Ваша песна,состав или што било напишано

Не сум таков јас

Ме прашуваш
зошто ми е дрво
зошто ми е камен
секогаш кога ќе те видам.
Дрво во двор да ти насадам
на него да се потпишеш
на него да се задржиш
кога е стрмно и лизга
и твое е засекогаш.
Со каменот
куќичката да ти ја доградам
а и дрвото кога ќе се запали
каменот ќе се стопли
топло и внатре да ти биде.
Се смешкаш
велиш дека многу со симболика се служам
дека нешто друго кажувам
те гледам чудно
ама се смешкам
не сум таков
ти велам јас.

"Страста е душа на секое создавање.

Не оди си (Краток нихилистички осврт)

Не оди си,
тука никому не му е гајле за тебе,
таму секако ќе успееш
можеби и среќа од срце ќе ти сакаат
тука само ќе ти завидуваат
ќе глумат,
а ќе те мразат,
зарем не е вака повозбудливо?
Не оди си,
можеби таму не ќе има кој да те повреди или излаже,
насмеана по цел ден
до остареност на столица ќе се лулаш
со тивок залез на сонцето
до тебе некој со љубов ќе те погледне
за рака ќе те стисне
ќе ти шепне дека те сака,
а потоа чопор твои успешни деца
стотиот роденден ќе ти го честитаат.
Не оди си,
тука секогаш можеш да бидеш ограбена или осиромашена
тука со циганите исти сме,
купи ден, продај,
а таму ни тие не се цигани
каков ли живот е тоа?
Не оди си,
нема да знаеш што си пропуштила,
а нема ни да сакаш да знаеш,
само понекогаш престрашена од сон ќе се разбудиш,
нашиот живот траги остава
кај тебе недовршени ќе останат,
ќе раскажуваш,
како од Титаник да си се спасила.
Не оди си,
дури и јас ти личев на посебно нешто
сега знаеш дека не е така,
а таму можеби сите се посебни
и секогаш ќе знаеш дека е така
не оди си,
тука никогаш на подобро нема да се промени
од никој од нас, човек нема да биде.

zbunet напиша: Не оди си (Краток нихилистички осврт) Не оди си, тука никому не му е гајле за тебе, таму секако ќе успееш можеби и среќа од срце ќе ти сакаат тука само ќе ти завидуваат ќе глумат, а ќе те мразат, зарем не е вака повозбудливо? Не оди си, можеби таму не ќе има кој да те повреди или излаже, насмеана по цел ден до остареност на столица ќе се лулаш со тивок залез на сонцето до тебе некој со љубов ќе те погледне за рака ќе те стисне ќе ти шепне дека те сака, а потоа чопор твои успешни деца стотиот роденден ќе ти го честитаат. Не оди си, тука секогаш можеш да бидеш ограбена или осиромашена тука со циганите исти сме, купи ден, продај, а таму ни тие не се цигани каков ли живот е тоа? Не оди си, нема да знаеш што си пропуштила, а нема ни да сакаш да знаеш, само понекогаш престрашена од сон ќе се разбудиш, нашиот живот траги остава кај тебе недовршени ќе останат, ќе раскажуваш, како од Титаник да си се спасила. Не оди си, дури и јас ти личев на посебно нешто сега знаеш дека не е така, а таму можеби сите се посебни и секогаш ќе знаеш дека е така не оди си, тука никогаш на подобро нема да се промени од никој од нас, човек нема да биде.

 

Бакнеж кој врие

Гледам дим
оган нема
тоа од ушиња пареа ти излегува,
дај да те гушнам
ушиња да ти бацам,
а ти се тргаш
да бегам ми викаш.
Ама ти си мојот образ,
зар ти личам на таков
кој сака шамари да си мава?
Ти си мојата душа,
зар ти личам на некој,
кој сака вампир без душа да биде?
Не ме разбирај погрешно
тогаш ни сам нема да можам да се разберам,
само гушни ме
тоа го барам цело време.
Ќе кенкаш малку
ама ќе ти се излигавам
да ми простиш мораш,
иако не знам за што.
не е важно,
крив сум,
само исправи се,
знам дека и погача сакам
се гледа дека сакам и да ме бакнеш
со спремни усни те чекам.