СТИХОВИ КОИ ВЕ ДОПРЕЛЕ

   Нека помине се.
Нека помине.
Замрзни си ја душичката зимава.
Замрзни си го твоето малечко убаво срценце.
Не гледај ништо.
Не слушај ништо.
Не читај ништо.
Не верувај во ништо од тоа околу тебе.
Не секирај се.

Автор	Порака Тема Пребарувај Опции за темата Внеси реплика Внеси нова тема Верзија за печатење Преведи Тема
SVOJA Профил од член Испрати лична порака Најди пораки од член Додај во листа на пријатели Сениор Регистриран: 28.Мај.2013 Статус: Офлајн Поени: 2159	Опции за коментарот Внеси реплика Цитирај SVOJA Благодарам(0) Цитирај Одговор Испратена: 08.Март.2014 во 12:53
	Нека помине се. Нека помине. Замрзни си ја душичката зимава. Замрзни си го твоето малечко убаво срценце. Не гледај ништо. Не слушај ништо. Не читај ништо. Не верувај во ништо од тоа околу тебе. Не секирај се.
	RODENA SREDE PURPURNI VODOPADI,DETE NA ZVEZDITE,GOSPODARKA NA ZELBITE,RATNIK,TRAGAC TAINSTVEN OSAMENIK.

zamislena Профил од член Испрати лична порака Најди пораки од член Додај во листа на пријатели Сениор Регистриран: 03.Јануари.2010 Статус: Офлајн Поени: 14566	Опции за коментарот Внеси реплика Цитирај zamislena Благодарам(0) Цитирај Одговор Испратена: 13.Март.2014 во 00:04
	Засекогаш! - Рече тој. Засекогаш! - Рече и таа. Но, имаше голема разлика во нивното засекогаш.... Таа ќе го сака засекогаш.... а тој ја напушти засекогаш...!

SVOJA Профил од член Испрати лична порака Најди пораки од член Додај во листа на пријатели Сениор Регистриран: 28.Мај.2013 Статус: Офлајн Поени: 2159	Опции за коментарот Внеси реплика Цитирај SVOJA Благодарам(0) Цитирај Одговор Испратена: 29.Март.2014 во 11:33
	Ти си ми...“ Нема никогаш да ти го напишам името како посвета на било која од моите песни Нема никој никогаш да знае дека ти се тебе посветени Не сум јас Рацин, не сум ни Јесењин ......да можам би избришал и секаква трага од сите шкрабаници затоа и ми се такви несредени Нема никогаш да ти го напишам името како посвета на било која од моите песни Нема никој да знае дека тебе ти се посветени Само касно во ноќта ти ќе знаеш Ќе знаеш дури си корнам пердув од невидливите криља кај мене на плеќи и го острам од твоите колкови
	RODENA SREDE PURPURNI VODOPADI,DETE NA ZVEZDITE,GOSPODARKA NA ZELBITE,RATNIK,TRAGAC TAINSTVEN OSAMENIK.

zamislena Профил од член Испрати лична порака Најди пораки од член Додај во листа на пријатели Сениор Регистриран: 03.Јануари.2010 Статус: Офлајн Поени: 14566	Опции за коментарот Внеси реплика Цитирај zamislena Благодарам(0) Цитирај Одговор Испратена: 05.Април.2014 во 11:43
	Беше луда и единствена.... Непоправлива и безобразно рамнодушна.... Посебна...Стравот го криеше зад насмевката... слабоста зад гордоста.... Беше некоја која не знаеше да остане на едно место.... И не остана, никогаш.... А тој ја сакаше. И таа него го сакаше.... И сите го знаеја тоа, освен тие двајца......

Анастеа Профил од член Испрати лична порака Најди пораки од член Додај во листа на пријатели Администратор ПИПИ долгиот чорап Регистриран: 07.Април.2008 Статус: Офлајн Поени: 35441	Опции за коментарот Внеси реплика Цитирај Анастеа Благодарам(0) Цитирај Одговор Испратена: 15.Мај.2014 во 16:17

	Прав сме и ќе бидеме. Ни воздух, ни оган, ни вода, туку земја, само земја ќе бидеме и можеби неколку жолти цветови.

