Македонскиот јазик и македонската азбука

IggyK напиша: Здраво Platenik, Не сум подробно запознаен што се случило во историјата, единствено како лингвист ја познавам историја површно, но етимологијата (потеклото на зборовите и јазикот) е нешто коешто добро го владеам. Пред 1000 години писмените луѓе се претежно монаси. Јазикот на кој пишуваат е старословенски, исто така и наречен црковно словенски. По тој јазик пред да дојдат турците во пронајените историски факти како словенски јазици за тој период се бугарски, српски, хрватски и *словенечки (според каменен документ каде некои лингвисти му ја темелат посебноста уште во тој период). Впрочем при сите може да се докаже со стари писмени тексови од мали до поголеми разлики на фонетично и морфолошко ниво. За жалост немаме документ каде пишува македонски јазик на почетокот на минатиот милениум. Затоа велам дека е сеуште рано да се зборува за македонскиот јазик. Поистоветување на старословенски дека е македонски јазик е погрешно. Бидејќи нема таков историски факт во лингвистиката на овие простори што може да ја поддржи теоријата. Погрешно е и бугарското гледиште кон старословенскиот каде се вели дека е бугарски, но всушност не е бугарски. Тоа би било исто како да се каже дека латинскиот е италијански и со тоа вулгарно на сила ги препишуваме “мртви” јазици за сметка на “жив” јазик. Што значи од тој јазик произлегуваат останатите денешни варијанти т.е. денешните јужнословенски јазици. Мојата идеја е дека треба да се направи научна анализа на бугарските средновековни текстови. Бугарите заразлика од Македонците имаат такви текстови каде јасно пишува дека станува збор за бугарски јазик во средновековието. Во тие текстови кои ги има и од Македонија се крие македонски средновековен дијалект на врз што се темели македонскиот јазик. Тоа е нормален процес кај јазиците. Денеска се среќава на пример со црногорскиот. Го давам за пример затоа што имаме и иновација и промена во јазикот, тоа е право на самите зборувачи на јазикот. Тоа е случајот со македонскиот и бугарскиот јазик. Според мене е поразумно тоа да се докаже бидејќи може да се докаже отколку да се убедува светот дека македонскиот јазик директен старословенски. Нема потреба од сомнежи и чудења кој сум бил. Нити сум бигарофил нити македонофил. Едноставно сум лингвист кој го интересирало да ја истенчи лично за себе разликата помеѓу двете теории. Така да верувај моето гледиште е доста објективно и непристрасно.

Кога некој пишува за јазикот, тој треба да има и подетални познавања на историските текови. Едното без другото неможе од причина што тие материи се помеѓусебно поврзани.

Хрватскиот, српскиот и словенечкиот јазик во средновековието ја немале таа етничка конотација кој современата историска наука и лингвистика сака да им ја припише на истите. За бугарскиот јазик во тоа време не ни смее да се помисли. Во тој временски период има јасна поделеност меѓу бугарскиот и словенскиот јазик.

Појавата на бугарскиот како словенски јазик е слободна интерпретација на современата наука, а изворите на таквите констатации се баш од некои луѓе кои го воведуваат бугарското име со цел да ги именуваат разноразните етнички екстракти. Читај Визнатија, Грците, Теофилакт.....Наметнувањето на тоа име пак во основа има политчка позадина, а не е воведоно со цел да се окректризира етничкото потекло на тие луѓе. За жал политчките ставови ќе допринесат да се пренесат и на именувањето на јазикот, кое во суштина нема да има врска со реалноста. Јазикот во основа во тој временски период бил словенски, а од истиот со текот на времето ќе се развијата современите словенски јазици. Од бугарскиот неможело да се развие словенки јазик.

Кога зборуваме за македонскиот јазик зборуваме јазикот кој како словенски се употребувал во времето кога почува да се шири хтистијанството и писменоста. Тој јазик се користл на терторијата на Македонија.

Ако се враќаме назад од денешна преспектива, ќе видиме дека сите тие засебни словенски јазици имаат исти корени, разликите биле минимални. Јазикот бил словенски, не бугарски и јазикот бил јазикот на Македонците.

Ако твојата појдовна позиција е таква што ти јазиците ги поиствоетуваш со постоењето на средновеквните држави, тогаш бидеи сигурен дека позицијата ти е многу грешна. Во средниот век немало ниту Словенчка, ниту Хрватска. ниту Македонска држава. Тоа незначи дека на нивните територии не се создале услови од кои подоцна ќе се изродата современиот литературен, хрватски, словенечки, српски, руски, македонски.....јазик.

Користењето на некави си докумнети од сомнителни извори и без да се знае што авторите сакале да кажат со тоа што го напишале, а кои ќе бидат ставени во функција на докажување на културниот и јазичниот континуитет на современите држави е комплетно погрешно.

Прашањата за бугарскиот идентитет и како нивниот јазик станува словенобугарски остнуваат отворени. Луѓето кои се ангажирани околу историографијата и лингвистиката во современа Бугарија ја докажуваат вистината преку симбиозата меѓу Словените и Бугарите. Таа теорија е еднсотавно побиена и е теорија која им одговара самона роматичарите од 19 век и нивните следбеници.

Како што италјанскиот јазик и сите други јазици кои и припаѓаат на романската група на јазици се деривати на латинскиот, така сите современи словенски јазици се деривати на словенскиот или црковнословенкиот. Старословенскиот својот зардоиш како пишан јазик го имал во Македонија, од луѓе кои таму живееле и работеле.

