Атанас Џолев

mungos80 напиша: Pat напиша: И пак ќе прашам, ако за него тоа било „наша Југославија“, зошто живеел во Бугарија? Затоа што сметал дека таму Македонците и покрај сите неправди смеат да се изјаснат како Македонци што не е случај во пирин и егеј.

Всушност твојот одговор би држел вода доколку моето прашање беше поставено обратно, вака и нема многу смисла...

Ајде пак да прашам....Ако не сакал да живее во Бугарија, а ја сметал СРМ, па и уште повеќе СФРЈ за своја земја (која што само привидно им дозволувала на Македонците да бидат самостојни, дури и во културниот живот, за што сакав да зборуваме во темата за мак. историографија во времето на Србославија, а која ми ја затворија) зошто не дошол тука? Ете Димитар Влахов дури рекол дека  провозгласувањето на македонска нација било политичка грешка, а живеел во Белград. Значи, зошто не дошол тука, како што на пример Венко Марковски си заминал во Бугарија?

Зошто не се вратите на темата за бај Насо?

Мојата хипотеза е следната

Во 1979 г. некој оговорен другар отишол во куќата на бај Насо и му рекол
- Како си, што си бај Насо, дали ти достигнува пензијата да си го живееш животот на еден заслужен за нашата кауза борец?
Знаеш, не` обвинуваат дека нашите го убиле Тодор Александров а ти ќе ни помогнеш да докажеме дека немаме врска. Дај да ти напишеме едни спомени, ем ќе останеш во историјата, ем ќе си го живееш остатокот од животот подобро.
Само треба да напишеме дека Влахов и Вретенаров од користни цели го убиле, а останатото е од тебе.

За да не не` заподозрат во соработка, ќе ја прославаш Југславија, знаеш каков став го застапуваме по македонското прашање.....


/то бе континуед/

Каснакоски напиша: Зошто не се вратите на темата за бај Насо? Мојата хипотеза е следната Во 1979 г. некој оговорен другар отишол во куќата на бај Насо и му рекол - Како си, што си бај Насо, дали ти достигнува пензијата да си го живееш животот на еден заслужен за нашата кауза борец? Знаеш, не` обвинуваат дека нашите го убиле Тодор Александров а ти ќе ни помогнеш да докажеме дека немаме врска. Дај да ти напишеме едни спомени, ем ќе останеш во историјата, ем ќе си го живееш остатокот од животот подобро. Само треба да напишеме дека Влахов и Вретенаров од користни цели го убиле, а останатото е од тебе. За да не не` заподозрат во соработка, ќе ја прославаш Југславија, знаеш каков став го застапуваме по македонското прашање..... /то бе континуед/

Ова што ти го постираше, извадок од некој научно-фантастичен роман ли е?

Атанас Џолев не е единствен кој говори со почит за Југославија, истото го прави и Васил Ивановски, кога говори дека Југославија заземала правилен став по македонското прашање, а и Александар Мартулков. Двајцата, според спомените на Х.Калајџиев, дејствувале како претставници на власта на НР Македонија во НР Бугарија, а Васил дури и подоцна е обвинет за соработка со Југославија и затворен, затоа што токму тој, како лице блиско на Лазар Колишевски, најмногу работи на присоединување на Пиринска Македонија кон НР Македонија.

Има нешто кое не е во ред. Во предговорот пишува дека спомените се печатени на машина




а на крајот пишува дека Анци напишал РАКОПИСНО на РАКОПИСОТ.




РАКОПИС ЛИ СЕ СПОМЕНИТЕ ИЛИ ПЕЧАТЕНИ?

Мислам се печатени, а ракописно е само потписот на Џолев и белешката од Анци.




Изменето од Каснакоски - 19.Јули.2010 во 07:36

Каснакоски напиша: Зошто не се вратите на темата за бај Насо? Мојата хипотеза е следната Во 1979 г. некој оговорен другар отишол во куќата на бај Насо и му рекол - Како си, што си бај Насо, дали ти достигнува пензијата да си го живееш животот на еден заслужен за нашата кауза борец? Знаеш, не` обвинуваат дека нашите го убиле Тодор Александров а ти ќе ни помогнеш да докажеме дека немаме врска. Дај да ти напишеме едни спомени, ем ќе останеш во историјата, ем ќе си го живееш остатокот од животот подобро. Само треба да напишеме дека Влахов и Вретенаров од користни цели го убиле, а останатото е од тебе. За да не не` заподозрат во соработка, ќе ја прославаш Југславија, знаеш каков став го застапуваме по македонското прашање..... /то бе континуед/

Јас ти велам треба да видиш како Бан пиши книги по налог на Тодор Живков

Pat напиша: И пак ќе прашам, ако за него тоа било „наша Југославија“, зошто живеел во Бугарија?

А можеби неговата љубов кон Југославија имала подлабоки корени?

