ПРАВОСЛАВЕН АСКЕТИЗАМ

Sekoj den bev so vas, pou~uvajki vo hramot i ne Me fativte. · na pocetok da zamolam da se pisuva makedonski, a temata da e povrzana samo so hristijanstvo...

 na pocetok da zamolam da se pisuva makedonski, a temata da e povrzana samo so hristijanstvo...

kalif izrazi zelba da cita za hristijanstvo,

      “Sinot ^ove~ki” - veli Hristos, ne dojde da mu sluzat, tuku dojde da sluzi i da ja dade Svojata Du{a za otkup na mnozina (Matej 20, 28).
Hristos postojano se narekuval sebe si Sin na Nebesniot Otec. No, od Negovite zborovi bilo jasno deka Negoviot odnos kon Boga se razlikuva od odnosot na drugite: “Kako {to Mene Me poznava Otecot, taka i Jas go poznavam Otacot”. Koga toj veli “Mojot Otec”, On ja dopira tajnata na Svojot vnatre{en zivot: “Otecot e vo Mene i Jas sum vo Otecot” (Jovan 10; 15, 38). No sepak, toa ne e misti~no sebeslevawe na tajnovidecot so Bozestvenata dlabo~ina, tuku ne{to sosema poinakvo. Bogosinstvoto vo Hristos stanuva Bogo~ove{tvo. 
Za Hrista- Spasitelot prva i glavna zada~a bila da u~i. Toj do{ol da svedo~i za vistinata (Jovan 18, 37). Isto taka istaknuval deka bil ispraten od Svojot Otec Nebesen da ja objavuva na lu|eto radosnata vest, za Carstvoto Bozjo. Ispra}ajki gi svoite u~enici, On im pora~al: “Odete i nau~ete gi site narodi” (Matej 28, 19).
No pokraj Svojata propoved, Gospod pravel i mnogu ~uda. On preku niv sakal da im pokaze na lu|eto deka e od Boga ispraten (Jovan 5, 36). Celta na Hristovite ~udesa bila ne Samiot da se slavi, tuku da go objavi vistinskiot Bog, ta preku niv da se proslavi imeto Bozjo, pa taka, da se ~uvaat lu|eto od zabludite {to gi vodele vo propast. 
I preku Svoite ~udesa {to gi pravel, Gospod pak objasnuval nekoi vistini i gi pou~uval site: i onie nad koi se izvr{uvale i onie koi {to gledale. Narodot priznaval deka nikoj dotoga{ ne zboruval taka, nitu pravel tolku golemi ~udesa. “I siot narod saka{e da se dopre do Nego, za{to od Nego izleguva{e sila i gi lekuva{e site”, veli Evangelistot Luka (6, 19).
Sepak, imalo i takvi {to ne veruvale deka ~udesata Hristovi se delo Bozjo. Tie velele deka Isus gi izgonuval besovite preku “Velzevula, na~alnikot na |avolite” (Matej 12, 24). Za ovie Hristovi neprijateli u{te starozavetniot prorok David be{e rekol: “Pri sî toa tie prodolzuvaa da gre{at i neveruvaa vo Negovite ~уdesa” (Psalm 77, 32). Gospod Isus Hristos izvr{il mnogu ~udesa, od koi vo ~etirite Sveti Evangelija se opi{ani samo trieset i {est.
Na praznikot Sukot ili Senici, koj spored obi~ajot se minuval vo {atori od granki, bogomolcite se podgotvuvale za zaminuvawe vo Erusalim. Isus, pak, ostanal na drugiot breg na Jordan. I tamu se slu~ilo edno od najsilnite Hristovi sebeotkrivawa. Na trojcata apostoli Petar, Jakov i Jovan, im bilo dadeno za moment da ja vidat zavesata na Tajnata podgotvena i da ja sogledaaat Bozestvenata slava na Hristos. Mozebi vo o~ekuvawe na svoite stradawa, Toj sakal duhovno da gi ukrepi najbliskite, znaejki kakvi isku{enija gi o~ekuvaat vo idnina.
[to vsu{nost se slu~ilo? Dodeka ostanatite apostoli se odmarale, Hristos, vo pridruzba na Jakov, Jovan i Petar se iska~il na Gorata Tavor. U{te za vreme na Negovata molitva Toj se Preobrazil pred niv. Negovoto lice sjaelo so nezemna svetlina, duri i Negovata obleka stanala zaslepuva{ki bela. So Nego razgovarale za apostolite nepoznati lu|e. Na nesvatliv na~in apostolite svatile, deka Mu se javile drevnite proroci od drugiot svet. Stravot mu go otstapil mestoto na ~ustvo na mir , sre}a, Bozja bliskost. Koga videle deka po razgovoro prorocite (Мојсеј и Илија) zaminuvaat, u~enicite zatreperile, pla{ejki se od zagubata na neiskazlivoto blazenstvo na tie momenti. “Gospodi, dobro e da sme ovde”- re~e Petar. Ako saka{, }e napravime tri senici: edna za Tebe, edna za Mojsej i edna za Ilija (Matej 17, 4). Toj neznael {to da kaze od vozbuda za da go prodolzi ~ustvoto na blazenstvo, pa predlozil da napravat tri senici vo ~est na praznikot. Vo isto vreme dodeka apostol Petar govorel, nad niv se pojavila silna svetlina. Toa bila Slavata na Predve~niot, Svetliot oblak na bozjoto prisustvo, a nad svetlinata zvu~ele zborovite: “Ovoj e Mojot vozquben Sin, vo Kogo e Mojata volja; Nego poslu{ajte Go! ” (Matej 17, 5). 
Ve}e naredniot moment sjajot zgasnal; pred apostolite stoel U~itelot onakov, kakov {to sekoga{ bil. Toj stoel sam, na vrvot na gorata. 
Petar, Jakov i Jovan edvaj do{le na sebe si. Isus, pak, prio|ajki im, rekol: “Stanete i nebojte se!” -i po~nal da sleguva nadolu. Apostolite odele po Nego kako vo son. Po patot Isus go pre}inal mol~eweto i im zapovedal nikomu da ne kazuvaat za videnoto “dodeka Sinot ^ove~ki ne voskresne od mrtvite” (Matej 17, 9).
Ne osmeluvajki se da Mu se obratat, u~enicite so {epot pra{uvale: “ [to zna~i toa, da se voskresne od mrtvite? ”
Vo propovedite Gospod Isus Hristos ~esto na svoite u~enici apostoli im velel deka se blizi vremeto na Negovoto stradawe. 
Na denot pred Pasha (PASHA(aramejski) PESAH(evrejski)- premin, preseluvawe-starozaveten praznik vostanoven od Mojsej za spomen na izleguvaweto na Izrailot od Egipet) Isus im zapovedal na Svoite u~enici Petar i Jovan da otidat vo gradot i da ja prigotvat Pashata, a On so Svoite ostanati u~enici }e dojdel za da ja izedat. Pa toga{ Hristos rekol deka eden od niv }e go predade. Apostolite me|usebno po~nale da se raspra{uvaat koj }e bide predavnikot, a Isus odgovoril: “Onoj e, na kogo Jas }e mu natopam zalak i podadam. I koga natopi zalak, mu go podade na Juda Simonov Iskariot” (Jovan 13, 26) Po zalakot vedna{ vlegol satanata vo Juda. Hristos mu rekol: 
“ [to }e pravi{, pravi go pobrgu! ” (Jovan13, 27). 
            Po ova, Juda vedna{ izlegol i oti{ol kaj prvosve{tenicite i knezovite, so koj se dogovotil eden den pred toa da im go predade Spasitelot za trieset srebrenici. Iska~uvajki se po patot za Eleonskata Gora, Isus im rekol na u~enicite deka u{te istata no} site }e se soblaznat zaradi Nego. Petar samouvereno izjavil deka, duri i site da se soblaznat toj nemalo da se soblazni. No Hristos se obratil kon nego i mu rekol: “Vistina ti velam deka ovaa no}, u{te pred da propee petel, tripati }e se odre{e{ od Mene”. Petar pak se osmelil da kaze: “Ako zatreba duri i da umram so Tebe, nema da se otkazam od Tebe”. Isus zaedno so Petar, Jovan i Jakov oti{le vo Getsimanskata gradina, a Isus se odale~il od niv za da se pomoli na Svojot Otec Nebesen. A koga se vratil na u~enicite im rekol: “Bidete budni i molete se, za da ne padnete vo isku{enie; duhot e bodar, no teloto e slabo”. Potoa im rekol, stanete da odime! Eve, nablizi onoj {to Me predava. 
            Dodeka u{te govorel Hristos, molkum se priblizuval Juda i mnogu drugi so nego, vo racete so feneri i svetilki, a naoruzani so nozevi i kolovi, isprateni od prvosve{tenicite i stare{inite narodni, za da go fatat Isus. Koga do{ol do Nego, Juda Go pozdravil i Go celival, za{to takov znak im be{e dal na onie so nego, velejki im: “Kogo }e go celivam On e”. Isus mu rekol: “Judo, so celiv li Go predava{ Sinot ^ove~ki?” 
            Potoa Gospod se obrnal kon drugite i gi pra{al: “Kogo go barate?” Tie odgovorile: “Isus od Nazaret”. Koga im kazal deka e On, tie se povlekle nazad i padnale na zemja. Otkako se sovzele pak gi pra{al i tie Mu odgovorile so istite zborovi. 
            - Vi rekov deka sum Jas; pa, ako Me barate Mene, ostavete gi ovie da si odat, odgovoril povtorno Isus. U~enicite Negovi barale da im dozvoli da go branat. Petar bez da do~eka odgovor, go udril prvosve{teni~kiot sluga, po ime Malh i mu go otsekol uvoto. Gospod mu rekol na Petar: “Vrati go nozot na negovoto mesto; za{to site {to se fa}aat za noz, od noz }e zaginat”. Potoa go izlekuval uvoto na slugata.
            Pak se obratil Isus kon dojdenite, velejki im: “Kako na razbojnik ste izlegle so nozovi i kolovi, za da Me fatite. Sekoj den bev so vas, pou~uvajki vo hramot i ne Me fativte. No, seto ova stana, za da se ispolnat proro~kite pisma”.
            Otkako bil faten Mu bilo presudeno raspetie. [tom bil raspnat, za da ne ostanat telata na krst i vo sabota, bidej}i taa sabota bil golem praznik, Judejcite oti{le kaj Pilat i go molele da im gi simnat telata od krstovite na trojcata raspnati me|u koi bil i Isus. 
            - Pokraj onie [to stoele blizu krstot, imalo i drugi posledovateli na Hrista, koi od daleku gledale se {to se slu~uvalo na Golgota. Eden od niv, bil i Josif od Arimateja, ~ovek dobar i praveden, pro~uen ~len na Sinedrionot, no koj {to ne u~estuval vo osudata na Isus, bidejki bil Negov taen u~enik. Vo Petokot ve~erta Josif se osmelil da otide kaj Pilat i da mu go pobara teloto Isusovo. Pilat, otkako doznal deka Isus e umren, se soglasil Josif da go zeme Negovoto telo. Tuka nablizu bila gradinata na Josif, kade {to vo karpa toj imal izdlaben nov grob, vo koj u{te nikoj ne bil polagan. Vo nego go polozile teloto Isusovo i potoa grobot go zatvorile so te{ka kamena plo~a.
            Vo prviot den od sedmicata, vo nedelata, zenite trgnale so prigotvenite mirisi i se upatile kon grobot, sakaj}i, spored obi~ajot da go pomazat teloto Isusovo. Istiot den, vo ranite utrinski ~asovi, stanal golem potres. Toga{ Gospod Isus Hristos voskresnal. Angel Gospodov slegol od neboto, ja otstranil plo~ata od grobot, i sednal na nea. Blesokot od silna svetlina go zaslepil o~ite na strazarite i tie prepla{eni padnale na zemja. Otposle se svestile i upla{eno otr~ale vo gradot i im kazale na sve{tenicite i stare{inite. 
            @enite brzale kon grobot. Tuka bile Marija Magdalena, drugata Marija, potoa Joana, Salomija, majkata na sinovite Zavedeovi. Po patot, bez da znaat {to stanalo, tie bile mnogu zagrizeni koj }e im ja simne te{kata kamena plo~a od grobot. Koga do{le tamu, na golema nivna iznenada, ja na{le plo~ata isprevrtena, a teloto Isusovo Go nemalo. Dodeka u{te se ~udele, odedna{ pred niv zastanale dvajca mazi vo svetli obleki. Tie na prepla{enite zeni im rekle: “Zo{to go barate ziviot me|u mrtvite? On ne e ovde, tuku voskresna; setete se kako vi re~e, koga be{e u{te vo Galileja velejki Sinot ^ove~ki treba da bide predaden na lu|e gre{nici, da bide raspnat i na tretiot den da voskresne”. Toga{ zenite se setile na Negovite zborovi. 
            Tie se vratile i im go kazale toa na apostolite. Ovie ne veruvale, pa zatoa Petar i Jovan so tr~ale oti{le na grobot, no i tie videle deka tamu stoi samo povojot, a krpata odelno svitkana na drugo mesto, dodeka teloto Isusovo Go nemalo. 
            Dvajcata u~enici se vratile doma, a Marija Magdalena, koja idela po niv, ostanala da pla~e kraj grobot. 
            Marija se svrtela i go videla Isus, no ne znaela deka e On. Isus i rekol: “@eno, zo{to pla~e{? Kogo go bara{?”. Taa pomislila deka e gradinarot, pa Mu se obratila so molba: “Gospodine ako si go zemal ti, kazi mi kade si go polozil i jas }e go zemam”. Koga Gospod i go spomnal imeto, taa po glasot Go poznala, pa izvikala: “Ravi!” Vedna{ se poklonila i sakala da mu gi celiva nozete, no toj i rekol: “Nedopiraj se do Mene, za{to u{te ne sum se vratil pri Mojot Otec”; tuku otidi pri bra}ata Moi i kazi im: “Se vra}am pri Svojot Otec i pri Va{iot Otec; pri Svojot Bog i pri Va{iot Bog”.
            Marija Magdalena oti{la i  im kazala na u~enicite deka Go videla Gospod i {to i rekol.
            So Svoeto voskresenie Gospod Isus Hristos dokazal deka Toj e navistina veteniot Mesija, Gospodar nad zivotot i smrtta. Taka, Noviot Zavet na Gospoda Isusa Hrista zapo~nuva so radost, t.e. so ra|aweto na Na{iot Spasitel- i zavr{uva so radost, t.e. so voskresenieto Hristovo.

