Исусовото воскреснување

manipura напиша: Megutoa najgolemiot problem shto me machi zoshto nekoj bi gu pishuval i bi go publiciral seto toa ,koga znae deka ke ima seriozni problemi so zakonot?!?! kako i da e vo sekoj sluchaj ova e prichinsko-posledichno se interesirav za ovaa problematika i eve kade me donese

Не си во право.

Ако некој пишува и анализира некои настани и личности кои живееле пред 2000 години, кој е тој кој ќе му направи проблем со законот? Кој има авторски права над некој настан пред 2000 години? Кој закон се повредува?
Од друга страна толкувањето на историските извори е плод на научна дејност и лично убедување. Еден извадок, надвор од контекст на останатиот текст може да се прикаже од гледна точка на оној кој анализира. Тоа не е повреда на норма или на самиот текст, туку нечие толкување.
А во однос на целта на ваквите пишувања, доволно говори профитот кој го оствари Ден Браун со "Кодот на Да Винчи". Погледни го, ако го најдеш, соочувањето на Ден Браун со историчари, тоа е дел од цела емисија на Discovery или National Geographic , да видиш на крајот немајќи каде, како ќе признае дека романот не е вистина, туку измислен сплет на настани. А и многу други интересни работи во однос на ваквите заговори.

manipura напиша: verojatno vo nashiov sluchaj toa bi bila crkvata, mozebi i gresham samo se trudam da si gi razjasnam rabotite so Vasha pomosh .Izrasnav vo semejstvo kade roditelite ziveele vo komunizmot doma do pred godina dena go nemav Noviot zavet a za celosnata Biblijata pa i da ne zboruvam verojatno sevo proizleguva pa i od moeto semejstvo

Црквата не е никаков сопственик на настани кои се случиле пред 2000 години. Ако некој го смета Христос за човек, а Црквата Го смета за Богочовек, за што би спореле на суд? Како ќе му докажат на судијата дека се случиле тие настани? Кои материјални докази ке ги покажат за докажување на воскресението, вознесението, слегувањето на Светиот Дух? Врз основа на што ќе суди судијата?
Тука не може да се примени правото кое важи денес, освен при фалсификување или уништување на нешта, кои се, на пример дел од културно наследство, а со пишувањето на роман, тоа не се прави, зар не?

manipura


Mozebi opva ke ti pomogne vo tvorto razmisluvanje za opredelbata???




   Ова е приказна за двајца мажи кои делеле соба во болница. Секој ден, човекот кој беше поблиску до прозорецот му раскажуваше на неговиот пријател што гледа надвор. Му опишувал во детали: “Денес, гледам убаво изгрејсонце.. . децата си играат надвор ...дрвјата се расцветани...“

Другиот човек не можеше да стане од креветот, па не можеше да исчека да слушне што се случува надвор.

Тоа беше светлата страна во неговиот ден. Еднаш, човекот му раскажа како гледа парада која поминува, оркестар и деца кои слават и се забавуваат.

Ова траеше неколку недели се додека еден ден човекот кој беше блиску до прозорецот не умре.

Неговиот пријател ја праша сестрата дали може да го премести на креветот покрај прозорецот за да може да ужива во сите убави сцени за кои слушаше од неговиот пријател. Сестрата го премести, но кога погледна низ прозорецот , на негово изненадување, виде само ѕид од цигли.

На неколку метра подалеку беше другото крило на болницата.

Ја викна сестрата и и рече: “Што се случува? Мојот пријател ми опишуваше прекрасни сцени веќе неколку недели, а јас не можам да видам ништо.“ Сестрата се насмеа и рече: “Господине, зар не сфативте дека вашиот пријател беше слеп?“ Тој го гледаше сето тоа одвнатре.

На ист начин, без оглед на тоа што ни се случува во животот, ако имаме правилен став одвнатре, можеме да го пронајдеме доброто.

Можеме да ја видеме сончевата светлина дури и кога е облачно. Можеме да бидеме исполнети со радост дури и кога нештата не се во ред.

Животот е кревок, а денешниот ден ни е дар. Искористете го максимално.

Не ги земајте луѓето во вашиот живот здраво за готово. Не се фокусирајте само на тоа што е погрешно во вашиот живот, наместо тоа, пронајдете причина да бидете благодарни бидејќи семето на обесхрабрување не може да пушти корен во благодарно срце.

