IDIVIDI forum Веб сајт
почетна страница почетна страница > Стил на живот > Уметност , култура и традиција
  Активни теми Активни теми RSS - Дневник - во малку поинаква форма...
  најчести прашања најчести прашања  Пребарувај форум   Настани   Регистрирајте се Регистрирајте се  Влез Влез

Дневник - во малку поинаква форма...

 Внеси реплика Внеси реплика страница  <1 1314151617 22>
Автор
Порака
 Оцена: Оцена на тема: 1 Гласови, Просечно 5,00  Тема Пребарувај Тема Пребарувај  Опции за темата Опции за темата
kejt-d-grejt Кликни и види ги опциите
Сениор
Сениор
Лик (аватар)

Регистриран: 05.Ноември.2007
Статус: Офлајн
Поени: 6228
Опции за коментарот Опции за коментарот   Благодарам (0) Благодарам(0)   Цитирај kejt-d-grejt Цитирај  Внеси репликаОдговор Директен линк до овој коментар Испратена: 08.Март.2013 во 22:07
Џошуа, џубре едно џубросано, значи партали ќе летаат од тебе само ако те дофатам!

п.с. ем плус педерче скапано

п.с.п.с. немој да ме бришите бе...
се' што е убаво во животот е поезија. сето друго е проза
Кон врв
Pica pica Кликни и види ги опциите
Сениор
Сениор
Лик (аватар)

Регистриран: 04.Октомври.2010
Статус: Офлајн
Поени: 1488
Опции за коментарот Опции за коментарот   Благодарам (0) Благодарам(0)   Цитирај Pica pica Цитирај  Внеси репликаОдговор Директен линк до овој коментар Испратена: 09.Март.2013 во 09:15
kejt,interesen dnevnik,ima i malku rima.
prodolzi
Кон врв
Blue Scarlet Кликни и види ги опциите
Модератор
Модератор
Лик (аватар)
Амазонка

Регистриран: 03.Ноември.2009
Статус: Офлајн
Поени: 9011
Опции за коментарот Опции за коментарот   Благодарам (1) Благодарам(1)   Цитирај Blue Scarlet Цитирај  Внеси репликаОдговор Директен линк до овој коментар Испратена: 20.Март.2013 во 19:00

„Четвртина љубов“

 

Кажи ми кои трагови да следам сега,

Оставаш ли стапки кои ветерот ги брише,

Да нацратам нов круг, нов стаклен дом,

Таму зарем нема полесно да се дише.

Знаеш ли како се живее на четвртина љубов,

Кога си навикнат да ја нема, да не постои,

При чиста совест ќе  потпишам оправдание

За деновите поминати во опсесивна - посесивност.

Можеш ли да веруваш во зборови на молитва,

Кога поетот се држи за проколнати стихови,

Иронично ќе ги вразам рацете со тага до болка

Ќе почнам ли да верувам тогаш во Бога?

Велат тишината влече синџир од зборови,

Ги копа длабоко во душата без почит и почаст,

Тие ме будат секогаш кога другите заспиваат

Потврдуваат дека ме имаат, ме поседуваат.

Живеам на четвртина љубов и влажен воздух,

Без зборови во рамка за црно бел филм,

Тука и таму разлевам и црвено за живот во страст,

Кој реажисира сценарио без него со неа?

 

 

 

Lupus non mordet lupum.

Vulneratus non victus!

Кон врв
Blue Scarlet Кликни и види ги опциите
Модератор
Модератор
Лик (аватар)
Амазонка

Регистриран: 03.Ноември.2009
Статус: Офлајн
Поени: 9011
Опции за коментарот Опции за коментарот   Благодарам (0) Благодарам(0)   Цитирај Blue Scarlet Цитирај  Внеси репликаОдговор Директен линк до овој коментар Испратена: 12.Април.2013 во 18:24

“You.Are.Mine”

 

Проголтана  од длабока темница,

Заштитнички обвиткана во ранлива голотија,

Тишина прекршена со допир на ладна свила

И шепот што одекнува од невидливи ѕидови

- You.Are.Mine!