Изменето од belichka - 04.Февруари.2007 во 19:25

Автор	Порака Тема Пребарувај Опции за темата Внеси реплика Внеси нова тема Верзија за печатење Преведи Тема
belichka Профил од член Испрати лична порака Најди пораки од член Додај во листа на пријатели Сениор Регистриран: 30.Октомври.2006 Статус: Офлајн Поени: 2023	Опции за коментарот Внеси реплика Цитирај belichka Благодарам(0) Цитирај Одговор Тема: ПРАВОСЛАВЕН АСКЕТИЗАМ Испратена: 04.Февруари.2007 во 12:37
	*na pocetok da zamolam da se pisuva makedonski, a temata da e povrzana samo so hristijanstvo...* kalif izrazi zelba da cita za hristijanstvo, “Sinot ^ove~ki” - veli Hristos, ne dojde da mu sluzat, tuku dojde da sluzi i da ja dade Svojata Du{a za otkup na mnozina (Matej 20, 28). Hristos postojano se narekuval sebe si Sin na Nebesniot Otec. No, od Negovite zborovi bilo jasno deka Negoviot odnos kon Boga se razlikuva od odnosot na drugite: “Kako {to Mene Me poznava Otecot, taka i Jas go poznavam Otacot”. Koga toj veli “Mojot Otec”, On ja dopira tajnata na Svojot vnatre{en zivot: “Otecot e vo Mene i Jas sum vo Otecot” (Jovan 10; 15, 38). No sepak, toa ne e misti~no sebeslevawe na tajnovidecot so Bozestvenata dlabo~ina, tuku ne{to sosema poinakvo. Bogosinstvoto vo Hristos stanuva Bogo~ove{tvo. Za Hrista- Spasitelot prva i glavna zada~a bila da u~i. Toj do{ol da svedo~i za vistinata (Jovan 18, 37). Isto taka istaknuval deka bil ispraten od Svojot Otec Nebesen da ja objavuva na lu\|eto radosnata vest, za Carstvoto Bozjo. Ispra}ajki gi svoite u~enici, On im pora~al: “Odete i nau~ete gi site narodi” (Matej 28, 19). No pokraj Svojata propoved, Gospod pravel i mnogu ~uda. On preku niv sakal da im pokaze na lu\|eto deka e od Boga ispraten (Jovan 5, 36). Celta na Hristovite ~udesa bila ne Samiot da se slavi, tuku da go objavi vistinskiot Bog, ta preku niv da se proslavi imeto Bozjo, pa taka, da se ~uvaat lu\|eto od zabludite {to gi vodele vo propast. I preku Svoite ~udesa {to gi pravel, Gospod pak objasnuval nekoi vistini i gi pou~uval site: i onie nad koi se izvr{uvale i onie koi {to gledale. Narodot priznaval deka nikoj dotoga{ ne zboruval taka, nitu pravel tolku golemi ~udesa. “I siot narod saka{e da se dopre do Nego, za{to od Nego izleguva{e sila i gi lekuva{e site”, veli Evangelistot Luka (6, 19). Sepak, imalo i takvi {to ne veruvale deka ~udesata Hristovi se delo Bozjo. Tie velele deka Isus gi izgonuval besovite preku “Velzevula, na~alnikot na \|avolite” (Matej 12, 24). Za ovie Hristovi neprijateli u{te starozavetniot prorok David be{e rekol: “Pri sî toa tie prodolzuvaa da gre{at i neveruvaa vo Negovite ~уdesa” (Psalm 77, 32). Gospod Isus Hristos izvr{il mnogu ~udesa, od koi vo ~etirite Sveti Evangelija se opi{ani samo trieset i {est. Na praznikot Sukot ili Senici, koj spored obi~ajot se minuval vo {atori od granki, bogomolcite se podgotvuvale za zaminuvawe vo Erusalim. Isus, pak, ostanal na drugiot breg na Jordan. I tamu se slu~ilo edno od najsilnite Hristovi sebeotkrivawa. Na trojcata apostoli Petar, Jakov i Jovan, im bilo dadeno za moment da ja vidat zavesata na Tajnata podgotvena i da ja sogledaaat Bozestvenata slava na Hristos. Mozebi vo o~ekuvawe na svoite stradawa, Toj sakal duhovno da gi ukrepi najbliskite, znaejki kakvi isku{enija gi o~ekuvaat vo idnina. [to vsu{nost se slu~ilo? Dodeka ostanatite apostoli se odmarale, Hristos, vo pridruzba na Jakov, Jovan i Petar se iska~il na Gorata Tavor. U{te za vreme na Negovata molitva Toj se Preobrazil pred niv. Negovoto lice sjaelo so nezemna svetlina, duri i Negovata obleka stanala zaslepuva{ki bela. So Nego razgovarale za apostolite nepoznati lu\|e. Na nesvatliv na~in apostolite svatile, deka Mu se javile drevnite proroci od drugiot svet. Stravot mu go otstapil mestoto na ~ustvo na mir , sre}a, Bozja bliskost. Koga videle deka po razgovoro prorocite (Мојсеј и Илија) zaminuvaat, u~enicite zatreperile, pla{ejki se od zagubata na neiskazlivoto blazenstvo na tie momenti. “Gospodi, dobro e da sme ovde”- re~e Petar. Ako saka{, }e napravime tri senici: edna za Tebe, edna za Mojsej i edna za Ilija (Matej 17, 4). Toj neznael {to da kaze od vozbuda za da go prodolzi ~ustvoto na blazenstvo, pa predlozil da napravat tri senici vo ~est na praznikot. Vo isto vreme dodeka apostol Petar govorel, nad niv se pojavila silna svetlina. Toa bila Slavata na Predve~niot, Svetliot oblak na bozjoto prisustvo, a nad svetlinata zvu~ele zborovite: “Ovoj e Mojot vozquben Sin, vo Kogo e Mojata volja; Nego poslu{ajte Go! ” (Matej 17, 5). Ve}e naredniot moment sjajot zgasnal; pred apostolite stoel U~itelot onakov, kakov {to sekoga{ bil. Toj stoel sam, na vrvot na gorata. Petar, Jakov i Jovan edvaj do{le na sebe si. Isus, pak, prio\|ajki im, rekol: “Stanete i nebojte se!” -i po~nal da sleguva nadolu. Apostolite odele po Nego kako vo son. Po patot Isus go pre}inal mol~eweto i im zapovedal nikomu da ne kazuvaat za videnoto “dodeka Sinot ^ove~ki ne voskresne od mrtvite” (Matej 17, 9). Ne osmeluvajki se da Mu se obratat, u~enicite so {epot pra{uvale: “ [to zna~i toa, da se voskresne od mrtvite? ” Vo propovedite Gospod Isus Hristos ~esto na svoite u~enici apostoli im velel deka se blizi vremeto na Negovoto stradawe. Na denot pred Pasha (PASHA(aramejski) PESAH(evrejski)- premin, preseluvawe-starozaveten praznik vostanoven od Mojsej za spomen na izleguvaweto na Izrailot od Egipet) Isus im zapovedal na Svoite u~enici Petar i Jovan da otidat vo gradot i da ja prigotvat Pashata, a On so Svoite ostanati u~enici }e dojdel za da ja izedat. Pa toga{ Hristos rekol deka eden od niv }e go predade. Apostolite me\|usebno po~nale da se raspra{uvaat koj }e bide predavnikot, a Isus odgovoril: “Onoj e, na kogo Jas }e mu natopam zalak i podadam. I koga natopi zalak, mu go podade na Juda Simonov Iskariot” (Jovan 13, 26) Po zalakot vedna{ vlegol satanata vo Juda. Hristos mu rekol: “ [to }e pravi{, pravi go pobrgu! ” (Jovan13, 27). Po ova, Juda vedna{ izlegol i oti{ol kaj prvosve{tenicite i knezovite, so koj se dogovotil eden den pred toa da im go predade Spasitelot za trieset srebrenici. Iska~uvajki se po patot za Eleonskata Gora, Isus im rekol na u~enicite deka u{te istata no} site }e se soblaznat zaradi Nego. Petar samouvereno izjavil deka, duri i site da se soblaznat toj nemalo da se soblazni. No Hristos se obratil kon nego i mu rekol: “Vistina ti velam deka ovaa no}, u{te pred da propee petel, tripati }e se odre{e{ od Mene”. Petar pak se osmelil da kaze: “Ako zatreba duri i da umram so Tebe, nema da se otkazam od Tebe”. Isus zaedno so Petar, Jovan i Jakov oti{le vo Getsimanskata gradina, a Isus se odale~il od niv za da se pomoli na Svojot Otec Nebesen. A koga se vratil na u~enicite im rekol: “Bidete budni i molete se, za da ne padnete vo isku{enie; duhot e bodar, no teloto e slabo”. Potoa im rekol, stanete da odime! Eve, nablizi onoj {to Me predava. Dodeka u{te govorel Hristos, molkum se priblizuval Juda i mnogu drugi so nego, vo racete so feneri i svetilki, a naoruzani so nozevi i kolovi, isprateni od prvosve{tenicite i stare{inite narodni, za da go fatat Isus. Koga do{ol do Nego, Juda Go pozdravil i Go celival, za{to takov znak im be{e dal na onie so nego, velejki im: “Kogo }e go celivam On e”. Isus mu rekol: “Judo, so celiv li Go predava{ Sinot ^ove~ki?” Potoa Gospod se obrnal kon drugite i gi pra{al: “Kogo go barate?” Tie odgovorile: “Isus od Nazaret”. Koga im kazal deka e On, tie se povlekle nazad i padnale na zemja. Otkako se sovzele pak gi pra{al i tie Mu odgovorile so istite zborovi. - Vi rekov deka sum Jas; pa, ako Me barate Mene, ostavete gi ovie da si odat, odgovoril povtorno Isus. U~enicite Negovi barale da im dozvoli da go branat. Petar bez da do~eka odgovor, go udril prvosve{teni~kiot sluga, po ime Malh i mu go otsekol uvoto. Gospod mu rekol na Petar: “Vrati go nozot na negovoto mesto; za{to site {to se fa}aat za noz, od noz }e zaginat”. Potoa go izlekuval uvoto na slugata. Pak se obratil Isus kon dojdenite, velejki im: “Kako na razbojnik ste izlegle so nozovi i kolovi, za da Me fatite. Sekoj den bev so vas, pou~uvajki vo hramot i ne Me fativte. No, seto ova stana, za da se ispolnat proro~kite pisma”. Otkako bil faten Mu bilo presudeno raspetie. [tom bil raspnat, za da ne ostanat telata na krst i vo sabota, bidej}i taa sabota bil golem praznik, Judejcite oti{le kaj Pilat i go molele da im gi simnat telata od krstovite na trojcata raspnati me\|u koi bil i Isus. - Pokraj onie [to stoele blizu krstot, imalo i drugi posledovateli na Hrista, koi od daleku gledale se {to se slu~uvalo na Golgota. Eden od niv, bil i Josif od Arimateja, ~ovek dobar i praveden, pro~uen ~len na Sinedrionot, no koj {to ne u~estuval vo osudata na Isus, bidejki bil Negov taen u~enik. Vo Petokot ve~erta Josif se osmelil da otide kaj Pilat i da mu go pobara teloto Isusovo. Pilat, otkako doznal deka Isus e umren, se soglasil Josif da go zeme Negovoto telo. Tuka nablizu bila gradinata na Josif, kade {to vo karpa toj imal izdlaben nov grob, vo koj u{te nikoj ne bil polagan. Vo nego go polozile teloto Isusovo i potoa grobot go zatvorile so te{ka kamena plo~a. Vo prviot den od sedmicata, vo nedelata, zenite trgnale so prigotvenite mirisi i se upatile kon grobot, sakaj}i, spored obi~ajot da go pomazat teloto Isusovo. Istiot den, vo ranite utrinski ~asovi, stanal golem potres. Toga{ Gospod Isus Hristos voskresnal. Angel Gospodov slegol od neboto, ja otstranil plo~ata od grobot, i sednal na nea. Blesokot od silna svetlina go zaslepil o~ite na strazarite i tie prepla{eni padnale na zemja. Otposle se svestile i upla{eno otr~ale vo gradot i im kazale na sve{tenicite i stare{inite. @enite brzale kon grobot. Tuka bile Marija Magdalena, drugata Marija, potoa Joana, Salomija, majkata na sinovite Zavedeovi. Po patot, bez da znaat {to stanalo, tie bile mnogu zagrizeni koj }e im ja simne te{kata kamena plo~a od grobot. Koga do{le tamu, na golema nivna iznenada, ja na{le plo~ata isprevrtena, a teloto Isusovo Go nemalo. Dodeka u{te se ~udele, odedna{ pred niv zastanale dvajca mazi vo svetli obleki. Tie na prepla{enite zeni im rekle: “Zo{to go barate ziviot me\|u mrtvite? On ne e ovde, tuku voskresna; setete se kako vi re~e, koga be{e u{te vo Galileja velejki Sinot ^ove~ki treba da bide predaden na lu\|e gre{nici, da bide raspnat i na tretiot den da voskresne”. Toga{ zenite se setile na Negovite zborovi. Tie se vratile i im go kazale toa na apostolite. Ovie ne veruvale, pa zatoa Petar i Jovan so tr~ale oti{le na grobot, no i tie videle deka tamu stoi samo povojot, a krpata odelno svitkana na drugo mesto, dodeka teloto Isusovo Go nemalo. Dvajcata u~enici se vratile doma, a Marija Magdalena, koja idela po niv, ostanala da pla~e kraj grobot. Marija se svrtela i go videla Isus, no ne znaela deka e On. Isus i rekol: “@eno, zo{to pla~e{? Kogo go bara{?”. Taa pomislila deka e gradinarot, pa Mu se obratila so molba: “Gospodine ako si go zemal ti, kazi mi kade si go polozil i jas }e go zemam”. Koga Gospod i go spomnal imeto, taa po glasot Go poznala, pa izvikala: “Ravi!” Vedna{ se poklonila i sakala da mu gi celiva nozete, no toj i rekol: “Nedopiraj se do Mene, za{to u{te ne sum se vratil pri Mojot Otec”; tuku otidi pri bra}ata Moi i kazi im: “Se vra}am pri Svojot Otec i pri Va{iot Otec; pri Svojot Bog i pri Va{iot Bog”. Marija Magdalena oti{la i im kazala na u~enicite deka Go videla Gospod i {to i rekol. So Svoeto voskresenie Gospod Isus Hristos dokazal deka Toj e navistina veteniot Mesija, Gospodar nad zivotot i smrtta. Taka, Noviot Zavet na Gospoda Isusa Hrista zapo~nuva so radost, t.e. so ra\|aweto na Na{iot Spasitel- i zavr{uva so radost, t.e. so voskresenieto Hristovo. Изменето од belichka - 04.Февруари.2007 во 19:25

