Социјализам или капитализам?

Македон напиша: Platenik напиша: Македон напиша: Platenik напиша: Македон напиша: Kaстро: Економскиот модел на Куба не функционира ---------------------------- Економијата на Куба е лоша откако пропадна Советскиот Сојуз и сета економска помош секна. Тоа одамна е јасно. Преобразбата на социјалистичкиот систем во Куба е неминовна, во спротивно, истиот ќе пропадне. Куба е под санкции од 1959 година. Земјите на варшавскиот договор опстануваа се додека политчката волја и материјална подршка од СССР не секана. Toкму тоа и сакав да го кажам, сите тие земји на политички и економски план опстојуваа благодарение на СССР. Куба е евидентен пример за тоа. Дури и во времето на санкциите, со добивањето на сета помош од страна на СССР, немаше толку големи проблеми како денес. Јас само се прашувам дали системот би функционирал доколку не би бил изложен на екстремни политчки притисоци и 1/2 вековни економски санкции?! Поточно дали проблемите со кои се соочува Куба во пост советскиот период би биле помали? Системот, во таков случај, би функционирал онака како што функционираа и другите, се додека и тој на крајот не пропадне или не се трансформира во чудовишен систем, како оној во Северна Кореја. Факт е дека таков систем не може да опстои долг временски период, па дури и ако опстои, тоа повеќе се нарекува преживување, отколку опстојување.

Не сум убеден во тоа што го зборуваш. Секој еден систем би опстанувал и развивал доколку се има политичка волја, а воедно создадат услови за неговото функционирање. Систем кој би имал сосема подруг вредносни критериуми од оние кои ја доминираат сегашноста. Искушенијата се многу големи, посебно кога цел сама по себе ти се првите 20тина земји во светот. Како тие стигнале да бидат меѓу првите е сосема друга работа, што сметам дека многу малку луѓе се интересираат да го анлаизираат нивниот пат до славата.

Како и да е притисоците, пропагандите и идеолошката нетрпеливост ќе резултира во беспоштедна борба меѓу тие два система. Се разбира дека победникот од таа борба ќе ја докаже супериорноста на својата идеолошка плтформа и вредноснен систем.


Мислам дека Северна Кореја и Куба не се соодвтен пример од причина што силни есктерни фактори влијаат пред се врз нивниот опстанок. Кога се бориш за опстанок тешко може да размислуваш за некој издржан развој.

Случајот на Кина, а донекаде и Виетнам во последно време е померодавен за опстанокот на тој систем. Тој несамо што преживува туку и многу брзо се развива.

Се е можно кога се сака, кога се умее и се има јасна визија.

Капата долу за Кинезите. Умешност е да управуваш со систем кој брои 1,3 милјарди луѓе, маса која очекува пред се да биде нахранета и се друго што следи потоа.

Изменето од Platenik - 20.Септември.2010 во 14:52

Ми кажуваш за работи кои се општо познати. Романови беа распнати баш од тие исти луѓе кои подоцна ќе ги воскреснат. Тоа докажува дека меморијата кај обичниот човек кратко трае, па не и ни чудо што историјата ни се повторува. Тешкиот живот во времето на царска Русија од Иван Грозни па се до Николај се заборава, а славата на моќната Русија доживува ренесанса.

Маоизмот, Сталинизмот или било кој друг изам од источниот блок е се друго сем социјлаизам. Тоа е узрпација на власта, контрола на народните маси и неограничена контрола на ресурсите во името на некоја си идеа. Тоа што некој се дрзнал да го нарече социјализам е заблуда. Тоа покажува дека секоја еден лидер развивал и давал сопствено толкување што значи социјализам што е спротивно на теоретските трудови на оние кои давале визија за подобро утре.

Кога зборувам за систем зборувам за систем каде дситрибуцијата на стекнатот богатство ќе му овозможи на секој еден негов субјект достојно да живее. Можеш да го наречеш тој систем како што сакаш, но во неговата основа
ќе лежи дистрибуцијата и прераспределбата на стекантото богатство. Нема да може 5% од населението да располага со 70% од богатството. Тој процес во западните развиени земји веќе се одвива постепено, евулутивно и се регулира со бројни инструмнети, даноци, давчки, такси, палфон на плати, минимлани загарантирани палти, учество во добивката..... тоа им овозможува на тие земји да обезнедуваат бесплатно образование, здравство, социјално и пензиско осигурување.... кои во суштина се придобивки од социјалистичката теорија, а до неодамна и пракса. Доколку таа тивка борба не вродеше со резултат биди сигурен немаше да најдедеш капитлист, газда кој добровлно ќе се откаже од сопствениот профит.

