Љубовен квантитет!

емил напиша:

Сè е до навикнување.Кога навикнеш со еден човек потоа е тешко да се разделиш со него.Дури и да не оди врзката така како ти што сакаш....

Се согласувам со тоа дека човек се навикнува. Ама дека е потешко да се разделиш со некој кога не ти иде врската, па не сум многу сигурен. Од искуство бар... Првата врска, идевме долго, не идеше, се препородив 20 мин после раскинувањето, абе камен од душа ми падна

Исто и втората, се навикнавме еден на друг, па не идеше, овој пат дури и побрзо, раскинуваме, се вртам да си одам и ВО ТОЈ момент ми дојде насмевка на лице и камен од душа ми падна

Доволно љубов збунетост

Премногу љубов збунетост

Воопшто?

Време, простор и сите опкружувања во љубовта? нели љубовта е премалку ако трае само неколку месеци иако е пресилна?
Ако во врската се чувствуваш распнат (маченик) , е тогаш то е БЕЗ ВРСКА, не е врска.... не си ни ти самиот крив, криво е твоето его што попуштило... И непопуштањето од чиста гордост помага за врската да се одржи, нели, кога е само чисто добронамерно...

Потреба од љубов ИМАМЕ.... кој повеќе кој помалку....
Е сеа, ја имам премногу. Барам да ми се покажува постојано, да се изразува постојано, да се подгрева постојано.... Епа сеа, кој има воља за постојано и интензивно изразување.... буууумм....и такаа... трепкање

Е не е баш така...
Пример...ако имам многу љубов но непостојана , тогаш е глупост
ако имам постојана ама малку , тоа е уште поголема глупост... голема%20насмевка