аџија Профил од член Испрати лична порака Најди пораки од член Додај во листа на пријатели Сениор Регистриран: 25.Октомври.2006 Статус: Офлајн Поени: 5474	Опции за коментарот Внеси реплика Цитирај аџија Благодарам(0) Цитирај Одговор Испратена: 04.Февруари.2007 во 13:45
	Феноменален текст... П.С. cao bella... Изменето од аџија - 04.Февруари.2007 во 14:54

plamenko Профил од член Испрати лична порака Најди пораки од член Посети го сајтот на членот Додај во листа на пријатели Сениор Регистриран: 07.Август.2006 Локација: Macedonia Статус: Офлајн Поени: 2159	Опции за коментарот Внеси реплика Цитирај plamenko Благодарам(0) Цитирај Одговор Испратена: 04.Февруари.2007 во 14:44



belichka Профил од член Испрати лична порака Најди пораки од член Додај во листа на пријатели Сениор Регистриран: 30.Октомври.2006 Статус: Офлајн Поени: 2023	Опции за коментарот Внеси реплика Цитирај belichka Благодарам(0) Цитирај Одговор Испратена: 04.Февруари.2007 во 15:25
	ASKEZA gr. ασκισις, podvig, osloboduvanje od strastite izdignuvanje na dusata nad zemniot ziviot. Dostignuvanje na apatija, sozercaie, stremenje kon sostojbata vo koja bil covekot pred padot vo grev. Ne gerizejki se za teloto tuku za dusata, teloto se raspadnuva ama dusata ostanuva. Istoriski hristijanskoto podviznistvo-askeza poteknuva od Gospod Isus Hristos. Asketizmot vo sustina e samo odraz na Hristovoto ucewe. Obicno so poimot asketizam se povrzuva poimot za monasite otshelnici, koi ziveat strogo moralni zivot, a asketizmot za umrtvuvanje na strastite. Kaj Svetite Otci terminot askeza se upotrebuva vo dve nasoki: vo opsta smisla-da se trudis, vezbas,i konkretno za karakteristikite vo vremeto na pojavuvanjeto na prvite monasi. Covekot saka da stane kako Bog, toj saka da se obogotvori. Jazikot so koj moze da go pobara i posaka toa e jazik na zrtva, stradawe za Hrista. Macenistvoto i stradaweto se sostaven element na zivotot na asketot. Preku stradanieto i bolkata toj mu ugoduva na Bog. Poradi Hristovata dobrovolna smrt monahot dlaboko veruva vo Bozjoto vozvrakawe so zivot. Osnova za macenickiot zivot, monasite naogale vo duhovnite koreni na hristijanstvoto. Otamu kaj niv se javila resitelnost i podgotvenost za macenicki zivot. So svojata macenicka smrt na Krst, Isus Hristos e obrazec vo macenistvoto. Monohat veruva deka gi prodolcuva negovite stradawa i gi pravi prisutni i sovremeni. Stradalniot zivot mu ovozmocuva na vernikot milost i spasenie. Na covekot ne mu e daruvano samo da veruva, tuku i da strada za Hrista. Stradanieto ja usovrsuva verata na monahot. Macenistvoto e svedocewe na negovata spremnost da mu sluci na Bog. Jovan Lestvicnik istaknuva deka monah se smeta onoj koj odi po patot na Prvomacenicite. Po pocetnoto praktikuvawe na molitvata monahot sekojdnevno go cita Svetoto Pismo za da se odusevi i raduva na sopstvenoto tragawe na Bog. Macenistvoto se sodrzi vo postajanost na zelbat za obogotvoruvawe. Osobeno posle IV vek koga i bilo dozvoleno slobodno organizirawe, crkvata posebno gi cenela monasite i nivniot macenicki zivot. Taa se zainteresirala za iljadnici monasi i podviznici i im ovozmozila postoewe i razvoj. Macenistvoto se razvilo i poradi edna druga pricina. Monasite bile zestoko progonuvani. Sepak za niv sekogas vazele istite podvizi i bolki koi gi izvrsuvale so edna, herojska dinamicnost. Macenistvoto obezbeduvalo poznanie i zednica so Bog, sigurno i neposredno spasenie. Svetogorec precizira deka: “oruzje na toa macenistvo e askezata, poslusanieto, raznovidnite podvizi, samosmaluvaweto i smirenieto. Boriliste pak, e kelijata”. Zatoa i Isak Sirin veli deka monasite se povikani na nevidlivo macenistvo. So svojot podviznicki civot monasite ja ozivuvale i ja podgrevale verata na narodot. Narodot pak, gi smetal za uvazeni luge koi bile udostoeni da go vidat Bog. Monaskiot podviznicki civot ne e ednolicen, strog i monoton. Monahot zivee praktikuvajki mnogu nacini na vezbawe, asketizam, koi zavisat od mnogu nadvoresni okolnosti i sekako od negovata resitelnost. Pritoa osobena uloga ima starecot koj pretstavuva Duhoven Otec na sekoj monah. Preku macenistvo monahot projavuva agonoja na padnatiot covek, no istovremeno i nadez vo spasenieto. Monahot e sreken zatoa sto opsto so Bog. Negoviot zivot stanuva zivot na zaednica so Bog. Preku molitvata toj ja dozivuva prisutnosta na Bog, a Bog deluva vo nego, negoviot um i telo. Crkovnite Otci cestopati molitvata ja narekuvale skrieno maciliste. Koga se moli covekot custvuva neprekinata bolka, na primer vo glavat ili ramenicite. Molitveniot zivot e macenicki zivot. Isihazmot e filosofija na macenistvoto. Macenistvoto e element na monaskiot zivot. Monaskiot poziv e upaten na spasenieto. Monahot ne saka kompromisni i olesnuvacki sostojbi. Toj teznee da dostigne sovrsenstvo, isihija i zivee vo bolni i macni iskusenija, borbi i podvizi. Macenickoto poznanie i custvo, monahot so radost go nasocuva kon sovrsenstvo. Monasite pravat mnogu teski i golemi podvizi. Nekoi na primer nastojuvaat da nadminat poveke od cetirieset dena bez spiewe, odrekuvaat zemawe na hrana, redovno i cesto ne se mijat i dr. Nekoi monasi so denovi i noki ne sednuvaat i ne legnuvaat, se dodeka ne im potecat nozete, a sepak ne se bolni nikogas. Tie custvuvaat duhovno zadovolstvo od bolka, dozivuvaat radost od taga, bidejki veruvaat deka dusata preku stradawe i bolka ja izrazuva svojata ljubov sprema Boga. Monahot se custvuva kako covek cija dusa teznee kon isihija. Vo molitvata kopnezot za isihija e vsusnost e zed za Bog. Monahot ne treba da se natprevaruva za svetot i sovrsenstvoto. Toj treba da ima poseben stav kon svetot i zivotot. Monah znaci eden, sam, osamen. Monahot e sam, no vo zaednica so Boga. A. E. Svetogorec istaknuva deka: “Monastvoto e prenesuvawe i premin vo eden drug svet i poinakva zaednica”. Nasproti toa, stremezot kon osamenost i kon ishija i zedta za sovrsenstvo i obogotvoruvawe, seto toa zedno postoi vo sekoja dusa koja monahuva ili go saka monastvoto. Monastvoto e svakawe i ubeduvawe, silna zelba za stradawe, spremnost da se podnesuva, da se umira, no seto to od ljubov kon Bog. “Hristijaninot zatoa odi vo monastvo za da stane Martis Hristov niz mnogu trud i podvizi, solzi i trpenie”, istaknuva Svetogorec. Monaskoto macenistvo sekogas sodrzelo i krielo golema ljubov kon Bog. Macenistvoto e nacin i sredstvo na covekovoto povtorno sozdavawe t.e. na preporagawe na smrtniot covek. Vo bolkata i makata covekot sozreva i moze da ja sogleda moznosta preku stradaweto da ja izrazi svojata zed i zelba za obogotvoruvawe. Изменето од belichka - 04.Февруари.2007 во 18:06