SVOJA Профил од член Испрати лична порака Најди пораки од член Додај во листа на пријатели Сениор Регистриран: 28.Мај.2013 Статус: Офлајн Поени: 2159	Опции за коментарот Внеси реплика Цитирај SVOJA Благодарам(0) Цитирај Одговор Испратена: 06.Јуни.2014 во 13:09
	Никого друг јас немам во мисливе Никого друг јас немам поблизок од тебе Никој друг не може да стои покрај мене освен тебе Јас проблем имам Имам проблем На никого друг јас не приоѓам како накај тебе На никого друг јас соништата не му ги давам в раце Никого друг јас немам во моето срце Се она што ти зборувале - нека го прозборат пред мене Само во твоите прегратки и радост и бол јас делев Само тебе ти дозволував телото и душата да ми ги допреш Никого друг јас не сретнав проклетството од самотијата од мене да го симне Никого друг јас не почуствував Ти си ми само во мисливе Никого друг јас не најдов кој на небото може да ги смени боите, не најдов сеуште! Никого друг јас немам во моето срце Се она што ти зборувале - нека го прозборат пред мене Само во твоите прегратки и радост и бол јас делев Само тебе ти дозволував телото и душата да ми ги допреш Само тебе ти ги давам обете!
	RODENA SREDE PURPURNI VODOPADI,DETE NA ZVEZDITE,GOSPODARKA NA ZELBITE,RATNIK,TRAGAC TAINSTVEN OSAMENIK.

LiDivio Профил од член Испрати лична порака Најди пораки од член Додај во листа на пријатели Модератор Регистриран: 19.Мај.2010 Статус: Офлајн Поени: 7265	Опции за коментарот Внеси реплика Цитирај LiDivio Благодарам(0) Цитирај Одговор Испратена: 10.Јуни.2014 во 20:10
	овој Жак ептен некако реалистичен упм... BARBARA Sjećaš li se Barbara, padala je kiša neprestana nad Brestom toga dana, a ti si išla nasmijana pokisla, ozarena, ocarana, pod krupnim kapima kise sjeti se Barbara, sretoh te u ulici Sijama smijala si se, i ja sam se smijao sjecas li se Barbara Nisam te poznavao, nisi ni ti mene sjećaš li se, sjećaš li se toga dana i ne zaboravi ga. Jedan čovjek ispod neke kapije, zaklonjen viknuo je tvoje ime, Barbara a ti si potrčala njemu po kiši pokisla, ozarena, očarana i bacila si mu se u zagrljaj Sjećaš li se Barbara, ne ljuti se što ti kažem ti jer ti kažem svakom koga volim pa čak iako ga ne poznajem. Sjećaš li se Barbara i ne zaboravi nikad tu kišu tako blijedu i tako srećnu tu kišu nad morem, nad arsenalom nad brodom iz Cezana Oh, Barbara velika je svinjarija taj Rat i šta je sa sobom sada pod kišom od gvozdja, vatre, čelika, krvi A onaj koji te je stezao u zagrljaju, zaljubljeno da li je umro, nestao il je jos živ Oh, Barbara još uvijek kiša pada nad Brestom kao što je padala nekada Ali nije to isto, jer sve je porušeno To su samo posmrtne kapi kiše, užasne i očajne A nije ni onaj potop kiše, gvozdja, čelika, krvi vec prosto kiša iz oblaka koji nestaju kao psi kao psi koje donosi vodena struja iz Bresta da istrunu negdje daleko, vrlo daleko od Bresta, od koga nije ostalo ništa. Rappelle-toi Barbara Il pleuvait sans cesse sur Brest ce jour-là Et tu marchais souriante Épanouie ravie ruisselante Sous la pluie Rappelle-toi Barbara Il pleuvait sans cesse sur Brest Et je t'ai croisée rue de Siam Tu souriais Et moi je souriais de même Rappelle-toi Barbara Toi que je ne connaissais pas Toi qui ne me connaissais pas Rappelle-toi Rappelle-toi quand même ce jour-là N'oublie pas Un homme sous un porche s'abritait Et il a crié ton nom Barbara Et tu as couru vers lui sous la pluie Ruisselante ravie épanouie Et tu t'es jetée dans ses bras Rappelle-toi cela Barbara Et ne m'en veux pas si je te tutoie Je dis tu à tous ceux que j'aime Même si je ne les ai vus qu'une seule fois Je dis tu à tous ceux qui s'aiment Même si je ne les connais pas Rappelle-toi Barbara N'oublie pas Cette pluie sage et heureuse Sur ton visage heureux Sur cette ville heureuse Cette pluie sur la mer Sur l'arsenal Sur le bateau d'Ouessant Oh Barbara Quelle connerie la guerre Qu'es-tu devenue maintenant Sous cette pluie de fer De feu d'acier de sang Et celui qui te serrait dans ses bras Amoureusement Est-il mort disparu ou bien encore vivant Oh Barbara Il pleut sans cesse sur Brest Comme il pleuvait avant Mais ce n'est plus pareil et tout est abimé C'est une pluie de deuil terrible et désolée Ce n'est même plus l'orage De fer d'acier de sang Tout simplement des nuages Qui crèvent comme des chiens Des chiens qui disparaissent Au fil de l'eau sur Brest Et vont pourrir au loin Au loin très loin de Brest Dont il ne reste rien. Изменето од LiDivio - 10.Јуни.2014 во 20:13

