СТИХОВИ КОИ ВЕ ДОПРЕЛЕ

„Е тој да го чуваш! Тој да го чуваш бе лепотице!“

Чувај го оној што станува малце отсабајле пред тебе.
Чувај го оној што станувам малце пред тебе колку да те погледа како спиеш.
Чувај го оној потем на наткасната од креветот што ќе ти остави
Нескафе што чади во црвена шоља како неговото срце по тебе.
Чувај го оној што ќе ти викне со весел глас: Станувај вештерке за клецање шопрајме?
Чувај го оној кого ќе го налутиш што не ти ја пцуе мајка ти ами тебе.
Чувај го оној што и ако се разделите ќе знаеш деке тој стално на мајка ти п**ката ќе и е благодарен што те родила баш тебе!
Чувај го оној што пробуваш срцето со милост од петни жили која ја вадиш да му го омекнеш!
За на момемнти кога ќе стане несигурен , троа љубоморен да собереш сила и да му кажеш: Те сакам бе будалче – тебе те сакам баш тебе ... само тебе!
Чувај го оној што ќе ти каже : Губи ми се – јас тебе не !
Чувај го оној чиј поглед му говори: Јас тебе дупло.
Оној ист поглед кој може да те соблечи и расплаче – во исто време!
Чувај го оној што останува во собата кога лом ќе се испокарате!
Чувај го оној што не напушта ами чека да ја лупнеш ти прва вратата.
Чувај го оној што прв излегува од колата и ти ја отвора вратата и кога сте лути за да излезеш.
Чувај го оној што те смее и ти знаеш да го насмееш.
Чувај го оној од кого никогаш "ми дужиш" или "ти дужам" нема во животот како збор да го чуеш.
Чувај го оној кој те знае.
Чувај го оној кога си депре што знае како циркуски слон душата со триста тривијални глупости и смешки да ти ја испрска и од сивата прашина да ти ја измие.
Чувај го оној кој знае да молчи кога треба.
Чувај го оној кој знае да молчи како риба и како муле.
Чувај го оној кој знае да гушка како горила во тие јебени мигови...
oној кој не остава срцето да ти се предели на две кога некој твој близок од овој свет ќе си замине.
Чувај го оној што те брука на свадбите од твоите роднини и пријатели оти се радува - ко негови да се.
Чувај го оној чие рамо ќе знае солзите твои да ги памети и да ги впие.
Чувај го оној во чие рамо солзите твои се закачени како игли во шивачко перниче.
Чувај го оној за чие минато малце ќе знаеш.
Чувај го оној што за ситници или трагедии понекогаш ќе знае и да те подизлаже.
Чувај го оној што знае да те заштити од се што превидел или правел.
Чувај го оној што годишници и родендени заборава.
Чувај го оној што и простува така.
Чувај го оној што од улица знае да ти викне наздравје ако ти на терасата на глас кивнеш.
Чувај го оној што не го мрзи и стопати по ред тоа да ти го каже.
Чувај го оној што слуша весел и плиток турбо фолк и го чита Неруда, Шопенхауер и Тагоре пред спиење.
Чувај го оној што ќе ти ги кажува девојките од претходната ноќ кога бил излезен со другари дека му се пуштиле.
Чувај го оној што те сака и заради цицките и заради очите.
Чувај го оној што и ти го сакаш заради неговиот тврд газ и лудилото кое му шиба ко токиско метро во мислите.
Чувај го оној кој станува малце пред тебе утрото, а секогаш легнува малце после тебе.
Чувај го оној што станувам малце пред тебе колку да те погледа како спиеш.
Чувај го оној потем на наткасната од креветот ќе ти остави
Нескафе што чади во црвена шоља како неговото срце по тебе.
Чувај го оној што ќе знае да ти ги подигне како ролетни
со радост со глупости со живот некои утра кога ти се тешки и од очите капаците.
Чувај го оној наутро на масата дури молчиш како накиснат стаорец
што ќе ти каже: Види ни оставиле на кваката флаер дека прават слатки и торти за веселби - сакаш да им кажеме „создравје да ви се јадат и да им спуштиме?!“
Чувај го оној што следната секунда ќе те плесне по газ кога ќе прснеш со кафето и во лице ќе го испрскаш од смеење!
Чувај го оној што ќе те бакне одма после во чело
и ќе ти каже отидов на работа -имај убав ден лепото - се слушаме после!
Чувај го оној што те знае уште пред да се запознаете.
Чувај го оној со кого времето брзо ти поминува.
Чувај го оној со кој животот знаеш дека ќе ти пројде како луд викенд.
Чувај го оној што ќе ти дојде со трубачи и пола пијано маало на породилно...
ако останете заедно...
ако останете заедно и ако му дадеш дете.
Чувај го оној кој те прави луда.
www.youtube.com/watch?v=iVJPtpgh9Is
Чувај го оној кој знаеш дека е луд по тебе.
Чувај го оној што ќе те натера во предбрачен договор да стои дека мора во рок од една година море да ставите излација и силни звучници во веце – за заедно да се туширате.
Чувај го оној чии очи прават како хаус бас да чука твоето срце.
Е тој да го чуваш...
Тој да го чуваш бе лепотице!
Darko Lesoski.......