Чувствувам како телото ја предава битката,

Кревам бело знаме со наведнат поглед

Уморна од прошетка со краток синџир,

Топла рака ми ја поткрева главата со шепот

- You.Are.Mine!

Соочена со поглед што некогаш гордо го носев,

И искривена насмевка на аголот на пеколни усни,

Воздивнувам и вдишувам мирис на ментол

Сакам да допрам, да бакнам, да повторам

- You.Are.Mine!

Разбудени соништа во поседувано тело,

Трепет од допир на прсти што лизгаат

И врел здив на задниот дел од вратот,

Животински крик и шепот низ стиснати заби

-You.Are.Mine!

Се или Ништо ..... 

Lupus non mordet lupum.

Vulneratus non victus!

Кон врв
Blue Scarlet Кликни и види ги опциите
Модератор
Модератор
Лик (аватар)
Амазонка

Регистриран: 03.Ноември.2009
Статус: Офлајн
Поени: 9011
Опции за коментарот Опции за коментарот   Благодарам (0) Благодарам(0)   Цитирај Blue Scarlet Цитирај  Внеси репликаОдговор Директен линк до овој коментар Испратена: 26.Април.2013 во 17:04
Потсетување .... од една пожолтена папка .... среќа

TOJ: Uste edna vecer pominata so ubavi misli, nasoceni kon edna nestvarna, nerelana idnina, fantazija. Se e izmisleno, se e perfektno poradi toa sto e izmisleno. Nema nedostatoci, nema maani, site se odbegnati pri nejzinoto sozdavanje. Tokmu zatoa e i fantazija, bidejki e sovrsena. Se e sovrseno, malku jas, povekje ti, najvekje situacijata... 
No od seto toa, samo ti si blisku do sovrsenstvoto...

TAA: Celo vreme slikas slika za ideal ..... gi vpivas site mozni boi za da go sozdades onaa sto go baras , onaa sto ti e potrebno, onaa za sto sonuvas ..... Cetkata e nesovrsena, rakata neposlusna ... samo zatoa sto slikaat eden son neznaci deka na slikata nema da ima damki ......

TOJ: Sto e sovrseno, milady? Samo zelbata covecka. Za zal, ni svetot sam po sebe, kolku de e vosh*tuvacki, sepak e nesovrsen. A nie sme proizvod na svetot, so samoto toa nesovrseni. Znaci, ostanuva zelbata kako sovrsena, bilo da e dobra ili losa. Tezok e patot kon samospoznavanjeto, da se osoznaes, da se razberes, ako voopsto mozes da kazes takvo nesto. Togas mozebi kje mozes da si gi definiras zelbite. Uste potezok e patot kon nivnata realizacija, a skoro nevozmozen za nivna sovrsena realizacija. Ostanuva coveckata karakteristika - vecno da se trudi da go postigne sovrsenoto. Kje gi zamisli boite, kje si ja smiri rakata, kje se skoncentrira da ja naslika slikata najdobro sto moze. No nema mnogu platna za slikanje. Ponekogas ima samo edna moznost da ja naslika svojata slika. Damkite kje se pojavat, mozebi kje moze da proba da gi preslika, pokrie... no kje ostanat tragite na intervencijata, sekoj kje primeti deka tuka nesto ne e vo red, nesto se slucilo, nesto go poprecilo umetnikot da ja naslika svojata sovrsena slika... No ako temata e pogodena, sekoj kje zastane pred slikata koja go odzema zdivot, pa i ako ima ponekoja greska... Ne sitnicarat site, nekoj sepak se razbira vo ubavina. Ubavino.