Ако станете секое утро и му се заблагодарите на Бог за секој ден и ако продолжите во денот со благодарен став, сигурно ќе бидете посреќни, ќе се извишите повисоко и ќе живеете живот на победа што Бог ви го чува во ризницата.


   Popzdrav

Изменето од Blagoj_s - 07.Мај.2010 во 14:07

   
   Se uste NE!!!????



    Искушенијата на една шолја за чај!

Јас отсекогаш не бев шолја за чај. Бев само една обична ламба од глина.

Тогаш мојот господар ме зема и почна да ме обликува и да ми дава форма. Беше многу болно и Го молев да престане, но Тој само се насмеа и рече: “Се уште Не! “

Се разболев и мислев дека веќе нема да издржам но тогаш Тој конечно ме остави.

Тогаш ме стави на едно тркало што се врти и се вртев во круг цело време.

Не разбирав зошто сака да ме изгори.

Викав и молев да престане,да ме остави. Не можев да видам многу јасно низ стаклото на рерната, но Тој само се насмеа,но само замавна со раката и ми рече: “Се уште Не! “

Тогаш наеднаш, мојот Господар ме собра и почна да ме четка.

Зема четка за боење и почна да ме обојува. Миризбата беше толку јака што мислев дека ќе се онесвестам,но тој продолжи да се смее и ми рече: “Се уште Не! “

Тогаш ме стави во една друга рерна. Оваа беше двапати пожешка од првата.Знаев дека можам да се задушам. Молев, викав, плачев.

Но Тој се ште само се насмеа и ми рече: “Се уште Не! “

Тогаш вратата се отвори и Господарот рече: “ СЕГА !“

Ме подигна и ме стави на полицата да се одморам.

Подоцна дојде со огледало и ми рече да погледнам.

Како што се гледав себе си, не можев да им верувам на моите очи!

Јас реков: “Леле колку убава шолја за чај !“

Тогаш Господарот ми објасни:

Сакам да разбереш дека знаев дека ќе те боли кога те обликував.

Знаев дека од тркалото за вртење ќе ти се слоши.

Но ако те оставев само, ќе се исушеше и ќе беше само една обична ламба од глина и немаше да имаш идентитет во својот живот.

“Знаев дека е жешко кога те ставив во првата рерна, но ако не те ставев, ќе се скршеше.“

“Знаев дека ти смета да те исчеткам и обојам, но ако не го направев тоа, немаше да имаш ниту една боја во животот“.

“Ох, колку ли само знаев дека втората рерна дека беше претешка за тебе! Но ако не те ставев и во неа немаше да го издржиш притисокот во животот!“

“Твојата сила немаше да биде сочувана, и немаше да издржиш многу долго!“

“Но можеш да видиш, и кога мислеше дека е премногу тешко, Јас се грижев за тебе.Цело време знаев што ќе бидеш денеска. Го имав крајниот продукт на ум од денот кога прв пат те допрев!“



“Но сега, Господе, Ти си наш Татко, ние сме глина, а ти наш грнчар, сите ние сме дела на Твоите раце!“(Исаија 64,8)

Исто да напоемнам дека Библиски човечкото срце за жал е лесен плен за ѓаволот, и како такво човечкото срце е извор на зло, па затоа на човечкото срце не треба да му се верува.



2 За време на вечерата - кога ѓаволот веќе стави мисла во срцето на Јуда Симонов, Искариотски, за да Го предаде -... (Јован 13:2)


Исус им рече... 18 А она, што излегува од устата, произлегува од срцето, и тоа го онечистува човекот.
19 Зашто од срцето произлегуваат: зли мисли, убиства, прељуби, блудства, кражби, лажни сведоштва, хули.
20 Тие се нештата кои го онечистуваат човекот.... (Матеј 15:18-20)


Поздрав,


Изменето од Niko777 - 08.Мај.2010 во 09:22

    Евангелие според Лука 24, 1-47

А во првиот ден на седмицата, многу рано, жените дојдоа на гробот, носејќи ги мирисите што ги приготвија. И го најдоа каменот одвален од гробот. И кога влегоа, не го најдоа телото на Господа Исуса. И додека стоеја збунети заради тоа, ете,пред нив застанаа двајца мажи во светли облеки. Бидејќи беа уплашени ги наведнаа лицата кон земјата, а тие им рекоа: ,,Зошто Го барате Живиот меѓу мртвите?