Aleksić Jordan

Ogolio sam misli svoje
i nemam ih namere pokriti,
ne više...
U njima si stvorena
samo za mene,
a to se ne zaboravlja...
Samo se pitam
da li živim san
ili sanjam život?

IF you can keep your head when all about you
Are losing theirs and blaming it on you,
If you can trust yourself when all men doubt you,
But make allowance for their doubting too;
If you can wait and not be tired by waiting,
Or being lied about, don't deal in lies,
Or being hated, don't give way to hating,
And yet don't look too good, nor talk too wise:

„Дај ми ја љубовта како домаќинка на автомеханичар, а не како Јулија!! “

Дај ми ја пополека љубовта
Како баба ми кога дуваше во кланикот тамн толку колку да не догасне жарта
Тамн толку колку да ја разгори пак
Дувна ли посилно – ја угасна
Дувна ли потивко ја распламте пак
Дај ми ја љубовта пополека со мера
Како мајка ти во неделата над рибата сол кога оросуваше со два прста во тепсијата
Тамн толку љубов мене ми треба
Дај ми ја љубовта пополека и со мерак
Како татко ти што ја тропка ритуално цигарата од маса со мерак и ја стега со двата прста долу пред да ја запали и да повлече со усната
Дај ми ја љубовта пополека и тивко - не гњави
Не пишувај по сто пораки дневно и не се јавувај што правиш сега кај си ако немаш попаметна работа
Да те мислам !
И јас те мислам и кришем се поднасмевам под мустаќ каде и да сум тогаш кога ќе те помислам!
Толку само.
Тоа.
Дај ми ја љубовта пополека – не како на филмовите одма и наеднаш !
Зошто сакам години јас со тебе и векови – а не час и половина колку филмовите што траат!
Дај ми ја љубовта пополека – не мачи ме како Цвета на Османа!
Дај ми ја љубовта пополека – не се занесувај не сме јас и ти Ромео и Јулија што се отепаа – Браво!
Свака част!
Море за уши ќе ги земев и ќе ги вратев назад во живот да бев јас на местото на Смртта.
За да видат како е да се живее.
И како се цепи дрва.
И како се буди на среде ноќ кога детето ти има температура.
И како знае од контакт да те извади баба по жена или свекрва на невеста.
Дај ми ја љубовта пополека не како ѕвер на друга ѕверка
Дај ми ја љубовта пополека пред да почнам и јас да ти ја давам набрзина та сите семафори на црвено во редица - моите зеници ѓоа ги гледаш да ти се чинат и на бел ден да направиш сообраќајка!
Мислиш не можам?
Сакаш да пробаш?!
Дај ми ја љубовта пополека не наеднаш!
Не плаши се - нема да угасне!
Дај ми ја така !
Секој човек во себеси од себе иконче со ликот негов насредина во своето срце чува.
Она чисто лице.
Оној чист образ кој Бог го создал.
Тој е тоа.
А само една љубов таква во животот се среќава.
Која го топли тој лик. Која ќе го осветли дури трепери како златна магла и животот до максимум ќе му го искомплицира.
Ако е далеку таа светлост од оној другиот
Од онаа другата...
Ако е далеку - темно и ладно е тогаш!
Ако пак е преблиску ...
Ако е нон стоп доволно блиску - ликот ќе и го испече на иконата и ќе ја пеплоса!
Дај ми ја љубовта пополека...
Како што знам !
Како што знам дека и ти знаеш така!
Дај ми ја љубовта спокојно и пополека
Дај ми ја љубовта пополека како триесет години да сме заедно во брак.
И ти за друг да не знаеш !
И јас за друга да не знам!
Дај ми ја љубовта пополека како да немаме муабет недела дена!
А не можам без тебе!
А ни тебе уста без мене не ти се отвора!
Дај ми љубовта како автомеханичар да сум, а ти домаќинка обична која ме чека ете така.
Дај ми ја љубовта пополека ѓоа имаме по пееседна.
Дај ми ја љубовта како шоља црно топло кафе со чаша вода која јас во зимско наутро пред тебе би ти оставал.
Како јас што би ти оставал иако сме лути еден на друг .
Иако сме лути и збор еден со друг не сме си прозбореле скоро недела дена.
Дај ми ја љубовта пополека и остај ме да си се јадам себеси.
Да си се убивам пополека -кога те немам и кога ти не ме гледаш.
Дај ми ја љубовта пополека и спокојно онака едвај да чекам да си дојдам од работа покрај тебе дома.
Иако немаме муабет ние двајца.
Дај ми ја љубовта како домаќинка на автомеханичар, а не како Јулија.
Дај ми ја онаа спокојна љубов за која и Шекспир и Гете и Бајрон - можеле само да ја сонуваат и насетат, но не се ни осмелиле името на глас да и го прозборат или запишат.
Дај ми ја онаа љубов која за поетите, за музичарите, за сликарите, за уметниците е тапа оти од спокојот нејзин се плашат!
Дај ми ја љубовта пополека како со години да ја откопчуваш кошулата!
Дај ми ја љубовта тивко и одмерено!
Како да не се даваш лесно ...ете така!
Како да не се даваш сеуште лесно, иако сме ја пробале цела Камасутра.
Дај ми ја љубовта пополека како не се давам лесно и јас.
Како да ти се пуштам.
Како да не давам лесно ни јас, а да знам дека само три работи на светот ти подобро од мене знаеш и познаваш!
Нашите деца, твојата ташна и моето срце -душата моја!