Најголем кочничар во уште поголема пенетрација на овие социјалистички придобивки во светот е САД. Земја со најголема економија, а земја во која 30% од нејзиното население е на работ или под работ на егзитенција, земја во која здравството и образованието е привилегија, а не право. Земја која своите интереси и визија ќе ја брани со сите расположиви средства, а ќе бидат така добро спакувани да ти поверуваш дека тоа се прави во името на човештвото.

Од целиот овај процес на социјализација и хуманизација на капиталистичкиот систем има една негативна појава која јас ја приметувам и во Македонија. Имено владите постнуваат институционализран ракетар и прибирач на средства по разни основи и со многу нови иновативни методи во името на народот и неговиот добробит. Најголема корист од сето тоа имаат белите околувратници во државната админстрација и ракводителите на големите компании. Најочито е тоа во финасискиот сектор, петрохемиската индустрија односно енергетиката и недвижностите (шопинг центри). Во САД 45% од стекнатите профите му припаѓаат на финасискиот сектор. Значи борбата е која политчка алтернатива ќе го добие мандатот да управува со парите. Крупниот капитал одлучува зад која опција ќе застане, односно која алтренатива повеќе ќе ги штити нивните интереси.

Во Македонија тоа разграничување суште непостои.

Се почесто се случува најголем работодавец не да биде идустријата туку администрацијата. Владите се тие кои располагаат со средства кои ќе ги трошат онаму каде што тие сметаат дека е најцелисходно. Најголемите капитални вложувања се вусшност и владини инвестиции.

Затоа кога зборувам за социјализам, незборувам за социјализмот на Чаушеску, туку за нешто што постепено и неприметно навлегува во секое едно општество, каде повеќе, каде помалку.

Јас верувам дека некои од тие социјалистички системи кои се распаднаа би можеле да опстанат доколку притисокот врз нив непостоеше и им беше дозволено слободно да се развиваат. Целата енергија била насочена во одбрана на идолошката платфрома која ја застапувале, наместо конструктивно да им се овозможи да работат и бидат флексибилни. Норамлно е кога некој постојано те напаѓа, ти потојано да се браниш и да влегуваш од гршка во грешка.

Сметам дека социјализмот односно социјалистичките придобивки се неминовност, а за тоа сведоци се, како Кина, така и скандинавските змеји.

Messenger напиша: Sistemot ne e neshto shto postoi samoto za sebe. Sistemot se lugjeto. Dokolku ova postojano se drzhi na um dodeka se diskutira za vakvi raboti nema nikogash da ni se sluchuva decepcijata "ovoj sistem protiv onoj sistem". Komunistichkata ideoloshka propaganda, deka komunizmot e idealen no ne mozhel da opstoi poradi pritisokot od kapitalizmot, ne e nishto drugo tuku frlanje pesok vo ochite na lugjeto za da se sokrie jalovosta na toj sistem. Lugjeto ne postojat poradi sistemite, tuku sistemite se formiraat i opstojuvaat spored potrebite na lugjeto.

Така е, системот самиот по себе непостои, туку ситемот го прават луѓето. Секој еден систем ќе функционира се додека мнозинството ќе верува во него.

Децепцијата како што ти ја нарекуваш е реалност и безнеа не се може. Единство на спротивности. Таа е дел од борбата на спротивставените идеи.

Комунистичката пропаганда не е ништо поразлична од капиталистичката или фашистичката. Имаат за цел да ја докажат супериорноста на сопствената визија, а за недостатоците да обвинуваат некој друг, а не (не)совршеноста на системот.

Дополнителниот или екстерниот притисок е само фактор повеќе кој може да биде ставен во функција на оспорувањето на конк*рентнат политичка платформа. Не е фрлање прашина во очи, туку чиста реалност. Односот е правопропорционален, поголема пропаганда, кампања, поголема е веројатноста да се докаже дека едната опција е подоминантна од другата, па кој на што ќе налепи.

Јас сметам дека социлаистиките идеи и те како се живи. Присутни се во секој еден домен на живеењето. Се почесто стануваат движечка сила и во западните капиталистички демократии.

Тој процес на социјализација или хумнаизација на капитализмот е неминовен. Во тоа се состои и флексибилноста, односно капиталистичкиот систем самиот да се регенерира. Регенерацијата не се случува во затворен круг, туку повеќе наликува на истегната спирала, со што самиот систем добива се по препознатливи социјалистички карактеристики.

Регенрацијата и флексибилноста не е во природата на тој систем, туку промените се изнудени токму ради идеолошката бораба. Промените се евулутивни, а не револуционерни.

Глобалната финасиска криза само покажува дека капиталитичкиот систем не е во состојба самиот да ги реши проблемите, па се бараат алтерантивни солуции, ајде да неречам социјалистички.