Тоа што тој јазик на тие луѓе правно не се формализирал во рамките на една држава наречена Македонија, туку во некоја си туркомонголска Бугарија, сигурно тој јазик не го прави бугарски.

Мислам дека сега е појасно!

      

DragancoLeskoec напиша: eptendosadno напиша: Види чиј внук е и излишни се сите зборои... Според Ч. Дарвин , мојте предци биле мајмуни , па ти види со кого спориш Според употребата на твојот аргумен , јас незнам кој се твоите предци . Се гледа.

Незнам според Вас што се гледа .

Се гледа кој се Вашите предци ?

Pat напиша: eptendosadno напиша: Готово , разбрав . “ мајке “ , кој е карактеристика и на мијачкиот говор неможе да се употреби во друга прашална реченица за да добиеме “ КОМЕ “ ? Ова е за други , не за Вас . “МајКЕ“ во таква форма не се употребува во струмичкиот , охридскиот , велешкиот ...... и други македонски дијалекти , затоа Конески го лоцира во најсеверните македонски говори Или јас слабо разбирам, или пак ти не знаеш на каде да се свртиш. „од коде си мајке“- како би го превел ти тоа на македонски литературен? Ајде да видиме дали знаеме што зборуваме.

Извини , не сум сигурен дека може да се ПРЕВЕДЕ еден македонски дијалект во македонска правописна форма .

Доколку би се предомислил и би побарал од мене да ја редактирам реченицата , во тој случај одговорот е “Од каде си ? “

Или доколку Ве мачи прилепската верзија за “ мајке “ , таа е , “ Од кај си море копиле мајчино “

Pat напиша: eptendosadno напиша: Или доколку Ве мачи прилепската верзија за “ мајке “ , таа е , “ Од кај си море копиле мајчино “ Бре, значи во тоа „мајке“ се содржи и копиле?! Интересно, до се каде оди србоманската фантазија. Па во овој случај, пак не е датив. Дативот е падеж на индиректен објект, додека во овој случај „мајке“ изразува припадност, а падежот задолжен за тоа, како што кажува и самото име на истиот, се вика генитив

Да ве вратам во релноста , дали кај прилепскиот говор , во било која реченица , за било кој повод би употребиле збор “ мајке “ ?

Одговорот е НЕ !

Дали кај најсеверните македонски дијалекти би слушнале збор “ мајчино “ , “ мајчин “ и.т.н.

Одговорот е повторно НЕ !

Дали знаете каде е “ Умин Дол “ , сте збореле ли некогаш со тие селани ?

Јас знам каде е , сум бил во Умин Дол

Колку шо сум информиран единствени остатоци од падежи во МК јазик има во говорот во Корчанските села.

А пак,за групите шт, жд(шч ,жџ) и ќ, ѓ, замената на старите ть и дь ?

Блаже Конески вели:

Изговорот свеќа, ноќ — меѓа и сл. се ширел од север, од српската јазична област, во нашите дијалекти, потиснувајќи го постепено се повеќе на југ изговорот свешта, ношт — межда и сл...Ова e еден интересен про-цес што се разликува од пренесувањето на гласови цреку заемки од некој туѓ јазик. Заправо овде не станува зае-мање на зборови (тоа можело евентуално да стане само во исклучителни случаи како, веројатно, во вруќ, вруќина). Овде се работи за исти словенски зборови, само во две различни фонетски варијанти.

Побудата за овој процес би можела тогаш тешко да се разбере ако не се тргне од претпоставката дека една од тие варијанти се ползувала во определен момент со посебен престиж. Се чини дека ширењето на српската држава во средниот век кон југ и вклучувањето на македонските краишта во неа (крајот на 13—14 в.), установувањето на српскиот двор во Скопје, како и на повеќе вазални дво-рови во други македонски центри во тоа време, било онаа историска подлога врз која и извесни особености на срп-скиот изговор се здобиле со престиж, меѓу нив и изговорот со ќ, ѓ (други такви особености се замената љ>у, в. § 65, na почетните групи цр-, цре-, в. § 113,1)-

Твоето мислење за ова ?

Изменето од DragancoLeskoec - 12.Март.2010 во 14:17

Pat напиша: Дека имало и има српско влијание тоа е неспорно. Густав Вајганд вели дека тоа што Бугарите ги нарекуваме Бугари, со У е неспорно српско влијание. Бидејќи во нашата пшана традиција покрај Бугари се среќава и Болгари, спореди со ова: никаде во Македонија не се вели „суза“ туку „солза“ „сл’за“, „с’лза“ итн. Никаде не се вели „сунце“ туку „сонце“ „сл’нце“ , „с’нце“ итн. Се употребува „жут“ во северните краишта. Што се однесува до тоа ть и дь, не сум толку информиран за историскиот развој на истите кај нас, но ть и дь е ништо друго туку поинаку запишано ќ и ѓ, а чиј што изговор далеку се разликува од оној на српските еквиваленти, кои се поблиску до ч и џ. Обиди се брзо да изговориш тј и дј и ќе ги изговориш токму ть и дь

Да да сосема јасно ми е то и од таму цела збрка.

Прасловенското тј и дј е скоро еднакво на нашето ќ и ѓ.Ама неспорен факт е дека во Македонија преовладувале шт и жд со нивните варијанти шч и жџ.
Е сега дилемата ми е, дали ќ и ѓ се добиени по српско влијание или имат некаква врска со прасловенските тј и дј



Изменето од DragancoLeskoec - 12.Март.2010 во 14:58