Тој не е тука! Воскресна! Спомнете си како ви зборуваше, додека беше уште во Галилеја: говорејќи: дека човечкиот Син треба да биде предаден во рацете на грешниците и да биде распнат и да воскресне на третиот ден! И си ги спомнаа Неговите зборови. И кога се вратија од гробот, им го соопштија сето тоа на Единаесетмината и на сите други. А тие беа: Марија Магдалена, и Јоана, и Марија Јакововата мајка, и други жени со нив: им го кажаа тоа на апостолите. А ним овие зборови им изгледаа како празна шега, и не им веруваа. А Петар стана и отрча до гробот се наведна и ги виде само ленените завои, и отиде назад, чудејќи се за она што се случило.

И ете во истиот ден, двајца од нив одеа во едно село, наречено Емаус, одалечено шеесет стадии од Ерусалим, и разговараа меѓу себе за сите овие настани. И додека тие разговараа и се запрашуваа, Сам Исус им се приближи и одеше со нив. Но на нивните очи не им беше дадено да Го препознаат. И им рече: ,,Какви се тие зборови што ги водите патем меѓу себе и зошто сте нажалени? И едниот од нив, по име Клеопа, Му одговори и рече: ,, Дали си Ти единствениот странец во Ерусалим, Кој не знаеш, што се случило во него овие дни? И им рече: Што? А тие му рекоа:,, Онаа што стана со Исуса Назареецот, Кој беше пророк силен на дело и во словото, пред Бога и пред целиот народ: како нашите свештенички главатари и старешени Го предадоа да биде осуден на смрт и Го распнаа . А ние се надевавме дека е Тој Оној , Кој ќе го избави Израил. И покрај сето тоа, веќе е трет ден откако стана ова. А не збунија и некои жени од нашите, кои биле многу рано на гробот , и не го нашле Неговото тело: дојдоа и кажаа дека виделе појава на ангели, кој им рекле дека Тој е жив. Некои од нашите отидоа до гробот и најдоа како што рекоа жените, но Него не Го виделе. И тој им рече : О неразумни и спори во срце, за да верувате за се што рекле пророците! Не требаше ли Христос да го претрпи тоа, и да влезе во Својата Слава? И кога почна од Мојсеја и од сите пророци, им протолкува што е пишана за Него во целото Писмо. И кога се приближија до селото, во кое одеа, Тој се направи како да сака да оди натаму. Но, тие Го задражуваа, велејќи: ,,Остани со нас, зашто вечерта е близу, а денот веќе превали! И влезе да остане со нив. И додека беше прилегнат со нив покрај трпезата, зеде леб, благослови, го раскрши и им го даде. Тогаш им се отворија очите и Го препознаа: но Тој стана невидлив за нив. И си рекоа еден на друг: Не гореше ли срцето во нас, кога ни зборуваше патем и ни ги толкуваше Писмата? И во истиот час станаа и се вратија во Ерусалим, каде ги најдоа собрани Единаесетмината, и тие кои беа со нив, кои зборуваа: Господ навистина воскресна: му се јавил на Симона! А тие пак раскажаа што се случило патем и како Го препознаа при раскршувањето на лебот.

И додека тие уште зборуваа за тоа, Сам Исус застана меѓу нив и им рече: Мир вам! А тие збунети и уплашени мислеа дека гледаат дух. А Тој им рече: Зошто сте збунети? И зошто се се јавуваат сомненија во вашите срца? Погледнете Ги Моите раце и Моите нозе - Јас Сум Истиот! Допрете ме и видете, зашто духот нема месо и коски, а како што гледате Јас имам. И кога го рече тоа, им ги покажа рацете и нозете. А тие бидејќи од радост уште не веруваа, туку се чудеа, им рече: Имате ли тука нешто за јадење? И Му дадоа парче печена риба и мед со саќе. Тој го зеде и јадеше пред нив. И им рече : ,, Тоа се зборовите што ви ги зборував додека уште бев со вас, дека треба да се испони се што е напишано за Мене во Мојсевиот Закон, во Пророците и во Псалмите.

Тогаш им го отвори умот, за да ги разберат Писмата ...