Овој Дарко....растури бреее

Ja nisam tu da me uzmeš.
Da me konzumiraš,
nadmeno degustiraš,
da žvaćeš,
pa pljuneš
ako gorči.
Niti se strast ova
tek tako
svaku noć toči.
Ja nisam tu da me osvojiš,
milom
il' silom.
Da me ubedjuješ,
da me lomiš,
da se cenjkaš.
Moja postelja nije bazar,
a ja ne umem da tvrdim pazar.
Nisam tu ni da me platiš,
ni da me častiš,
čak ni da za mnom patiš.
Nisam tu da me zaspeš zlatom,
niti da me umivaš blatom,
da me vežeš kravatom.
Ma nisam tu,
ako me neko traži!
Al' ako se dam,
sve ovo gore ne važi.

*J.M.Ćirić*

Дозволи ми


Дозволи ми апсолуте, единствената реалност

Дозволи ми да те гушнам господи

Гушкајќи ја неа...едно прекрасно суштество.

Дозволи ми преку неа да ти покажам колку те сакам

Оти не дека не знам поинаку

Ами така ќе ти покажам највеќе

Најискрено од духовното срце

Од најскриената суштина на моето битисување

Со бескрајни пумпи извајани од светлина

Ќе ти ја принесам за жртва исконската љубов

Од тебе за тебе! – како нектар да ја испиеш...

Преку неа. Од мене.

Дозволи ми на увце да и запеам милозвучна мелодија

И преку неа до тебе да стигне најубавата симфонија некогаш создадена...

Дозволи ми апсолуте

Моите ноздри да се вплеткаат во нејзината коса

За од нив да ја вдишам сета твоја божествена есенција.

Дозволи ми преку тие усни

Преку тој бакнеж најнежно да те допрам тебе

Апсолутен праизвору на вечноста

Дозволи ми со поглед секој ден да го гледам тоа суштество

И преку него секој момент во мислите да те гледам тебе,

Атманот, божественото начело,

Прапричината на сите нешта,

Првата и последната причина

Првата и последната последица...

Дозволи ми секој ден да бидам со неа

За секој ден да бидам со тебе

Дозволи ми преку нејзината рака,

силно да ја стегнам твојата божествена рака,

во знак на неизмерна благодарност што направи за мене господи, величествената реалност...

дозволи ми секој ден да ја гледам како се смее

за да видам како ТИ се смееш

да гледам како плаче

за да видам ТИ како лиеш солзи

да гледам како се радува

за да ја видам твојата бескрајна радост

да ја гледам целата потопена во љубов

за да ја видам ТВОЈАТА љубов,

да ги погледам тие искрени очи директно во божествената зеница

каде што љубовта, богот и човекот си ги разменија местата...Voislav Pehcevski

Ти кажав се до збор од А до Ш
и не ми е дури ниту малку гајле,
си кажавме и цел куп глупости,
се каравме цела вечер до сабајле,
ќе можеш ли без гнев да разбереш,
ќе сфатиш ли ти си лето,јас сум зима,
ноќите од жар овенале,
за љубовта тука нема права клима,
А решен бев јас само за тебе да гинам,
и илјада и една милја пеш да минам,
ќе направев да имаш се што ќе посакаш.

Дај разбуди се,го нема сонот на вљубените,
и оди си,ти чувам место во спомените,
но некогаш тргни низ времето и просторот
и дојди на место на злосторот.....