Коњ

Австриската Кралица Сиси била тотално одушевена од нив, грофицата од Монако Грација Патриција исто така.........постојат две светски познати школи во Австрија и во Шпанија.........името на овие прекрасни коњи е поврзано со едно мало место во Словенија каде тие и се одгледуваат........Не само поради неверојатната убавина и неповторливиот грациозен стил на движење, туку и поради семејната лоза се кралеви меѓу коњите....Секое грло во ергелата во Липице има грижливо водено семејно стебло, што се бележи во дебелите стари книги. .....Чистотијата на сортата спаѓа меѓу најбитните обележја на липицанерите....

Липице е мало село што се наоѓа на висорамнината над италијанскиот пристанишен град Трст. Името го добило поради големиот број дрва на липа што растат во околината. Нив ги има се‘ повеќе, бидејќи традиција е за секое ново ждребе што ќе се родело во ергелата  се засадело и ново липово дрво во селото.

Почетокот на расата липицанери лежи во далечната 1580-та година. Тогаш Кралот Рудолф Втори од лозата на Хабзбург нарачал едно стадо лесни коњи од Шпанија, кои токму во ергелата во Липице беа вкрстени со домашната издржлива сорта. Новата сорта во почетокот служеле за воени цели и за работни цели, но со тек на времето се‘ повеќе се користело за влечење раскошни кочии на кралскиот двор, па и за дресура...... Долго време сите липицанери во Кралската школа за дресура во Виена доаѓале од Липице. Но, кога во 1918-та се распаднала австро-унгарската монархија, половината од стадото во Липице била префрлена во австриската ергела Пибер. Од таму подоцна се снабдувала Кралската школа за дресура.

Дека идината на ергелата во Липице е обезбедена покажува и одлуката на словенечкото министерство за одбрана да ги користи липицанерите за протоколарни цели. Така на грлата од селото Липице и во иднина нема да им недостасува славата на светската политичка сцена.........