Окупација од Бугарската војска 1941

Уште една херојска демонстрација

OSUETUVANJE CELTA NA OKUPATORSKI VLADIKA SO NARUSUVANJE NA GROBNATA TISINA, PREKU NAPUSTANJE NA CRKVATA

28 Август 1941 година Дочек на владиката во село Ѓавато Окупаторската власт сакајќи што повеќе да се здобие со симпатии мегу населението, му приредила помпезен пречек на владиката Борис Симонов Неврокопски, родум од Ѓавато, нашколуван од Егзархијата и приврзаник на окупаторските сили. Во селската црква владиката одржал говор во кој почнал да го напаѓа комунизмот, Советскиот Сојуз како и народноослободителната војска. Тогаш младите комунисти и симпатизери од Ѓавато на чело со Јонче Мурџевски демонстративно ја напуштиле црквата со што „гробната“ тишина била нарушена, а целта на владиката осуетена.

O

sreka shto bea razlichni

Каснакоски напиша: Македоне, не парадирај со титовистички митинг. Одењето е ЗАДОЛЖИТЕЛНО.

Од 1941 до 1944 година биле од се срца,исто како што по 9 сеп. 1944 година од се срце одевте на митинзи со русите а потоа и кај Димитров или кај Тодор Живков

Македон напиша: d4 b3 напиша: brej glej gi be - nemat strav bash vo godinite na najteshka okupacija kakov miting napravile vo okupiraano skopieto ima poveke luge otkolku na govorot na Tito bekade  e logikatakade e razumot Грешка, митингот на кој говорел Тито за ослободувањето и можното обединување на Македонија е нешто кое собрало најголем број народ, околу 60 000 души. Чинам дека досега истото е надминато само со митингот на ВМРО-ДПМНЕ, на кој присуствуваа 100 000 граѓани. Сепак, на митингот на кој говорел Тито биле дојдени скопјаните, а на митингот на ВМРО-ДПМНЕ граѓани од сета Македонија. Во времето на окупацијата никаде нема таква масовна посететност, тоа е факт, кој сакале или не е реалност.

И митингот во 1943 бил внушителен. Може и да са биле далеч по малко од 60 000, но е показателен.
---
Сапак за први пат научив за вакав митинг во 1943 г. (во врска со собитиjата во Кичево после капитулациjата на Италиjа). За прв пат чух и името на Велко Спанчев. Бил е интересна фигура - основател на поmуларни кооперативни банки во Македониjа и директор на Скопската популарна банка. Од 1934 г. до 1941 г. бил затворен во разни концентрациони логори.
Убиен без суд и присуда од jугословенските комунисти после отвлекуването му од Кустендил во 1944 г.

brej glej gi be - nemat strav bash vo godinite na najteshka okupacija kakov miting napravile vo okupiraano skopie

to ima poveke luge otkolku na govorot na Tito be



kade  e logikata

kade e razumot

чоли напиша: Кога се пренесе глас дека владата на Цветковиќ — Мачек склучила пакт со фашистичка Германија и ја приклучила Југославија кон тројниот пакт, партиската организација во Струмица на 27 март 1941 година, организира улични демонстрации против пристапувањето на Југославија кон фашистичките сили. На демонстрациите учествуваа неколку стотини граѓани. Поголемиот дел од монополските работници излегоа на улиците, предводени од членовите на Партијата и бараа да се раскине пактот со фашистичка Германија. Предводени од членовите на Партијата демонстрантите минаа низ неколку струмички улици, се запреа и пред влезот на касарната, барајќи и војската да се приклучи кон демонстрантите. Помошник командантот на полкот одговорил дека војската не се занимава со политика и не може да демонстрира. Тој побарал од демонстрантите веднаш да се оддалечат од влезот на касарната. Демонстрантите неколку часа по улиците на Струмица ги извикуваа паролите: „Долу пактот", „Не сакаме пакт, сакаме војна", „Поарно гроб, одошто роб", „Сакаме сојуз со Советскиот Сојуз" и слични други пароли против владеечката клика и фашизмот. Членовите на Партијата во Струмица добиле директива 1941 година, пред нападот на фашистичките сили на Југославија да стапат во редовите на бившата Југословенска војска и да ја бранат земјата од фашистичките напаѓачи. Членовите на Поверенството кои биле воени обврзници, стапиле во војската и се бореле против фашистичките агресори. Со окупацијата и на Струмичко во април 1941 година, заврши уште едно поглавје од неговата понова историја.

Јас колку што знам членовите на КПЈ биле мошне пасивни во сета Југославија се додека не започнал нападот на Советскиот Сојуз кога сите комунистички партии добиваат директива да се активираат и да се борат против фашистите.

Кога се пренесе глас дека владата на
Цветковиќ — Мачек склучила пакт со фашистичка
Германија и ја приклучила Југославија кон тројниот
пакт, партиската организација во Струмица на 27 март
1941 година, организира улични демонстрации против
пристапувањето на Југославија кон фашистичките сили.
На демонстрациите учествуваа неколку стотини граѓани.
Поголемиот дел од монополските работници излегоа на
улиците, предводени од членовите на Партијата и бараа
да се раскине пактот со фашистичка Германија.
Предводени од членовите на Партијата демонстрантите
минаа низ неколку струмички улици, се запреа и пред
влезот на касарната, барајќи и војската да се приклучи
кон демонстрантите. Помошник командантот на полкот
одговорил дека војската не се занимава со политика и не
може да демонстрира. Тој побарал од демонстрантите
веднаш да се оддалечат од влезот на касарната.
Демонстрантите неколку часа по улиците на Струмица
ги извикуваа паролите: „Долу пактот", „Не сакаме пакт,
сакаме војна", „Поарно гроб, одошто роб", „Сакаме сојуз
со Советскиот Сојуз" и слични други пароли против
владеечката клика и фашизмот.
Членовите на Партијата во Струмица добиле директива 1941 година, пред нападот на фашистичките сили на Југославија да стапат во редовите на бившата Југословенска војска и да ја бранат земјата од фашистичките напаѓачи. Членовите на Поверенството кои биле воени обврзници, стапиле во војската и се бореле против фашистичките агресори. Со окупацијата и на Струмичко во април 1941 година, заврши уште едно поглавје од неговата понова историја.