Државните администрации се почесто се приморани да интервенираат. Без нивна интервенција, без разлика за кој систем станува збор, истиот ќе биде принуден да колабира. Се додека има политичка волја и интерес ќе се интервенира. Политчката волја на екс социјалистичките ситеми престана да постои, па нормално беше да се очекува и нивниот колапс.   

Изменето од Platenik - 21.Септември.2010 во 02:39

не се даваjте комунисти...
без теорија...
нема пракса...
но...
праксата ретко кога...
има врска со теоријата...
контрадикција...
what ever...

Platenik напиша: Според некои форумџии во Македонија постојат сите услови за промена на капиталистичкиот систем. Мито, корупција, непотизам, безработица, голи, гладни, боси..... има ли подобри услови од тие за кревање на некоја нова револуција?! Незнам што чекаат?! Велат има и полесно решение, пасошот враце и патот под нозе. Зошто да се гине за туѓи бели дворови..., само еднаш се живее?

Иронијата е голема токму затоа што чим некој се пожали од нешто излегува дека сака револуција, е комуњар, е против владата...не знае дека сегде е исто...
Како да се замижува пред реалноста дека Македонија на патот на својата транзиција заглави и не мрдна од место односно не е нити во едно општествено уредување!
Македонија е заробена од две политички опции- СДСМ или ВМРО. Трета  опција нема (иако се правеа некои обиди).
СДСМ (популарните  комуњари) не напавија ништо за арното на народот
ВМРО- на чело со премиер економиста исто така најмалку обратија внимание на економијата.
Во овој наш мутант капитализам се изнаслушавме за патриоти и предавници кои играјки на таа карта дебело се нафатираа и заборавија и зошто дојдоа на власт (или народот премногу се надеваше дека знаат зошто сакаат да се на власт)
Одењето надвор- па не е лоша солуција. Веројатно од таму полесно и пореално ќе се гледа ситуацијата во земјата и живеејки во капитализам ќе може да ги учиме тие што ќе останат тука (ако некој остане) како им е арно и дека треба да научат да не кукаат.
Од надвор веројатно  полесно се гледа нашиов капитализам

Messenger напиша: Se slozhuvam so kazhanoto. Ako ushte ednash go prochitash mojot komentar kje vidish deka jas govorev za komunizam. Socijalnite idei i nivnata implementacija se sostaven del od kapitalizmot. Eve, na pimer, vo SAD sega se sproveduva edna od najgolemite promeni vo socijalnata zashtita na lugjeto vo ovaa zemja. Da ne gi spomenuvam skandinavskite zemji koi povekje nalikuvaat na socijalistichki otkolku kapitalistichki drzhavi. Tokmu vakvata vitalnost na kapitalizmot ja garantira negovata postojana evolucija, bez voveduvanje dogmi koi bi go inkapsulirale vo edna vechno nepromenliva formacija kako shto toa se pravi so komunistichkata ideja na opshtestvenoto ureduvanje.

Јас го написшав и следново, флексибилноста на капиталзимот не е природна. Тој станува флексибилен не заради тоа што тој сака, туку заради тоа што е принуден.

Колку што мене ми е познато промената на здравствениот систем во САД помина во конгресот само со еден глас повеќе. Многу се тоа кревки придобивки.

Комунистичката идеа каква што ние ја познаваме, односно како некој нас ни ја презентирал е сеуште голема утопија и ќе биде таква за уште најмалку 200 години. За жал некои како Мао, Сталин и Чаушеку ја спроведувале теоријата во пракса.

Во западните земји социјализацијата на општеството се одвива еволутивно, додека на исток и тука на Балканот некој верувал дека во револуцијата е спасот, велејќи подбро било каков социјализам, отколку било каков капитализам.

Позанвајќи го менталитетот на источњаците и Балканците (не само Македонците), а поткрепено со искуствата од изминативе 20тина години, не се стегам да кажам дека за тие народи, подобар би бил било каков социјализам отколку било каков капитализам. Да се прескокне една општествено-економска формација би било изводливо само доколку тие народи се спремни да учат од туѓите грешки. За жал се покажува дека ниеден од источно европски народи не е кадарен за такви скокови. Едноставно рамништетот на кое се наоѓаат е премногу ниско. Болно ама вистинито. Се чинеше дека ако дојде до промена на системот сите ќе станат Америка. Не се станува Америка туку така, а има поголема можност да се стане Бангладеш. Ние сме поблику до овие вториве.   

Сите тие општества сега се хермафродити. Не случајно го покажуваат правото лице на капитализам, односно тенденциите од времето кога се стварала првобитната акумулација на капиталот.

Ќе цитирам еден форумџиите, каде е разумот, каде е логиката?!

Изменето од Анастеа - 14.Ноември.2010 во 02:41

абе дај прекинете да зборите за капитализам во Македонија кога истото не постои! како може да коментирате за нешто што сеуште не постои?