TAA: Ako svetot e nesovrsen togas zosto site barame sovrsenstvo? .... zosto ne se naucime samite sebesi da bideme skromni vo nasite zelbi za da bidat lesno ostvarlivi? ... Sekoe delo samo po sebe e unikat , mozebi zad nego ke se nanizat iljadnici kopii no pak sekoja ke bide razlicna po nesto .... prifakanjeto na nesovrsenosta na umetnikot znaci i prifakanje na negoviot trud .... pa slikata vo koja go vlozil svoeto srce stanuva besceneta kolku i da e nesovrsena ... umee da izmami iskrena nasmevka a taa e raritet vo vreme na cinizam i licemerie .....Zatoa koga ke se pogledne slikata treba da se svidi srceto na umetnikot . Srce moe . --

TOJ: Od potragata po sovrsenstvo ne smeeme da se otkazeme. Toa sme go dobile kako poklon od sozdatelot i e premnogu vredno. Koga prvpat kje se zadovolime so ona sto go imame, covestvoto kje pocne da umira. No, toa e druga tema. Kako sto kazav, sekoj ima svoi zelbi. Zelbite se sovrseni, no realizacijata treba da soodvetstvuva so moznostite. Tuka e zamkata. Ako tuka se fatis, nisto nema da te zadovoli. No ako se spoznaes, kje si ja ostvaris zelbata najubavo sto mozes, najblisku do tvoeto sovrseno. I, kako sto rekov, nemame mnogu shansi. Ako ja utnes temata, ili ako se posomnevas vo nea, kje probas da ja preslikas slikata so druga. A slika vrz slika retko uspeva. 
Krajnosti. Jas i ti sme dve krajnosti, Prekrasna. Pogledni ne. Ti popravas, jas uste ne sum ja odbral temata za slikanje. Koj e vo pravo? Jas kje kazam - TI. Od moj aspekt, sega. 
No, ja razbiram "umetnosta", go cenam trudot. I kje zastanam pred sekoja slika na koja ima sto da se vidi, I kje se nasmeam kako na utrinsko sonce, vo prvite denovi od proletta. Sonce moe.

TAA: Covekot treba da nauci da gleda so srceto a ne so ocite ...Zelbata se ragja dlaboko vo nas, treba vistinski da ja pocuvstvuvas za da mozes vistinski da ja dozivees...no sepak treba da bide del od realnosta a ne del od fantazijata za da mozes da ja dofatis koga ke ja pruzis rakata kon nea a ne samo da go pocuvstvuvas prazniloto ..... I zelbata e nesovrsena zatoa sto i samata e rodena poradi posakuvanje na nesovrsenstvo ...Covekot ednas go slika svoeto zivotno delo, go zapocnuva ama nikogas ne go zavrsuva , zatoa sto krajot na toa delo bi bil i kraj na zivotot .... Zatoa e najdobro da ne se poprava, da ne se preslikuva, da ne se brise , ... toa delo nikogas nema da se zavrsi ama sepak ke ima dusa . Duso moja.


TOJ: Site setila se vo optek, prekrasna. I da, dusa treba da se ima. I se ima, no kakva. A ponekogas se zaborava, se krie, se zatura vo najmracnite delovi od naseto bitie. Zelbata e kristalno cista, te sakam, sakam da te imam... Za mene ti si sovrsena, iako si nesovrsena. Za mene. No mojata slika kje ima druga tema, a tvojata vekje ima boi. 
Bitno e da se vneses so inspiracija, so ljubov, da probas da naslikas remek delo, od ljubov, za ljubov. Ljubov moja.

TAA: Kolku cesto ti se slucilo da zastanes pred slika i ednostavno taa da te osavi bez zborovi ... stois so podzinata usta , siroko otvoreni oci i ja vpivas so site setila ... Ne cesto neli?... Koga ke naides na takva slika dozvoluvas taa da se vovlece vo tebe i ja kries ljubomorno od ocite na svetot plasejki se da ne ja izgubis ..... I sto ako taa e samo del od edna izlozba na milion sliki .... taa e POSEBNA , zatoa sto taa stanala del od tebe.... Vrednosta na takvo delo e neprocenliva, zatoa sto toa delo ja otslikalo tvojata zelba ...Zelbo moja.



TOJ: I prasanje e dali ti ja odbiras ili taa te bira. Odis, gledas vistinska umetnost, se vosh*tuvas. Sakas mnogu, ama so edna vospostavuvas vistinska megjusebna vrska. Ti so nea, taa so tebe. Odis, gledas, pak se vrakjas da ja vidis. Taa ti stanuva reper, merilo za ocenuvanje na drugite. A nema niedna druga ista kako nea. Taa e, edna e. Edinstvena moja.

