Не прави идол или слика на она што е горе

alf, ti blagodaram na kusata diskusija, iako izlegovme nadvor od temata. Faktot deka nash*te dva sveta nemaat nikakvi zadnichki tochki ne znacheshe deka ne treba nikogash da se sretnat.

Bidi mi pozdraven i uzhivaj vo Veroispoved.

    

Втората Божја заповед вели: „Не прави за себе идол, ниту некаква слика (на грчки: икона) на она што е горе на небото, што е долу на земјата и што е во водата под земјата; немој да им се клањаш ниту да им служиш, оти Јас сум Господ, Бог твој; Бог ревнител, Кој за гревовите на татковците ги казнуваа децата до третото и четвртото колено, оние, кои Ме мразат; Кој покажува милост на илјадници, кои Ме сакаат и ги пазат заповедите Мои." (Излез 20:4-6)






Дане мисли заповедта на ниедна слика на небото од материјален карактер зошто знаеме дека тогаш можело да се обожува се што ке се види ( бог сонце,бог венера ,бог слон,бог крава,бог риба .......) Значи идолопоклонство представува иконообразување на нешто туго од нашиот Бог т.е. материјални измислени богови додека преку многу иконообразби на историјатот на нашето верување ( преку фрески ) до иконообразување на одредени угодници не се прави никаков бог и не е идолопоклонство зошто никој не се поклонува на парчината дрво или друг материјал ами оддава поклон - признавање на таа личност или настан кој е интерпретиран.

teodul напиша: Дане мисли заповедта на ниедна слика на небото од материјален карактер зошто знаеме дека тогаш можело да се обожува се што ке се види ( бог сонце,бог венера ,бог слон,бог крава,бог риба .......) Значи идолопоклонство представува иконообразување на нешто туго од нашиот Бог т.е. материјални измислени богови додека преку многу иконообразби на историјатот на нашето верување ( преку фрески ) до иконообразување на одредени угодници не се прави никаков бог и не е идолопоклонство зошто никој не се поклонува на парчината дрво или друг материјал ами оддава поклон - признавање на таа личност или настан кој е интерпретиран.

Платон, Сенека и многу други пагански филозофи велеле: „Ние не им се поклонуваме на идолите туку преку нив им се поклонуваме на боговите“. Додека учените пагани тaка ги употребувале, простодушните им се поклонувале. Учените црковни учители можат да пишуваат за нијанси меѓу почитувањето и поклонувањето на иконите, но простодушноите не ги разбираат тие разлики и им се поклонуваат на идолите како на нешто божествено,кое може да им помага како нешто свето, кое може да им предава светост на оние кои што го целиваат, како на нешто спасително што може да ги излекува, да истерува ѓаволи и др. Сето тоа е познато од црковната историја.

Сепак неоспорлив факт е дека Христос, Христовите ученици и првите генерации на христијани не употребувале икони.
Дали иконите се богоугодни? Не мора да се расфрламе со библиски стихови. Само погледнете ги денешните последици од иконите и ќе дојдете до заклучокот. Од иконите се прави бизнис, истите се сметаат за фетиши: луѓето ги ставаат на ретровизори за да ги чуваат од сообраќајќи, студенти ги носат на испити за да положат, луѓето ги целиваат и им се клањаат, им припишуваат чудотворни (недокажани) моќи.
Сепак во Новиот завет се спомнува само една единствена икона - Иконата на Ѕверот, кога патем исто така ќе биде чудотворна и тоа поткрепена со реални, а не измислени чуда.

А што со иконите кои пуштаат крв или миро ( масло) или оние кои сами се изрежале одма до некоја нацртана икона.

EvAngelos напиша: <font style="font-size: 12px; font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" color="#004364">Втората Божја заповед вели: „Не прави за себе идол, ниту некаква слика (на грчки: икона) на она што е горе на небото, што е долу на земјата и што е во водата под земјата; немој да им се клањаш ниту да им служиш, оти Јас сум Господ, Бог твој; Бог ревнител, Кој за гревовите на татковците ги казнуваа децата до третото и четвртото колено, оние, кои Ме мразат; Кој покажува милост на илјадници, кои Ме сакаат и ги пазат заповедите Мои." (Излез 20:4-6) Што е суштината на оваа заповед? Забележливо е дека таа содржи три основни сегменти: 1. Забранета е изработка на ликови и слики кои ќе служат како сакрални предмети, претстави или претставители при нашето општење со Господ. 2. Забрането е да им се прават метании на вакви предмети како дел од побожноста и духовноста. 3. И конечно, Божја закана дека ќе го казни непочитувањето на оваа заповед.Извор: [COLOR="#0000ff">ВЕРОНАУКА[/COLOR">

    Bravo ova zapoved prekrasno si ja razbral-- se slozuvam sosema so tebe,

   ke se molam na Boga i cetvrtata zapoved da ja razberes na istiot nacin.


   Biblijata mnogu dobro dava odgovor na site prasanja samo treba da se bara mudrost od Boga za da se razbere!!


pozz

Неодамна, од Рим купив мала статуетка на Пресвета Богородица и ја ставив покрај кандилото и иконите. Станува збор за статуата Богородица од Лурд (Our Lady of Lourdes).   



Знам дека статуетката ја симболизира Пресвета Богородица, што на овој настан кажала дека е безгрешен зачеток, нешто што не е во согласност со Светото Писмо. За ова сум свесен и за мене такво нешта оваа статуа не симболизира.

Потоа, на некои места прочитав дека во Православното Христијанство не се дозволени статуи на Господ Исус Христос, Пресвета Богородица и светиите, односно, дека тие треба да се изобразуваат само на икони, а не и статуи и дека Православните Христијани не треба да имаат статуи, бидејќи со самата форма на статуата не се будела духовноста, напротив, се славело телесното. Побарав и неkoи одлуки од Вселенските Собори, но таму се говори за икони,ликови, без да се прецизира какви ликови, а не се прецизира дали се дозволени изобразувања како што се статуите. На друго место пак прочитав дека одлуките на Соборите се однесуваат и на статуите и да бидам искрен, сето тоа мошне ме збуни. Зборот "ликови" е доста општ збор. Сфатив дека на VII Вселенски Собор се говорело за икони, а не за статуи, но тој собор е прифатен како Соборен и од тогашниот Папа, кој цврсто се борел за признавање на одлуките, а знаеме дека во тоа време се употребувале и статуи. Најдов дури и статуи пред православни цркви:





Втората статуа е од Константинопол, X век.

Ja сфаќам разликата меѓу статуата и иконата, која е прозорец кон Небесното Царство, но, особено ме интересира, дали е точно едно тврдење кое го прочитав, дека статуите се седиште на демони и дека се спротивни на Десетте заповеди, бидејќи биле симбол на идолатрија.

Дали може некој да ми одговори дали во православното Христијанство се почитуваат статуите, онака како што се почитуваат иконите, а истото да го поткрепи со одлуки од соборите, Светите Отци и православна литература и дали воопшто е дозволено православните Христијани да имаат статуи, или истите се забранети?

Благодарам однапред на одговорот!

Изменето од Македон - 06.Јуни.2011 во 17:41

Одсрце и најискрено му Го посакувам секому - како што посакувам за себеси и своите најблиски - потполното помазание и исполнение со БОЖЈИОТ Светол Дух,
преку Кого сите прашања во Дух и во Вистина стануваат потполно одговорени!



Затоа ние отсега никого не познаваме по тело; иако Христос Го познавме по Тело, но сега веќе не Го познаваме како таков!

(2 Коринтј. 5:16)






Изменето од spiros - 07.Јуни.2011 во 00:22