Зошто толку верувања (религии) ?

Pica pica напиша: Tetro напиша: ^^ Значи?! Се сложивме дека религиите се измислени само за пари. Не зависно дали верувате во духовно или материјалното,целта и на едното и другото е да ја добијата паритијата. Ако е потребно ќе ја жртвуваат и кралицата само за да победат. А ако победат се прогласуваат за единствени владетели со свој потчинети(слуги) Шаховската табла е наместена надворешно и внатрешно во човекот Кој победил кај тебе?

Супер си.

Победници нема, сите сме глумци од самиот почеток до крајот. Измеѓу, можеме само да се залажуваме дека сме постигнале нешто повеќе и сме освоиле некој трофеј.

Некои велат: "Крајот го краси делото", "Кој последен се смее, најслатко се смее",... има еден куп изрази за да постигнеш некоја емотивна состојба.

Одејќи во омилениот храм нема да те направи верник, исто како што стоејќи во гаражата нема да те направи автомобил.

Кој победил?

Изменето од Tetro - 02.Април.2012 во 09:43

Tetro напиша: Победници нема, сите сме глумци од самиот почеток до крајот. Измеѓу, можеме само да се залажуваме дека сме постигнале нешто повеќе и сме освоиле некој трофеј. Некои велат: "Крајот го краси делото", "Кој последен се смее, најслатко се смее",... има еден куп изрази за да постигнеш некоја емотивна состојба. Одејќи во омилениот храм нема да те направи верник, исто како што стоејќи во гаражата нема да те направи автомобил. Кој победил?

Партијата ја играме за да добиеме реми,кралевите да останат единствени на шаховската табла и кога ќе погледнат околу себе ќе видат дека ништо нема,све тоа било само нивна илузија во желба да извојуваат победа.
А двајца осамени со спротиставени разлики ништо друго не им останува освен да се фрлат во прегратка.
Нема победник нема губитни,ќе ја снема и таблата бидејќи чекорите и полињата им преставувале правило во движењета на оние кој сакале да нападнат и на оние кој сакаат да се одбранат,но такви повеќе нема.

Храмот постои како и автомобилот,но никој не чекори кон храмот ниту некој чека во гаражата.

Кој е победник,а кој губитник?


Изменето од Pica pica - 02.Април.2012 во 10:53

Pica pica напиша: pHp напиша: Не постои такво нешто што се нарекува "Господ" или "Бог". Кога говориме за такво нешто, луѓето мислат на битие, кое има личност, лик, прави дела по свој избор, едноставно личност. Многу нормално за белата раса на луѓе е нивниот Бог да биде - бел. Црнечките народи нивните богови биле - црни. Источњачките религии, Индијанците, Маите, Инките, Ескимите, Старите Римјани и т.н. имале стилизации на предмети или појави од природата во облик на личности. Кога магарињата би имале свест и би размислувале за Бог, нивниот Бог секако ќе биде - магаре. Човекот толку многу се одвоил од она што се нарекува Бог, па за да може да го сфати поимот на Бог, го поистоветува со нас, на нашиот лик, сличен на нас, но со посебна моќ. Поради давањето персоналитет и посебни (знајни) атрибути на она што се нарекува Бог, настанале еден куп религии и систем на верувања. Ниту една не е вистинска. Сите религии се само ситем на етички правила, засновани на страв или авоторитативна импресија со цел - ред и поредок и владеење на масите. php, Токму затоа бараме која била причината за толку голема поделеност во свеста на луѓето за поимот бог. Ако се одвоиле во толку многу поими и претпоставки за истото,која е причината. Ако не постои,кој сака да го неутрализира постоењето и зошто?

Не велам јас дека не постои Бог, туку само дека на постои како личност, како персона, како карактер.. Бог кој има облик, форма, вредности и стандарди по кои се води и.т.н. - не постои. Постои, ајде да ја наречеме, управувачка сила, повиско ниво на вибрација, свесност која е во интеракција со човековата свесност (конкретно со човечките мисли и емоции). Она што се нарекува Бог, кореспондира на нашите емоции и нашите мисли. Тоа луѓето оддамнешни времиња го знаеле, на посреден начин го доживеале. Но, и денес се уште човекот нема толкав капацитет, за да може да ја разбере "управувачката" сила, таа врховна свесност. За да може да ја донесе на ниво на разбирање со земјените поими, тоа битие добива атрибути и добива име - БОГ. Секое доживување, различно толкување. Принципот и пораката е гое-долу иста кај сите, но поделбата настанува токму поради неможноста и немањето капацитет да се разбере, што е тоа што се нарекува Бог, па врз основа на дадени атрибути се формира систем на верување - религија. За дадени општства, дадени вредности (етички) се релевантни. За да се одржи и презервира даден начин на живеење, Бог добива такви и такви атрибути, адекватни на поредокот и вредностите кои општеството ги негува. На пример, да општествените вредности биле негувани така да се форсира жртвување на првороденче, тоа ќе биде и Божји закон!
Како што се менува свеснота на луѓето и се менува поредокот, така и Бог се менува и добива различни атрибути, аналогно, се менува и религијата. Религијата и нејзиниот поим на Бог, и нејзините принципи секогаш е во употреба за земјена политика.