Lupus non mordet lupum.

Vulneratus non victus!

Кон врв
Blue Scarlet Кликни и види ги опциите
Модератор
Модератор
Лик (аватар)
Амазонка

Регистриран: 03.Ноември.2009
Статус: Офлајн
Поени: 9011
Опции за коментарот Опции за коментарот   Благодарам (0) Благодарам(0)   Цитирај Blue Scarlet Цитирај  Внеси репликаОдговор Директен линк до овој коментар Испратена: 13.Мај.2013 во 11:18

“The Lost Train”

 

You gave me permission to see you,

Like a punched ticket for the lost train,

I stand alone with reservation for two,

Remorse with no excuse rush through my brain…

 

I told you my silent truth long time ago,

To meet my craziness half way from the dream,

Then you will see me, then you will know,

Then you will hear whisper loud as a scream …..

 

I stood close to the midnight fire,

To warm up my scars and light my desire,

Even if I close my eyes painfully tight,

The thick ice still remains white and bright ….

 

When I left and you were gone,

With nothing said and nothing done,

I moved my heart three quarters near the moon,

Banished from my body too soon ….

 

The lost train never left the station,

We remain silent, lost in translation,

two thousand years we have been apart,

Now it’s too late to retrieve my heart ….

 

Shaking hands on solid ice does not bring the heat,

An empty shell inside the walls is still missing the beat,

I give the world the remains as a charity feast,

The tenderness is long gone, welcome the beast ….  

 

 

 



Изменето од Blue Scarlet - 13.Мај.2013 во 18:30
Lupus non mordet lupum.

Vulneratus non victus!

Кон врв
anakin Кликни и види ги опциите
Сениор
Сениор
Лик (аватар)
Unidentified Flying Object

Регистриран: 08.Август.2005
Локација: Machku Pichku
Статус: Офлајн
Поени: 18535
Опции за коментарот Опции за коментарот   Благодарам (0) Благодарам(0)   Цитирај anakin Цитирај  Внеси репликаОдговор Директен линк до овој коментар Испратена: 20.Јуни.2013 во 09:37
gledame vo horizontot
kako da ima nesto tamu za nas
a horizontot ne' gleda nas
kako da imame nesto za nego
ima i imame
cel zivot mu dolzime neshto
najcesto sebesi
SILATA NEKA E SO VAS a ako ne vi treba, neka, i taka ne e nekoj trosok, ja ima nasekade okolu nas.

Кон врв
Blue Scarlet Кликни и види ги опциите
Модератор
Модератор
Лик (аватар)
Амазонка

Регистриран: 03.Ноември.2009
Статус: Офлајн
Поени: 9011
Опции за коментарот Опции за коментарот   Благодарам (1) Благодарам(1)   Цитирај Blue Scarlet Цитирај  Внеси репликаОдговор Директен линк до овој коментар Испратена: 20.Јуни.2013 во 19:45

.... „ Ми веруваш?!?“ – одекна прашањето со низок тоналитет како да се наоѓаме во хала а не во соба. Ми се наежи кожата, како некој со шмиргла да помина по рапава површина така ми звучеше. Пречки во преносот и приемот на информации, сигналот е слаб и се губи додека потсвесно ми никнува втората глава и се претворам во чудовиште.

  Одбивам да се свртам, знам дека ме чека испитувачки поглед кој ќе го бара одговорот онаму каде што е немо запишан иако јас одбивам да одговорам ... во тоа се сложни и двете глави и со климање ја потврдуваат одлуката како исправна. Умеам да бидам многу тивка – Војна на тишината – така тој ја нарекуваше мојата потреба да се вовлечам во себе и да молчам, сите да молчат дури и дишењето да го ставам на нечујно.  Се обидувам да му го предвидам следниот чекор, знам дека нема да се откаже, барем не без фер борба. А можеби и се надеваше на лесна победа како резултат на пост-оргазмична состојба?!? Кој ли ќе знае од каде излета прашањето, кога дури и Господарот на Светот знае дека на него постои само еден одговор, не променлива величина кој води во долга и исцрпувачка битка со прашања, и прашања и под – прашања .....

