Егзотичните зачини од Ориентот се одлични, како за вкусот на јадењето, така и за здравјето. Употребата на зачини во готвењето не е најнов изум-докажано е дека луѓето користеле зачини уште во младото камено доба!
Сите ориентални зачини се користат и за слатки и за солени јадења, но и во народната медицина.

Современото кулинарство не може да се замисли без употреба на разни зачини. Меѓутоа, употребата на зачини во готвењето не е најнов изум-докажано е дека луѓето користеле зачини уште во младото камено доба. На пример, во остатоците од праисториските соеници, пронајден е ким! Кромидот и лукот, боровинките и кимот, ги користеле и старите Египќани 2000-тата до 3000-тата година пред Исус, а писмени докази за нивната употреба постојат и за древна Кина, стара Грција, Рим, Персија...Тогаш, најпознати биле анис, шафран, ѓумбир, бибер, цимет...А во VIII-ми и IX-ти век зачините стигнале и во Европа, а ги донеле бенедиктинските монаси. Од своите патувања, Марко Поло го донел морското оревче и каранфилчето, а бродскиот лекар на Колумбо од Америка ги донеле лутите чили пиперчиња. Во XV-тиот век Ернан Кортес ги донел зрната какао од Америка, а од Мексико-ванила стапчињата. Некогаш, зачините вределе како злато, а со тек на времето, нивната цена станувала сè пониска.

Рузмарин
Рузмаринот расте како густа, зимзелена грмушка, од која се користат иглолисните листови кои се берат за време и по цветањето. Се работи за јак зачин, па треба умерено да се дозира. Се користи за јадења од живина, за свинско и јагнешко печење, за маринада на месо од дивеч, за месо на скара, како и за јадења од тиквица, модар патлиџан и домати.
Екстрактот од рузмарин е силен антиоксиданс, па се употребува за продолжување на рокот на траење на различни прехранбени производи. Утврдено е и дека добро дејствува на човечкото здравје, го поттикнува крвотокот, го смирува нервниот систем и помага при пореметување на варењето, при исцрпеност и ревматизам.

Чубар
Ова е многу ароматична билка, со сличен мирис како темјанот, но има остар и лут вкус. Со готвењето, лутината значително се намалува. Постои едногодишен и повеќегодишен чубар со поизразен вкус и мирис, а некои видови од оваа билка растат и диво, посебно во Средоземјето и во Азија. Поретко се користи за зачинување јадења со месо, а главно служи за збогатување на вкусот на јадењата од зеленчук, од мешункасти плодови, како што грав и леќа, бидејќи го олеснува варењето на оваа храна. Лтниот, едногодишен чубар, добро оди со разни салати, скуша, шаран, штука, пилешко, а зимскиот, планинскиот чубар – за јадења од дивеч. Во јадењето се става на почетокот од готвењето. 
Во народната медицина, чубарот се препорачува против надуеност, пролив и губиток на апетит, а велат дека дејствува смирувачки на нервниот систем ипоттикнувачки на желудникот. Познат е и по неговото антибактериско дејство.

Оригано
Ориганото е зачин кој посебно го ценат љубителите на италијанската храна, но се користи секаде во светот. Мирисно слично како темјанот и мајоранот, но малку е полут од нив. Вкусот и мирисот на ориганото се разликуваат во зависност од видот и климатското поднебје во кое расте, а на европскиот пазар најчесто го има оној кој во Турција се бере како дива билка.
Ориганото најмногу се користи за пици, за јадења со домати, за тестенини, сирење, грав, месо, како и за различни салати. Освен тоа, во народната медицина, се препорачува како средство за подобрување на варењето, но и против пролив, а велат дека ублажува грчеви и раствора слуз, па дејствува против разни воспаленија.

Мајоран
Мајоранот е многу популарен зачин кој, ако е добро исушен и во добро затворена кутија, може така да стои и неколку години, а сепак да го задржи мирисот и вкусот. Го има во различни видови, а најдобар е оној кој расте во земји со топла клима. Со него се зачинуваат јадења од месо, печени гуски и патки, јадења од дивеч и риба, но и супи, варени колбаси и слично. Често го нарекуваат и „трева за колбаси„, зашто на овој производ му дава посебно пријатен мирис и вкус. 
Познавачите велат дека јадењата со мајоран поттикнуваат апетит, полесно се варат, па затоа задолжително треба да се додаваат на варен грав, леќа и мрсно месо.