чаир Профил од член Испрати лична порака Најди пораки од член Посети го сајтот на членот Додај во листа на пријатели Сениор Регистриран: 29.Јануари.2007 Статус: Офлајн Поени: 950	Опции за коментарот Внеси реплика Цитирај чаир Благодарам(0) Цитирај Одговор Испратена: 04.Февруари.2007 во 17:05
	Одличен текст браво но да ја разработиме догматската страна на твоето искажувае. Со Христовото крштевање на реката Јордан се преставува во целост Светата Троица Синот кој се крштева Отецот со својот глас сведочи а Светиот Дух во вид на гулаб слегува врз Христа. Христос ми вели на Ап. Петар врати го ножот во ножницата негова и додава Јас можам да го помолам мојот Отец да ми испрати лигиони со ангели за да ме заштитат но мора да се исполно реченото преку пророкот кој вели со целив го предаваш својот учител. Но да расудуваме логично зара на Бог му треба некој да го заштити, зар на творецот му треба некој да го штити од своите творенија НЕ! Како што се вели во символот на верата ... Кој заради нас луѓето и заради нашето спасение слезе од небото и се воплоти од Светиот Дух и Марија дева и стана човек... . Бог тоа го направил и сеуште го прави пренесувајќи ни се Себеси на жртва на секоја света литургија сега и до свершетокот на светот. Зошто Христос воскреснал во тертиот ден, зошто дозволил смртта да го надвладее во тие три дена. Тој во времето додека престојувал во гродот ги разришил портите на пеколот и ги ослободил сите старозаветни праведници кои го чекале неговото доаѓање како што се вели во тропарот на Воскресение " Христос воскресна од мртвите со смртта смртта ја победи и на тие што беа во гробовите живот вечен им даде " Кога жените мироносици отишле да ја пренесат радосната вест за воскресението Христово на апостолите еден од нив апостол Тома (Неверни Тома) не поверува и рекол додека не ја ставам раката во ребрата Негови и прстот во раните о клинците на рацете и нозете негови нема да поверувам. Неговото неверие го разрушува самиот Бог и му вели стани Томо и ставија раката во ребрата мои и прстот во раните о клинците на нозете и рацете мои и не биди неверен туку верен, Ап. Тома паѓа на колен и вели Господ Бог и мој Бог. Дали знаете од каде полптекнува црвеното велигденско јајце кој прв го му го објавил на светот и што знаши

plamenko Профил од член Испрати лична порака Најди пораки од член Посети го сајтот на членот Додај во листа на пријатели Сениор Регистриран: 07.Август.2006 Локација: Macedonia Статус: Офлајн Поени: 2159	Опции за коментарот Внеси реплика Цитирај plamenko Благодарам(0) Цитирај Одговор Испратена: 04.Февруари.2007 во 17:34
	isus voskrese sto sakas potocno da kazes za jajceto crveno? ili pak sakas da kazes za 3 kruga sto se vrtat?


чаир Профил од член Испрати лична порака Најди пораки од член Посети го сајтот на членот Додај во листа на пријатели Сениор Регистриран: 29.Јануари.2007 Статус: Офлајн Поени: 950	Опции за коментарот Внеси реплика Цитирај чаир Благодарам(0) Цитирај Одговор Испратена: 04.Февруари.2007 во 17:45
	трите круга што се вртат се литии и се вртат на велики петок кога го оплакуваме страданието Христово а во сабота го симболизира тридневниот престој на Христа во гробот Првото вапцано јајце му го однела Марија Магдалена на Понтиј Пилат јајце зошто од јајцето излегива нов живот црвено зошто е цревена бојата на крвта Христова која ја прилил за нас луѓето

belichka Профил од член Испрати лична порака Најди пораки од член Додај во листа на пријатели Сениор Регистриран: 30.Октомври.2006 Статус: Офлајн Поени: 2023	Опции за коментарот Внеси реплика Цитирај belichka Благодарам(0) Цитирај Одговор Испратена: 04.Февруари.2007 во 17:49
	PRVO SOBORNO POSLANIE NA SVETIOT APOSTOL JOVAN BOGOSLOV Verata sto go pobeduva svetot. Duhot Koj svedoci. 5Sekoj koj veruva deka Isus e hristos, od Boga e roden, i sekoj, koj Go saka Onoj, onoj , Koj rodil, Go saka i Onoj Koj e roden od Nego. 2. Po toa poznavme deka gi sakame cedata Bozji, koga Go sakame Boga i gi pazime Negovite zapovedi. 3. Bidejki Ljubovta kon Boga se sostoi od toa vo toa; da gi pazime zapovedite Negovi. A Negovite zapovedi ne se teski. 4. Oti sekoj, koj e roden od Boga, go pobeduva svetot; i ova e pobedata sto go pobedi svetot-verata nasha. 5. Koj go pobeduva svetot, ako ne onoj, koj veruva deka Isus e Sin Bozji? *6. Isus Hristos e Onoj, Koj dojde preku voda i krv i preku Duhot, -ne samo preku voda, tuku preku voda i krv; i Duhot e Onoj, Koj svedoci, oti Duhot e Vistinata. 7. Zasto Troica se, Koi Svedocat na Neboto: Otecot, Slovoto i Svetiot Dug; i Troica se edno......... Iako nadvor od temata moze nesto nekomu ke mu znaci...**

