Името го добила по зелените трски кои растат надвор од неа и од кои може да направите мелодична флејта. Во рамките на оваа пештера се наоѓа спектакуларен свет на различни сталактити, сталагмити, камени столбови и формација на карпи кои се создадени со седиментација на карбонат и осветлени со разнобојни светла, со цел да се создаде нерелано фантастично искуство.

Оваа 240 метри долга пештера е исполнета со интересни форми и формации на карпи што личат на многу чудни работи. Многу формации имаат посебна форма на митолошки суштества или природни слики. Некои личат на зеленчук, а една дури и личи на Статуата на слободата.

Внатре, има преку 70 натписи направени со мастило, кои датираат дури од 792 година пред нашата ера, односно од времето на династијата Танг. Тоа се забелешки и песни кои се составени од страна на нивните литерати кои го посетувале оваа магично место. Овие стари забелешки ни зборуваат за тоа дека оваа пештера била атракција во Guilin уште во античките времиња. Оваа пештера е речиси заборавена околу илјада години, пред во 1940 година да биде откриена од страна на група на бегалци. Таа сега е дел од скоро сите планови за патување…

Велат, животот е книга, а оној кој не патува…има поминато само неколку страници. Затоа, Ви нудиме место кое задолжително мора да го посетите, а кое освен што ќе ви донесе позитивно искуство ќе Ви понуди и голема доза на релаксација. Овде, инспирација е хармонијата. Нема да погрешите доколку ги посетите пештерите Galos.

Во 1912 година, на Светската изложба во Париз, кримската сол била наградена од група специјалисти со златен медал. Истата е толку мистериозна, како и морето од кое што доаѓа- Црното Море. Постапката за настанувањето на солта е природна: водата од Црното Море се влева во специјални базени каде што 4-5 години е изложена на сонце. Така настанува процесот на кристализација, кој е основата на прекрасните градби во вид на пештери- наречени Galos.

Стекната на овој начин, солта има деликатна розова боја, како онаа од крилјата на птицата фламинго или боја на младо вино. Големите кристали кои настануваат, треперат како дијаманти и имаат деликатен мирис на цветови.

Технологијата на градење на пештери од јодирана сол, е развиена во  108 држави, а компанијата Everes во Полска, во 2000 година за прв пат ја гради пештерата Galos. По нејзин пример е изградена и втора пештера изработена од јонизирана сол, во Чикаго.

Условите за престој во пештерите Galos се следниве:  носење удобна спортска облека, храна и пијалоци не се дозволени во истата, една сесија во пештерата трае 45 минути  а истите ќе Ви бидат можеби  најубавите 45 мин во животот. Дозволете си ги…

Приказната за пештерата гласи „локалниот фармер Хо Кан одеше по бујната шума во срцето на Фонг На Ке Банг”. Тоа е регион кој што му бил познат, но не обраќал посебно внимание на опкружувањето се додека џунглата под него не се отворила. Согледал дека се појавила врата која повикувала во темнината. Овој човек го открил влезот кој бил сокриен милиони години откривајќи ја најголемата пештера во светот.

Пештерата Сон Донг нема статуи, нема праисториски слики – таа самата по себе е уметничко дело на природата.

Во 2009 година група научници се впуштиле да ја истражуваат оваа голема пештера. Пет пати поголема од претходно најголемата забележана пештера во Виетнам, Сон Донг го добила името по виетнамскиот збор за „планинска река” затоа што во самата пештера се наоѓа огромна и брза река. Оваа пештера има и своја пештера која истражувачите ја нарекле „Градината на Адам” како и највисоките сталагмити во светот високи и до 70 метри.

Потребна била цела година за истражувачите Ховард и Деб Лимберт да го достигнат крајот на пештерата заобиколувајќи го 60 метри долгиот ѕид од калцит кој бил наречен „Големиот ѕид на Виетнам”. На другата страна од ѕидот, тие пронашле големи пештерски бисери со големина на безбол топка. Тие се формирале со концентрација на калциумови соли и вода.

Се верува дека оваа пештера е формирана пред повеќе од 2 милиони години, а тоа време е сосема доволно пештерата да формира своја клима. Присутноста на калциум карбонат потврдува дека пештерата произведува свои облаци кои носат дожд. Во 2013 година, првата група авантуристи ја истражувале пештерата со водич, а цело тоа истражување ги чинело 3.000 долари по човек.