Бугари - 100% ТуркоМонголи

ЕКСКЛУЗИВНИ НАОДИ НА ВИНИЧКО КАЛЕ
Пробивот на Словените на теракотни икони
Сто и педесет фрагменти од теракотни икони со потекло од 4-6 век, на кои има претстави од воени битки, се меѓу ексклузивните наоди од тримесечните археолошки ископувања на локалитетот Виничко кале во Виница. Теракотите се од иста група, со прочуени винички теракотни икони кои се археолошка реткост, бидејќи припаѓаат на една од четирите колекции од овој тип во светот. Новооткриените теракоти ги поседуваат типичните белези за овие артефакти - религиозните мотиви - а нивен уникатен белег се приказите на историски сцени. - На иконите има претстави на воини и коњанички фигури кои, најверојатно, претставуваат сцени од битките на словенското племе Склавинии со Византијците. На една од нив е прикажан и коњаник во галоп - вели археологот Паско Кузман, директор на Управата за заштита на културното наследство. На теракотните икони пронајдени на Виничко кале во минатите археолошки кампањи доминираат религиозни мотиви од ранохристијанската иконографија, како старозаветни сцени и слики на животни, риби и на школки. На локалитетот е ископана и некропола со 120 гроба, кои датираат од времето пред нашата ера до четвртиот век, како и пагански храм, кој исто така временски е лоциран во 4 век. Пронајдени се и остатоци од капители во јонски и дорски стил, што, според Кузман, упатува на фактот дека тука можеби постоел ранохристијански центар. Цоне Крстевски, археолог и кустос-советник на Музеј на Македонија, кој е задолжен за овие ископувања, вели дека, освен теракотните икони, новина од последните ископувања на Виничко кале се и големиот број движни наоди од повеќе историски периоди. - Многубројни се наодите од енеолитот, период кој годинава е препознаен на Виничко кале, потоа од бронзено време, од хеленистичкиот период, па се до 12 век, кои покажуваат дека овој локалитет континуирано бил населен во текот на 22 века - вели Крстевски. Меѓу пронајдените артефакти е и парче керамика со претстава на македонското, дванаесеткрако сонце, кое датира од 5-6 век, односно од времето на доцната антика. - На истиот период (5-6век) му припаѓаат и многубројните остатоци од македонска сива керамика, што наведува на помисла дека таа можеби се изработувала тука, а потоа се извезувала надвор од Виничко кале - велат истражувачите. На самиот влез на локалитетот е пронајдена римска камена плоча, која, според Крстевски, засега не може да се дешифрира, но се претпоставува дека припаѓа на некој владетел. - Остатоците од ископувањата на Калето покажуваат дека тука имало живеалишта. Тоа го потврдува пронајдениот сакрален објект со бања со калдариум во мошне зачувана состојба, како и цистерната за вода во ширина од 5 метри, а во должина од 8 метри, која се претпоставува дека потекнува од 5 век - додава Крстевски. Првите ископувања на Виничко кале се спроведени во 1977 година, кога биле пронајдени две теракотни икони. Систематски ископувања на локалитетот првпат се реализирани во 1986 година. По 23 години, ова е втора толку обемна археолошка кампања на локалитетот. Кузман најавува ископување во Виничко и во наредната година, а во план е и изградба на Музеј на теракотни икони, кој ќе се наоѓа во центарот на Виница.




Јован Бигорски 15 век,до лавот изрезбан е и Византискиот грб
„Македонија според нашите разбирања, треба да биде целосна, неразделна, автономна, претставувајќи од себе суверено кнежество, кое не треба да влегува во составот на која и да е држава, а особено не во составот на Бугарија, над која управуваат такви личности како што се Германецот Фердинанд и Радославов, кој се откажа од словенството.“
—А. Ф. Ритих, „Македонски глас” – С. Петербург


„Орган на македонските револуционери. Ослободението на Македонија е дело на самите Македонци. Слободата не е Егзархијата“
—Списание „Револуција“, Велес, 1895 г.

