СТИХОВИ КОИ ВЕ ДОПРЕЛЕ

Кога мене ми се плачеше
Вас никаде ве немаше
Ни збор напишан ни глас изречен
Во тегоба утешен.
Денес кога вие плачете
Мене болно ми се смее
Ако не ми е тажно ни здодевно
Како пред глупава сцена.
Ете, тоа е сѐ
Што луѓето едни на други
Во овој кус живот можат да си дадат:
Потполно недоразбирање.
IVO ANDRIK

RODENA SREDE PURPURNI VODOPADI,DETE NA ZVEZDITE,GOSPODARKA NA ZELBITE,RATNIK,TRAGAC TAINSTVEN OSAMENIK.

Ми шеташ низ умот
ANA BUNTESKA·САБОТА, 08 СЕПТЕМВРИ 2018

Ми шеташ низ умов
Како низ непознат град
Кој сега почнуваш да го откриваш
И во секое ќоше ми се пикаш
Ѕиркаш дури и онаму каде што пишува “стоп”
Каде што имам црвени ленти ставено
Со леснотија ги прерипуваш
Дури и се смешкаш на мојата наивност
Дека тие препреки можат да те сопрат
Или чекорот да ти го забават
И не ми се плашиш кога се муртам
Кога како дете усните од гнев ги стискам
Или кога врескам од што немоќна сум да те спречам
Туку ете
Смирено ми шеташ низ умот
Без брзање и без мапа
Како на место кое го познаваш
Од некој дамнешен, претходен живот
Во кој (за среќа или жал) не сме се сретнале
Сигурен во чекорот
Со лекост во одот
И некојпат
Ете некојпат
Од тебе не можам ниту да подголтнам
Оти срцево ми прескокнува
А чука во ритам кој едвај го издржувам
Та те намирисувам
Зад сите мириси кои некој некогаш ги оставил во мене
Твојот знам да го уловам
Како мој да бил отсекогаш
Иако знам дека во оваа приказна
Те оставам ти ловецот да бидеш
Без да мрчам
И без да се натегам кој од нас двајца поголем маж е
Ми шеташ низ умот
И телото ми го запоседнуваш
Во утробава лежиште си правиш
Низ матката ми ровариш
И ме потсеќаш како жена повторно да бидам
Удобен во својата самоувереност
И уверен во мојата желба по тебе
Мислите ми ги гледаш
И упорно само ми се смешкаш
Оставајќи снагата да ме дроби
И низ денот да те мислам
Додека ти драги мој
Низ умов ми се шеташ
Полека
Нежно
Полека и нежно

RODENA SREDE PURPURNI VODOPADI,DETE NA ZVEZDITE,GOSPODARKA NA ZELBITE,RATNIK,TRAGAC TAINSTVEN OSAMENIK.

Последниот валцер

Тешко жичано интро,
еден фустан врзан со меланхоличен декор,
колебливи чекори во неудобни чевли.
Јас не сум навикнат да танцувам наназад:
ти води , јас ќе те следам...
Не се совпаѓам со твојот сигурен танц.
Дозволи јас да кажам:
не крши го шармот, одречи ја магијата,
не пиј ја напивката.
Изгреби ги назад деновите.
Ние сме надвор од времето.

Раман Мундаир

Себесоздавање

Така, со заемни ситни притворства,
за да се покажеме,
сигурни дека ќе минеме неоткриени,
го градиме ние ден за ден,
дури со години,
подобриот дел од себеси.
Потоа како лута зима
неочекувано вистината доаѓа
и останува
да виси во воздух
уште малку,
призрачна,
таа наша лична зграда.
Урнат е нашиот привид.
Доцна
да се измислуваме наново.

Блаже Конески

Пред да се раздени

За неа беше разденето

Пред да се стемни
За неа беше стемнето.
Го преврзуваше сонцето со влажна шамија
И го успиваше крај неа.
Ние, дури чекавме да расцутат овошките,
Таа веќе ги береше плодовите од нив
Полни чинии поставуваше пред нас
И ништо не ја возбудуваше.
Ние ќе и покажевме камена птица што лета
Таа ќе речеше: Да тоа сум јас,
Птица во окото на сонцето!
Ќе и принесевме сини цветови што ги брал
Aлександар Македонски покрај Златна река
Таа ќе речеше: Тие цветови веќе сум ги носела в пазуви!
И секогаш
и секогаш молчеше.
Велеше, се што имам да речам си го реков себеси
Право е на другите да си молчат за својата судбина
Не постоеше ништо што можеше да ја возбуди.
Цел живот верував дека е жена
Не знаев дека е Бог

Само тој не копнее по ништо.

