Македонскиот јазик и македонската азбука

Да, ама тоа што ти го зборуваш е само национално - политичка свест, а не и научно - лингвистичен факт. Ако можеш да се разбереш со некој без да ти треба преведувач, а притоа никогаш да не си го учел тој јазик порано, тоа несомнено сочи кон тоа дека се работи за еден јазик. А тоа за загрепчани, ако едните велат грах (Хрватите), а другите пасуљ (Србите), тоа не ги прави јазиците различни. Кај нас ги има и двете форми: грав (лит) и фасуљ (диј.), а плус тоа имаме и боб, исто така дијалектно. Но во поглед на општата лексика, како и на морфолошките особености а исто така и синтаксата, српскиот и хрватскиот се еден јазик. Тоа си го знаат и Хрватите и Србите. А инаку во хашкиот суд кога го судеа Шешељ, босанецот употреби слушалки, за да му преведат што зборува Шешељ, што беше тажно, а не смешно - со оглед на добро познатата историја.


Истото тоа се однесува и за македонскиот и бугарскиот јазик. Тие два јазика се еднакви по својата суштина, по својата структура и по својата лексика. Фонетските разлики, т.е. гласовните особености како тоа дали некаде е бјало, а некаде бело, дали е ношт или ноќ итн. тоа се само мали фонетски процеси при кои што карактеристичните гласови развиле варијанти во сите словенски јазици. Така јатот кај нас, делумно кај Бугарите и исто така делумно кај Србите се развил во е. Во Кониковото евангелие исто така има остатоци од ја наместо е. Истиот тој глас кај дел од Србите, и кај Хрватите и Босанците се развил во је или ије, на пр. бијело или бјело.

Протословенските групи тј и дј на пример кај западните Словени се развиле во ц  и ѕ, кај јужнословенските народи, вклучително и кај нас во повеќето краишта се развиле во ќ и ѓ, а кај Бугарите во шт и жд. Но и тука нема остри граници. Ние немаме пеќина, туку имаме пештера, немаме свеќеник туку свештеник, имаме топоними како Кривогаштани, Велгошта итн. а да не зборуваме за дијалектите во југоисточниот како и во југозападниот дел каде што тие се развиле во шт или шч, т.е. имаме гашчи, гашти, кашча, к’шча итн. А зборуваме само за вардарскиот дел.

Исто така и во Бугарија, и тоа не во пиринскиот дел, има ке, ќе, че наместо ште. Вејке наместо вече, како нашето веќе.

Тоа се само мали разлики.

Pat напиша: Да, ама тоа што ти го зборуваш е само национално - политичка свест, а не и научно - лингвистичен факт. Ако можеш да се разбереш со некој без да ти треба преведувач, а притоа никогаш да не си го учел тој јазик порано, тоа несомнено сочи кон тоа дека се работи за еден јазик. А тоа за загрепчани, ако едните велат грах (Хрватите), а другите пасуљ (Србите), тоа не ги прави јазиците различни. Кај нас ги има и двете форми: грав (лит) и фасуљ (диј.), а плус тоа имаме и боб, исто така дијалектно. Но во поглед на општата лексика, како и на морфолошките особености а исто така и синтаксата, српскиот и хрватскиот се еден јазик. Тоа си го знаат и Хрватите и Србите. А инаку во хашкиот суд кога го судеа Шешељ, босанецот употреби слушалки, за да му преведат што зборува Шешељ, што беше тажно, а не смешно - со оглед на добро познатата историја.Истото тоа се однесува и за македонскиот и бугарскиот јазик. Тие два јазика се еднакви по својата суштина, по својата структура и по својата лексика. Фонетските разлики, т.е. гласовните особености како тоа дали некаде е бјало, а некаде бело, дали е ношт или ноќ итн. тоа се само мали фонетски процеси при кои што карактеристичните гласови развиле варијанти во сите словенски јазици. Така јатот кај нас, делумно кај Бугарите и исто така делумно кај Србите се развил во е. Во Кониковото евангелие исто така има остатоци од ја наместо е. Истиот тој глас кај дел од Србите, и кај Хрватите и Босанците се развил во је или ије, на пр. бијело или бјело.Протословенските групи тј и дј на пример кај западните Словени се развиле во ц  и ѕ, кај јужнословенските народи, вклучително и кај нас во повеќето краишта се развиле во ќ и ѓ, а кај Бугарите во шт и жд. Но и тука нема остри граници. Ние немаме пеќина, туку имаме пештера, немаме свеќеник туку свештеник, имаме топоними како Кривогаштани, Велгошта итн. а да не зборуваме за дијалектите во југоисточниот како и во југозападниот дел каде што тие се развиле во шт или шч, т.е. имаме гашчи, гашти, кашча, к’шча итн. А зборуваме само за вардарскиот дел.Исто така и во Бугарија, и тоа не во пиринскиот дел, има ке, ќе, че наместо ште. Вејке наместо вече, како нашето веќе. Тоа се само мали разлики.

