Занимливости - останати спортови

ТОП 5 НЕСУДЕНИ ЕВРОПСКИ ПРВАЦИ

Тешко некој може да се мери со Дино Менегин, Давид Баруфет и Франсиско Хенто, рекордери според бројот на освоени европски титули во своите спортови, но трофејот кон кој сите се стремат во своите кариери остана недостижен за голем број врвни спортски имиња. Од македонските спортисти, него го кренаа единствено Дарко Панчев, Илија Најдоски, Горан Пандев, Петар Наумоски, Валентина Радуловиќ и ракометарките на Кометал ЃП. Некои други успеаја само да му се доближат.

1. Кире Лазаров

Најдобриот македонски ракометар повеќе од десет години игра на врвно европско ниво, но вечната потрага по најдрагоцениот трофеј уште не е дојдена до својот крај. Кире двапати играше во полуфиналето на Лигата на шампионите со унгарски Фотекс, а минатата сезона, конечно, отиде чекор подалеку со Сиудад Реал. Титулата, сепак, заврши кај Барселона, но пред Кире се уште неколку сезони на големи можности.

2. Драгана Пецевска

Во првиот тим на Кометал ЃП тешко се пробиваа домашни ракометарки, а Пецевска, конечно, доби шанса во сезоната (2004/05) во која тој стигна до своето трето европско финале. Трофејот тогаш го освои данско Слагелсе, а славните денови на ѓорчепетровки набргу згаснаа. Пецевска си ја проба среќата во Будуќност, кој минатата сезона се одработи совршено, освен полуфиналето на ЛШ со Ларвик.

3. Врбица Стефанов

Петар Наумоски се прослави со Ефес пилсен, а Врба ги доживеа своите ѕвездени моменти во дресот на Монтепаски Сиена. Заедно ја освоија првата титула шампион на Италија во 2004 година, но претходно стигнаа до завршниот турнир на Евролигата. Таму беа поразени од Бенетон во полуфиналето, но веќе следната сезона се изборија за нова шанса. Епилогот беше ист, само што овој пат беа запрени од Скипер Болоња.

4. Владо Илиевски

Монтепаски, најдоминантниот италијански клуб последниве години, е миленик на македонски кошаркари и досега ги имаше тројца во своите редови. Интересно е што и Стефанов и Илиевски и Меккејлеб играле Фајнл-фор на Евролигата со тимот од Сиена. Илиевски ја имаше својата најголема шанса да стане европски првак во 2008 година, кога Монтепаски загуби во полуфиналето од Макаби.

5. Пепи Манасков

Кога во 1997 година се врати во Пелистер, се чинеше дека тоа е крај на неговата интернационална кариера. Но, уследија, можеби, најдобрите две сезони. Пепи премина во тогаш моќниот словенечки првак Целје, кое наредните две години беше меѓу најдобрите четири екипи во Европа. Во 1999 година, Барселона беше подобра за само еден гол, а истиот противник беше видно пресилен сезона потоа

ТОП - 5 ФУДБАЛЕРИ ВО ТОП - 5 ЛИГИ Лесно ќе се најдат македонски фудбалски колонии на Кипар, во Полска, Азербејџан, Бугарија, Србија... но тоа не се лиги во кои може да се оствари голема кариера, туку тие, пред се, се сфаќаат како отскочна штица за трансфер во некој вистински реномиран клуб. Од петте најквалитетни европски првенства, Бундеслигата отсекогаш била најдостапна за македонските фудбалери, додека во останатите - ретки успеале да се пробијат. 1. Горан Пандев Лига: Серија А Веќе ветеран во елитата на италијанскиот фудбал, Пандев ја игра својата деветта сезона за калчолигашките клубови, од Анкона, преку Лацио, до Интер. Меѓу петте трофеи освоени со Интер минатата година се наоѓа и првата шампионска титула во Серија А, а е и актуелен трикратен победник во Купот. 2. Николче Новески Лига: Бундеслига Под капитенската палка на битолчанецот, Мајнц ги доживеа своите ѕвездени моменти минатата сезона, кога во еден момент се најде на чело на табелата. Тој е еден од најстандардните членови на оваа екипа, за која има одиграно повеќе од 200 средби откако дојде во 2004 година. 3. Ѓорѓи Христов Лига: Премиерлига Првиот македонски фудбалер кој заиграл на островот, следен од Гоце Седлоски и Артим Шаќири. Тој беше најголемото засилување за Барнсли, откако клубот за првпат во својата историја обезбеди пласман во Премиерлигата во 1997 година. Таму опстана само една сезона, а Христов се задржа вкупно три години. 4. Митко Стојковски Лига: Примера Најдоски во Ваљадолид, Бабунски и Станиќ во Леида и Стојковски во Овиедо, тоа се четирите трансфери на македонски фудбалери во Шпанија и, интересно, сите одиграа по две сезони таму. Сепак, единствено Стојковски и двете ги помина во Примера дивисион, забележувајќи 63 настапи и еден гол. 5. Роберт Попов Лига: Лиг 1 Ова беше најлесниот избор и, истовремено, несоодветен. Од една страна, Попов е единствениот Македонец кој играл во Франција во последните 20 години, од друга, неговиот престој во Оксер е вреден за заборав. Тој беше член на овој прволигаш две сезони, но поради честите повреди, имаше едвај шест настапи.

