Македонската емиграција

Каснакоски напиша: Да не би етничките Македонци да се грецизирале или романизирале веќе, кога ги македонизирале пејонците?

Не сите, иако дел се романизирале по доаѓањето на Римјаните, додека елинизирани била дел од владеачката класа. Дури и да биле елинизирани, сепак останале Македонците самостоен народ, затоа што дури и во битките на Македонија со Рим, остатокот од Грција мудро си седел настрана од сето тоа.

Изменето од Македон - 25.Јули.2010 во 15:26

Грчките стрели гаѓаат и во Уругвај
Никогаш тоа нема да го прифатам. Никогаш! Ова биле зборовите на македонскиот почесен конзул во Уругвај, Никола Оџаков, кога го повикале во Министерството за надворешни работи за да му кажат дека повеќе не може да биде „почесен конзул на Република Македонија“ туку ќе мора да ја користи референцата.

- Тоа не го прифаќам - рекол Оџаков и ја напушттил зградата на Министерството во еден мајски ден во 2009 година.

Имало многу горчина во неговите зборови, зашто одлуката на Монтевидео дошла под силен притисок на грчките иселеници во Уругвај.

Животната приказна на Никола Оџаков, кој е роден и живее во Уругвај, е неверојатно богато житие, во кое има и драма и подеми и падови. А тоа што фасцинира кај ова семејство се патриотизмот, жилавиот македонизам и непоколебливата битка за македонската вистина. Тоа е приказна и за суровиот грчки шовинизам, кој не познава граници, не прашува за цена. Приказната на Никола Оџаков, македонскиот почесен конзул во Монтевидео, не е секојдневна и од неа можеме многу да научиме.

Приказната се родила во Горно Дупени (иако некои велат дека станува збор за Долно Дупени), ресенско село во Преспа, на вочетокот на минатиот век, каде што е роден неговиот татко Никола Оџаков. Тој во 1920 година емигрирал во Аргентина со пасош и со документи од Кралството на Србите, Хрватите и Словенците. На тамошните власти им се претставил како Македонец и како таков е заведен од имиграциските власти во Аргентина. Оџаков постариот емигрирал со поголемиот дел од своето семејство, кое подоцна се поделило - еден дел заминал со него за Уругвај, а другите останале во Аргентина.

ОЏАКОВ СТАНУВА ОДЛАКОФ

Стремежот за подобар живот Никола го одвел во Монтевидео, Уругвај, каде што го основал и своето семејство. Таму во 1928 година му се родил и синот, на кој му го дал своето име - Никола. Семејството, кое на шпански јазик е запишано како Одлакоф (со две ф на крајот) таму ја основа и фирмата „Одлакоф компани“, која со текот на времето, до раните 70-ти години на минатиот век станува една од најмоќните градежни компании. Во периодот кога Уругвај почнува да ја гради својата најважна инфраструктура, голем дел од работите ги презема токму фирмата на Оџакови. Еден мост дури го носи и името „Македонија“.

- Ова јасно кажува за каков патриот станува збор. Никола, иако е роден во Уругвај, иако речиси и не знае ниту еден македонски збор, се смета за Македонец. Именувањето на мостот по државата каде што се неговите корени, јасно зборува за тоа - велат дипломатски извори, кои го следеле историјатот на семејството Оџакови.

Но, животот знае да си поигра со судбините, а тоа на својот грб го искусила и компанијата „Одлакоф“, која во периодот на хунтата и на големата инфлација во периодот од доцните 70-ти и почетокот на 80-тите години губи огромни суми пари.

- Од една од најбогатите компании, која ги изведуваше речиси сите капитални владини инвестиции, по периодот на големи заткулисни игри и шпекулации загуби многу пари и стана една сосема просечна фирма - вели еден македонски дипломат.

ЕДИНСТВЕН МАКЕДОНЕЦ СО ПАСОШ


Раните осумдесетти години на минатиот век е периодот кога македонските дипломати Стојан Димов и Кирил Милјоски го откриваат во досиејата на дипломатско-конзуларните претставништва името на Николас Одлакоф Конде, алијас Никола Оџаков. Тој во 1981 година добил југословенско државјанство, а во 2000 и македонско.

