Не го препознавте Тоше! Не го препознавте Даниел! До кога?!

Пред само неколку месеци Даниел Кајмакоски беше само уште еден од многуте кои сакаат да направат музичка кариера, но тешко се пробиваат до врвот бидејќи никој не сака или не може да го препознае неговиот талент.

Со појавувањето во X фактор, Даниел преку ноќ доби илјадници обожаватели, многу позитивни коментари и споредби со Тоше, како и потполна медиумска поддршка, што го поставува прашањето зошто секогаш е потребен некој трет за да ни посочи што имаме. Освен тоа сите би сакале да знаеме што ќе се случи ако Даниел не успее да победи на шоуто или пак едноставно „пукне“ од преголемиот притисок и очекувањата кои што му се поставени? Дали медиумите  ќе го казнат за потфрлувањето и ќе го фрлат во мракот како ред други јавни личности кои прво ги вивнуваат во ѕвездите, за потоа да ги забораваат. 

Режисерката Софија Теодор е една од многуте која што не се согласува со ваквиот начин на валоризирање на нештата. Таа јавно ги осуди сите оние кои се прават глуви и слепи пред талентот, а воедно и оние кои делат незаслужени титули на ѕвезди секаде каде што ќе стигнат.

-Значи не сакам да бидам погрешно сфатена, па ќе појаснам одредени работи притоа посочувајќи некои факти! 

Прво сакам да кажам дека јас немам ништо против Даниел, секој се труди да направи нешто и да успее, тоа е човечки. Но, вистината е следна: мојот напад повеќе е упатен кон нашето новинарството како и кон стручноста на луѓето кои се ставени да препознаваат таленти од сите области, отколку кон Даниел. Ова со Даниел само покажа дека се повторува приказната со Тоше. 

Значи сите знаеме дека Тоше почна да пее далечната 1997-ма година, на Еврофест, се натпреваруваше и победи. Зошто тогаш кога Тоше победи тогашните актуелни новинари не напишаа дека Тоше е ѕвезда? Зошто не му дадовте таква шанса, зашто го пуштивте да се мачи и да чека 2002-ра година да дојде Љиљана Петровиќ во неговиот живот за после сите од тука да кажат ѕвезда е?!Зарем не можевте претходно да ја видите неговата музикалност, талент, неговиот слух, неговата музичка писменост? Не ви покажа ли сето тоа дека ќе биде ѕвезда?

Кој овде намерно или од незнаење прави вакви грешки во сите сфери на нашиот јавен живот? Зошто требаше Тоше да помине стотици километри пат, концерти, албуми, песни, безброј непроспиени ноќи? Зар сето тоа беше залудно, па денес сите стануваат ѕвезди, супер ѕвезди, џет-сетерки, а притоа некој нема песни зад себе, некои немаат ни албуми, концерти... И така сега секој добива етикета ѕвезда! 

Човекот кој го заслужуваше тоа мораше да се препоти за да добие титула ѕвезда! Тоше макотрпно работејќи ја заслужи таа титула- ѕвезда! Мислам дека така секој треба да ја заслужи! Колку да знаете и кога беа изморени од сè, Тоше и Љиљана знаеја да се држат машки заедно пред очите на јавноста!

Се уште се прашувам зошто? Зошто Тоше требаше да помине низ толку препреки? Ова го потенцирам зашто на секој кој работи нешто поврзано со јавноста треба да му се даде поддршка, но и да се остави на времето секој да созрее. Самото време ќе му додели на секој од нас по некоја титула. И ако сега делите така титули зашто тогаш не бевте толку дарежливи и кон Тоше??? Македончето од една страна е како неверни Тома, тоа се докажа и во случајот со Тоше, а тоа сега повторно се покажува и со Даниел.

Дечкото пеел на Охрид фест, бил во шоу кај Лила Филиповска, работел со Каролина Гочева...Зар сите биле слепи на неговиот талент??? Кај биле тогаш новинарите, фамата, композиторите и сите други кои што сега се тука? Или намерно се правеле слепи? Тогаш требало да се појави Љиљана, а сега морало тоа да е Јоксимовиќ и Кристина Ковач да кажат овој вреди, па тука сите да почнат да го сакаат. Ова за жал е во крвта на Македончето, да не знае да препознае или да не сака да препознае. Што е во прашање љубомора или незнаење? Јас кога разговарав на времето со нашите пејачи и кога им кажував дека Тоше Вембли ќе го наполни истите негови колеги кажуваа дека нема шанси и се смееја на тоа! Зошто? Не ми беше јасно, од љубомора ли беше или од нивната фрустрираност од неговата супериорност?! Нешто сигурно им се мотало во главите! Тоа е мизерно!

