojot den.          

2. Pa po~na Jov i
re~e:

3. Neka e proklet
denot, vo koj se rodiv, i no}ta vo koja rekoa: - se rodi dete!

4. Toj 

den neka bide
temnina; da ne go pobara{e Bog odozgora i da ne izgree{e nad nego svetlina!

5. Da go
zatemne{e 

temnina i smrtna
senka, crn oblak da go pokrie{e, za da se pla{at od nego, kako od vrel son~ev
izgor!

6. Taa 

no}, - temnina da
ja opfati, da ne se smeta me|u dnite na godinata, da ne vleze vo brojot na
mesecite!

7. O, taa 

no}! Bez lu|e da
be{e; veselba da ne vleze{e vo nea!

8. Neka ja
prokolnat onie, {to go kolnat denot, koi se 

sposobni da go
razbudat levijatanot!

9. Neka potemnat
yvezdite vo samrakot; da ja ~eka{e svetlinata i taa da 

ne dojde{e za da
ne gi vidi trepkite na zorata;

10. za{to ne gi
zatvori dverite na maj~inata mi utroba i ne ja 

sokri tagata od
o~ite moi!

11. Zo{to ne bez
umrel koga sum se ra|al, i ne bev izdivnal - koga sum izleguval od 

utrobata?

12. Zo{to me
prifatija na kolena? [to mi treba{e da cicam gradi?

13. I sega }e
le`ev i }e 

po~ivav; }e
spiev; i }e mi be{e spokojno

14. zaedno so
carevite i zemni sovetnici, koi gradea pustiwi za 

sebesi,

15. ili so
knezovi, {to imaa zlato i koi gi polnea domovite so srebro;

16. ili, kako
pometni~e 

zakopano, nema{e
da me ima, kako mladencite {to ne videle svetlina.

17. Tamu
bezzakonicite prestanuvaat 

da zadavaat
strav, tamu po~ivaat iznemo{tenite.

18. Tamu
zatvorenicite zaedno se nasladuvaat od spokojstvo 

i ne gi slu{aat
vikotnicite na nadziratelot.

19. Mal i golem
tamu se ramni; robot e sloboden od gospodarot 

svoj.

20. Zo{to na
bednicite im e dadena svetlina, i `ivot - na du{evno ogor~enite,

21. *koi ja
o~ekuvaat 

smrtta, a ja
nema, {to ja baraat pove}e otkolku zakopana dragocenost,

*Otkr.9,6;

22. bi se
raduvale do vosh*t, 

bi se vosh*tile,
za{to na{le grob?

23. Za{to mu e
dadena svetlina na ~ovekot, ~ij pat e sokrien i kogo Bog so 

mrak go opkru`il?

24. Vozdi{kite
moi go isprevaruvaat lebot moj, ofkawata moi te~at kako voda,

25. za{to

 stra{noto, od {to se u`asuvav, toa me snajde;
od {to se pla{ev, toa me spoleta.

26. Nema za mene
mir, nema 

spokojstvo, nema
uteha; nastapi zlo."

Elifazoviot prv
govor: Bog ne go naka`uva pravednikot.

4.
Elifazoviot prv govor: Bog ne go naka`uva pravednikot.

1.
Odgovori Elifaz od Temna i re~e:

2.
<Ako

 se obideme da ti progovorime, nema li da ti
bide te{ko? No koj mo`e da se vozdr`i da ne govori!

3. Ete, ti 

mnozina si
sovetuval i si potkrepuval iznemo{teni race,

4. tvoite zborovi
go ispravale onoj {to pa|al, si gi 

potkrepuval
raslabenite kolena.

5. A sega zloto
dojde do tebe, i ti iznemo{te; dopre do tebe, i ti padna so 

duhot.

6. Tvojata
bogobojzalivost ne treba li da bide tvoja nade`, i neporo~nosta na tvoite
pati{ta - tvojata 

potkrepa?

7. Spomni si,
zaginal li nekoj nevin, i koga pravednite bile iskorenuvani?

8. kako {to sum 

gledal: *onie {to
oraat ne~esnost i seat zlo, toa i go `neat;

*Izrek.22,8;

9. od zdivot
Bo`ji zaginuvaat i od 

duhot na gnevot
negov is~eznuvaat.

10. Rikaweto na
lavot i glasot na onoj {to vika zamol~uva, a zabite na 

lav~iwata se
kr{at;

11. silniot lav
zaginuva koga nema plen, lav~iwata na lavicata se rasprsnuvaat.

12. I,

 ete, do mene skri{no doleta zbor, i uvoto moe
dolovi ne{to od nego.