"Хрвати!
Нашата слобода ни е мила, за неа речиси илјада години се бориме и крвариме со различни душмани, та така и македонскиот народ не сака потчинување, туку сака да биде свој на своето, слободен и независен: Македонија на Македонците! Оној кој ќе отиде во служба на големите сили за подреденост и окупација на Македонија, тој се стреми за затварање на македонските права и слободи, по планините и селата да го убива невиното население што се бори за својата земја. Ние Хрватите да го чуваме својот дом, за него да се грижиме, и да не се залетуваме за капларската чест, бидејќи и дома ќе имаме леб ако работиме. Да се угледаме на Македонците, та да се грижиме што ќе стабне со нашата крвава и тажна земја. Начечно: не во Македонија! "
—Проглас до Хрватите објавен во „Нови Хрватски Радник 2“, 25. I. 1904, стр. 4




„Македонија ќе биде незвисна а Македонците ќе останат Македонци.
Ако Европа го мисли спротивното, таа греши?; ако Бугарите сметаат на бугаризација на Македонија, тоа се илузии. Она што го сакаат Македонците тоа е автономија за нивната земја, со интервенција на Европа во нивна корист. Нема делба, нема припојување кон некоја друга држава; Македонија е единствена и на Македонците. Кој може да се противи на создавањето на една автономна Македонија? Грците, да речеме. Грците имаат големи претензии, тоа е јасно, но војната од 1897 година која тие ја предизвикаа, ја докажа нивната војничка неспособност. Македонците треба да се признаат и треба да им се помогна да создадат своја автономна држава на Балканот, безбедна и цивилизирана. Овој народ е надарен народ кој ќе направи големи дела.“
—Routier Gaston, "La Macеdoine et la question macеdonienne", Paris, 1903


И вистина, зар ке се решит iеден искрен патриiот македонец да пожртвуат: Костур, Лерин, Битол'а, Охрид, Ресен, Прилеп, Велес, Тетоо, Скопiе и пр. за соiединуаiн'ето на Македониiа до левиiот брег на Вардар со Бугариiа?
—Крсте Петков Мисирков, За македонцките работи, 1903, Софиiа

„Како Македонец јас во Бугарија се чувствувам како на туѓина, каде што навистина се наоѓам меѓу родни браќа, но не сум си дома, во својата татковина. Таа е таму каде што сум се родил и каде што треба да си ги оставам коските, каде што треба да отиде мојот син, ако не ми биде судено да отидам јас лично“
—Крсте Петков Мисирков, „Самоопределувањето на Македонците“, 1925


... Уште полошо и посрамно од самата турска управа е постоењето на љубомора помеѓу Грците и Словените и плановите на постојаните држави за присвојување на туѓи територии. А зошто за не биде Македонија на Македонците, како што е Бугарија на Бугарите и Србија на Србите?
—William Gladstone, The Times, 6 февруари 1897

Граѓани, Интересирајќи се за судбината на Ерменците и Македонците, не затоа што се христијани, ами затоа што се луѓе, ние бараме, како гаранција за нивната благосостојба и за зацврстување на општиот мир, полно и целосно извршување на Берлинскиот договор, што се однесува за Ерменија и Македонија.
—Anatole France, Женева, 17 март 1903


"...во името на правото, во името на историјата, во името на практичноста, Ве молиме Вас, браќа, да ја прифатите следнава информација: Македонија е населена со хомогено православно население, кое има сопствена историја, свој начин на живот, своја држава во минатото, свои идеали. И оттука има право на самоопределба. Македонија треба да биде независна држава, со сопствени етнографски, географски и културно-историски обележја, со сопствена влада и народно собрание. Македонската држава треба да биде независна како и другите балкански земји. Неопходно е да се возобнови старата охридска автокефална црква, која потоа треба да оствари канонски релации со црквите на Грција, Русија, Бугарија, Србија, Романија".
—Димитрија Чуповски

Ерејот Димитрија од Кривопаланечко во врска со своето етничко потекло, во далечната 1848 година, запишал:
"Родум сум Македонец... Од Бога било пишано мојата татковина да страда од Грците, па тие не ни даваат мир ниту денес, иако сите знаат дека Македонија била постара држава од нивното царство."