  Молчи, само прстите му лизгаат лесно по должината на мојот р’бет ... се обидувам да се видам себеси од плафонот како со расфрлани прамени преку лицето одбивам да мрднам. Двоглавото чудовиште ми се смее како на размазено дете.

„Пак го местиш лавиринтот на маса а знаеш дека излезот го користам само јас, зошто?“ – го натерав гласот да се покори иако ме потсети само на тоа колку ми е суво грлото .....

„Морам да знам, .... да слушнам .....  и ќе продолжам да прашувам се додека не го најдам одговорот кој е исправен, не оној кој сакам да го слушнам или оној кој ти мислиш дека е доволен.“ – сега веќе гласот му е сонлив, некој би помислил дека се разнежнил па лежи стопен од чувства, ослободени меѓу чаршафите.

„ Собава мириса на секс и пот, пред неколку минути се слушаа животински звуци помешани со судир на две тела, ме бакнуваше и јас враќав на бакнежите  со се што имам. Во одреден момент ги затварав очите а во друг ти го барав погледот. Можеш ли да бидеш задоволен со толку? Кога ќе се откажеш од потрагата по белото знаме?„

„Кажи ми дека не си вљубена во дух? Можеш ли да ми кажеш дека кога ме допираш ме допираш мене? Зошто твоите слики немаат лица, упорно одбиваш да ги насликаш или вешто ги криеш во убаво изрежирани пози?“

Се прашувам дали прашањата навистина ми се поставени мене, дури и ја накривив главата за да можам да се фокусирам подобро на двете линии кои му се појавија на челото. Се појавија на првото прашање и уште се тука, но сега како да се подлабоки, дури и неколку капки пот се изгубија во нив.

„Допирам тело, ти го давам своето, зарем тие не се креација на задоволството. Зошто ги имаме? Зошто ги делиме? Зошто ги посакуваме? Можам да прашувам до утре ако сакаш одговорот е секогаш ист со љубов или без љубов, сурово или романтично тоа е.  Моите слики се замена за моите поеми, таму во нив има душа.... како можам да нацртам лик без душа?“

Знам дека не му одговорив ПАК. Знам затоа што двоглавото чудовиште уште беше тука и одбиваше да се повлече. Се вратив на својата страна на креветот, чекаше тој, чекав и јас...

Пред да стане од креветот ме бакна, уште еднаш  ..... 



Изменето од Blue Scarlet - 20.Јуни.2013 во 19:49
Lupus non mordet lupum.

Vulneratus non victus!

Кон врв
Blue Scarlet Кликни и види ги опциите
Модератор
Модератор
Лик (аватар)
Амазонка

Регистриран: 03.Ноември.2009
Статус: Офлајн
Поени: 9011
Опции за коментарот Опции за коментарот   Благодарам (0) Благодарам(0)   Цитирај Blue Scarlet Цитирај  Внеси репликаОдговор Директен линк до овој коментар Испратена: 24.Јуни.2013 во 17:16

„Еден век самотија“

 

Разбрав дека ги сака црно-белите филмови,

Имал проблем со прифаќање на бои без распоред,

Не зборува многу и има титлувани чувства,

Убаво распоредени на речиси убаво лице.

 

Сфатив дека повеќе сака да допира и слуша,

Со рацете е мајстор на необработена глина,

Има замаглен поглед скриен во чад од цигари

Додека бира вртуози за неговата сцена.

 

Времето го мери со песочен часовник,

Едно зрно песок за цела пустина вреди

Додека во ноќта го повикува ветрот со молитва

Да донесе дожд да го одмие сонот распослан.

 

За него велат дека е лоша вест во убаво утро,

Пантомимичар на градскиот плоштад без стаж,

Без минато и иднина спакувани во излитена торба,

Бакнува и сака сега – се почнува и завршува денес.

