Со овие зборови, напишани пред 350 и кусур години, турскиот писател Дулгар Деде го опишал Скопје, воодушевен од неговиот изглед во средината на 17 век.

Дури и австрискиот генерал Пиколомини, човекот кој во 1689 наредил да се запали Скопје по што до темел изгорело, непосредно пред пожарот напишал:

„Скопје е простран град, не многу помал од Прага или колку неа. Го најдов напуштен, без скапоцености, богато снабден со продукти. Малкуте луѓе што останале, исплашено врват по улиците. Жал ми е што зградите, какви што досега не сум видел, џамиите од најубав мермер и украси од злато на кои и во Рим би им посветил внимание, убавите старини и градини, морам да му ги предадам на пламенот.“

Денес Скопје можеби и не е најубавиот град во светот, веројатно никогаш не ни бил, но отсекогаш носело некој чуден дух кој тежи од минатото, а плени. Во галеријата подолу, ви го покажуваме старо Скопје, град чие лице денес е непрепознатливо.