Зошто добрите луѓе немаат добра среќа?

 ekszi88 напиша:

Дека граници се потребни. Луѓето не поставувајќи граници се губат себеси и на крајот се чувствуваат истрошени, искористени итн. Ова не беше ни помалку случај со мене. 

Граници во однос на тоа да се искристализира што сум јас, која сум јас, кои се моите потреби, граници во однос на тоа Јас сум Јас, Ти си Ти, а ова овде на средина е тоа што јас и ти ќе правиме еден за друг без ти да ме газиш мене, без јас да те газам себе. Ние на луѓето даваме дел од себе, но не можеме целосно. Јас сум за тоа да се дава љубов максимално колку што може, но потребна е онаа линија за да се знае и да им се даде до знаење на другите до каде можат да одат со нас. Не знам колку убаво го доловив тоа што го мислам, но поентата ми е - ќе дадам се што можам и колку што можам и сакам, но тоа не значи по цена константно да се газам себеси и другите да ме газат. Тоа газење на себеси за да бидеме тука за другиот не е баш и некоја љубов... не дека не е, ама не е цврста ниту пак јасна. Секогаш внатре во тој човек ќе има глас кој ќе се буни и ќе ја мати сликата за она што се случува. 

Изгорени луѓе и на машченица дуваат.

Границите се поставуваат за да оградиш нешто како свое,а штом имаш свое другото е туѓо.
Ако "јас" е за давање љубов максимално треба да се стреми да ги сруши границите и по цена да се изгуби "јас".
Ако "јас" и "ти" не постојат нема кој кого да гази,ниту "јас" ќе прави за "ти" и обратно.
Све останато е само трговија со задржување на позиција "јас" и "ти",а тоа е све само не љубов.  

Внеси реплика	страница <1 3 456 >
Tweet