Олдтајмери (автомобили некогаш и денес)

Кој повеке кој помалку ги памти постарите автомобили кои се тркалаа по нашите улици некогаш и сега кога секој автомобил се повеке личи на Пентиум4 него на вистински автомобил.Јас лично ми се крева адреналинот кога ке видам некој постар модел на пример,Бмв или Опел со перформанси што и денешните автомобили може да им завидуваат.Нема електроника нема АБС,ЕСП и слични работи ,туку е спој на сурова сила и чиста механика.Денешните модели на автомобили се повеке личат еден на друг(copy-paste),дизајнот е веке сведен на едно исто,едноставно немаат душа!!!!!!!!!Едноставно дизајнот е веке исцрпен па затоа сите компании веке се ориентираат на ретро стил.Фиат со фиат500,мини моррис,волксваген,а во план се и цитроен со спачек и рено со легендарната рено4.Јас лично би одбрал нешто во стилот на ланчиа делта или рено 5гт турбо кои се навистина икони во автомобилскиот свет.Но за жал веке не е така.И новите ретро модели се преполни со електронски помагала кои го уништуваат целокупниот впечаток за тоа возило.Најоригинален пример за мене е новата ланчиа делта.Како автомобил немам коментар,дури имав прилика и да се возам во една,но од синонимот ДЕЛТА ама нема баш ништо!!!!!!!!!!!Очекуваш кога ке се спомне името спој на сурова сила и спортски дизајн,но очекувањата се сосема други.Добиваш автомобил кој не е за потценување,но не го заслужува името ДЕЛТА.Слично е и со другите модели кои барем се обидоа да го задржат барем тој ретро дизајн.Поминати се времињата на турбо ера и сурова сила.Сега се оди на хибриден погон,па електроника еден куп итн.

Се надевам дека некоја од компаниите ке се сети дека некогаш се возеле вистински автомобили кои оставиле печат во автомобилскиот свет.Дури и Мерцедес не е она што беше.

Се надевам дека ке дискутираме на оваа тема

носталгија, го делиме истото мислење, фала богу шо сеуште има некој што знае што е кола со вистинска душа 

Изменето од pajser - 07.Март.2011 во 13:05

Да да убаво е да се чуе и види дека сеуште има луге кои ги сакаат олдтајмерите.Нема да има никаков проблем да се спои темата со олдтајмери бидекји таму и припага.Денес е многу тешко посебно во Македонија да се најде добар олдтајмер.Дали поради резервните делови,дали поради немање време или нешто друго вистинските автомобили за жал скапуваат на паркинг.Еееееееееееееееееееееееее сега ми текна на нашето милетреченто како што го викаше покојниот мој татко или попознат како тристач,автомобил со кој лугето градеа куки,влечеа приколки,и којзнае што уште не.Автомобил по лиценца на тогашната Црвена застава кој ја доживеа својата втора младост.Автомобил кој беше замразен од својата потрошувачка,но и омилен поради можноста да му се стави плин.Автомобил кој знаеше да повлече и до 160км без никаков проблем и покрај неговата тежина(скоро 1тон).Имаше радио без ФМ станици и беше уживанција да се возиш со него и да замислуваш дека си во 60-те.Едноставно имаше душа.И ден денес кога ке помине некој примерок,а веке ги нема малку ме растажува,знаеш Едноставно имаше душа

...a, kako ne bi troshel koga i onaka alchniot motor mu beshe napred ama pogonot ,preku kardanska osovina, nazad!
..a i mnogu povekje tezeshe od samo eden ton ,kolku shto pamtam,

a i na plin vekje ne znam dali ke e eftino ama ,..siguren sum deka ke bide ushte ''poeftino''( vo odnos na drugite goriva),

...tuu, da znaev ke mu go chuvav na ovoj !

Абе кефот ми беше баш за тој фијат што го меркав, ама кога веќе отиде сето по вода, тогаш одиме на друго.

Следно на ранг листата , според сегашниве можности и гледишта, е моето никогаш непреболено ауто , ШКОДА 120/105




Историјата на Шкода започнува во моево смејство кога дедо ми втор во градов купува Шкода 100 Стандард. Со неа поминува 150 000 километри ( на 100 000 ремонтирана)  и заради позитивното искуство, во 1981ва се подновува со 105 Лукс , 45 коња , банана боја , полукожени седишта. Ја вози некаде до кај 1984та , а потоа татко ми ја зема во потполна сопственост. На 100 000 правена прва специјала, па на 130-140 000 во 1997ма цел мотор топтан сменет. Најдовме од истумбана Шкода 120ка многу понова. Е тоа беше мотор. Се сеќавам, татко ми само го отвори картерот, го исчисти од старото масло и смени дихтунг. Од тогаш моторот не направи никаков проблем. Едноставно беше генијален. Со тој мотор колата достигна 180 000 километража во 2006та. Стариот се поднови со Вектрата, а мене ми ја остави Шкодата. Од тогаш не сум слезен од кола. Колата е убавина за учење, воланот е помек од серво а кумплугот е глицерински. Со подобар залет в кривина колата фрлаше задници ко луда. Во 2006та купив уште една за делови. Иста боја, 105 Стандард.  И , во 2007ма  ја растурив за фарбање (не беше претходно никогаш фарбана)  колку да се освежи. Ми се закрши работата, попушти глицеринската помпа, немав пари за да ја доработам а и предницата побара нови пиксни пред тоа , и во 2008ма неславно заврши во отпад школката , а моторот го продадов во Охрид и тоа е тоа.  Сега , имам 3 шкоди в гаража да составам. Прва прилика и земам Шкода . Болка неизлечена за таа кола.

Какво Фичо сум сретнал вчера....  Гланц ново , и внатре и надвор. Кај еден пријател реставратор.... Ќе одам утре кај него да средуваме нешто на скутерот , па ке сме работеле нешто и на фичото. Ќе ти опишам утре нарајат што и како.

Иначе, дефинитивно се запалив пак за Шкода. 4та шкода во фамилијата, не е мала работа...
Морам да побарам некоја за земање. Желбата е голема, делови в гаража на кило, потрошња минимална (7-8 градска праеше 120ката, на отворено 5.... феноменално ,а ) ... епа , ќе земам

Едит: знам кај има таква Шкода. портокалова боја беше , многу стеганта , воопшто не е скапана.  Утре или другиден одам да ја прочепкам



Изменето од volkswagen - 06.Март.2011 во 17:42