Љубовта е видовита.
Се предвидува себе тебе и мене.

Потекнува од избран народ
и се служи со јазик
со висок напон.

Во Народната библиотека
ги дамкосува дури
и непрочитаните книги.

Во лавината од хорови
го открива одекот
на еуфоријата и смртта.

А кога ќе те нападне
потруди се да бидеш дома.
Или во нешто слично.
Само да се сретнете.

Nikog ne volim da sretnem
Ljude gledam ko kroz kameru
Mogo bi da snimim sretne
Nemam nameru

Автор	Порака Тема Пребарувај Опции за темата Внеси реплика Внеси нова тема Верзија за печатење Преведи Тема
SVOJA Профил од член Испрати лична порака Најди пораки од член Додај во листа на пријатели Сениор Регистриран: 28.Мај.2013 Статус: Офлајн Поени: 2159	Опции за коментарот Внеси реплика Цитирај SVOJA Благодарам(0) Цитирај Одговор Испратена: 12.Септември.2017 во 09:42
	Кога мене ми се плачеше Вас никаде ве немаше Ни збор напишан ни глас изречен Во тегоба утешен. Денес кога вие плачете Мене болно ми се смее Ако не ми е тажно ни здодевно Како пред глупава сцена. Ете, тоа е сѐ Што луѓето едни на други Во овој кус живот можат да си дадат: Потполно недоразбирање. IVO ANDRIK
	RODENA SREDE PURPURNI VODOPADI,DETE NA ZVEZDITE,GOSPODARKA NA ZELBITE,RATNIK,TRAGAC TAINSTVEN OSAMENIK.

sanja-a Профил од член Испрати лична порака Најди пораки од член Додај во листа на пријатели Сениор Only God Can Judge Me! Регистриран: 12.Април.2009 Статус: Офлајн Поени: 13457	Опции за коментарот Внеси реплика Цитирај sanja-a Благодарам(0) Цитирај Одговор Испратена: 09.Декември.2017 во 14:22
	I walk on water But I ain't no Jesus I walk on water But only when it freezes 'Cause I'm only human, just like you I've been making my mistakes, oh if you only knew I don't think you should believe in me the way that you do 'Cause I'm terrified to let you down, oh If I walked on water, I would drown
	Обожавам луѓе кои ме смеат. Искрено, мислам дека смеењето е нешто што го сакам најмногу. Тоа лечи многу болести. Можеби тоа е најважното нешто кај човекот. Одри Хепберн

SVOJA Профил од член Испрати лична порака Најди пораки од член Додај во листа на пријатели Сениор Регистриран: 28.Мај.2013 Статус: Офлајн Поени: 2159	Опции за коментарот Внеси реплика Цитирај SVOJA Благодарам(0) Цитирај Одговор Испратена: 10.Септември.2018 во 12:46
	Ми шеташ низ умот ANA BUNTESKA·САБОТА, 08 СЕПТЕМВРИ 2018 Ми шеташ низ умов Како низ непознат град Кој сега почнуваш да го откриваш И во секое ќоше ми се пикаш Ѕиркаш дури и онаму каде што пишува “стоп” Каде што имам црвени ленти ставено Со леснотија ги прерипуваш Дури и се смешкаш на мојата наивност Дека тие препреки можат да те сопрат Или чекорот да ти го забават И не ми се плашиш кога се муртам Кога како дете усните од гнев ги стискам Или кога врескам од што немоќна сум да те спречам Туку ете Смирено ми шеташ низ умот Без брзање и без мапа Како на место кое го познаваш Од некој дамнешен, претходен живот Во кој (за среќа или жал) не сме се сретнале Сигурен во чекорот Со лекост во одот И некојпат Ете некојпат Од тебе не можам ниту да подголтнам Оти срцево ми прескокнува А чука во ритам кој едвај го издржувам Та те намирисувам Зад сите мириси кои некој некогаш ги оставил во мене Твојот знам да го уловам Како мој да бил отсекогаш Иако знам дека во оваа приказна Те оставам ти ловецот да бидеш Без да мрчам И без да се натегам кој од нас двајца поголем маж е Ми шеташ низ умот И телото ми го запоседнуваш Во утробава лежиште си правиш Низ матката ми ровариш И ме потсеќаш како жена повторно да бидам Удобен во својата самоувереност И уверен во мојата желба по тебе Мислите ми ги гледаш И упорно само ми се смешкаш Оставајќи снагата да ме дроби И низ денот да те мислам Додека ти драги мој Низ умов ми се шеташ Полека Нежно Полека и нежно
	RODENA SREDE PURPURNI VODOPADI,DETE NA ZVEZDITE,GOSPODARKA NA ZELBITE,RATNIK,TRAGAC TAINSTVEN OSAMENIK.

