Баку, главниот град на Азербејџан, е лоциран на Абшеронскиот полустров и со население од над 2 милиони луѓе е најголемиот град на брегот на Каспиското море и во Кавкаскиот регион. По распадот на Советскиот сојуз и осамостојувањето во 1991 година, Азербејџан стана секуларна и унитарна република која прерасна во симбол за првиот успешен обид да се воспостави демократија во муслиманскиот свет. Главниот мотор на азербејџанската економија е нафтената индустрија во Баку, чија комерцијална експлоатација започна во 1872 година, а до почетокот на 20-от век нафтените полиња во Баку беа најголемите во светот. До пред Втората светска војна Баку се рангираше како еден од најголемите центри за производство на опрема за нафтената индустрија.

По прогласувањето независност и завршувањето на воените конфликти кои го потресоа Азербејџан, во Баку започна иницијатива за воведување на градот во 21 век, со што започна изградба досега речиси незабележана во историјата. Илјадници градби изградени за време на Советскиот сојуз, како Споменикот на 26-те комесари кој беше отстранет во 2009 г., беа урнати со цел да се направат зелени појаси покрај брегот, како и да се изградат паркови и градини покрај плажите на заливот на Баку.

Денес во центарот на Баку се градат нови високи модерни и постмодерни градби на светски познати архитекти кои несомнено му даваат нов модерен имиџ на градот.

Интернационалниот Мугам центар

Кулата на државната нафтена компанија на Азербејџан (SOCAR)

Олимписки стадион

Културен центар Гајдар Алиев

Хотелот Полна месечина