Мали поуки за животот

... би било вака мала поука за женските - даваш или не даваш пак ќе овенеш, а за мушките - ебеш или не ебеш ку_рцу време пролази!

Кармата е најдобриот пријател на вистината бидејќи оние кои ја повторуваат својата лага ќе бидат принудени да ја докажат и тоа од другата страна на медалот - ќе бидат жртви на таа лага

Ако луѓето се сомневаат во вашите способности и колку далеку можете да стигнете со нив, одете толку далеку што повеќе нема да ги слушате

Ja sum takov, zatoa edno vreme pochnav da se izbegavam, pa se izgubiv, i eve ushte nemozham da go najdam

Bravo, taka treba.. Ama shto kje pravish, takov e hiphopot, fali me usto da ne te raschepam

Uuuu, rap slusham od treto odd, vlegov dlaboko u korenite 80ti 90ti skoro kao da sum roden u bronks, bruklin ili kvinsbridz, ili maltene kompton, sedumdesprva vtora, ili neshto pofanatichno, poshto sum hiphophead ili rapjunkie u osnova.. Gi slusham i novive poshto slusham i poshtuvam bukvalno sekakva muzika (do tochka na shizofreno bipolarno rastrojstvo, poshto nemozhesh da slushash sadistichki rap ili rok recimo,a od nekoja si druga krajna strana muzika za mir vo svetot i princezi, da se sozhivuvash i so dvete krajnosti i da ostanesh mentalno chitav (ne sum se pochustvuval ko princeza da se razbereme, u get the message)

Poentata mi beshe i rapot kako i zhivotot imaat dve strani, shto vika piki sipi: na rapot mu ja poznavam srzhta i dushata.
Shto kaj mene znachi e ogromen del od mojot zhivot i kje bide, ama ne e mojot zhivot, poshto zashto da stavash granici na neshto beskonechno..
U toj kontekst e i losho poshto decata go svakjaat kako religija pa se sluchuva da si gi zatvorat mozocite
Toa e koga gi gledame rabotite sestrano
Peace|/

Целосно се согласувам со тоа што го зборуваш, особено она како што го кажа дека нештото ќе биде голем дел од твојот живот ама не и твојот живот... а не само децата, туку и возрасните така живееме. Земи ја како пример траумата (малку забегувам, ама ме чепна во мозочево  ), јас се сеќавам и самиот мој психолог на времето ми кажуваше, до душа и ми го имаше ова прашање: тоа што ти се случило е само дел од твојот живот, од твоето минато, како правиш да дозволиш да ти ги преплави сите сфери од твојот живот? Нешто во тој контекст беше прашањето, а како што велиш ние сме толку многу работи, ни штети кога си поставуваме цврсти и тесни граници. Тие се потребни претпоставувам за да не се распаднеме, но кога ќе се стиснеме може да се угушиме.