zamislena Профил од член Испрати лична порака Најди пораки од член Додај во листа на пријатели Сениор Регистриран: 03.Јануари.2010 Статус: Офлајн Поени: 14566	Опции за коментарот Внеси реплика Цитирај zamislena Благодарам(0) Цитирај Одговор Испратена: 28.Октомври.2018 во 22:42
	„сакаш да танцуваме?“- ме прашува „мислиш да играме?..многу глуп ми е тој збор“ „се игра фудбал, кошарка, си играш со туѓи судбини и животи а на музика се танцува“ „добро, скрати…. што ќе тацуваме..танго, шутка?“ „ја знаеш Dance me to the end of Love?“ „ја знам песната ..сакаш да ми кажеш да танцуваме додека не ни заврши љубовта?“ „да“ „ама не сум заљубен во тебе“ „ќе се заљубиш“ „ау, види ја самоуверена..ама ако се заљубам тешко се одљубувам“ „ако супер“ „што е супер, ќе ми се сврти во глава после 2 мин и ќе се онесвестам.. сакаш таков дечко?“ „тебе те сакам..и нема да се онесветиш,верувај“ „ок, ај да пробаме“- си ја замисливме песната во нашите глави и така почнавме Имаше право , се заљубив и за чудо не се онесветив.. мислам ми се вртеше во глава ама некоја убава вртоглавица И така не престанавме да танцуваме И кога се земавме- танцувавме И кога се пораѓаше- танцувавме И додека умираше – танцувавме Сега сум сам и не ми се танцува Ама кога ќе умрам сакам сите да танцувате Dance Me To The End Of Love

zamislena Профил од член Испрати лична порака Најди пораки од член Додај во листа на пријатели Сениор Регистриран: 03.Јануари.2010 Статус: Офлајн Поени: 14566	Опции за коментарот Внеси реплика Цитирај zamislena Благодарам(0) Цитирај Одговор Испратена: 16.Ноември.2018 во 00:04
	Последниот валцер Тешко жичано интро, еден фустан врзан со меланхоличен декор, колебливи чекори во неудобни чевли. Јас не сум навикнат да танцувам наназад: ти води , јас ќе те следам... Не се совпаѓам со твојот сигурен танц. Дозволи јас да кажам: не крши го шармот, одречи ја магијата, не пиј ја напивката. Изгреби ги назад деновите. Ние сме надвор од времето. Раман Мундаир

zamislena Профил од член Испрати лична порака Најди пораки од член Додај во листа на пријатели Сениор Регистриран: 03.Јануари.2010 Статус: Офлајн Поени: 14566	Опции за коментарот Внеси реплика Цитирај zamislena Благодарам(0) Цитирај Одговор Испратена: 04.Јануари.2019 во 23:52
	Ние не случајно се избираме еден со друг. Ние се среќаваме само со тие што живеат во нашата потсвест. Првиот знак на глупоста е целосната отсутност на срам. Соништата се царскиот пат до несвесното. Човекот никогаш не се откажува од ништо. Просто заменува едно задоволство со друго. Колку побеспрекорно изгледа човекот однадвор, толку повеќе демони има во него.

zamislena Профил од член Испрати лична порака Најди пораки од член Додај во листа на пријатели Сениор Регистриран: 03.Јануари.2010 Статус: Офлајн Поени: 14566	Опции за коментарот Внеси реплика Цитирај zamislena Благодарам(0) Цитирај Одговор Испратена: 10.Март.2019 во 01:25
	Себесоздавање Така, со заемни ситни притворства, за да се покажеме, сигурни дека ќе минеме неоткриени, го градиме ние ден за ден, дури со години, подобриот дел од себеси. Потоа како лута зима неочекувано вистината доаѓа и останува да виси во воздух уште малку, призрачна, таа наша лична зграда. Урнат е нашиот привид. Доцна да се измислуваме наново. Блаже Конески

zamislena Профил од член Испрати лична порака Најди пораки од член Додај во листа на пријатели Сениор Регистриран: 03.Јануари.2010 Статус: Офлајн Поени: 14566	Опции за коментарот Внеси реплика Цитирај zamislena Благодарам(0) Цитирај Одговор Испратена: 21.Март.2019 во 01:05
	Како што самољубивоста е корен на сите зла, така љубовта е корен на секое добро. Без љубовта и најбогатиот е сиромашен, а со неа и сиромашниот е богат. Човековото срце чувствува работи кои очите не можат да ги видат и го знае она кое што умот не може да го разбере. Потребни се неколку секунди за да повредите некого, но понекогаш потребни се години, за да ја поправите штетата.