чаир Профил од член Испрати лична порака Најди пораки од член Посети го сајтот на членот Додај во листа на пријатели Сениор Регистриран: 29.Јануари.2007 Статус: Офлајн Поени: 950	Опции за коментарот Внеси реплика Цитирај чаир Благодарам(0) Цитирај Одговор Испратена: 04.Февруари.2007 во 17:54
	по шо гледам дека имаш евангели при рака ако сакаш написија 13 глава до Коринтјаните тоа вреди да се сподели со сите

belichka Профил од член Испрати лична порака Најди пораки од член Додај во листа на пријатели Сениор Регистриран: 30.Октомври.2006 Статус: Офлајн Поени: 2023	Опции за коментарот Внеси реплика Цитирај belichka Благодарам(0) Цитирај Одговор Испратена: 04.Февруари.2007 во 18:12
	ja ima veke adzija postirano... Za ljubovta..

belichka Профил од член Испрати лична порака Најди пораки од член Додај во листа на пријатели Сениор Регистриран: 30.Октомври.2006 Статус: Офлајн Поени: 2023	Опции за коментарот Внеси реплика Цитирај belichka Благодарам(0) Цитирај Одговор Испратена: 04.Февруари.2007 во 19:34
	kalif slobodno pobaraj mozes da ja dobis komPletna temata ova e samo izvadoci Изменето од belichka - 04.Февруари.2007 во 22:26

