Амалфи

Амалфи е мало гратче и во провинцијата Салерно во Италија.

Амалфи лежи на почетокот на длабока клисура, опкружено со драматични карпи и крајбрежни сцени. Во минатото Републиката Амалфи била важен поморски трговски центар. Во 1920 – те години Амалфи бил многу популарна дестинација за британската аристократија. Главните одлики се средновековната архитектура, главната катедрала и крајбрежјето.

Најпопуларниот европски карневал, оној во Венеција, годинава се одржува од 11 до 21 февруари. Десет дена целиот град ќе ги „крши“ сите општествени правила и норми, а на обичните граѓани ќе им даде шанса да идат дел од една друга стварност, онаа на гротеската, да се изгубат во бројните прослави меѓу илјадниците ареликини и панталони

Историјата на карневалот во Венеција

Најстариот документ кој се однесува на карневалски прослави во Венеција потекнува од 2 мај 1268 година со кој на луѓето под маски им е забрането на практицирање игри и прослави до раните утрински часови, со цел да се прекине моралниот пад на тогашните жители на Млетската Република. Маските и ноќните прослави станале неизоставен дел од секојдневнието на граѓаните.

На 13 август 1608 е издадена одредбата со која носењето маски во текот на целата година претставува сериозна закана за Републиката и за да се избегнат последиците од неморалното однесување, секој граѓанин можел да носи маска исклучиво во текот на карневалските денови и на службени приеми.

Казните за непочитување на овој закон биле драстични – мажите добивале по две години затвор, 18 месеци веслање на млетските галии и уште 500 лири казна. Жените, пак, биле претепувани и исмејувани пред јавноста на плоштадот „Свети Марко“, а по сето тоа им бил забрануван и влезот на територијата на Млетската Република и биле обврзани да плаќаат 500 лири во тек на 4 години.

Во 1776 е воведено правило за заштита на „семејната чест“, па на сите жени им бил забранет влез во театрите ако на себе не носат маска и наметка.

Сите овие одредби низ столетијата довело до постепен прекин на традицијата и дури во 1979-1980 карневалот е обновен од страна на група уметници и ентузијасти. Дневно во Венеција за карневалот доаѓаат и над 30 илјади посетители, каде секојдневно сѐ до полноќ се случуваат паради на гондоли долж каналот Гранде до плоштадот „Свети Марко“.

Карневалските маски

Венецијанските маски потекнуваат уште од античко доба, но во периодот на Млетската Република граѓаните најчесто сакале да се маскираат во рибар, ловец, астролог, доктор, селанка, пекар, месар или од ликовите на ‘комедија дел арте‘ – Арлекин, Колобина, Пулчинела, Брамбила, итн.

Маските можат да бидат изработени од кожа или во оригиналната техника papier-mâché, но денес најчесто се изработуваат од гипс и се рачно цртани и украсувани со камења и пердуви.

Трите вида најпрепознатливи маски се баута, морета и ларва.

Баута е маска која го покрива целото тело, нема отвор за устата и е позлатена. Може да го покрива само горниот дел од лицето до образите.

Морета е овална маска со црно кадифе и тил која најчесто ја носта жени. Оригинално потекнува од Франција, но за брзо време станала популарна во Венеција, бидејќи ја истакнува женската убавина.

Ларва е позната и како маска волто е бела и е најтипична венецијанска маска. Изработена е од фини ткаенини кои се идеални за танцување.

Луѓето кои ги создаваат маските се mascherari. Најраното споменување за нив е од 10 април 1436. Маските ги изработувале од гипс, а при сликањето им помагале уметници т.н. targheri кои ги сликале лицата на гипсената површина. „Claudia Pandolfo“, една нова фабрика за маски од Венеција, своите производи ги извезува во Јапонија и Германија. Тие сметаат дека италијанската влада треба да ги забрани евтините имитации од пластика и гипс, со што ќе ги заштитат производителите на маски во Венеција како занает кои тајните ги носи со себе веќе стотици години.