13. Srede
razmisluvawata za no}nite 

videnija, koga
sonot gi obzema lu|eto,

14. mene me
opfa}a strav i trepet i gi rastrese site moi koski.

15. I 

duhot pomina nad
mene; kosata mi se krena.

16. Toj zastana,
- no jas ne go vidov liceto negovo, - samo oblik be{e 

pred o~ite moi;
tivko veewe, i ~uv glas:

17. <Zar
~ovekot e popraveden od Boga? I po~ist li i od svojot 

Sozdatel?"

18. Ete, On i na
slugite Svoi ne im veruva i vo angelite Svoi sogleduva nedostatoci:

19. 

dotolku pove}e
kaj onie, {to `iveat vo zemjani ku}i, ~ii osnovi se od prav i koi propa|aat i
od molec.

20. 

Me|u utroto i
ve~erta tie se rasturaat; nema ni da zabele`i{ kako is~eznale napolno.

21. ne zaginuvaat
li so 

niv i
dostoinstvata nivni? Tie umiraat iako ne stanale mudri.

Kaznata e plod na
ne~ist `ivot. Kaznetiot treba da se obrne kon Boga.

5.
Kaznata e plod na ne~ist `ivot. Kaznetiot treba da se obrne kon Boga.

1.
Ajde vikaj! Ima li koj da ti 

odgovori? Kon
kogo od svetiite misli{ da mu se obrne{?

2. Vistina,
gnevot go ubiva glupaviot, razdraznetosta

 go pogubuva bezumniot.

3. Vidov kako
*glupaviot se zakorenuva, no vedna{ prokletstvoto na domot negov 

padna.

*Psal.36,35;

4. Decata negovi
se daleku od spasenie, niv }e gi bijat kaj portite; za{to }e nema koj da gi

 za{titi.

5. @etvata negova
}e ja izedat gladnite, niz trweto }e ja izvle~at; `ednite }e go goltnat imotot 

negov.

6. Ne, `alosta ne
izleguva od zemjata, niti zloto izniknuva od nivata;

7. ~ovekot se
ra|a, za da 

strada, kako i
iskrite - za da letaat ugore.

8. No jas bi se
obrnal kon Boga i deloto svoe pred Boga bi go 

postavil.

9. On sozdava
dela golemi i neispitlivi, ~udni i bez broj,

10. i dava do`d
na zemjata i im ispra}a

 voda na poliwata;

11. ponizenite gi
izdignuva na visoko, i nata`enite gi ute{uva i gi spasuva.

12. On go 

uriva ona {to
lukavite go gradat, racete nivni ne go dovr{uvat zapo~natoto.

13. On gi fa}a
mudrite so 

nivnoto
lukavstvo, i zamislata na itrite se osuetuva;

14. Srede bel den
zapa|aat vo temnina; popladne odat 

so pipawe, kako
no}e.

15. On go spasuva
siromaviot od me~, od ustata nivna i od rakata na silniot.

16. I za 

siromaviot ima
nade`, a nepravdata sama ja zatvora ustata svoja.

17. Bla`en e onoj
~ovek kogo Bog go 

vrazumuva. Zatoa
ne ja otfrluvaj kaznata od Vsedr`itelot,

18. za{to On
nanesuva rani i Samiot gi prevrzuva; 

On porazuva, i
Negovite race lekuvaat.

19. Od {est bedi
}e te izbavi i vo sedmata zlo nema da te stigne.

20.

 Vo vreme na glad }e te spasi od smrt, i vo
vojna - od silata na me~ot.

21. Od kam{ikot
na jazikot }e se sokrie{,

 i nema da se upla{i{ od opusto{uvaweto - koga
}e dojde.

22. Na
opusto{uvaweto i na gladot }e im se 

potsmee{, od
yverovite zemni nema da se upla{i{, -

23. za{to si vo
sojuz so *kamewata polski, a polskite 

yverovi se vo mir
so tebe.

*Os.2,18;

24. ]e doznae{
deka {atorot ti e vo bezopasnost, }e si ja gleda{ ku}ata i 

nema da zgre{i{.

25. ]e vidi{, oti
semeto ti e mnogubrojno, deka filizite tvoi se kako treva na zemjata.

26.

 ]e legne{ vo grob koga }e stigne{ do zrelost,
kako {to se redat `itnite snopja.

27. Ete, toa sme
go ispitale: 

vistinata e `iva;
zatoa ~uj go seto ova i zapomni go dobro."

Samo stradalnikot
ja znae svojata nevolja.

6.
Samo stradalnikot ja znae svojata nevolja.

1.
Odgovori Jov i re~e:

2.
<O, da bea to~no izmereni 

makite moi, i
zaedno so niv da go bev stavil na terezija stradaweto moe!