DARKDOG Профил од член Испрати лична порака Најди пораки од член Додај во листа на пријатели Сениор Регистриран: 25.Јуни.2006 Статус: Офлајн Поени: 218	Опции за коментарот Внеси реплика Цитирај DARKDOG Благодарам(0) Цитирај Одговор Испратена: 05.Февруари.2007 во 06:08
	AVA Zbor od aramejsko poteklo, so zna~ewe "otec". Vo novozavetnite knigi, vo forma na molitveno obra}awe kon Bog Otec, obi~no se upotrebuvaat i dvata zbora po red - "Ava, Ot~e! " (Mk. 14. 36; Rim. 8. 15; Gal. 4. 6). Na Istok vaka se imenuvaat stare{inite na manastirite ili, voop{to, uva`eni starci - podvi`nici. AVTOKEFALIJA Celosna samouprava ili nezavisnost na edna Crkva vo odnos na drugi crkvi. Takvata Crkva se imenuva avtokefalna ili pomesna. Obrazuvana e od dr`avnata vlast, a nejzinata kanoni~nost se ustanovuva so priznavawe od strana na Crkvata, od koja{to se odvojuva. Pravoslavnite crkvi se del od vselenskata Crkva, a vo op{tewe na edna so druga ostanuvaat preku edinstvoto vo verata i preku osnovnite na~ela na ustrojstvo i upravuvawe - pravilata i kanonite. Pravo na crkovna avtokefalnost dobiva sekoj narod pravoslaven koj vo svojot nacionalen razvoj i vo zavisnost od uslovite na svojot politi~ki `ivot }e se poka`e sposoben za svoja crkovna samouprava. AVTONOMIJA Delumna crkovna ili politi~ka samostojnost. AGNOSTICIZAM Filosofsko u~ewe spored koe ~ovekovata du{a ne mo`e da go spoznava ona {to e natsetilno. Sledstveno na toa, ne e mo`no ni Bogopoznanieto. Spored agnosticite, sekoe soznanie se steknuva so pomo{ na setilnite organi. Tipi~ni pretstavnici na ova u~ewe se angliskite filosofi Xon Stjuart, Miler i Herbert Spenser. Slo`enka od gr. a-privativum i gn¯siV, £ - znaewe. AD So ovoj zbor vo Biblijata se preveduva evrejskiot izraz "{eol", toa ozna~uva mesto li{eno od svetlina, ili ne{to nevidlivo. Drevnite gr~ki pisateli so ovoj zbor go ozna~uvale svetot na duhovite ili carstvoto, `iveali{teto na umrenite, koe se nao\|a pod uprava na Pluton. Vo Biblijata "ad" i "{eol" se upotrebuvale so pove}e zna~ewa: vo edni slu~ai - grob (pr. I Moj. 42. 38; Ps. 6. 6), a vo drugi slu~ai - mesto i sostojba {to im se zaedni~ki na site umreni, pravednici i gre{nici (I Moj. 37. 35; Ps. 88. 48; Is. 14. 15). Vo nekoi mesta od Sv. pismo "ad" ozna~uva mesto ili sostojba za site umreni, no so izvesni razliki za pravednicite i gre{nicite. Prvite se nasladuvaat vo pokojot, o~ekuvaat osloboduvawe ottamu i toa go dobivaat (Ps. 15.9-11; IPetr. 3. 18-19); vtorite se pokrieni vo ve~en sram, bez nade` za idninata (Jezek. 32.18, 32). Vo novozavetnite knigi so zborot "ad" se ozna~eni ve~nata osuda, ve~nata pogibel i ve~nite maki na koi se osudeni gre{nicite. Najkuso re~eno, adot ja ozna~uva zadgrobnata sostojba na du{ite po smrtta. Spored u~eweto na pravoslavnata Crkva, adot se javuva kako zadgrobna sostojba na gre{nite du{i, koi vo taa sostojba se nao\|aat pod vlasta na \|avolot i duhovite na zlobata. Koj e so Hrista, za nego nema "ad", a smrtta za nego e premin vo `ivot ve~en, vo Carstvoto Hristovo (Lk, 23.43; Filip. 1.21-23). Hristos, za vreme na krsnite stradawa i tridnevniot prestoj vo grobot, propovedal, ja razurnal silata na adot, koj gospodarel nad celoto ~ove{tvo. U~eweto za sleguvaweto na Spasitelot vo adot e eden od klu~nite dogmati na Crkvata, zasnovan vrz jasnoto svedo{tvo na Sv. pismo (I Petr. 3.18-20; 4.6; Efes. 4.8-10). ADIJAFORA Dejstva, postapki, nameri, misli i dr. {to, spored nekoi filosofi i moralisti, sami po sebe ne se ni dobri ni lo{i. Od pravoslavna gledna to~ka adijaforite se neprifatlivi, bidej}i site postapki i projavi vo `ivotot na hristijaninot podle`at na moralniot zakon. Od gr~. a - privatimum i di…foroV 3 = razli~en. AKATIST Dolga poetska kompozicija, vo ~est na Bogorodica, po povod ~udesnotoo osloboduvawe na Konstantinopol od edna invazija na Persijancite i Avarite vo 626 god. so pomo{ na Majkata Bo`ja. Akatistot se sostoi od dvanaeset kondaci i dvanaeset ikosi. Imeto go dobila poradi toa {to za vreme na nejzinoto peewe na vernicite ne im e dozvoleno da sedat, od gr~. a- 'ne' i gl. kaq’zw = sedi: Ikosite zavr{uvaat so vosklikot "Raduj se Nevesto nenevestna", a kondacite so - "Aliluja". Ima akatisti i vo ~est na Hrista i na svetiteli. AKATISTNIK Bogoslu`bena kniga vo koja se sobrani akatistite vo ~est na G. I. Hristos, na Presveta Bogorodica i na svetiteli. AKOLUT (I) Pridru`nik, sopatnik, posledovatel, slu`itel; vid crkovnoslu`iteli, ~ija dol`nost bila da gi pridru`uvaat episkopite i sve{tenicite pri razni sve~enosti ili drugi prigodi: - crkovni sobori, krsni obikolki, litii i sl., a vr{ele i drugi uslugi, na pr. palele sve}i i donesuvale vino za evharistijata. AKRIVIJA To~nost, gri`livost, temelnost, sovesnost vo izvr{uvaweto na obvrskite, vo odnosot kon drugi lica, vo naukata, vo govorot i sl. AKSIOLOGIJA Nauka i teorija za moralnite vrednosti i za sekoja druga vrednost. AKSIOMA Vrednost, dostoinstvo, avtoritet sam po sebe; o~igledna nau~na vistina, koja ne mora i ne mo`e da se doka`uva. AKSIOS Dostoen. So ovoj vosklik, na sv. Liturgija za vreme na rakopolagaweto - hirotonija vo sve{teni~ki ~in (\|akon, sve{tenik, episkop), episkopot gi pra{uva prisutnite vernici dali kandidatot e dostoen za primawe sve{teni~ki ~in. ALTRUIZAM Eti~ko-filosofski termin, voveden od Ogist Kont, so koj se izrazuva na~in na mislewe, ~uvstvuvawe i dejstvuvawe {to se rakovodi od dobroto na drugite (od lat. alter - drug). Sprotivno na ova e egoizmot. Ne treba da se me{a so hristijanskata qubov kon bli`nite, ~ija odlika e samo`rtvenoto slu`ewe na bli`nite, bez nikakov li~en interes. ALFA I OMEGA Prvata i poslednata bukva od gr~kata azbuka. Gospod Sebe se imenuva Alfa i Omega, kako prv i posleden, kako po~etok i kraj na s#. Ova kratko, no najveli~estveno i mo{ne zna~ajno ime go usvoil za Sebe Gospod Isus Hristos. Spored hristijanskoto u~ewe toa go izrazuva Negovoto Bo`estvo, Negovata ve~nost, Negovata tvore~ka mo} i edinstvo so Otca. Bidej}i On e po~etokot i temelot na site tvari, Koj e pred s# i preku Kogo postoi s#, On e i krajnata cel na s#; kon Nego se dol`ni da te`neat site i vo Nego da ja imaat svojata sila i potpora, svojot mir, svojata polnota i sovr{enstvo. On e voda~ na site sozdanija na neboto i na zemjata. Pod Negovo vodstvo treba da se soedini s#: nebesnoto i zemnoto. On e izvr{itelot na Carstvoto nebesno i na na{eto spasenie; On e klu~ot i razvrskata na s#. AMVON Vozvi{eno mesto na sredinata od hramot (solejata) sproti carskite dveri. Obi~no vo kru`na forma so dve skalila, na koe \|akonot ~ita evangelie i ektenii, a sve{tenikot propoveda. Amvonot go ozna~uva kamenot {to angelot go trgnal od grobot Gospodov, od kade {to na `enite mironosici im blagovestil za voskresenieto na Isusa Hrista. AMIN Zbor od evrejskiot jazik so zna~ewe: navistina, taka e, taka neka bide. Se upotrebuva vo razni okolnosti, na primer: 1) za potvrda na vistinitosta i neizmenlivosta na ka`anite zborovi; 2) kako uveruvawe za vistinitosta i neizmenlivosta na bo`estvenite vetuvawa; 3) kako znak za soglasnost i `elba za ispolnuvawe na vetuvawata; 4) kako zaklu~na forma na molitvata, za potvrda na nejzinata iskrenost, so nade` deka }e bide usli{ena; 5) kako zaklu~ok i kraj na kniga, propoved, molitva i sl. AMORALIZAM Filosofsko-religiozno sfa}awe na `ivotot {to ne po~ituva nikakvi moralni vrednosti i normi. Od a - 'ne' i lat. moralis. ANALOJ Pult (platnen ili drven), na koj se stava i se ~ita Evangelie ili drugi bogoslu`beni knigi, a ponekoga{ i ikoni. ANAMNEZA Del od evharisti~niot kanon na Liturgijata, vo koj se vr{i potsetuvawe, se}avawe, spomen na s# {to Hristos napravil, pravi i }e pravi za spasenie na ~ove~kiot rod: Negovata krsna smrt, Voskresenieto, Voznesenieto, sedeweto od desna strana na Otca i Negovoto vtoro i slavno pri{estvie (doa\|awe). ANATEMA Prokletstvo; crkoven ~in so koj se prokolnuva oddelno lice (eretik, raskolnik), narod ili druga Crkva. ANATOLIEVI STIHIRI Vid crkovni pesni vo Oktoihot, koi svoeto ime go dobile spored imeto na nivniot kompozitor Anatolij, etimolo{ki povrzani so apelativot Anatol¦, koj zna~i "istok", poradi {to se imenuvaat i "Isto~ni stihiri" - stihiri koi poteknuvaat od Istok. 