Атанас Џолев

Каснакоски напиша: Дај некој факт. Ако бидеш чесен и твоето со јазикот се предпоставки. За неговата верзија за убиството на Александров и за тоа што се предал на армијата, а не на ВМРО?

Јас не тврдам дека сум сигурен за Џолев, тоа е само моја претпоставка, имајќи в предвид подобвни обиди за пишување на македонски во Вардарска Македонија во 1924 година, во делата на Кочо Рацин, а чинам дека и други дејци истотака се обидувале, како Војницалиев.

Чинам дека се предал на армијата поради тоа што во ВМРО веќе почнале да се одвиваат нешта кои никако не биле поволни, па се обидувал на некој начин да се заштити од сите тие сплетки, заговори и нечесни игри.

Каснакоски напиша: Wikipedia напиша: Поезија Рацин започнува да пишува поезија во 1928 година.[

Во темата за Рацин објаснив дека таа биографија има низа неточности. За песни, пишувани на македонскиот јазик сведочи Академик Душан Недељковиќ, велејќи дека во неговиот кабинет, зимата 1925 година дошол Кочо Рацин со собрани песни од велешкиот крај, што го потврдува и Георги Шоптрајанов, велејќи дека заедно со Рацин се обидувале да соберат песни и да состават зборник. Трајко Мишковски сведочи дека Рацин, пред заминувањето на Мишковски во СССР во 1926 година, веќе напишал неколку кратки песни на велешкиот говор. Проф Георги Шоптрајанов говори дека не подоцна од 1924 година, како Претседател на литературно-уметничкото друштво "Нада" во Велес, добил две или три песни од Рацин, љубовни песни, без големи уметнички дострели. Истотака при апсењето на Рацин во 193 4 година, полицијата му одзела стихозбирка, пишувана заедно со Јован Костовски, Таа збирка имала 14 сттихотворби, но неговата копија била запалена од неговата сопруга во 1941 година, од страв пред бугарската полиција.Колендиќ пак сведочи дека во затворот во Сремска Митровица, по повод годишнината од Октомвриската револуција, Кочо прочитал некоја своја песна на македонски јазик.

Материјални докази за да се потврдат сведоштвата нема, но сите тие сведоштва, меѓусебно неповрзани, сведочат дека Рацин пишувал на македонски јазик порано токолку годината прифатена во историографијата. Материјални докази, сепак, не се зачувани.

Ама зошто во секој пост пишуваш дека лажам? Што лажам?

Прашам само!

Каснакоски напиша: Ама зошто во секој пост пишуваш дека лажам? Што лажам? Прашам само!

Затоа што подолу во текстот самиот Џолев ти објаснува зошто се предал на Армијата а не на вмро,или го заборави неговиот пријател кој го убиваат убијците на Михајлов пред куќата каде што се забарикадирани???

Тоа е неважно,затоа форумот е за историја за да се видат сите спомени,документи и да се извади заклучок.

Каснакоски напиша: И дали веруваш во верзијата на Џолев, дека Штерју и Динчо така сами си решиле и го убиле Александров?

Јас мислам дека сето тоа е дел од една голема завера, а ништо чудно во тоа да имаат замешано прсти и разузнавачки служби. Сето тоа, плус алчноста за власт на простиот Македонец резултирало така како што резултирало.

Каснакоски напиша: mungos80 напиша: Каснакоски напиша: Ама зошто во секој пост пишуваш дека лажам? Што лажам? Прашам само! Затоа што подолу во текстот самиот Џолев ти објаснува зошто се предал на Армијата а не на вмро,или го заборави неговиот пријател кој го убиваат убијците на Михајлов пред куќата каде што се забарикадирани??? Значи ќе им се предаде и на поробувачите на македонскиот народ, само и само да си ја спаси кожата. И зошто тие поробувачи го оставиле Пашата и Тодора и сите да си го вршеат харманот во Пиринска Македонија? Зошто од еден поробен дел Македонците бегале во друг поробен дел? Тоа не ми е јасно на мене. Да избегаш од робство, за да попаднеш под друго робство, а ако не се заселиш во поробената Пиринска Македонија, а отидеш во Софија или било каде - веќе не си поробен, а наполно рамноправен. Чудна работа!!!!

Дали војската може некого да осуди на смрт, без да се спроведе судска пресуда? Не може, додека пак, ВМРО не чекало правосилна судска пресуда за да изврши смртна казна над некого, а во тоа време, веќе започнале сите превирања, па нормално дека не ризикувал да заврши како некои други, иако невин.