Букурешт 1913 и окупација над Македонија

Се бара ревизија на Бук*решкиот договор

Главниот плен била територијата на тогашната турска провинција Македонија, која биле поделена меѓу Србија, Грција, Бугарија и Албанија.

Оттогаш, за голем дел од Македонците овој ден е симбол за неправдата што светските сили ја нанеле врз македонскиот народ.

Денеска речиси еден век од настанот, дел од национал-романтичарите се уште сонуваат за повторно обединување на териториите, и покрај тоа што во Уставот на земјава категорично стои дека таа нема никакви претензии кон соседите и се залага за неменливост на границите.

Дел од ултранационалистите упатија и меморандум до ЕУ со кој и бараат во рок од 3 години да ги ослободи, како што велат, окупираните територии.

„За жал постојат плиткоумни новинари, плиткоумни политичари и плиткоумни аналитичари кои смеејќи се и непочитувајќи ја идејата која ја носиме со себе, си се смеат и не се почитуваат самите себе, не го почитуваат сопственото потекло и постоење“, изјави Страшо Ангеловски.

На денешниот протест по повод годишнината од потпишувањето на договорот пред седиштето на ЕК се собраа едвај неколку десетици илјади граѓани.

„Луѓето се плашат да речат дека се Македонци“

- Ние сме единствени народ со корен на овие простори, сите ни ја имаат крадено историјата“, велат граѓани.

За разлика од дел од граѓаните кои се убедени дека постои некаков анекс на Бук*решкиот договор со кој неговото важење истекува по 100 години, односно во 2013-тата, македонските историчари се едногласни дека се работи само за претпоставки.

„Нема, барем ние македонските историчари и јас лично, не можам сега да тврдам за другите, но мислам, претпоставувам и другите историчари во РМ немаат видено таен додаток или таен анекс“, вели Никола Жежов.

Бук*решкиот договор содржи само општи одредби со кои се опишуваат новите граници на Балканот, како и висината на репарациите што тогаш поразената Бугарија требало да им ги исплати на победниците од Балканските војни - Србија, Грција, Црна Гора, Романија и Турција.