ЗОШТО ДА ПРИФАТИМЕ ИСЛАМ?

ПРИЧИНИ ЗА ПРИМАЊЕ НА ИСЛАМОТ

Мнозина од оние кои го прифатиле исламот претходно биле христијани кои поради многу нејасни доктрини во него на кои не можеле да им најдат одговор ги принудило да преминат во ислам. Како најчести причини за преминување во ислам се следниве:

Do islam HAK :   velis preminuvaat poradi nejasnotii. Da pocnam koja e Merjeme vo islamot i neli e toa  Marija i ako e taka zosto ima muslimanki koi go nosat toa ime Merjeme(Marija). Drugo koj e Isa neli e toa Isus i pak zosto ima muslimani so toa ime mora da e od pocit prema Isa(Isus). Da ne prodolzuvam so Adem,Ava(Adam i Eva) Neli te zbunuva toa da imate iminja od luge koi gi ima vo biblijata pa posle vo k*ranot e sea ednata kniga cini a drugata ne cini.Prorokot Muhamed neli im rekol na svoite sledbenici da odat kaj hristijanite i deka tie ke gi spasat i taka i bilo(pet pati sum go gledal" pod zastava na muhamed" film koj spored muslimanskiot vrv ja odslikuva vistinata) .Neli e nejasno da zboris protiv hristijanite za koi prorokot rekol deka se dobri (bozji)lugje. Seti se koga hristijanskiot kral nejkel da gi predade ni za pari ni za nisto drugo posto gi smetal kako isti vernici vo boga. Ako Adam i Eva bile gresni zosto muslimanite go plakaat toj grev(gledaj kade denes stradat lugje).Sam velis deka go prifakaat islamot poradi stavot na islamot za prifakanje na site bozji pratenici i knigi (ako prorokot ti veli da gi prifatis drugite religii i sveti knigi zosto ti gi negiras i mislis deka islamot e podobar Muhamed ne rekol taka).  I mozeme vaka  za  religiive do utre i toa.

neznam sto sakas da dokazes so ova hak? ako nie sme gresni togas dali vie ste bezfresni i dali ima bezgresni smrtnici koj sto nisto vo zivotot ne zgresile ? pa duri i ti kako obicen smrtnik.ako nie nemame cel  ? koja e tvojta cel vasate cel?ako isus nee sin bozji togas cij sin e muhamed?od kogo e roden  koja mue  majka  i tatko kade e roden zasto e prork. koje muhamed? sto toj propoveda.ne zaboravaj deka islamot e daleku zad hristijanstvoto .sekako se pojavuva kako najmlada religija  sekako kako evolucija na zivotniot pat nese zavrsuva tuka kese pojavi sekako i nova religija.ima i muslimani koj sto prifatile hristijanska vera  samo za potsetnik sega brzo bese prikazan eden film vo hravatska so taa tema.ima i od strana da muslimanite dosta slucaevi koga go otfrlaaa islamot kako religija a go prifakjaaa hristijanstvoto.

laki напиша:  DA GO SAKAM GOSPOD BOG POVEKE OD MOJATA FAMILIJA????????????? NIKAD!!!!!!! A VIE BI STE SI GI ZRTVUVALE SVOITE DECA ZA NEKOGO  E AFERIM!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

ПРИЧИНИ ЗА ПРИМАЊЕ НА ИСЛАМОТ Мнозина од оние кои го прифатиле исламот претходно биле христијани кои поради многу нејасни доктрини во него на кои не можеле да им најдат одговор ги принудило да преминат во ислам. Како најчести причини за преминување во ислам се следниве: 1. Нејасноста на верувањето во светото тројство и неможноста за негово рационално сваќање.

Сите оние кои содаваат конкретизирана претстава за Бога изумувајќи дека Бог е трансцедентен всушност не веруваат во недофатливиот Бог всушност веруваат во ПРЕТСТАВАТА ВО НИВНИТЕ ГЛАВИ за Бог, а не во она што Бог е.

Терминот трансцедентен

што ги минува границите на можното искуство
што ги минува границите на стварноста
што е надвор од можноста на сетилното забележување,    
натсетилен, натприроден, несфатлив, неразбирлив,    
нејасен, темен, фантастичен
мат. неалгебарски, што е изразен или определен со неалгебарски равенки.