 

Носи потерница во џебот скоро четириесет години,

За херој со верба во судбина и љубов за еден живот,

Да живее и дише во дует по еден век самотија

Таму на крајот од патот да има место за двајца„ без резервација“!

Lupus non mordet lupum.

Vulneratus non victus!

Кон врв
majstorce62 Кликни и види ги опциите
Сениор
Сениор
Лик (аватар)
...

Регистриран: 23.Декември.2007
Статус: Офлајн
Поени: 4251
Опции за коментарот Опции за коментарот   Благодарам (0) Благодарам(0)   Цитирај majstorce62 Цитирај  Внеси репликаОдговор Директен линк до овој коментар Испратена: 30.Јули.2013 во 05:24
Originally posted by Joshua_Tree Joshua_Tree напиша:




Bela s(l)ova


<div ="entry"="">
                    
                         

Kako je priroda dosadna

daje svemu svoje seme,svoj sled

Krećem sebe u krugu ludosti

privlačno na izgled<span id="more-70087"></span>


Važnost tačke posustaje

nema novog u velikim slovima




Nešto u nečem se razvija i stane

poprima oblik velike aždaje


Otmeno vučem sebe na dnu

privlačno za privlačne,mrtvo za mrtve

Zanimljivo je kako umire svet

ne zna za njušku…samo je ponosito pokazuje


Budim drveće,budim noćno cveće

bela s(l)ova posmatra nesanicu

Ne spava,ne sanja

vreba genitalije…bulji u oči


                         
                                                       
                    



na zlatniot nakit mu prilega izlog od zlatara, tezgite se za bizuterija...   

БИДИ СИ ГОСПОДАР НА СОПСТВЕНИОТ УМ
Кон врв
anakin Кликни и види ги опциите
Сениор
Сениор
Лик (аватар)
Unidentified Flying Object

Регистриран: 08.Август.2005
Локација: Machku Pichku
Статус: Офлајн
Поени: 18535
Опции за коментарот Опции за коментарот   Благодарам (0) Благодарам(0)   Цитирај anakin Цитирај  Внеси репликаОдговор Директен линк до овој коментар Испратена: 14.Август.2013 во 13:39
koga jas i ti sme samo kratok izblik vo zitnoto pole
sfakjam deka vredi
da se prebaruva toa zlatnoto zito
ne deka kje go pronajdam izbikot
no, cuvstvoto deka toa tamu nekade e
e neopisivo
a mnogu dozdovi pocnaa i zavrsija
duri i zitata bea sobrani i pak naseani
samo ed....

poarno da ne prodolzuvam, oti kje pomislam deka stanav agronom

SILATA NEKA E SO VAS a ako ne vi treba, neka, i taka ne e nekoj trosok, ja ima nasekade okolu nas.

Кон врв
Blue Scarlet Кликни и види ги опциите
Модератор
Модератор
Лик (аватар)
Амазонка

Регистриран: 03.Ноември.2009
Статус: Офлајн
Поени: 9011
Опции за коментарот Опции за коментарот   Благодарам (1) Благодарам(1)   Цитирај Blue Scarlet Цитирај  Внеси репликаОдговор Директен линк до овој коментар Испратена: 24.Август.2013 во 12:32

 

- „Ако годината има тринаесет месеци, значи ли тоа дека животот е подолг иако е скратен?“  - ме натера да го кренам погледот од меурчињата собрани на ѕидот од чашата со вода. Убаво е да се слушнат не филтрирани мисли, усно пренесени онакви какви што се родиле во неговата глава. Зошто сметаше дека јас треба да ги имам потребните одговори на неговите прашања? Ми ги поставуваше на мене иако реално секогаш беа негови. Никако да го натерам на реченици без прашалници на крајот.

- „Ако ти живееш во есен, не значи дека годишните времиња нема да се менуваат“ – воздивнав.

Ги собра веѓите и две строги линии му се појавија на челото. Ми изгледаше постар од последниот пат кога го видов а јас се убедував себе си дека тој секогаш ќе остане ист за мене – внатре и однадвор. Сенката од сонцето ја носеше во своите очи, не зад себе или пред себе како сите други. Затоа ги сакаше облачните денови, за да не биде толку очигледно нејзното отсуство.