Трагично е ова што се случува овде! Правите две грешки од старт. Првата грешка е што не давате поддршка кога сте најпотребни и играте по свадба тапани! Второ не го следите времето и не ги следите случувањата, притоа не ставајќи ништо на вага, сите за вас се во ист кош! Понекогаш и премногу брзате со бомбастичност, а со тоа правите голема грешка и им создавате притисоци на јавните ликови. Кога некого ќе напумпате со епитети, а без притоа да има искуство каде што влегол, се случува контра ефект. Потоа секој пад звучи страшно за вас и фатално за кој и да биде на тоа место!

Во овој свет на шоу бизнисот падовите се нормални, но тоа така го сфаќаат само оние кои го изодиле патот полека и кои се зрели за тоа, а за некој кој одма се качува, притисокот да не разочара ќе си го направи своето! Никој не останал под таков притисок долго на врвот! Затоа одговорни сте да внимавате кога што пишувате! Ова го зборувам за доброто на сите ликови кои се дел од јавниот свет без разлика дали се пејачи, актери, режисери или спортисти, исто како што и нивно е да бидат психички подготвени пред да влезат во овој свет. Така и на вас покрај поддршката должност ви е и одговорноста. 

Американците иако многумина ги потценуваат и им лепат секакви етикети,сепак се разумни новинарски ликови за овие прашања. На пример кај нив се следи постепено некој како расте и така му доаѓа и поддршката на тој лик, не го оставаат, го подржуваат, А кај нас бебето се родило одма ај на факултет да го запишеме!

За сè си треба еволутивен тек, треба време, требаат часови макотрпна работа, и треба да имаш како што ние филмаџиите знаеме да кажеме 21 грам, тоа е како што старите кажуваат ѕвезда на чело. Tоа не се учи. Сè можете да научите, но тоа не можете да го научите, со таа ѕвезда се раѓате или ја имате или ја немате! Mојата сугестија кон Даниел е да биде свој, да биде оригинален и препознатлив, зашто има 30 години и е зрел и свесен дека оригиналноста е најбитна, карактерот на свое јас, а се друго се учи во животот! Кога си свој и кога имаш сопствен печат е тогаш можеш да си го утврдиш и својот пат и да си го трaсираш, иако и во 80 % од случаите тоа не мора да значи бидејќи мора да се работи. Без работа и недоспиени очи нема ништо! И без одличен менаџер, нема успех, тоа во цел свет е така, па и кај нас! Овие работи се нераскинливо поврзани и одат во пакет! 

Еве ви еден приземен пример за етапно еволутивен развој на еден уметник! Одете на Факултетот за Драмски уметности и пробајте запишете се на некој одел, актерска игра, режија, продукција не е важно. Ќе видите дека на приемниот испит ќе бидете само кандидат. Јас кога дојдов тука од Бугарија иако имав искуство таму, сепак на мојот филм за приемен испит бев потпишана како кандидат, па кога бев примена и студирав бев студент, кога завршив и земав диплома добив звање режисер, па потоа и постдипломски студии запишав, па станав и магистер! Но, сè не одеше преку ноќ, тој процес е здрав, нормален, го јакне секој од нас и го прави позрел, за се е потребно време за еволуција.

На едно цвеќе му треба време, сонце, вода, нега за да порасне. Така и на сите нас овде кои сме дел од овој шоу бизнис ни треба таа поддршка и нега од страна на медиумите, заедно да растеме со вас. Притоа ни треба и вашата грижа бидејќи тогаш успехот е заеднички и е на здрави нозе! Здраво е да биде така, здраво е да се надградуваме и да учиме на грешките кој на своите кој на туѓите! Секој различно, но целта е иста за сите нас! Тоа е успехот или неуспехот пред очите на јавноста, а тоа го носи и самата јавна професија! Јас на Даниел му посакувам се најдобро, како и на останатите сонувачи кои сонуваат, секој да си го следи својот сон, да се труди и да работи макотрпно околу неговото остварување, а времето е тоа кое ќе покаже кој со каква титула ќе се закити. Кој ќе остане морнар, а кој ќе стане капетан. И се разбира среќа на Даниел во финалето!