Самата реченица „неможноста за негово рационално сваќање“ зборува за погрешниот пристап кон Бога. Зарем Оној кој ги надминува границите на стварноста. Кој ги надминува границите на можното искуство, Кој е надвор од можноста за сетилно забележување, натприроден, несфатлив, математички или било како физички неизразлив треба или може рационално да биде сфатен за да се верува во Него. Ако во таков верува некој тогаш таквиот верник создава претстава за Бог кој е непретставлив и недофатлив. Затоа и муслиманите ги сметаме за иноверци (не веруваат во Бог) бидејќи она во што муслиманот верува не е Бог онаков каков што е туку човечка замисла за Него. Како тогаш може да верува еден човек кога Бог е недофатлив. Човек не може никако да му се приближи на Бога. Ниту рационално, ниту чувствено, ниту било како. Туку Бог го може тоа. Бог е Тој кој ни пристапува и Тој како семоќен надсетилно, трансцендентно ни се открива. Онака како што расне нашата вера во него, во нас, расне неговата Царство, неговиот Дух кој другите не го разбираат и несфаќајќи го го отфрлаат, а ние знаеме за Него бидејќи во се*е знаеме за Него бидејќи Тој нам ни се открива. Се што требаше ние да сториме е да Му побараме искрено да ни се открие.
Во Православното Христијанство има доста пишувано за тоа дали и како се „дофаќа“ Бог, за жал тоа го надминува мојот интелект за да можам квалитетно да го пренесам. Накратко. Бог не може да биде било што, така Бог не може да биде рационален. Во тој случај Бог е ирационален. Но знаеме дека Бог не е ирационален бидејќи е и рационален. Па се вели дека Бог е надрационален. Но Бог е и повеќе од било кое афирмативно опишување. Затоа подобро е да се пристапи велејќи што Бог не е. Така пример „Бог не е зол“. Тогаш се дава точен опис, реченицата е точна. Но ниту тој опис ни приближно не е точен, ограничен и повторно погрешен. Зошто е така ќе морате да читате, јас го сфатив но не можам да го пренесам. Се што е афирмативно пример „Бог е добар“ или „Бог е љубов“ е погрешно иако Бог е и добар и е љубов. Бидејќи целината на Божјата „материја“ што е Бог ги надминува било која одделна селективна особина на Целината Бог. Тие сите особини се дел од Неговата целина кои не зборуваат за квалитетите на целината на Бога која ги надминува одделните елементи кои НИЕ ГИ ИЗВЛЕКУВАМЕ КАКО ДЕЛОВИ ОД НЕДОФАТЛИВАТА ЦЕЛИНА НА БОГА. ТАА ЦЕЛИНА СИ ИМА СВОИ НЕШТА КОИ ГИ НАРЕКУВАМЕ БОГ и кои не се дофатилив. Затоа и Бог во своето почетно опишување на Мојсеј се*е се претставува како „Оној кој што е“. Не вели „Јас сум Оној кој е семоќен“ иако е. Ниту „Јас сум Животот“ иако е, „Јас сум вистината“ иако е, туку вели дека е уште повеќе од сето тоа, Тој е Бог, „ТОЈ Е ОНОЈ КОЈ Е“.
Секој човек, па и христијанинот создава претстава за Бога и верува во неа. Со тоа не верува во Бога туку верува во својата слика за Бога. Тоа е мртва вера бидејќи не се верува во Оној кој е Живот, туку верува во неживата слика за Него која е погрешна. Меѓутоа Христијанинот сфаќајќи ја својата претстава ја отфрла. Отфрлајќи ја нема да се ослободи повторно од некоја нова претстава за непретставливиот, но новата претстава ќе биде поблиска. Отфрлајќи ги претставите се приближува до Бога. Во моментот на отфрлање и срушување на својата слика Самиот Бог се изразува. Понатаму човекот пак погрешно ќе оформи слика за неоформливиот и недофатлив одраз кој Бог му ја испратил, но барем таа е поблиска и помалку мртва. Што поцелосното отфрлање на своите претстави тоа значи дека Бог онаков каков што Е ќе живее внатре во човекот. Значи борбата за приближување кон Бога е постојана. Ако човекот се бори да се приближи до Бога, ако ревнува за Бога, Бог може нему целосно да му се открие. Тогаш човекот не влегува во Бога, туку Божјите енергии иманентно го поврзуваат таквиот човек и Бог. Таквото доживување е трансцендентно. Не може да се каже дека човекот влегол во суштината на Бога, ниту пак дека тоа било надворешно формално. Едноставно кога се работи за Бог нештата не се еднострани, ниту повеќестрани туку најдобро е да се каже сестрани иако се повеќе и од тоа.
Така барањето за човечко рационално сфаќање на Бога, кое е секогаш еднострано или повеќестрано е сосема мал дел кој е и погрешен. Само Бог може да му се открие на човекот, човекот не може да го дофати Бога. Значи нема што ние да сакаме рационално да го разбереме па да веруваме туку треба да сакаме да го разбереме, а Тој ќе ни овозможи да го разбереме и од таму да веруваме.
Луѓето го барале Бог, откривале толку за нив длабоки нешта, пример источните азиски верувања, а всушност не успевале да го најдат она што го бараат. Нас Бог не научил да го бараме не во она или во ова туку од Него да бараме да ни се открие. Кон Него да се насочиме и да го бараме кон Него и кон ништо друго. Оној кој е Жив и се знае, ќе знае и тогаш кога ја бараме вистината за овој свет, а Вистината е Тој самиот.

