ЛАТАС- новинар, камелеон или...???

Зошто загуби, зошто убедливо загуби, СДСМ на овие избори.
Изборите завршија. За атер на моите пријатели во СДСМ, да им кажам нешто од што би имале фајде. Бидејќи се во тешка ситуација: фирмата им е под хипотека, кадрите паднати у депресија, сметката празна на подолг период, а пријателите ги напуштаат... оваа анализа за нив е гратис. Бесплатно. Збор кој, во мојата работа, ретко го употребувам :)

Прво, СДСМ ни одвнатре, а особено не гледано од надвор, нема карактер на партија. Нема јасна идеологија. Тоа е фирма која е под тотална власт на еден човек. Поради тоа речиси се што е креативно нема интерес да се врти таму. Нема можност за исполнување на своите креатаивни амбиции.

Освен Андреј Петров, кој бил градоначалник, ниту еден лик од околината на Црвенковски не значи ама баш ништо во својата професија. Потпросечни ликови од типот на Гордан Георгиев, Ана Данева, Зоки Јовановски... ниту можат, а ниту знаат... да внесат идеја, а уште помалку реализација на нова политика. За нив, потпросечни какви што се, самото присуство во врвот на СДСМ, пред камерите и јавноста - е врв на кариерата. Тие се презадоволни од тоа.

Тоа што партијата им губи шест пати во серија, не им значи многу. Шекеринска и Наташа Савова имаат натросечни можности. Но... двете се толку долго во сенката на Бранко, што се негови клонови. Ни на повидок нема персоналитет кај овие две жени од врвот на СДСМ. Се однесуваат како Бранко, плукаат наоколу како Бранко, се закануваат на противниците како Бранко...

Бранко никогаш не им дозволил да направат нешто свое. Тој ја постави, тој ја тргна Шекеринска од шеф на партија. Како што сега ја пушти да изгори на овие избори, кои однапред беа загубени. Сега Радмила има историја на два изборни пораза зад себе, од ист противник. Тоа е политичка смртна пресуда.

Оттаму, и двете се неупотребливи за идна, нова и реформска политика која партијата, кога-тогаш, сепак, ќе мора да ја спроведе.

Заев не е лош на терен. Напротив. Знае да го продаде она малку знаење што го поседува. Умее да создаде лојален тим околу себе, успешен е да најде пари за спроведување на своите идеи. И, што за овој СДСМ е реткост, не стартува со омраза и закани кон своите противници. Тоа ги релаксира тензиите, и намалува волјата за борба на другата страна.

Бранко, на пример, труби наоколу дека сите ќе ги поапси кога ќе дојде на власт. Таа најава на крв можеби привлекува малубројни манијаци и искомплексиран свет, но тие, сепак, се малку на број. Во таков случај, оние кон кои е упатена заканата дигаат капацитет на максимум, и подготвени се до последен здив да се борат против Бранко. Како што и бива.

Заев, по тој основ, е посличен на Груевски. Попрво спремен да ги привлече противниците на своја страна, отколку да ги понижи и уништи. Силни играчи нема многу во Македонија. Во такви околности, уметност е да се стават под своја команда, а не да се претворат во гладијатори кои око би ти извадиле, за да не се соочат со казната која им ја најавуваше.

Груевски е тука во космичка предност пред Црвенковски. Тој има повеќе средби со сите уредници на медиумите кои го плукаат, навредуваат и напаѓаат. Никогаш не им се заканил, а камоли направил нешто против новинар, или уредник. Истото се однесува и за директорите кои беа под контрола на СДСМ. Најголем дел од нив, особено помладите кои не припаѓаат на генерацијата олигарси, сега се и лични пријатели со Никола, и негови советници.

Велија Рамковски имал барем десетина шанси да го избегне ова што сега му се случува. Барем толку пати е опоменат, замолен, потсетен, да почне законски да работи. Без рекети, перење пари и трговија на црно.

Но, Велија, пред министри од оваа влада, јавно изјавуваше дека никој ништо не му може. Дека тој сменил пет премиери, и пак останал Велија, па така ќе биде и со нивниот Никола. Се понатаму е познато на јавноста.

Заев го има тој ген на Груевски, но нема талент за организација и нагон да работи по цел ден, и да гради. Постојано да гради, и да остави печат зад себе.

Освен ова, Заев има терет на амнестиран за тежок криминал.
Бранко го амнестираше. Не остави човекот да добие правда и, евентуално, ослободување на суд. Го амнестираше, и го закопа за навек. Да излезеше Заев на суд, и финишираше со ослободителна пресуда, ќе беше народен херој. Бетониран шеф на СДСМ, и можен победник на избори.
Но Бранко не сака таква силна конк*ренција околу себе.

Буч, во овој СДСМ, има најголем политички и лидерски капацитет. Но Буч сега и самиот знае дека неговото судење за криминал во Министерството за одбрана е многу повеќе авторство на Бранковите луѓе во Судот, отколку акција на оваа власт. Отфрлањето од листата за пратеници на избори, на Буч му ги потврдија сите сомневања дека Бранко го спакувал. И решил засекогаш.
Она што СДСМ би можел да го направи, и после две-три години да се надева на победа на избори, е меко отстранување на Црвенковски од таа партија. Потоа, од корен нова раководна екипа, комбинација на нови ликови и кадри од стариот, но неискомпромитиран ешалон на СДСМ: Ѓорѓи Спасов, Никола Поповски, Ханџиски, Таки Фити... во заднина, а напред пет до шест паметни и духовити луѓе помеѓу 30 и 40 години.

Патем, фундаментално подобрување на односите со бизнис-заедницата, медиумите и помалите етнички заедници.

ВМРО-ДПМНЕ на секои наредни избори има поголема шанса за победа, додека е Бранко шеф на СДСМ. Тие свесно му ја засилуваат позицијата.

Бранко, до себенавредување, сака да личи на Борис Тадиќ. Да го копира во однесувањето, во прилично тврдиот и автократски начин на владеење... но, Тадиќ и Србија сега се во времето на Македонија од средината да деведесеттите. Тогаш Бранко навистина владееше како Тадиќ сега.
А Тадиќ владее, помеѓу останатото, затоа што Европа и САД му го дозволуваат ваквиот начин на владеење, и гушење на опозицијата, поради фактот што Тадиќ свесно премолче отцепување на Косово, апсење на Срби за потреби на Хаг во недоглед... и пак без голема сатисфакција...
Во таков случај Бранко би прифатил промена на уставното име без референдум од граѓаните. Федерализација на Македонија...

Па, како што изјави Бранко: Или сменете ме, или следете ме!
Од мене толку. За повеќе од ова немам причина.

Пишува: Драган П. ЛАТАС