25 ANAFORA Dar, prinos, prinesuvawe kon gore. Toa e centralnata molitva vo evharisti~kiot kanon na Bo`estvenata liturgija, koga sve{tenoslu`itelot, od svoe ime i od imeto na narodot, vo znak na blagodarnost Mu prinesuva na Boga darovi - leb i vino - koi, po prizivot na Sv. Duh, se pretvaraat vo telo i krv Hri-stovi. Kulminacija na anaforata e vozglasot: (Tvoi darovi od Tvoite darovi, Tebe Ti gi prinesuvame za site i za s# ANGEL Vesnik, glasnik. Duhovno su{testvo, posrednik me\|u Boga i lu\|eto, slu`itel na Bo`jata volja. Spored u~eweto na Crkvata, sekoj ~ovek, narod ili Crkva ima svoj angel pazitel. ANTIDOR Namesto dar; ostatok od prvata prosfora od koja se vadi Agnecot na proskomidijata, i koj se deli na krajot od Liturgijata na onie {to ne se pri~estile. Antidorot e "zamena za darot". Vistinskiot dar e pri~esnata. V. nafora. ANTIMINS ^etiriagolno platno na sv. trpeza, na koe e naslikano polagaweto Hristovo vo grobot, vo koe se v{ieni sv. mo{ti. Bez antimins (= namesto masa) ne mo`e da se slu`i sv. Liturgija. Svetite mo{ti vo nego potsetuvaat na vremeto od prvite vekovi na hristijanstvoto koga Bo`estvenata liturgija e slu`ena na grobovite od ma~enicite. ANTINOMIZAM Protivzakonie. Taka se imenuva ne samo povedenieto {to ne e soglasno so moralnite i op{testvenite zakoni, tuku i negiraweto na su{tinata i neophodnosta na nekoi zakoni, glavno moralni. Antinomistite se trudat svoite postapki da gi opravdaat: ednite, povikuvaj}i se na Sv. pismo, a drugite - na svoite individualni osobini. Spored antinomistite, grevovnoto povedenie zapazuva od grevovnite streme`i i sodejstvuva vo razvivaweto na blagodatta (na pr. Rim. 6.1,2). Na individualistite treba da im se uka`e na nivnata zavisnost od op{testvenata polo`ba, pa ottuka i na potrebata svoite postapki da gi usoglasuvaat so op{testvenite potrebi. Drugi se povikuvaat na vi{i celi {to tie gi sledat, no o~igledno e deka od zloto mo`e da proizleze samo zlo. Nekoi pretstavnici na socijalniot antinomizam ja istaknuvaat mislata: "celta gi opravduva sredstvata", koja gi osloboduva od odgovornosta za site protivzakonski postapki. Antinomisti mo`at da se nare~at i nekoi politi~ari koi, stremej}i se kon povisoki celi, si dozvoluvaat nezakonski dejstva: kleveti, izmami i sl. Kon antinomistite mo`at da se pridodadat i nekoi socijalisti, koi te`neat da sozdadat nekoe neizvesno novo op{testvo i pritoa nastojuvaat da gi razurnat moralnite osnovi i na~ela na op{testvenoto ureduvawe. ANTIPASHA Prvata nedela po Veligden, koja se imenuva i "Tomina nedela", spored Evangelieto {to se ~ita vo taa nedela. ANTIFON Naizmeni~no peewe na dva hora koi stojat eden sproti drug. Vo crkovnite bogoslu`bi taka se imenuvaat pesni, izbrani glavno od starozavetnite knigi, a se peat naizmeni~no i od dvete pevnici. Glavno, tie go navestuvaat doa\|aweto na Sinot Bo`ji i Negovite dela, a ponekoga{ (na Gospodskite praznici) sodr`at objasnuvawa od nastanot {to se praznuva; delovi na katizmata ili psaltirot. Od nt’ - protiv, i fwn¦ - glas. 1. Protivnik Hristov, ~ovek na bezzakonieto, koj }e se pojavi pred vtoroto doa\|awe (pri{estvie) Hristovo. Negovite li~ni osobini i dejstva jasno se izrazeni kaj ap. Pavle (II Sol. 2.8) i kaj sv. Jovan Bogoslov (Otkr. 13.2-19); antihrist e i sekoj neprijatel i protivnik Hristov,- onoj {to ne priznava deka Isus Hristos do{ol vo telo (sp. I Jn. 4.3). 2. Bezvernik, bezbo`nik. APOKALIPSIS Otkrovenie; proro~ka kniga na sv. ap. Jovan Bogoslov, koja se nao\|a na krajot od Sv. pismo. APOKATASTAZA Pogre{no u~ewe Origenovo, spored koe du{ite na onie {to gre{ele na zemjata, po smrtta, odat vo eden o~istitelen ogan (~istili{te), kade {to tie postepeno se o~istuvaat, i na krajot }e se spasat site, pa duri i demonite. Pri povtornoto Hristovo doa\|awe }e voskresnat site vo eterni tela i Bog }e bide povtorno s# vo site. Ova obnovuvawe - restavracija ne zna~i i kraj na svetot: pred ovoj svet imalo drugi svetovi APOSTOL 1. Pratenik, u~enik Hristov i sekoj drug posledovatel, (sledbenik) Hristov, koj svojot `ivot go posvetuva na {ireweto na Hristovata nauka. 2. Bogoslu`bena kniga, koja gi sodr`i Delata Apostolski i poslanijata, podeleni na za~ala spored godi{niot bogoslu`ben krug. APOFATIZAM Apofatizmot ili apofati~kata (odre~na) teologija e pat, metoda ili stav vo Bogopoznanieto, koi trgnuvaat od faktot deka Bog po Svojata priroda ili su{tina e nesoznatliv. Krajnata cel na ovaa metoda ili stav ne e znaeweto, ami edinstvoto so Boga - obo`uvaweto na ~ovekovata li~nost. Za postignuvawe na ovaa cel ne e dovolno samo znaeweto {to go steknuvame preku Otkrovenieto Bo`jo - prirodnoto i natprirodnoto (Sv. pismo i Sv. predanie), tuku e potrebno toa da se sprovede vo `ivotot, preku praktika na dobrodetelite (post, molitva, milostina, svetotainski `ivot - pokajanie, pri~esna - vera, qubov...), kako i postojano o~istuvawe na ~ovekot od site naslgi na grevot, za{to "~istite po srce }e Go vidat Boga" (sp. Mt. 5. 8). Apofatizmot e stav koj od teologijata pravi sozercavawe (kontemplacija) na tajnite na Bo`joto otkrovenie, koe pretpostavuva religiozen ili misti~en opit, iskustvo na Bo`estvoto, za{to hristijanstvoto ne e filosofska {kola koja mudruva vrz apstraktni pretpostavki, tuku e, pred s#, zaednica so `iviot Bog. Ovoj stav (apofati~ki) na crkovnite Otci im ja ovozmo`uva{e slobodata i potkrepata da gi koristat filosofskite izrazi (termini), bez rizik da bidat pogre{no sfateni. Napu{taweto na apofatizmot, koj e vistinskata ni{ka vo Predanieto na Crkvata od Istok, telogijata sekoga{ ja pretvora vo religiozna filosofija, kako {to be{e slu~ajot so Origen i so mnozina drugi sli~ni nemu. Apofati~kata teologija se dopolnuva so katafati~kata ili racionalna telogija. APRAKOS* Evangelie vo koe tekstot se rasporeduva ne spored evangelistite, kako {to e vo ^etvoroevangelieto (Tetraevangelieto), tuku spored nedelite i denovite, odnosno, spored redot na ~itaweto na op{tite dnevni bogoslu`bi, po~nuvaj}i od prviot den na Pasha (Veligden). Ima i Apostol-Aprakos, a i sekoj bibliski tekst mo`e da bide rasporeden spored potrebite na dnevnite bogoslu`enija, odnosno praznicite. APSIDA Polukru`en del od isto~nata strana na hramot. Vo podno`jeto se nao\|a episkopskiot tron, t.n. gorno mesto, a nad nego e naslikan likot na Spasitelot Hristos ili na Bogorodica. ARTOS Kvasen leb {to so osobena molitva se osvetuva na Veligden (Pasha). Niz celata Svetla sedmica se ~uva na analoj pred ikonostasot, a vo pashalnata sabota (prva po Veligden) se razdrobuva i im se razdeluva na vernicite, kako svetiwa {to treba da gi potsetuva za prestojot na Spasitelot me\|u niv (nas). ARHANGEL Na~alnik, voda~ na angelite; eden od devette angelski ~inovi. Nekoi od niv se poznati i po ime: Mihail, Gavril, Rafail, Uriil, Salatiil, Jegudil, Varahil... ARHI\AKON Prv me\|u jero\|akonite, t.e. \|akonite od mona{kiot red. Za vreme na bogoslu`bite, ima predimstvo po ~est me\|u drugite jero\|akoni. ARHIEPISKOP Prv, glaven episkop. Iako site episkopi imaat ednakva vlast, zaradi edinstvo me\|u crkvite i zaemna pomo{ vo te{ki okolnosti, u{te so apostolskite pravila (34) nekoi od niv dobivale pravo na vrhoven nadzor nad drugite. So ustanovuvaweto na ~inot patrijarh, titulata arhiepiskop ja zadr`ale patrijarsite, kako i mitropolitite {to stoele na ~elo na avtokefalni crkvi; poglavar na pomesna, avtokefalna crkva. ARHIJEREJ Naziv za episkop koj upravuva so eparhija. Vo Stariot zavet taka se imenuva prvosve{tenikot (Lev. 4. 3), vo Noviot zavet - Isus Hristos (Evr. 4. 4). Ima eparhiski i vikarni arhijerei. Vo nadle`nost na eparhiskite arhijerei e: a) seta eparhiska uprava i duhoven sud, kako nad duhovnite lica, taka i nad mirjanite vrz koi mu e doveren duhovniot nadzor i za ~ii du{i e dol`en da dade odgovor pred Boga; v) gri`a za mesnite duhovni u~ili{ta i zavodi, kako i nadzor na religioznata i moralnata sostojba na doverenata pastva; v) voop{to, upravuvawe so site crkovni ustanovi vo negovata eparhija. Vikarnite arhijerei se javuvaat kako pomo{nici na eparhiskite arhijerei. ARHIMANDRIT Stare{ina na manastir; najvisok sve{tenomona{ki ~in do vladika vo pravoslavnata Crkva (od mandra = ograda, trlo, stado ovci - na~alnik na duhovno stado). ASKEZA (ASKETIZAM) Podvi`ni{tvo, isposni{tvo, pokajni{tvo, ugoduvawe na Boga do krajno samoodrekuvawe, vozdr`uvawe od sekakov vid telesno nasladuvawe, zaradi ubivawe na telesnite strasti, a za duhovno izdignuvawe i dostignuvawe na krajnata ~ovekova cel - edinstvo i zaednica so Boga, obo`uvawe. ASKET Podvi`nik, isposnik, pokajnik, koj dobrovolno se li{uva od telesni nasladi, zaradi duhovno izdignuvawe. ATEIST Bezbo`nik; li~nost {to ne veruva vo Boga, koja go negira postoe-weto na kakvo bilo bo`estvo. B-1 BALDAHIN [ator postaven na ~etiri stolp~iwa, pricvrsteni na ~etirite agli od sv. Prestol vo oltarot, za da go {titi. Baldahinot go simbolizira neboto, zatoa na nego se vezat ili slikaat sonceto, mese~inata i yvezdi. Vo drevnite vremiwa vo sredinata na {atorot visel zlaten ili srebren gulab kako simbol na Svetiot Duh, so ~ija sila se osvetuvaat darovite na sv. Prestol. Ottuka prostorot me\|u {atorot i sv. Prestol se imenuva peristerion, od perister… - gulab. Vo gulabot obi~no se ~uvani sv. Darovi (pri~esnata). Denes obi~no vo site crkvi na sv. Prestol se nao\|a kivot, kov~eg, obi~no vo oblik na mala crkvi~ka, vo koja se ~uvaat osvetenite darovi (pri~esnata) za bolni, zatoa se imenuva i *darohranilica*.