3. Tie navistina
bi bile pote{ki od 

morskiot pesok!
Zatoa zborovite mi se `estoki.

4. *Strelite na
Vsedr`itelot se vo moeto telo; duhot moj go 

pie otrovot
nivni; u`asite Bo`ji se upravija protiv mene.

*Psal.37,2;

5. Rika li div
osel pri treva? Muka li 

bik nad krmata
svoja?

6. Se jade li
blutkavoto bez sol i ima li vkus belkata od jajceto?

7. Do ona do koe 

du{ata moja ne
saka{e da se dopre, toa mi e sega hrana vo bolesta.

8. O, da se be{e
ostvarela `elbata moja, i 

Bog da go
ispolne{e o~ekuvaweto moe!

9. O, da saka{e
Bog da me sotre, da me mlatne{e so rakata Svoja i da me 

istrebe{e!

10. Toa bi mi
bila vistinska uteha, iako goram od mojata bezmilosna bolest, bidej}i ne se
otka`av 

od zborovite na
Svetiot.

11. Kolku mi e
silata, ta da se nadevam na sebe samiot? I kakov e krajot, ta da go 

prodol`uvam
`ivotot moj?

12. Kamena sila
li e silata moja? I od bakar li e teloto moe?

13. Ima li vo
mene

 pomo{ za mene, ima li za mene nekoja potkrepa?

14. Koj odbiva
milost kon bli`niot svoj - ako toj ne prestanal 

da se boi od
Sevi{niot Bog.

15. No moite
*bra}a me napu{tija, kako bezvodni potoci i kako branovi me 

odminaa

*Psal.37,11;

16. Kako sneg i
mraz {to se topat od tolina i ne se poznava {to imalo.

17. Vo vreme 

su{no tie
namaluvaat, a vo vreme na `egi is~eznuvaat od mestata svoi.

18. Go menuvaat
pravecot na pati{tata 

svoi, navleguvaat
vo pustiwata i se gubat;

19. poglednuvaat
kon niv patnicite od *Temna, im se nadevaat na 

onie {to odea vo
Seva,

*1.Moj.25,15;

20. no ostanuvaat
posrameni vo svojata nade`: odat tamu i crveneat od 

sram.

21. Taka ste i
vie sega sprema mene: vidovte straotija i se ispla{ivte.

22. Vi rekova li:
dajte mi, ili 

podajte mi ne{to
od va{iot vi{ok;

23. izbavete me
od rakata du{manska, otkupete me od rakata na 

ma~itelite?

24. Nau~ete me, i
jas }e zamol~am, poka`ete mi vo {to sum zgre{il.

25. Kolku se
silni 

iskrenite
zborovi! No {to ka`uvaat va{ite prekori?

26. Mislite li
zborovite moi da gi izobli~ite? Vo 

vetar gi frlate
zborovite va{i?

27. Go napa|ate
siromaviot i mu kopate jama na prijatelot svoj.

28. No, ve 

molam, poglednete
me: zboruvam li laga pred va{eto lice?

29. Razgledajte
po pravda? - jas sum ispraven.

30.

 Ima li vo jazikot moj nepravda? Zar grloto moe
ne mo`e da go razlikuva lo{oto?

Jov Mu se moli na
Boga ili da se smiluva na nego ili da mu go odzeme `ivotot.

7.
Jov Mu se moli na Boga ili da se smiluva na nego ili da mu go odzeme `ivotot.

1.
Ne li e ispit zemniot 

`ivot za ~ovekot?
Dnite negovi ne se li kako dni na naemnik?

2. Kako {to
slugata kopnee za senka, i kako {to 

naemnikot go ~eka
krajot na rabotata svoja,

3. taka i jas
dobiv nasledstvo suetni meseci; ta`nite no}i mi se 

izbrojani.

4. Legnuvaj}i, si
mislam: koga li }e stanam? A koga stanuvam se pra{uvam: kako }e ja do~ekam 

ve~erta? Se
izma~uvam od ve~erta do utroto.

5. Teloto mi e
pokrieno so crvi i pra{livi nasl*gi; ko`ata mi 

se raspuknuva i
gnoi;

6. *dnite mi
letaa pobrzo od sovalka i is~eznuvaat bez nade`.

*Isa.38,12;

7. Spomni 

si, deka `ivotot
moj e vetar, deka okoto moe nema ve}e dobro da vidi.

8. Nema da me
vidi okoto na onoj {to me 

videl; Tvoite o~i
se na mene, - a mene me nema,

9. kako koga
oblak se proret~uva i is~eznuva, taka slezeniot vo 

grob nema da
izleze;

10. nema pove}e
da se vrati vo ku}ata svoja; ni mestoto negovo nema ve}e da go poznae.

