Со оглед дека симболизмот на Занаетот се проследува преку развојната психологија, разбирливо е што Вториот степен следи како резултат на напредокот постигнат во Првиот. Ова природно созревање кое се однесува на постепеното појавување на Сопството, во масонскиот симболизам се претставува преку поврзување на новиот Помошник со созреан клас од пченка. Ученикот кој е под контрола на долните делови на психата, а чиј што Помлад надзорник / Сопството станува веќе активно, созреал до степен во кој е подготвен да ги истражува подлабоките аспекти на неговите психолошки процеси. Работата на ова ниво се случува во делот на психата кое Занаетот го означува како Средна одаја, тоа е по многу нешта слично на она што Јунг го нарекува лично потсвесно, а што традиционално е познато како душа.

Сеќавањата, како оние сместени во двата столба на Вториот степен се познати по тоа што имаат длабоко, иако несвесно влијание на единките и на општеството подеднакво. На индивидуално ниво тие го принудуваат и го ограничуваат човековото однесување, додека на општествено ниво ги определуваат моралните концепти. Вака ограниченото однесување е корисно (дури и суштинско) за да ја оспособи единката да се вклопи во семејството и во непосредното општествено опкружување.

Работните алатки, кои се во комплет од три, се користат во практичната примена на Начелото на тројката во секое ниво од степените. За разлика од алатките за делување на Ученикот, алатките на Помошникот – аголникот, либелата и високот – се алатки за проверка, а секоја од нив ја врши проверката според некој апсолутен критериум. Тоа е карактеристика којашто ги прави мошне погодни за претставување на моралните стандарди, што е основната грижа на Вториот степен…