belichka Профил од член Испрати лична порака Најди пораки од член Додај во листа на пријатели Сениор Регистриран: 30.Октомври.2006 Статус: Офлајн Поени: 2023	Опции за коментарот Внеси реплика Цитирај belichka Благодарам(0) Цитирај Одговор Испратена: 07.Февруари.2007 во 12:20
	kalif..........?

belichka Профил од член Испрати лична порака Најди пораки од член Додај во листа на пријатели Сениор Регистриран: 30.Октомври.2006 Статус: Офлајн Поени: 2023	Опции за коментарот Внеси реплика Цитирај belichka Благодарам(0) Цитирај Одговор Испратена: 13.Февруари.2007 во 23:39
	isto taka eden od najnajnaj podviznicki zivot e pojavata na jurodivi ili Radi Hrista ludi,

ПРАВОСЛАВЕН АСКЕТИЗАМ

AKATISTNIK

AKOLUT (I)

ANATOLIEVI STIHIRI

ANTIDOR

ANTIPASHA

Otkrovenie; proro~ka kniga na sv. ap. Jovan Bogoslov, koja se nao|a na krajot od Sv. pismo.

APOKATASTAZA

APOFATIZAM

B-1 BALDAHIN

Внеси реплика	страница 12 3 >
Tweet

ПРАВОСЛАВЕН АСКЕТИЗАМ

AKATISTNIK

AKOLUT (I)

ANATOLIEVI STIHIRI

ANTIDOR

ANTIPASHA

Otkrovenie; proro~ka kniga na sv. ap. Jovan Bogoslov, koja se nao|a na krajot od Sv. pismo.APOKATASTAZA

APOFATIZAM

B-1 BALDAHIN

Otkrovenie; proro~ka kniga na sv. ap. Jovan Bogoslov, koja se nao|a na krajot od Sv. pismo.

APOKATASTAZA