ТОП 5 НАД­МИ­НА­ТИ СПОРТ­СКИ ФЕ­НО­МЕ­НИ

Спор­тот е про­мен­ли­ва ка­те­го­ри­ја. Се ме­ну­ва­ат шам­пи­о­ни и пра­ви­ла, се пос­та­ву­ва­ат но­ви ре­кор­ди и тра­ди­ции. Имав­ме "зла­тен", па "среб­рен гол" на го­ле­ми­те фуд­бал­ски нат­пре­ва­ру­ва­ња, а број на учес­ни­ци и фор­ма­ти на иг­ра­ње од се­зо­на во се­зо­на се по­и­нак­ви. Та­ка, и во спор­тот во Ма­ке­до­ни­ја имав­ме про­це­си и фе­но­ме­ни, кои на свој на­чин ос­та­ви­ја пе­чат врз не­го, па со тек на вре­ме ги сне­ма. За не­кои од нив не нај­дов­ме за­ме­на.

1. Три­фун Кос­тов­ски

Се што ќе доп­ре­ше, го прет­во­ра­ше во шам­пи­он. Пр­во го нап­ра­ви жен­ски­от ра­ко­мет нај­по­пу­ла­рен и нај­ус­пе­шен спорт во Ма­ке­до­ни­ја, па мал­ку се пре­фр­ли на жен­ска­та од­бој­ка, па фуд­бал­ски­от клуб Ра­бот­нич­ки го пос­та­ви на здра­ви но­зе. Ко­га се оби­де да го пов­то­ри тоа и со Вар­дар, нап­ра­ви жи­вот­на греш­ка и од­лу­чи да се пов­ле­че од спор­тот. Ни­кој пред и по не­го не вло­жу­ва­ше во спор­тот со та­ков жар.

2. На­ту­ра­ли­зи­ра­ње ра­ко­ме­тар­ки

Пред­во­де­на од Кас­тра­то­виќ, Вел­ко­ва, Аб­ра­мо­ва, Ки­се­љо­ва и дру­ги Ср­бин­ки, Ру­син­ки, Ук­ра­ин­ки и Мол­дав­ки, па ду­ри и ед­на Кон­го­ан­ка, Ма­ке­до­ни­ја ста­на зна­ча­ен фак­тор во свет­ски­от ра­ко­мет, нас­та­пу­вај­ќи на пет мун­ди­ја­ли и на че­ти­ри ев­роп­ски пр­вен­ства. За пер­и­од од 15 го­ди­ни, по­де­лив­ме 30-ина др­жав­јан­ства, пос­лед­но на Дра­ги­ца Кре­со­ја во 2008 го­ди­на, а по­тоа се пре­фр­лив­ме на ва­тер­по­ло.

3. Пли­ва­чи со нор­ми на ОИ

До пред две олим­пи­ја­ди, Ма­ке­до­ни­ја во­оп­што не­ма­ше ди­ле­ми кој ќе ја прет­ста­ву­ва на нај­прес­тиж­на­та свет­ска спорт­ска ма­ни­фес­та­ци­ја. Ма­лен­ко, Ми­ла­ди­нов­ски, Меш­ков­ска, Бо­шев­ска, Сто­ја­нов­ска и дру­ги не че­каа ми­лост од МОК, ту­ку са­ми се из­бо­ру­ваа за нор­ми, и тоа во по­ве­ќе дис­цип­ли­ни. Пред три го­ди­ни, не­мав­ме ко­го да пра­ти­ме во Пе­кинг, па из­брав­ме по уба­ви­на.