„ќе Ме побарате и ќе Ме најдете, ако Ме побарате од сесрце“.

ПРИЧИНИ ЗА ПРИМАЊЕ НА ИСЛАМОТ 3. Верување во вечната пакост и несреќа на човештвото поради наследеноста на првиот грев направен од Адем а.с. и Ава а.с., и незадоволството дека сите луѓе го имаат наследено гревот на првите родители од самиот почеток на животот.

Зарем човештвото било или е среќно. Зарем има навестување дека ќе биде некогаш среќно. Онаму каде што ни изгледа дека се среќни всушност се многу многу несреќни. Дали пресреќниот Елвис Присли бил среќен кога се самоубил, или Мерилин Монро или Марлон Брандо кој умира сосема осамен. Или можеби се среќни богатите Холанѓани кои изгледаат толку среќно што сакаат да избегаат од овој свет и само да се дрогираат. Или здравата смисла за живот ја имаат што врие порнографијата, педофилијата и секакви форми на бесови. Отвори ги очите и види дека на овој свет моментите на среќа се кратки и огреничени на мал простор како ретки исклучоци, а несреќата причинета од нашиот грев е правило.

Како може некој да тврди дека во светот гревот не е влезен. Ако некој малку ја знае историјата тогаш ќе сфател дека целокупната човечка историја е историја на грев. Непрекинато убивање, војни и зло. Ако го нема гревот во човекот тогаш дали човекот би живеел во толку крвава историја. И не само историјата туку и секојдневието на секој одделен човек е исполнет со постојано чинење на гревови и тоа на тешки гревови. Зарем има некој добар на овој свет. Зарем Александар Македонски или Тито или Ајнштајн или било кој го сметале за добар бил навистина добар. За секој од нив ќе ти кажам тешки гревови кои ги сториле во својот живот. Ако го нема гревот во човекот тогаш излегува дека ние не сме виновни за ништо.
Ако исламот смета дека го нема гревот во човекот зошто тогаш учи жените да се покриваат, зошто налага разни закони за да се спречи чинењето на грев. Ако нема човекот грев во се*е, гледањето на голото тело нема да го наведува на грешни мисли, зошто тогаш покривање. Ако човекот не носи грев во се*е нема да има ни потреба од закони за да го спречат од правењето грев. Ем од една страна се тврди дека нема грев од друга страна се носат закони за да се спречи она кое не се признава и тоа со трета грешка со закони кои всушност и не можат да го спречат постоењето на гревот туку само уште повеќе го поттикнуваат. Гревот е дело и на ѓаволот но и на нашата внатрешна желба кон гревот. Нас не влечи доброто но и гревот не влечи. Ако ѓаволот нема сојузник внатре во нас како ќе успее да го наведи човекот на грев. Нема да успее. А ако се тврди дека може да наведе на грев оној кој нема грев во се*е тогаш ништо не може да му се спротивставува на ѓаволот кога сака некого да натера да згреши. Но и тогаш зошто би му се судело на човекот кога тој ако нема грев во се*е не е и самиот виновен за стореното. Нема никогаш виновници се*е да се гледаме секогаш виновникот ќе биде надвор од нас.


И сето ова го гледаме како последица во однесувањето на човекот муслиман. За се што ќе стори не се смета за виновен. Стално нешто надворешно му е виновно, никогаш не ја најдува вината во својата страна. Секогаш другата страна е онаа шејтанската не согледувајќи дека главниот непријател во нашиот живот е во нас. Никој нам ништо не ни можи, сето зло што ни се случува не е виновен никој, ние самите учествуваме, а да не учествуваме ништо лошо немаше да ни се случи. Христос навистина иако не сторил грев беше распнат, но се вели дека Христос го прими гревот на човекот, така тој не беше распнат за сопствениот грев, туку земајќи го човечкото тело стана грешен за нас и пострада не поради сопствената туку за поради вината на човекот.


Изменето од sard - 04.Август.2006 во 22:25

ПРИЧИНИ ЗА ПРИМАЊЕ НА ИСЛАМОТ 5. Верувањето во "Обединетост" по пат на светиот леб кој го претставува телото на Месих каде се вели дека парчето леб кој католиците го јадат од раката на свештеникот во текот на молитвата на обединетост се претвора во крвта на Месих.

Очигледно е дека овие точки си ги ископирал од некој кој ги припремал против католикото верување. Не знам дали да одговорам бидејќи очигледно Ислам-Хак не знаеш на што се однесува прашањето кое го превземаш од некаде, па камоли уште да го разбереш одговорот.