- Господин Оџаков е единствениот Македонец со македонски пасош во Уругвај - ни изјави во телефонскиот разговор Методија Белевски, македонскиот амбасадор во Мадрид, кој е во контакт со нашиот почесен конзул.

Белевски ни најави дека наскоро Оџаков ќе ја посети Македонија со надеж дека ќе најде некој и од семејството што останало во земјава. Тој ни кажа дека на 29 декември 2008 година Оџаков бил назначен за почесен конзул на Република Македонија. Употребата на уставното име веднаш ја алармирало многубројната грчка заедница, која најпрвин се обратила до Атина, а потоа извршила голем притисок врз властите да ја сменат одлуката, што и се случило во мај наредната година. Таа одлука не можел да ја прифати Оџаков. „Дневник“ пред една недела испрати две прашања до уругвајското МНР, но, за жал, не доби одговор. Прашањата беа дали одлуката е донесена под грчки притисок и дали можеме да очекуваме таа да биде и сменета, односно повторно да се врати употребата на уставното име.

Од македонското МНР не ни дадоа повеќе информации за овој случај. Тие оттаму ни рекоа дека е многу важна улогата на Оџаков, зашто е одлична можност да се почне да се трага по Македонците во Латинска Америка, а најдобра можност за тоа е отворање амбасада.

- Знаеме дека има многу Македонци на континентот, веројатно неколку илјади, но ни приближно не ја знаеме точната цифра. Само поширокото семејство на Никола Оџаков има до 60 лица. Многу повеќе Македонци би требало да има во Аргентина, Бразил или во Чиле - ни изјави извор од МНР.

Никола Оџаков наскоро ќе дојде во својата Македонија. Ќе дојде со својата животна приказна за среќниот живот со својата верна сопатничка Сузан Кортабарија, за нивната ќерка, но и за својот непокор. Тој е доказ дека стрелите на Атина ги целат и Македонците во Уругвај. Но и показател дека е вредно човек да се бори за својата вистина.

Mungos, ne te interesira ovoj vesnik?

Vesnikot go ima cel, sekoj den od oktomvri 1926 do avgust 1934.

Site nastani vo bugarska, srpska i grcka Makedonija se odbelezani.

mungos80 напиша: Prijatele ti znaes deka dolgo baram bugarski i makedonski vesnici pecateni vo Bugarija no ova e samo edna strana dosega sum nasol odreden broj na vesnici,a potragata prodolzuva.

ти убаво бараш бугарски весници... ама дали разбираш напишано? Аjде като за сефте земи прочети декларациjата на д-р К. Д. Станишев за несправедливоста на договорите од Бук*решт 1913 и Нjоj 1919 година.

Boogie напиша: Абе можеш ти и многу повеке,но зошто? Кој ти е интересот Македонците да ги правиш Власи не ми е јасно

Ноќна мора сме им. Постоењето на Македонци прави целата измислица за постоење на народ славјанобугари, на начин на кој штобугарската политичка врхушка го поставила проблемот, да падне во вода.

Нивниот проблем е дека мислеа ги уништиле повеќето ако не и сите историски документи за Македонците, а исто така мислеа дека фалсификувале доволен број за да држи нивната историска нарација.

Но гледаме дека контрадикторностите од самиот нејзин почеток (Бугари-Татари-Словени) плус многуте документи за Македонците кои сепак останале, прават Бугарите само да напињаат на сите страни (ова со преиначувањето на Македонци ви Власи е едната варијанта која ако не оди, одат надруга - трагикомедија).

Првите Македонци допатувале во САД во 1860 година



http://www.utrinski.com.mk/?ItemID=95480AD35DDC4744A487339E580A9F56




Изменето од Македон - 03.Ноември.2010 во 17:27

depo напиша: Прво да прашам зошто се прескокнати 20 страници ? И зошто Бугарите што се осознавале подоцна да се Бугари а истите такви Македонци да не се големи Македонци? Каде е тука логиката?

Прескокнати се 20 стр. оти не ги пишувал Стојан Христов.

Кои се тие Бугари кои се осознале подоцна?