Покажуваш индикцаија дека си експерт по лингвистика.

Со оглед на тоа би те запрашал, како и по кој основ словенскиот, односно старословенскиот јазик или ако сакаш јазикот на македонските словени станува бугарски?

Со други зборови ме интересира процесот на словенизација на бугарскиот јазик или поточно бугаризацијата на словенскиот јазик.

Незборуваме за периодот по формирањето на бугарското кнежевство поради тоа што тоа е најромантичарскиот дел на новата држава. Всушност тогаш почнува да се пишува читај научно документира словенонбугарската национална историја и несомнено е преполна со ординарни лаги и тешки заблуди.

Како некој кој бил толку моќен и го освоил половина свет се доведува во состојаба каде за неполни 200 години ќе ги изгуби сите свои карактеристики и мајчин јазик, а од друга страна ќе биде во состојба да го наметне сопственото етничко име?

Те прашувам тебе од причина што сметам дека ти би бил во состојба да дадеш задоволителен одговор. Од Бугарите претрпев големо разочарување, затоа што досега не сум сретнал ниту еден кој би можел да одговори на тоа прашање.

Pat напиша: Поентата е дека Србите, Хрватите, Босанците и Црногорците зборуваат еден јазик, исто како што и ние и Бугарите зборуваме еден јазик. Разликите се само незначителни фонетски  и акцентски промени.

Јазиците што си ги споредил се слични не се исти. Македонскиот и Бугарскиот се блиски јазици воошто не се исти. Блискоста отсекогаш била злоупотребувана. Хрватски и Српски се поблиски меѓусебно отколку Македонски и Бугарски.

d4 b3 напиша: eve naprimer kaj vas e: "блиски" kaj nas e "blizki"

Еве на пример на Германски и на Англиски куќа се пишува исто таква мала разлика.

Да дополнам дека на бугарски може да се каже исто во машки род- "целиот род", како и "целата рода", и двете форми се правилни.
Така што разлика во двете реченици практички нема.

Изменето од lav4eto - 11.Октомври.2010 во 19:49

lav4eto напиша: Да дополнам дека на бугарски може да се каже исто во машки род- "целиот род", како и "целата рода", и двете форми се правилни. Така да разлика во двете реченици практички нема.

На македонски правилно е „така што“. „Така да“ е србизам, аналогија на српското „тако да

Pat напиша: Да, ама тоа што ти го зборуваш е само национално - политичка свест, а не и научно - лингвистичен факт.

За жал(твоја) Македонскиот јазик е посебен јазик и тоа е научно лингвистички факт. Ако не веруваш прочитај малку литература од областа на Лингвистиката и Славистиката и ке ти стане јасно.

Pat напиша: Ако можеш да се разбереш со некој без да ти треба преведувач, а притоа никогаш да не си го учел тој јазик порано, тоа несомнено сочи кон тоа дека се работи за еден јазик.

Е сега направи БУМ. Ова значи дека Словачкиот и Чешкиот јазик се исти.Рускиот и Украинскиот јазик се исти. Шведскиот и Норвешкиот се исти. Жалам, меѓутоа модерната лингвистика ги третира како ПОСЕБНИ.   

Pat напиша: Истото тоа се однесува и за македонскиот и бугарскиот јазик. Тие два јазика се еднакви по својата суштина, по својата структура и по својата лексика.

Не се исти, туку се многу слични. Тоа се должи на тоа што и двата јазика имаат заеднички предок - Старословенскиот јазик, како и тоа што се соседни, блиски јазици.