Руската креација на Бугарската нација

Platenik напиша: d4 b3 напиша: Seloto ma pradedo mi i na prababa mi e bilo na 5 saata od Istanbbulkakvo rusko vlijanie kakvi ruski manipulacii kakvi epiteti odnosno egzonimiNa 5 saata od Istambul be! Селото на прадедоти е на 5 саати од Истамбул, западно?! Пешки, на коњ, магаре, со автомобил..... Па тоа треба да е некаде во Македонија. Каде најде таму етнички Бугари?

Си заборавил што имаше една Одринска Тракиjа, коjа во стари времена се е велела Македониjа:

чоли напиша: Platenik напиша: [QUOTE=d4 b3] Seloto ma pradedo mi i na prababa mi e bilo na 5 saata od Istanbbulkakvo rusko vlijanie kakvi ruski manipulacii kakvi epiteti odnosno egzonimiNa 5 saata od Istambul be! Селото на прадедоти е на 5 саати од Истамбул, западно?! Пешки, на коњ, магаре, со автомобил..... Па тоа треба да е некаде во Македонија. Каде најде таму етнички Бугари?

Си заборавил што имаше една Одринска Тракиjа, коjа во стари времена се е велела Македониjа:
QUOTE]

Мислиш на темата Македонија?! Ако одиме по таа логика, тогаш Тракија била некаде во Мала Азија. Во тој случај пак ќе биде селото на 5 саати од Истамбул, ама овја пат на исток. Во тој случај веќе би можеле да зборуваме за асли Бугари, со туркско потекло.



Овие мене не ми личат како да се од Мала Азија.

Platenik напиша: Овие мене не ми личат како да се од Мала Азија.

виде еден малоазиски Бугарин:



Малоазиски Бугари

Професорот Стефан Младенов дефинира јазикот на малоазиските Бугари како еден од jyжнотракиските и иcточнородопските зборувe. Познатиот наш Васил К'нчов го опишал како "сосема чисто тракиско наречје", а проф Л. Милетиќ вели: "Тие зборуваат во главни карактеристики оној филијала на рупскиoт дијалект, кој сега доминира јужно од Марица, по цело Хасковско. Во диалектен однос самобитен остров е село Стенгелкоj, околу Лапсеки, чии жители се потомци на доселеници од Костурско...
---
И во Мала Азиjа - Македонци

Изменето од Македон - 21.Јули.2010 во 15:56

Platenik напиша: Отселувањето од Вардарска Македонија небило ни приближно по обем во споредба со она од Егејска Македонија. Едноставно егзодус немало, ниту пак имало спозорирана “размена“ на населението на државно ниво кака што имало меѓу Бугарија и Грција.

Си има податоци за тоа, си има бројки, околности, и тоа од неутрални извори, кој што сака да го провери тоа, лесно ќе најде.

Kога ги опишува нападите на Асан во Тракија (1189 година) Хонијат им дава ново етничко име на народот од некогашна Бугарија. Тој пишува: "Значи, Власите откако се возгордеале од непрекинатите победи над Ромеите, тие се здобиле со големи богатства и секакви оружја од пљачкосувањето на Ромеите." (исто, стр. 404).

Друг византиски писател (Георги Скутариот), кој бил современик на Петар, Асан и Калојан, пишува за византискиот поход против нив во истата година. Тој пишува: "Откако работите на запад (од Константинопол, з.м.) станале лоши и Власите, заедно со Куманите, почнале да ја пљачкосуваат ромејската земја, императорот презел поход против нив." (ГИБИ, т. 8. стр. 230). Во врска со бегството на Иванко, кое се случило по убиството на Асан, Георги Скутариот соопштува: "И така Иванко кришум ја напуштил Мизија и отишол кај императорот." (исто, стр. 255).

Да кажеме дека бугарските историчари денес името на владетелот на т.н. "Втора бугарска држава" - Асан, го пишуваат како "Асен", што не одговара на вистината, затоа што во византиските извори тој е запишан како "Асан", а не како "Асен".

Но, не се само Византијците тие кои од 10 до 14 век го користеле политичкото име за сите народи од онаа страна на Стара Планина (Печенези, Кумани, Татари, Власи, Трако-Словени и неколку "островчиња" остатоци од Бугарите, главно во Провадиско, Варненско и Добричко), туку тоа го правеле и западните хроничари. Така, на пример, учесникот во Третата крстоносна војна презвитер Магнус кога раскажува за преговорите помеѓу бугарскиот цар Петар Втори и Фридрих Барбароса, пишува: "Власите се со нас!" (ЛИБИ, т. 3., стр. 215).

Друг учесник во оваа крстоносна војна - Ансберг во својата "Историја на походот на императорот Фридрих Први" соопштува дека во дунавската рамнина: "... владееја со своите Власи некој си Калопетар, кој бил Влав, и брат му Асан (Assanis, з.м.)." (ЛИБИ, т. 3. стр. 257).

Во врска со преговорите на Петар со Фридрих Барбароса (од кого барал царска круна), Ансберг потенцира: "Додека се вршеше сето тоа, Калопетар, господарот на Власите..." ветил четириесет илјадна војска, составена од "Власи и Кумани" (исто, стр. 279).

Изменето од Boogie - 21.Јули.2010 во 22:08

Послушајте ја втората песна од приложениот клип, која Љупка Рондова ја пее по повод 130 годишнината од ослободувањето на Бугарија од руското “ропство“.



Руските силни јунаци

Па ќе запее:

...руските силни јунаци
   руските донски козаци
   руските силни јунаци
   нашата слобода донели..

Изменето од Platenik - 23.Јули.2010 во 03:30

Бугарофилијата небеше толку многу во подем меѓу Македонците во Македонија, колку што беше во подем меѓу Македонците во Бугарија. Многу Македонци побараа излез од отоманската опресија, а нивниот број постепено растеше по неуспешните востанија во 1878 и 1903 година и посебно после двете балкански војни и Првата Светска Војна.

Бугарофилите искусија комплетна културолошка асимилација и тие денес се сметаат за Бугари. Не како гркофилите и србофилите, или во најмала рака не како овие две групи, бугарофилите ја задржаа својата врска со Македонија, продолжија да се идентификуваат со Македонија и да се нарекуваат “македонски Бугари“. Тие со полно срце ја прифатија бугарската национална кауза и продлжија да сонуваат за Голема Бугарија во која Македонија би имала централно место. – Андрју Росос, Македонија и Македонците.