Покрај Анци најдов едни многу интересни спомени

Едно разкритие за меѓуособните борби во ВМРО през 1924-1934 г. Багрјана Попвасилева - Беланже, која живее во гр. Отава, Канада, ни предостави овој текст от архивата на татко й Величко Попвасилев. Тоа е расказ на Методи Јанчулев, којшто го воспроизведува процесот на расцеплението на ВМРО на двата лагери - Михајловисти и Протогеровисти, доверен му од долгогодишниот деец на Организацијата Никола Велев. Кој е Методи Јанчулев? Роден е во гр. Прилеп, Р Македонија през 1900 г. Завршува право во Парис. Еден од основателите на младинската организација на Демократската партија. Подоцна преминува во Демократскиот зговор. От 1926 до 1931 г. е приватен секретар на министер-председателот Андреј Љапчев. Депутат е во ХХIV обикновено НС. По 9.9.1944 г. е арестуван. Во затвор престојува 10 години. Почива през 1987 г. Фактите, кои ги изнесува господинот Јанчулев се важно сведоштво за генезисот на братоубиствата по подлата гибел на Тодор Александров. За први пат, можеби од достоверен источник, се разкрива намесата на Георги М. Димитров /Гемето/, а преку него и на југословенските тајни служби во Софија. Никола Спиридонов Велев од Софија, по произход од Крушево, тесно сврзан со борбите на ВМРО, през дваесетте години резидент на Организацијата во Виена, малку време пред својата смрт му ги доверува на Методи Јанчулев следните факти, кои Јанчулев ги претставил во ЦК на БКП. Тој ми разкажа: "По убијството на Тодор Александров и последвалите убијства на Алеко Василев и Георги Атанасов во Горна Џумаја, раководството на Организацијата беше поемено од Иван Михајлов. Неговите односи со генерал Протогеров беа ладни и макар генералот да беше во Централниот комитет на ВМРО, Иван Михајлов го заобиколуваше и го држеше настрана од животот на Организацијата. Не много време по крвопролитните собитија во Горна Џумаја през 1924 г. тука, во нашата куќа во Софија /ул. "Неофит Рилски" 43/, се се били собрали доста организациони луѓе и такви кои живееле во Софија истакнати дејатели на Националниот комитет на македонските братства ,како и неколкумина професори-Бугари од Македонија. Тие настојчиво го увештавали генералот Протогеров, дека по многото, што го дал во борбата за блгарштината во Македонија и за Организацијата и со оглед на напреднатата му возраст, да се оттегли од активна дејност и да го предостави раководството на ВМРО на Иван Михајлов. Со длабоко огорчение ген. Протогеров го восприел барањето на учесниците во тоа собрание и зајавил, дека се повлекува. След своето повлекување, сломен и почти останал без средства, Протогеров дојде во Виена и отседна при мене - во квартирата на Организацијата /ул. "Шонбрунштрасе" 1/. Подоцна во Виена пристигна и Наум Томалевски од Задграничното представителство, којшто веќе с`што беше во остар конфликт со Иван Михајлов, поради становиштето на последниот, што Задграничното представителство треба да биде под раководството на Централниот комитет на ВМРО, а не самостојно подделение. Уште многу време пред убијството на Тодор Александров тогашното унгарско правителство го е субсидирало ВМРО со пари. След пристигнувањето му во Виена Наум Томалевски замина за Будапешта, за да получи следваштата парична помош од унгарското правителство. Тој се врати во Виена вбесен. Унгарците му зајавиле, дека тие нема да даваат пари пред да се сретнат со ген. Протогеров. По порака на генералот, јас влегов во врска со унгарската легација во Виена. По нивно, унгарско, барање при повторното ми одење во легацијата се определи ден и час, во кој високопоставен унгарски претставител да се сретне со ген. Протогеров на ул. "Шьонбрунштрасе" 1, кадешто пребиваваше генералот. Во уреченото време сретбата стана. Како е протекол разговорот помеѓу нив, не знам. След таа сретба унгарците му даваа на ген. Протогеров секои три месеци по 500 хил. лева. След придобивањето на таа парична субсидија, со променето самочувствие, генералот се врати во Софија и отседнал пак во нашата куќа на ул. "Неофит Рилски" 43. Јас бев се уште во Виена, кога еден ден во нашиот дом на посочената адреса, е дошла возбудена една значителна група од членови на Задграничното представителство и други лица, сврзани со Организацијата, меѓу кои Перо Шанданов и Крстан Поптодоров и енергично го упрекнали генералот, што се е оттеглил од раководството на Организацијата, зошто Иван Михајлов ја водел кон разгром и провала. Сретбата завршила со решение снабдениот веќе со средства ген. Протогеров да ја возглави таа група македонствашти, која го придобила името "Протогеровисти" и да се врати кон активна организациона дејност. На 7 Јули 1928 година ген. Протогеров беше исто убиен. След неговото убијство унгарската субсидија е запрена, но убијствата продолжиа. През 1929 г. јас се вратив окончателно во Софија. Доста години подоцна Атанас Наумов Томалевски /Анци/ ми довери, дека през 1928 година след убијството на Протогеров, меѓу Гемето /д-р Г.М.Димитров/ Перо Шанданов и Крстан Поптодоров е била установена врска и дека секој месец Перо Шанданов и Крстан Поптодоров се получавале од Гемето по 200 хил. лева за издржка на техната терористичка група, која да ја продолжи македонската меѓуособица и убијствата по улиците на Софија и други градови. Анци со големо стеснение ми призна, дека и тој получавал секојмесечно од Перо Шанданов и Крстан Поптодоров пари, и трпнел од смуштение како би ја објаснил својата постапка. Убедувањето на Анци било, што Гемето ги получавал тие пари от Југославскиот конзул во Софија Ѓорѓевиќ, којшто го заведувал југославското разузнаване во Бугарија. Целта на плаќањата била да се поддржува македонската меѓуособица и крвопролитијата по улиците на Софија, кои да ги одтуѓаваат и оцрнуваат симпатиите во Бугарија кон македонската ослободителна борба и кон ВМРО и да остават убедување за несигурност на човешкиот живот во Бугарија. За точното воспроизведување на претсмъртното порачение на Никола Велев се подпишувам: Методи ЈАНЧУЛЕВ

Изменето од Македон - 19.Јули.2010 во 13:40

Видов јас.
Види и ти како другар му Атанас Наумов - Анци си арчел српски пари, но не се чувствувал многу комфортно.

Сигурен сум дека и Насо земал од истите пари и од тогаш му е љубовта кон Југославија.


Како се чувствувал бај Насо, немам податоци.