Влез во НАТО и ЕУ како Северна Македонија?

Според него, порастот на директните странски инвестиции, трансферот на знаење и зголемувањето на производството ќе бидат дел од придобивките што ќе ги почувствуваат македонските граѓани по членството во ЕУ. Освен поскапувањата, негативен ефект во Македонија ќе има одливот на мозоци, кој според Вакнин, во земјава ќе биде поголем отколку во Бугарија и во Романија.

- Крајното прашање е дали странските инвеститори ќе вложат повеќе пари во земјава, отколку што ќе изнесуваат негативните ефекти од членството во ЕУ. Одговорот на ова прашање ќе каже дали е паметно сиромашна држава како Македонија да стане членка на Унијата. Акето на ЕУ е добро за богати земји како Германија и Франција - смета Вакнин.

Според неговата оценка, економските ефекти од членството во ЕУ ќе бидат многу помали отколку што очекуваат македонските граѓани.

Професорот Мирољуб Шукаров, пак, смета дека не може да се предвиди дали Македонија ја очекува инфлација по членството во ЕУ. Според него, процесот нема да и донесе ништо лошо за земјава.

- Евентуалните инвеститори ќе бидат порастоварени од ризиците, а кредитниот рејтинг на Македонија ќе се крене. По членството во ЕУ ќе се отворат нови хоризонти за државата и ништо драматично нема да се случи - смета Шукаров.

И професорот Ванчо Узунов вели дека е рано да се предвиди што ќе се смени по членството во ЕУ.

- Сé уште е рано да се зборува за состојбата на каматните стапки или цените на производите по членството во ЕУ. Нашето влегување во Унијата може да се случи дури по шест години и никој не може да предвиди како би се движеле каматите тогаш - оценува Узунов.




Бугарија со поголем економски раст од просекот во ЕУ

Во денешно време, бугарската стапка на економски пораст е дури двапати поголема од просечна стапка во Европската Унија. Реалниот БДП бележеше 5,5 отсто во 2005 година и се зголеми на 6,1 отсто наредната година, во споредба со просечниот БДП во Унијата, кој беше 1,7 во 2005, односно 2,8. отсто во 2006 година. Заедно со инвестициите, потрошувачката, која порасна за 6,4 отсто, беше главниот двигател за економскиот раст. Но, и покрај овој напредок, Бугарија има долг пат додека да му се приклучи на остатокот од Европската Унија.

Бугарија е една од европските држави кои бележат суфицит во јавниот сектор. Во 2006 година, лесно ја надмина минималната граница од 3 отсто од бруто-домашниот производ. Овој вид фискална дисциплина и помогна на Бугарија да ги намали даноците и да одржи висок и растечки надворешен дефицит. Веќе во 2006 година, Бугарија ги задоволи буџетските услови за почеток на интегрирањето во Унијата.

Вработеноста, исто така, растеше и во втората половина на 2006 година, невработеноста падна од над 10 отсто до под 9 отсто.

Економскиот раст во Бугарија продолжил и во 2007 и 2008 година. Реалниот БДП порасна на над 6 отсто во 2008 година, а зголемената апсорпција на европски пари, заедно со континуирани странски капитални влогови помогнаа во одржување на високата стапка на инвестициски раст од 14 отсто годишно. Невработеноста падна на околу 7 отсто во 2008 година и во исто време се зголемија платите.




Словенија меѓу првите држави што го прифатија еврото

За помалку од три години од зачленувањето во европскиот клуб, Словенија веќе беше меѓу првите држави-членки што го прифатија еврото. Еден од успесите на словенечкиот пристап кон економијата е стабилизацијата на буџетскиот дефицит, намалувајќи го од минус 4 отсто во 2000 година до помалку од минус 2 отсто во 2006. Јавниот долг исто така е на ниско ниво од 30 отсто од БДП. Стабилизација на девизниот курс беше успешно постигната во рамка на Механизмот за девизниот курс, каде што Словенија членува од 2004 година. Намалување на инфлацијата беше најголемиот предизвик во Словенија пред прифаќањето на еврото. Додека во времето на независноста во 1992 година, инфлацијата беше трицифрена, за четири години беше намалена на околу 6 отсто. Воведувањето на ДДВ во 1999 година предизвика инфлацијата повторно да се искачи на 9 отсто.

Со 65 отсто вработеност и ниска стапка на невработеност од околу 6 отсто Словенија не страдаше од индустриско реструктурирање на начинот на кој нејзините соседи страдаа во другите транзициони економии. Приватниот сектор влегува во две третини од БДП и државата успева да ги контролира економските актери, дали директно или индиректно. Јавниот сектор сé уште игра голема улога во индустриите како телекомуникации, индустријата за челик, банкарството и осигурителните компании.