zamislena Профил од член Испрати лична порака Најди пораки од член Додај во листа на пријатели Сениор Регистриран: 03.Јануари.2010 Статус: Офлајн Поени: 14566	Опции за коментарот Внеси реплика Цитирај zamislena Благодарам(0) Цитирај Одговор Испратена: 11.Јуни.2014 во 00:06
	Постои место кај што почнува љубовта и место кај што љубовта престанува. Постои допир на две раце кој им се противи на сите можни описи. Постои пламен поглед како големиот оган во срцето на Витлеем или мала ацетиленска ламба со зелен сјај. Постојат едноставни и безгрижни шепотења чудесни како големиот свиок на Мисисипи. Раце, очи, шепотења - со нивна помош љубовта се изборува и гради. Постои пар чевли што љубовта ги носи а доаѓањето и е тајно. Постои предупредување кое љубовта го праќа а цената негова многу подоцна се дознава. Постојат толкувања на љубовта на сите јазици и не е најдено ниту едно помудро од ова: Постои место кај што почнува љубовта и место кај што љубовта престанува а љубовта не бара ништо...... Објаснувања за Љубовта Карл Сандбург (1878-1976)

Andjelina Профил од член Испрати лична порака Најди пораки од член Посети го сајтот на членот Додај во листа на пријатели Сениор Miss High Hill’s Регистриран: 07.Ноември.2007 Статус: Офлајн Поени: 14129	Опции за коментарот Внеси реплика Цитирај Andjelina Благодарам(0) Цитирај Одговор Испратена: 12.Јуни.2014 во 21:29
	Има нешто во нештата што ги немам. Чекајќи го летниот солстициј, да ти го проколнам сонот во најкратката ноќ, си го простирам езерото од гнев меѓу две липи и заборавам дека те имам во нивниот мирис, а те немам во мојот кревет… Quentin Scribbler
	Никогаш не научив дали е подобро да носиш патики или штикли кога ќе тргнеш во потрага по делот од душата кој ти недостасува

zamislena Профил од член Испрати лична порака Најди пораки од член Додај во листа на пријатели Сениор Регистриран: 03.Јануари.2010 Статус: Офлајн Поени: 14566	Опции за коментарот Внеси реплика Цитирај zamislena Благодарам(0) Цитирај Одговор Испратена: 19.Јуни.2014 во 23:11
	Срцето нема таква боја Утрово го гледав дождот, неговата песна, неговата случајна азбука на дланка, неговите пулсирачки потоци, површината на дланката се мрешка и мазни, покрај дрвото се топи како капка мастило, како тага на дете, кога дождот престана дрвото се појави повторно како наострен врв од молив, Видов две гранки со лисја боја сува хризантема, капките дожд беа чисти, празни, Зошто и срцето не е такво !?!