Pica pica напиша: pHp напиша: Не велам јас дека не постои Бог, туку само дека на постои како личност, како персона, како карактер.. Бог кој има облик, форма, вредности и стандарди по кои се води и.т.н. - не постои. Постои, ајде да ја наречеме, управувачка сила, повиско ниво на вибрација, свесност која е во интеракција со човековата свесност (конкретно со човечките мисли и емоции). Она што се нарекува Бог, кореспондира на нашите емоции и нашите мисли. Тоа луѓето оддамнешни времиња го знаеле, на посреден начин го доживеале. Дали токму тие луѓе што доживеале допир со таа "управувачка сила,повисоко ниво на свеснот" се директни кривци за поделбите кој настанале по духовно верување и убедување кај луѓето?

Не, директни кривци се следбениците, нивна погрешна конотација, апсолутистичко и дословно следење на правилата, несоодветно барање на тоа што се нарекува Бог. Сите големи свети луѓе, дале насоки какви се допирите со вишите светови. Но, сите оставиле простор за индивидуализам. Сите говорат за барањето на Бог внатре во себе, во креацијата, во убавината. Погледни еден цвет. Неговиот дизајн, неговата замисла, неговиот начин на функционирање. Се можеме да направиме денес, да одиме на Месечината, да произведеме нуклеарна енергија, да раздвоиме сијамски близнаци, да клонираме овца и т.н., но не можеме да осмислиме цвет. Не можеме да осмислиме комлетно нов организам, сосема различен од се постоечко, да го склопиме во една комбинација ан исхрана, фотосинтеза и репродукција, да создадеме функционален сисем наречен - живот. Што поголемо чудо бараме? Значи, на тоа што ни е пред нос, не му се радуваме и чудиме. Ниту пак го разбираме. Проблемот е што, не постојат зборови како да се опише доживувањето на вишиот свет, па начинот како да се стигне до нив е најчесто креиран под импресија на најблиските соработници на тие "свети" луѓе.

Pica pica напиша: pHp напиша: За дадени општства, дадени вредности (етички) се релевантни. За да се одржи и презервира даден начин на живеење, Бог добива такви и такви атрибути, адекватни на поредокот и вредностите кои општеството ги негува. На пример, да општествените вредности биле негувани така да се форсира жртвување на првороденче, тоа ќе биде и Божји закон! Како што се менува свеснота на луѓето и се менува поредокот, така и Бог се менува и добива различни атрибути, аналогно, се менува и религијата. Религијата и нејзиниот поим на Бог, и нејзините принципи секогаш е во употреба за земјена политика. Сето тоа го знаеме,ја бараме причината за промената на свесноста. Во минататото и во сегашноста и во иднинаа телесните промени кај човекот биле исти. Зошто некој сакал да го задржи човекот во еден период од телесна развиенот,односно духовна. Тие промени се случувале многу поспоро отколку што му е потребно на човек телесно да ги промени сите периоди од своето постоење. Зошто тоа не случај со духовноста,кој погрешил?

Луѓето. Следбениците и слепото и дословно следење на некави правила и доследности. Погледни го приемрот со Св. Петар (како најблизок поради Христијанството). Вели, "Три пати ќе се одречеш од мене...". За потоа да столициата на која седи Св. Петар е реликт и артефакт кој се смета за свет и се покажува јавно во Рим. Правилата и принципите поставени од човек - кој три пати се одрекол од Исус. Иронично, нели?

И духовноста се развива, исто како и свесноста. Секоја свесност и секоја духовност и се што кај човекот на психолошка основа се развива (верување, вредност, мисла, перцепција, естетика и т.н.) е водено од потреба. Човекот има само една основна базична потреба - да доживува задоволство (во било кој облик).
Како што се менува таа потреба, така се менува и свесноста. Потреба за храна - свесност за храна. Потреба за моќ - свесност за моќ. Потреба за знаење - свесност за знаење. Потреба за духовност - свесност за духовност.
Колку повеќе се зголемувала свесноста за дадената потреба, така самата потреба со тек на време целосно се задоволувала и се заменувала со друга потреба, која во себе (новата потреба) ја вклучувала и претходната потреба. Пример, потребата за моќ, во себе ја вклучува и потребата за храна, засолниште и секс. Незадоволен апетит, немање на засолниште и немање коитус - неможе да се развие потребата за моќ.
Конечн одговор на прашањето - Зошто некој сакал да го задржи човекот во еден период од телесна развиенот,односно духовна? Никој! Нема заговор против човештвото (Илуминати, Темплари, вонземски битија кои не оперирале...). Самиот човек си го сторил тоа. Всушност, човекот е единствено суштество во природата и воопшто универзумот, на кое му треба корекција.

Messenger напиша: Токму така. 7 Не лажете се: Бог не дозволува да биде изигран! Зашто што човекот ќе посее, тоа и ќе жнее. ПОСЛАНИЕ НА АПОСТОЛ ПАВЛЕ ДО ГАЛАТЈАНИТЕ, Глава  6

Е одлично го постираше ова Меси. Токму на ова мислев. Исто така, има една реченица твоја во "Божја убавина", велиш јагнето, овците, кокошките се Божја убавина, додека пак тигарот, волкот, змијата... не?!?! Велиш, тоа е тешка глупост.(во дискусијата за Емил). Апсолутно, токму тоа сакам да кажам.
Потребата на човекот е таа која го обликава она што ние го нарекуваме Бог. Имаме корист од јагнето, кокошката, тие ни ги задоволуваат потребите. Тие се Божја убавина. И цели празници и молитви сто за нивен благослов. Волкот, тигарот, шкорпијата, змијата, лебарката, кртот не ни се потребни, напротив, штетни ни се, ни го уништуваат (мислиме дека) изворот за задоволување на потребата и тие по дефиниција се - неБожји.