За вкусовите не се расправа!

Или кој милува на латински: De gustibus non est disputandum.

Spored vovedot na temava, mislam deka vo sushtina ne se postavuva prashanje dali treba ili ne treba da se rasprava za vkusovite, tuku dali treba ili ne treba da se rasprava za bilo shto. Ne samo za vkusovi, tuku i za afiniteti, veruvanja, filozofii, umetnichko dozhivuvanje, politika...

Glavniot problem, ako mozham taka da se izrazam, e tokmu iluzijata vo koja sekoj od nas zhivee, onoa shto sekoj si ja smeta za realnost. Ako jas, od mojot lichen meur, sum videl i protolkuval nekakva realnost kako moja "vistina", togash sekoe drugo viduvanje i tolkuvanje na lugjeto pretstavuva "nevistina". I vo najdobra namera da pomognam ili moeto Ego da se eksponira vo svojata "sposobnost" i "vrednost" vo socijalizacijata so onie okolu mene, javno kje go iznesam moeto mislenje... obichno bez nekoj da go bara toa od mene.

Pa duri i koga nekoj bi go baral, najchesto toa go pravime bez uset bidejki ne se postavuvame od pozicija na razbiranje i prifakjanje na onoj koj bara, tuku od pozicija na negov sudija.


I ovoj malu podolg voved go napraviv za da posocham na srzhta na onoa shto vakvata komunikacija ja pravi prolematichna. A toa e pozicijata i stavot na sudenje. Nie ednostavno, iako najchesto nesvesno, gi sudime drugite lugje za posochenite neshta na pochetokot na mojava replika, a toa shto go narekuvame kako iznesuvanje "nashe mislenje" e samo eden praktichen nachin na negovoto realiziranje.

Da, nie "samo go kazhuvame nasheto mislenje" ne e nishto drugo tuku sudenje i presuduvanje na site onie koi ne gi spodeluvaat (ponekogash i koga gi spodeluvaat) nash*te razbiranja za svetot, nash*te vkusovi, filozofii, veruvanja, religii, politiki, dogmi i t.n.

Tokmu toa e onoa shto Isus veli "ne gi sudi drugite za da ne ti bide sudeno i tebe".

Vistinskiot odnos treba da bide prifajanje (acceptence), a toa ne mozhe da se stori ako prvichno ne se prifatime sebesi, ako ne razbereme deka zhiveeme vo iluzornata interpretacija na realnosta i ako poradi toa ne go otfrlime pravniot um kako nash guverner koj se vtemeluva na takvata iluzija i namesto nego ne ja koristime Ljubovta kako voditel niz nashiot zhivot.


Maksimata "za vkusovite ne se rasprava" vo sushtina krie vrvna mudrost.

Se izvinuvam ako bev malu poshirok vo replikava.






Изменето од Messenger - 05.Февруари.2011 во 15:07

Vistinskiot odnos treba da bide prifajanje (acceptence), a toa ne mozhe da se stori ako prvichno ne se prifatime sebesi, ako ne razbereme deka zhiveeme vo iluzornata interpretacija na ralnosta i ako poradi toa ne go otfrlime pravniot um kako nash guverner koj se vtemeluva na takvata iluzija i namesto nego ne ja koristime Ljubovta kako voditel niz nashiot zhivot.



Se prasuvam za kakvo prifakanje ovde zboruvame?
Ona od tipot na Kralot Ruski sto na krajot od najmudriot i najdemokratski ustav na svetot stava "ili kako ke kaze kralot"?
Neli koga zboruvame za vkusovite ja stavame optikata na nasite viduvanja i percepcii?


Na kraj bi ve zaprasal sto e poloso:
-da propovedas znaenje i mudrost bez niedno dosledno sproveduvanje na istoto?
-da znaes da prifakas tugji stavovi i mislenja?

i da....za vkusovite se rasprava

Колку и да е возвишена филозофијата дека „ За вкусовите не се расправа„ сметам дека е здраво и пожелно да се расправа само доколку се има мерка во нивните изнесувања.

De gustibus non est disputandum !

Joshua_Tree, samo od k*riozitet, dali go imash ucheno latinski jazik?

Te prashuvam poradi korekcijata koja ja naveduvash vo poslednata replika. Ne e nishto vazhno, tuku onaka me interesira. Jas go uchev ovoj jazik dve godini.    

i?

kade se stava est?

oh da...i ne zaboravi koga pravis citati da kazes....


Изменето од Joshua_Tree - 05.Февруари.2011 во 17:21