pajser Профил од член Испрати лична порака Најди пораки од член Додај во листа на пријатели Сениор kloshar Регистриран: 04.Март.2011 Локација: Lao People's Dem. Rep. Статус: Офлајн Поени: 13921	Опции за коментарот Внеси реплика Цитирај pajser Благодарам(0) Цитирај Одговор Испратена: 20.Јуни.2014 во 12:53

	nesluchajno ne veruvam vo sluchajnosti<>sekoja sluchajnost e kontrolirana

SVOJA Профил од член Испрати лична порака Најди пораки од член Додај во листа на пријатели Сениор Регистриран: 28.Мај.2013 Статус: Офлајн Поени: 2159	Опции за коментарот Внеси реплика Цитирај SVOJA Благодарам(0) Цитирај Одговор Испратена: 11.Јули.2014 во 09:56
	Ќе доаѓам секогаш желна за љубов, онака јадна, измачена. Како и секогаш ќе барам само малку нежност. Сакам да почувствувам топла прегратка и сите мои соништа, желби и фантазии да прераснат во вистинска љубов. До тебе се затвораат сите можни патишта, но јас ќе најдам начин да доаѓам до тебе. Сакам се да фрлам во заборав, но ти токму тогаш си најблиску. А што сум јас во твојот живот? Дали сум суштество или можеби сум камен или вода која тече? Незнаеш !!! Погледни напред, немаме заедничка иднина. Јас ќе продолжам, ама ако ме побараш пак ќе ти се вратам. Сакај ме барем една ноќ,две,три … и молчи. Може за момент ќе верувам во љубовта. Таа наша “љубов”, таа проклета игра на која станав роб. А ноќта е иста, иста како и минатата. Ноќта, јас и никој друг …
	RODENA SREDE PURPURNI VODOPADI,DETE NA ZVEZDITE,GOSPODARKA NA ZELBITE,RATNIK,TRAGAC TAINSTVEN OSAMENIK.

mesecina_sonce Профил од член Испрати лична порака Најди пораки од член Додај во листа на пријатели Сениор Регистриран: 05.Јули.2014 Статус: Офлајн Поени: 123	Опции за коментарот Внеси реплика Цитирај mesecina_sonce Благодарам(0) Цитирај Одговор Испратена: 23.Јули.2014 во 15:28
	..kada poželim gledati kako plešeš.. ja zapjevam.. ..onda zaista znam zašto je muzika u lišću.. ..i zašto talasi šalju horove svojih glasova u srce ustreptale zemlje.. ..kada zaplešeš uz moju pjesmu.. ..kada spustim slatkiše u tvoje željne ruke.. ..ja znam zašto postoji med u čašici cvijeta.. ...i od kuda dolazi slast zrelog voća.. ..kada spustim slatkiše u tvoje željne ruke.. ...kada poljubim tvoje lice da izmamim osmijeh.. ..onda pouzdano razumijem čari neba u svjetlu zore.. ..i slasti što ih ljetni povjetarac donosi mome tijelu.. ... kada poljubim tvoje oči da izmamim osmijeh.. Rabindranat Tagore

zamislena Профил од член Испрати лична порака Најди пораки од член Додај во листа на пријатели Сениор Регистриран: 03.Јануари.2010 Статус: Офлајн Поени: 14566	Опции за коментарот Внеси реплика Цитирај zamislena Благодарам(0) Цитирај Одговор Испратена: 01.Август.2014 во 14:54
	На една убава Доби Ги сакам луѓето не обавезно и не сите само оние кои ќе ми пратат тајни сигнали дека умеат да заклучат тишина во срцето Чувствувам како им осцилира низ вените сублимат од насмевки и плач и тврда закоравена тага Пробувам, ама не успевам да ставам два прста во уста и да ја исповратам сета нежност што ја чувам за нив во длапката под вратот... оти ја сакам ама проклето ми тежи.

Внеси реплика	страница <1 61 626364 65 67 >
Tweet