ПРАВОСЛАВЕН КАЛЕНДАР:ДЕНЕС СЕ СЛАВИ

Преподобен Пинуфриј

Тој е современик на Св. Касијан (29 февруари) и голем мисирски подвижник. Живееше во 4 век и се подвизуваше на разни места, сè бегајќи од човечките пофалби. Имаше многу ученици, коишто се трудеа да го подражаваат возвишениот пример на својот учител.

VO SLAVA NA BOGA

Свети Фрументиј, просветител на Абисинија

Во времето на царот Константин Велики патуваше за Индија еден учен човек од Тир, по име Меропиј. Со себе ги беше зел двајцата млади браќа христијани, Едесиј и Фрументиј. По патот им се разби коработ од бурата на бреговите на Абисинија и дивите Абисинци ги убија сите луѓе од коработ, освен овие двајца браќа, Едесиј и Фрументиј. Тие проживеаја во Абисинија неколку години и успеаја да влезат во служба на дворецот на абисинскиот цар. Фрументиј почна да ј проповеда христијанската вера, но многу внимателно, и се увери дека почвата за оваа проповед е многу погодна и плодна. Тогаш двајцата браќа седнаа на кораб и тргнаа: Едесиј во Тир кај своите родители, а Фрументиј кај Св. Атанасиј Велики, којшто беше патријарх во Александрија. Фрументиј му ја изолжи на патријархот положбата во Абисинија и побара пастири за новообратените во верата. Св. Атанасиј го ракоположи Фрументиј за епископ. Св. Фрументиј се врати во Абисинија, каде што со својата ревност и со многубројни чуда успеа да ја обрати цела Абисинија во христијанската вера. Овој голем пастир на Христовото стадо и просветител на Абисинија се упокои мирно во 370 година, кога се пресели во Царството на својот Господ.

Свети Филарет Милостив

Од селото Амниј во Пафлагонија. Во почетокот Филарет беше мошне имотен човек, но делејќи им големи милостињи на сиромасите многу осиромаши. Тој пак, не се уплаши од сиромаштијата туку со надеж во Бога, Кој рече: „Блажени се милостивите, зашто тие ќе бидат помилувани“, продолжи да твори милосрдие не обѕирајќи се на негодувањето на својата жена и на децата. Додека еднаш ораше на нива, му дојде еден човек и се пожали дека штотуку му цркнал волот во јаремот, а дека не би можел да ора со еден вол. Филарет испрегна еден вол од својот чифт и му го даде. Му го даде и својот последен коњ на некого што беше повикан да оди во војна со коњ. Го даде и телето на последната крава, а кога забележа дека кравата рика по раздвоеното теле, му довикна на човекот што го даруваше, па му ја даде и кравата. И остана престарениот Филарет без храна во празната куќа. Но тој Му се молеше на Бога и во Бога се надеваше. И Бог не го остави праведникот да биде посрамен во надежта своја. Во тоа време царуваше Ирина со својот млад син Константин. Според тогашниот обичај, царицата испрати луѓе по целото царство да ја бараат најдобрата и најугледната девојка со којашто би го оженила нејзиниот син цар. По Божја Промисла тие луѓе дојдоа на конак во куќата на Филарет, ја видоа неговата внука Марија, ќерката на неговата ќерка Ипатија, прекрасна и кротка, и ја одведоа во Цариград. Девојката му се допадна на царот и тој се венча со неа, а Филарет и целото негово семејство ги пресели во престолнината и им даде голема чест и богатство. Но Филарет не се погордеа со таквата ненадејна среќа, туку благодарен кон Бога, продолжи сега да врши добри дела уште повеќе од порано. И остана во тоа до смртта. Во својата девдесетта година ги викна децата да ги благослови и ги поучи да се држат за Бога и за законот Божји и со проѕорлив дух, како некогаш Јаков, му прорече на секого како ќе го проживее овој век. Потоа легна во манастирот Родолфија и Му ја предаде својата душа на Бога. Пред смртта лицето му заблеска како сонце, а по неговата смрт од него излезе необичен благоухан мирис и од неговите мошти се случија чуда. Овој Божји праведник се упокои во 797 година. Неговата сопруга Теозва, како и сите негови деца и внучиња, поживеаја богоугодно и се упокоија во Господа.