zamislena Профил од член Испрати лична порака Најди пораки од член Додај во листа на пријатели Сениор Регистриран: 03.Јануари.2010 Статус: Офлајн Поени: 14566	Опции за коментарот Внеси реплика Цитирај zamislena Благодарам(0) Цитирај Одговор Испратена: 07.Април.2019 во 23:59
	Пред да се раздени За неа беше разденето Пред да се стемни За неа беше стемнето. Го преврзуваше сонцето со влажна шамија И го успиваше крај неа. Ние, дури чекавме да расцутат овошките, Таа веќе ги береше плодовите од нив Полни чинии поставуваше пред нас И ништо не ја возбудуваше. Ние ќе и покажевме камена птица што лета Таа ќе речеше: Да тоа сум јас, Птица во окото на сонцето! Ќе и принесевме сини цветови што ги брал Aлександар Македонски покрај Златна река Таа ќе речеше: Тие цветови веќе сум ги носела в пазуви! И секогаш и секогаш молчеше. Велеше, се што имам да речам си го реков себеси Право е на другите да си молчат за својата судбина Не постоеше ништо што можеше да ја возбуди. Цел живот верував дека е жена Не знаев дека е Бог Само тој не копнее по ништо.

pajser Профил од член Испрати лична порака Најди пораки од член Додај во листа на пријатели Сениор kloshar Регистриран: 04.Март.2011 Локација: Lao People's Dem. Rep. Статус: Офлајн Поени: 13921	Опции за коментарот Внеси реплика Цитирај pajser Благодарам(0) Цитирај Одговор Испратена: 03.Јуни.2019 во 10:15
	,,,pogreshno e da ostanesh vo knigata ,,,kolku i da e dobra ,,,nemokjta da se sobere vrednoto od nea ,,,i da se zamine, ,,,ne velam deka e slepilo ,,,vsushnost e komformuzam ,,,_ pozajmeno od mizhitatara na veshterkata,,,
	nesluchajno ne veruvam vo sluchajnosti<>sekoja sluchajnost e kontrolirana

zamislena Профил од член Испрати лична порака Најди пораки од член Додај во листа на пријатели Сениор Регистриран: 03.Јануари.2010 Статус: Офлајн Поени: 14566	Опции за коментарот Внеси реплика Цитирај zamislena Благодарам(0) Цитирај Одговор Испратена: 05.Јули.2019 во 00:24
	Љубовта е видовита. Се предвидува себе тебе и мене. Потекнува од избран народ и се служи со јазик со висок напон. Во Народната библиотека ги дамкосува дури и непрочитаните книги. Во лавината од хорови го открива одекот на еуфоријата и смртта. А кога ќе те нападне потруди се да бидеш дома. Или во нешто слично. Само да се сретнете.

zamislena Профил од член Испрати лична порака Најди пораки од член Додај во листа на пријатели Сениор Регистриран: 03.Јануари.2010 Статус: Офлајн Поени: 14566	Опции за коментарот Внеси реплика Цитирај zamislena Благодарам(0) Цитирај Одговор Испратена: 26.Јануари.2020 во 22:56
	Дојди, свои сме, јас – глад, а ти прекор, обајцата до корен она што сме. Ги расклопувам очите. Во мојата уста твоето име, наместо Господовото.

paralelogram Профил од член Испрати лична порака Најди пораки од член Додај во листа на пријатели Сениор Регистриран: 29.Мај.2017 Статус: Офлајн Поени: 787	Опции за коментарот Внеси реплика Цитирај paralelogram Благодарам(0) Цитирај Одговор Испратена: 28.Февруари.2020 во 06:12
	Nikog ne volim da sretnem Ljude gledam ko kroz kameru Mogo bi da snimim sretne Nemam nameru

zamislena Профил од член Испрати лична порака Најди пораки од член Додај во листа на пријатели Сениор Регистриран: 03.Јануари.2010 Статус: Офлајн Поени: 14566	Опции за коментарот Внеси реплика Цитирај zamislena Благодарам(0) Цитирај Одговор Испратена: 25.Март.2020 во 23:41
	Не знам дали половина ми се простува кога ќе признаам дека сум згрешила. Кога ќе речам дека ми е жал и дека ќе извлечам поука од тоа. Барем, не мора пред другите, доволно е пред себеси. Најдобро е кога сум искрена пред себе, бидејќи најлошо е да живееш во лага тапкајќи се сам по рамо. Но, дали јас згрешив пред оние луѓе кои вредат? Дали навистина им згрешив?...

Внеси реплика	страница <1 64 656667 >
Tweet