- „ Колку време се задржува горчината од кафето во твојата уста? Кај мене трае предолго, ме тера да се откажам и да престанам да го пијам а ете ме пак со филџанот во раце.“  -  одмавна со главата во сопственото неверување.

- „Еден вкус менува друг – решението е лесно, но дали сакаш да го смениш? Дали јас сакам да го сменам?“  - ја стегнав чашата со вода во рацете – „ Се е подобро од нешто без мирис, без вкус“

- „Што е со допирот?“ – праша поминувајќи со палецот по мојата долна усна.

- „ Не треба секогаш да влезеш во мене за да бидеш вистински ВО МЕНЕ“ – се развртев околу нас.  Не ми беше грижа дали некој може да не слушне, ионака немаше да не разбере, само сакав да видам дали ќе се роди завист во мене кога ќе наидам на едноставни луѓе со едноставни врски во едноставен живот.

- „Не би го менувала она што го имаш со мене никогаш. “ – ете ја изјавата со точка и без прашалник на крајот.  Аглите на усните му беа искривени во зајадлива насмевка.

- „ Зошто да менувам нешто кое секој ден само по себе се менува, денеска те сакам, утре ќе те мразам, задутре ќе те почитувам, следниот месец ќе те игнорирам ..... а сепак секогаш си тука“

- „Дојди, сега навистина сакам да сум ВО тебе“ – ја испружи раката фрлајќи неколку банкноти на масата.

- „ Ах, патот до вториот круг , мојот омилен дел од пеколот “ – се насмевнав, во телефонот уште ми беше запишан како Данте, тоа никогаш нема да го сменам.

Кога чекорите замолкнаа дури тогаш започна патувањето....

 



Изменето од Blue Scarlet - 24.Август.2013 во 12:33
Lupus non mordet lupum.

Vulneratus non victus!

Кон врв
Joshua_Tree Кликни и види ги опциите
Сениор
Сениор
Лик (аватар)

Регистриран: 27.Јуни.2007
Статус: Офлајн
Поени: 6477
Опции за коментарот Опции за коментарот   Благодарам (0) Благодарам(0)   Цитирај Joshua_Tree Цитирај  Внеси репликаОдговор Директен линк до овој коментар Испратена: 30.Септември.2013 во 20:00
Мирисаш на боја


Кога не сум сам не мислам
колку е тешко да бидам цвет
Како е да бидеш туѓ,како е да бидеш некој друг
како е да мирисаш со сила на цвет од зумбул

Те цртам тело предадено
цртам гради,колкови...нема очи
Скеч или акт,сомнеж или страв
треперам во твоите желби да ме проголташ

Мирисаш на боја,досадна и сува
кога дождови ја мијат твојата валкана душа
Мирисам и јас на пот,валкан и студен
...неспретно убиен

Мирисаш на боја
свет си за други раце,за друга слика
Новите светови носат нови болки
и така по ред,и така се во след

Чистилишта,училишта за душа
еднаш,двапати...до безброј исти такви
Вртат слики на силен оган
...пискот за еден нов живот,за нов лик


“Talk, talk, talk: the utter and heartbreaking stupidity of words.”
― William Faulkner, Mosquitoes
Кон врв
pagane Кликни и види ги опциите
Сениор
Сениор
Лик (аватар)

Регистриран: 21.Февруари.2007
Статус: Офлајн
Поени: 13044
Опции за коментарот Опции за коментарот   Благодарам (0) Благодарам(0)   Цитирај pagane Цитирај  Внеси репликаОдговор Директен линк до овој коментар Испратена: 30.Септември.2013 во 20:18
валкано...треперам во твоите желби да ме проголташ ...неспретно yбиен. 
Кон врв
 Внеси реплика Внеси реплика страница  <1 1314151617 22>
  Сподели тема   

Скок до Овластувања Кликни и види ги опциите

Forum Software by Web Wiz Forums® version 10.03
Copyright ©2001-2011 Web Wiz Ltd.

Страницата е генерирана за 0,156 секунди.