Најтешките моменти во животот

Sigurna sum deka "mirnoto plovenje" ne e ladnokrvnost tuku ne vrzuvanje. A toa pak ne znachi i -" sedenje so skrsteni race",ama... Nekolku pati sme zborele okolu ova i mene povekje ne mi se pishuva ...

P.S Egoto mora najprvin da sozree, pred da "otpadne", slichno kako i plodot...

Изменето од viktorija123 - 01.Јули.2011 во 13:24

Ne mora ..., sekoj si go izbira patot... a jas izbiram da si zamolcham na temava - da ne iskrsne na videlina i nekoja druga "filozofija" pokraj ekartovata, ne za drugo tuku da ne ispadne kriminal - narechen "reklama"

Zborovite se prazni, koga se neiskuseni... Ne e dovolno samo da se chitaat...i citiraat... i ne e dovolen samo Ekart...

Jas i ne rekov deka e filozofija na Ekart, toa beshe samo odgovor na eden komentar od predhodnata strana

Речиси една година го минувам најтешкиот пат во мојот живот,а одејќи по него се соочив со стравот,а тој пак вселувајќи се во моето тело како да предизвика чудна промена кај мене...
Оддеднаш ја снема онаа Рената која трепереше кога звонеше телефонот и која се препотуваше додека збираше храброст да го слушне гласот од другата страна,која се плашеше наутро да ги отвори едвај склопените очи плашејќи се дали ќе ги види отворени едни други очи.....таа Рената сега е многу посилна  личност,се опреми со квалитетни ''обувки'' и одлучи храбро да го изоди трнливиот пат....во нив лежи тајната  .......

kako lichnosti mora da otfrlime mnogu nekreativni kreacii naumot  ., za da se otkrie nashata vistinska lichnost., i realnoto ratio na sega i tuka koe ke ne vodi sekogash ispraveni., <>
 
 <> nadvor so demonite vo nas ., nadvor so stravovite  odnekoj drug vsadeni., nadvor so ., ., ako ., ., dali ., ., kako ., ., shto ., koga ke bideme sami na svoe ., e togash navistina sme jaki ., .,
 
 ., zoshto i od shto da se plashime ., koja ironija na igrata ., ., zhivot.,


Изменето од pajser - 03.Јули.2011 во 20:52

Првиот тежок момент од кој сеуште си имам последици е средбата со педофил на моја осум годишна возраст. На моја осум годишна возраст прв пат имав и средба со пиштол (среќа не ми беше вперен во фаца?). Друг тежок момент ми беше средба со уште еден педофил (на мајка ми тетин) а тогаш имав само 10 години (барем така ми стои запишано во меморијата).
Тешко ми беше што не бев прифатена на училиште во основно.
Тешко ми беше кога јадев дома ќотеци и кога ме навредуваа секако.
Тешко ми беше кога мајка ми се разболе, ја чував десет месеци и на крајот умре пред мои очи. Навистина тешко се справив со тоа.
Тешко ми е што сум бездомник, што немам кај да се приберам, па спијам во нечија канцеларија и се прехранувам - некако.
Тешко ми е што татко ми ми глуми загриженост, а у суштина пет пари не дава.

Што подразбирам под тешко ми е? Во мене има насобрано многу тага, лутина, разочарување, болка, вина, срам - коктел од непријатни емоции.