"Во сите краишта што ги посетив, јас немам чуено други имиња освен имињата на Александар Велики и на Марко Крале. И едниот и другиот живеат во спомените на народот... Споменот за Александар Велики сепак е повеќе утврден кај народот."
-Виктор Григорович, во врска со импресиите од својата посета на Македонија во 1844 - 1845.


"Клетата раја од Македонија уште ги воспевува подвизите на завојувачот на Персија и Индија".
- Патопис од непознат автор од 1807 година. "Френски патеписи за Балканите 19 в." составила и редактирала Бистра Цветкова, Софија. Преземено од "Archives de l'armee de terre", со сигнатура МР 1618, 17.


"Македонците во стари времиња биле многу проучени како научници, а исто така и по својата храброст. Сега пак тие се плашливци и незнајковци"
- Патопис од непознат автор од пред 1798 година, Конгресна библиотека во Вашингтон, Оддел за ретки книги сигнатура Г 160. Л 317, 1816 год.


"Македонија толку славна со спомените на Филип и Александар, толку несреќна за време на римското владеење, понижена под Бугарите и најпосле толку понижена под отоманскиот меч, денес претставува само пустош кој зад себе го влече фанатизмот, незнаењето и деспотизмот".
-Патописот на Кузинери од 1816 година. Voyage dans la Macedoine I, Paris, 1831, Esprit Marie Cousinery, стр. 11.


Марко Цепенков, во 1899 година запишал:
"Помислете Вие, мили чеда:за велика цара Александра што се слави и до ден денеска!"


Петар Поп-Арсов во 1894 година објавил брошура, во која критикувајќи ја бугарската пропаганда во Македонија и конкретно Бугарската егзархија, помеѓу другото напишал:
"Порано златото на нашиот земјак Филип ја поткупи разединетата атинска интелигенција и ја пороби Грција, а сега дојде друго време со сосема спротивни услови - братот брата си го продава".


"Македонците се староседелци на Полуостровот. Тие го пречекале доселувањето и на Бугарите и на Грците и на Србите".
- Ѓорѓија Пулевски во 1892 година "Славјаномакедонска општа историја"

"Многупочитувани господа, македонскиот народ е словенски народ од пред 2600 години, кој бил доведен во Македонија од царот Каран, кој, исто како Филип и Александар, бил чист Словен..."
- Исаија Мажовски во неговиот говор одржан на бродот Рицар, за време на пловидбата по Дњепар, Русија, во 1888 година.

Рајко Жинзифов, кој во врска со една полемика меѓу Димитар Миладинов и еден Грк запишал:
"Пред доказите на Миладинов, Гркот замолча. Тој му зборуваше на Гркот не само за денешните Македонци, туку и за древните Македонци на Филип и Александар..."


Изменето од Boogie - 15.Август.2010 во 00:12

Vo vremeto na Justinijan Veliki ziveel ovoj Kozma.
Najdov nesto, koe do sega nikade ne sum go srekjaval. Bulgari - hristijani i ako se vidi koi im se sosedite, treba da ziveele vo Makedonija.

Zosto ogurski?

Сокровиштето од Наѓ сент Миклош е многу важно, зошто убаво се гледа дека јазикот не е турски или сличен на турските.






Sega ke go najdam.



Изменето од Каснакоски - 15.Август.2010 во 12:42

Јас пишувам за ТуркоМонголите пред да се Грцизираат
А тоа е јасно понатака што како се случувало,ТуркоМонголски Грци или Грци ТуркоМонголи

Но ја прескокнуваш поентата - големиот војвода од кого е бил заблуден за постоење на Македонци,зарем немаше такво нешто или сега има само по потреба.

Треба еднаш да решите има или нема,и да се заврши еднаш за секогаш - и за последен пат ке те предупредам да не спамираш по темите,ова тема е за ТуркоМонголите а не за Македонците,разликуваш ТуркоМонголин од Македонец зар не

Па и незнам баш дали е ТуркоМонголин - голема веројатност е дека е Влав - види носиите

 

Право на реплика(честитки) а не на инаетење