11. Zatoa nema da
ja vozdr`uvam ustata svoja; }e govoram iako sum ta`en vo duhot svoj, }e se
poplakuvam vo 

gor~inata na
du{ata svoja.

12. Zar sum more
ili morsko ~udovi{te, ta si postavil stra`a nad mene?

13. Koga 

}e si pomislam:
<Moeto leglo }e me ute{i; mojata postela }e ja odnese tagata moja."

14. Ti me pla{i{
so 

soni{tata i so
prividenija me u`asuva{;

15. Zatoa du{ata
moja saka pove}e da se prekine di{eweto, podobro 

smrt; smrtta mi e
pomila od moite maki.

16. Mi omrzna
`ivotot: Nema ve~no da `iveam. Oddale~i se od mene, 

dnite moi se samo
sueta.

17. *[to e
~ovekot, ta tolku si go izdignal? I takvo vnimanie mu obrnuva{?

*Psal.8,4;

18. Zo{to go
posetuva{ sekoe utro? Zo{to go isku{uva{ sekoj mig?

19. Koga }e me
ostavi{? Koga }e

 si odi{ od mene? Koga }e mi dozvoli{ plunkata
svoja jas da ja goltnam?

20. Ako sum
zgre{il, {to da pravam, o 

^uvare nad
lu|eto? Zo{to go stavi Svojot znak na mene, pa da sum Ti na tovar?

21. Zar prestapot
moj ne mo`e{ 

da go podnese{?
Zar ne mo`e{ da go prezre{ bezzakonieto moe? Za{to, ete, u{te malku }e mine i
vo prav }e 

legnam; utre }e
me pobara{, a nema da me ima."

Govor na Vildad:
Samo pokajanieto e patot do spasenieto. Be`bo`nicite 

8.
Govor na Vildad: Samo pokajanieto e patot do spasenieto. Be`bo`nicite
zaginuvaat.

1.
Toga{ odgovori 

Vildad od Suva i
re~e:

2. <Do koga li
}e govori{ taka? I zborovite od ustata tvoja da se buren vetar!

3. Zar 

Bog sudi krivo?
Mo`e li Sedr`itelot da ja izopa~i pravdata?

4. Ako tvoite
sinovi pred Nego zgre{ile, 

zatoa i gi predal
na nivnoto bezzakonie.

5. No ako so srce
Go pobara{ Boga i Mu se pomoli{ za milost na 

Vsedr`itelot,

6. i ako si ~ist
i praveden, On u{te sega }e ja usli{i molitvata Tvoja; i }e go obnovi `ivotot 

tvoj kako na
pravednik.

7. I ako porano
si imal malku, posle }e ima{ pove}e.

8. Zapra{aj gi
porane{nite 

pokolenija i
vnikni vo mudrosta na nivnite tatkovci;

9. nie sme
*v~era{ni i ni{to ne znaeme, na{ite dni se 

kako senka na
zemjata.

*Psal.101,11;

10. Zar tie nema
da te nau~at, zar tie nema od srceto svoe da ka`uvaat 

zborovi:

11. niknuva li
{evar bez vlaga? Raste li trska bez voda?

12. Dodeka e u{te
zelena i dodeka 

neprese~ena, taa
se su{i pred sekoja treva.

13. Takvi se
pati{tata na site, {to go zaboravaat Boga; taka 

propa|a nade`ta
na bezbo`niot;

14. nade`ta mu e
tenka ni{ka, verbata negova - mre`a pajakova.

15. Ako se 

potpre na ku}ata
svoja, nema da ustoi; }e se fati li za nea, nema da dodr`i.

16. Se zelenee
toj, na sonceto 

viree, negovite
fidanki gradinata ja prekrivaat,

17. vo gramada od
kamewa se vpletuvaat korewata negovi, 

`ivot crpi od
`iviot kamen.

18. No koga }e go
iskornat od mestoto negovo, toa }e se otka`e i }e re~e: ne sum te 

poznavalo!

19. Ete ja
radosta na negovito pat! A od zemjata niknuvaat rastenija drugi.

20. Ne, Bog ne gi

otfrla
neporo~nite i ne ja poddr`uva rakata na bezzakonicite.

21. So smea }e ja
napolni ustata tvoja, i 

usnite tvoi - so
radosni izvici.

22. Onie {to te
mrazat, so sram }e se pokrijat, {atorot na ne~esnite }e 

is~ezne."

Внеси реплика	страница <1 19 202122 23 98 >
Tweet