4. Су­дии-ѕвез­ди

Неш­то ка­ко Пјер­лу­и­џи Ко­ли­на, Мар­јан и Дра­ган На­чев­ски се ре­док при­мер за су­дии кои во по­пу­лар­нос­та мо­жеа да се ме­рат со са­ми­те спор­тис­ти. Ма­ке­до­ни­ја и де­нес има су­дии во го­лем број спор­то­ви кои ре­дов­но во­дат ме­че­ви на го­ле­ми­те нат­пре­ва­ру­ва­ња, но теш­ко де­ка мо­же­ме да им се се­ти­ме на ими­ња­та. Ма­ке­дон­ски­от ра­ко­мет и де­нес се пре­поз­на­ва ка­ко по Ки­ре, Пе­пи и Ин­ди­ра, та­ка и по На­чев­ци.

5. Ли­га-18, 16, 14...

Ко­га се фор­ми­ра­ше ма­ке­дон­ска­та фуд­бал­ска ли­га, се­кој са­ка­ше да учес­тву­ва во неа, ду­ри и Вар­дар­ски. За сре­ќа, бр­гу се уви­де де­ка баш и не рас­по­ла­га­ме со тол­кав фуд­бал­ски ква­ли­тет, па по са­мо ед­на се­зо­на, бро­јот на клу­бо­ви­те бе­ше на­ма­лен од 18 на 16. Во 1996 го­ди­на до­бив­ме ли­га-14, а од се­зо­на­та 2001/02 таа брои 12 еки­пи. И тоа, се чи­ни, е прем­но­гу, но ба­рем Вар­дар оп­ста­на.

ТОП 5 НЕКОГАШ И СЕГА

Македонија во четвртокот прослави две децении независност. Сепак, македонските екипи и во сезоната 1991/92 настапуваа во преполовените југословенски лиги, додека нашите национални селекции дебитираа на меѓународната сцена во 1993 година. Оттогаш, во некои спортови напредувавме и станавме препознатливо име, во некои стагниравме, а има и такви во кои ништо значајно не успеавме да направиме. Како фудбалот.

Една од ретките добри работи кои му се случија на македонскиот фудбал во изминативе 20 години. - Горан Пандев

1. Македонија - Словенија

Панчев, Најдоски, Канатларовски, Јаневски и друштвото ја растурија Словенија во Крањ со 4:1 на крилјата на тој историски момент за македонскиот фудбал. Осумнаесет години подоцна, Македонија е на 90., а Словенија на 23. место на ранг-листата на ФИФА. Ние се уште губиме од кого ќе стигнеме, а Словенците стигнаа да настапат на две светски и на едно европско првенство.

2. Македонија - Хрватска

Во времето кога хрватските кошаркари имаа квалитет да се носат и со дрим-тимот на САД, каков проблем им беше да победат една млада селекција како Македонија, иако 56 поени разлика навистина изгледаат нестварно. Осумнаесет години подоцна, хрватската јавност се потсети на тој момент, кога нејзината репрезентација не успеа да го помине првиот круг на ЕП во Литванија, за што дел од вината има и Македонија.

3. Ѓорче Петров - Хипо

Победата на, тогаш, анонимните ѓорчепетровки над, тогаш, неприкосновените Австријки од 20:16 засекогаш го смени македонскиот женски ракомет. Во него влезе Трифун Костовски и добивме европски првак. Денес, традицијата се обидува да ја продолжи тимот на Металург, но не со тој обем на трошење пари на големи засилувања. Затоа и Лигата на шампионите е се потешко достапна.

4. Македонија - Русија

Најдобрите македонски ракометари само што формираа репрезентација, а Русија имаше тим кој освои злато на ОИ, СП и ЕП, па поразот од осум гола разлика на "Трофеј Карпати" беше сосема поднослив. Шеснаесет години подоцна, Македонија се сретна со Русија во клучниот дуел од првата фаза на Мундијалот во Хрватска и успеа прерано да го прати дома славниот противник.

5. Македонија - Грција

Пред две години во Полска, повеќе се силевме отколку што навистина имавме некои шанси. Грците излегоа на терен со постудени глави и не прегазија за само десет минути. Разликата до крајот на мечот порасна до 32 поени. Срамно, но реално. Две години подоцна во Литванија - каква промена! Македонија - Грција 72:58! Ниту еден реванш во историјата на македонскиот спорт не бил вака сладок.