Македонскиот јазик и македонската азбука

eptendosadno напиша: Platenik напиша: eptendosadno напиша: Дали знаете дека најстарите кирилични записи се пронајдени во денешна Бугарија , во пределите каде што Кирил не стапнал ? Како тоа македонската азбука - кирилицата прво да се применува во Бугарија а подоцна , од времето на Самуил и во Македонија , има ли некој објаснување ? Дај да го лоцираме периодот, територијата и времето кога кирилицата ја заменува глаголицата! Да не се алудира на тоа што Климент доаѓа од Бугарија во Охрид и тоа во времето пред Самоил? Тогаш како ќе го објаснивме “кирилското“ писмо најдено на камени записи кои датираат 5000 години?! На пример како овај: Читано од десно на лево СЛ С БО СМ или на современ македонски јазик САЛ СО БОГА СУМ Несамо што буквите се кирилски, туку и значението на зборовите ни е многу познато. Не сакам да бидам груб , но ги знам тие научни читања , па и на такви “ научници “ кои би прочитале и гребење на маче по ѕид . Него , која од горните “ букви “ е кирилицата ? Да не е случајно бројката “ 6 “ ?

Затоа кирилското писмо го ставив во наводници.

Јас нереков дека тие букви се кирилски, само алудирав дека истите можат да се протолкуваат со букви кои многу векови подоцна нам ќе ни бидат познати како кирилски.

Дали изгребаниот камен запис е бројката 6 или буквата б, да оставиме на некои поремномирани научници да го протолкуваат тоа.

Едно знам, сите опции по прашање на прифатените историските толкувања се ставени на маса и мора да бидат предмет на понатамошна разработка, па ако сакаш и ревизија.

Со сигурност може да се тврди дека кирилската азбука не е бугарска, словенската писменоста која тргнала од Балканот не е бугарска, а и јазизкот на кој се ширела таа писменост не бил бугарски.

Светите браќа Кирил и Методиј небиле ангажирани од никаков бугарски двор да ја шират писменоста. Во тоа време бугарскиот двор и елита им припаѓа на едно азиско племе кое нема никаква врска ниту со писменоста, ниту со словенството. Ако има некоја историска тежина, тоа е институционализираната поткрепа на тогашната бугарска држава, која ги праќа Климент и Наум да го продолжат делото на своите учители, понатаму да ја шират словенската писменост. Не бугарската, туку словенската писменост.

Констатацијат дека словенската писменост во основа е македонска е изведена, од причина што светите браќа ги користеле наречјата на луѓето кои живееле во нивната околина. Тоа небиле Бугарите.

Се што нам денеска ни се презентира од нашиот источен сосед е толкување и интерпретација и обид да се сложат коцките според потребите на новите критериуми и дефиниции, односно да се прилагодат историските настани на денешните сваќања за поимот нација и националност.

Во еден од твоите предходни постови и самиот рече дека тоа е класичен пример за бугарска романтичарска пропаганда.

Ако зборуваме по однос на јазикот и го делиме истиот на македонски и бугарски, онака како што го разбираме денес тогаш за таква дистинкција ќе може да разговараме само од 19 век па наваму. Колку одиме подалеку во минатото, тие разлики меѓу луѓето кои го користеле овај јазик би биле се помали или воопшто непостоеле. Но, колку подлабоко се навлегува во минатото тогаш јасно ќе се види дека двата јазика, македонскиот или словенскиот јазик и бугарскиот, биле сосема два различни јазика. Оние кои ги користеле тие два јазика неможеле меѓу себе да се разберат.

Ако држиме до словенската теорија тогаш разликите во говорот меѓу луѓето што денес ги знаеме како словенски народи, Срби, Македонци, Словенобугари.....биле минимални.

Јас отворено се прашувам дали институционализацијата и стекнувањето на државноста се основните критериуми за постоењето на еден јазик, култура и народ? Да незаборавиме дека државноста се стекнува по основ на одредени политчки околности, а истите имаат силно влијание и врз формирањето на националната свест и самосознание кај нејзиното население.

Најголемиот проблем во оваа балканска консталација е тоа што еден народ покасно ја стекнува својата државност, а тоа е основниот критериум по кој некој ќе ја води негаторската политика. Но, тоа незначи дека тој народ непостоел, едноставно нема интерес да се прифати.

Самиот факт дека сите негатори се и самите креирани, било како држави или посебни нации ради нечии интереси, е тема за која несмее да се зборува од причина што вистината ќе биде многу болна.



Изменето од Platenik - 21.Февруари.2010 во 11:13

Кој од која страна гледа можи и одбратно бугарскиот да е дијакт на Македонскиот јазик.Прво во Солун и Брегалица па потоа заминаа за бугарија.Затоа спокојно ви дадовме јазик а вие сега плукате со него

Каснакоски напиша: Македон напиша: Воопшто ништо не мешам.Ти можеби и би бил во право ако говориш за некои минати времиња, кога според некои тоа и претсавувало еден јазик, но истиот се распаднал, сосема се изгубила нишката која ги поврзувала. Тој општ јазик веќе не постои, а не постоел и со самата стандардизација на бугарскиот јазик, со што многу нешта се измениле. Со започнување на развитокот на македонскиот јазик и обидите за стандардизација на македонскиот јазик, творењето на македонските автори на народниот јазик, пред се Мисирков и другите автори, како што е Кочо Рацин, Ристо Крле и други, веќе не може да говориме за некакво постоење на општ јазик, колку и да сакаш. За денешно време и да не говорам. Делумно си во право. Сега навистина можеби има различни јазици, ако лексиката е критериум. „Македонскиот јазик е еден од јужнословенските јазици и лексички и социолингвистички како литературен јазик тој е поблизок до српскиот отколку до бугарскиот. Македонскиот литературен јазик како балканословенски структурно-типолошки е многу близок до бугарскиот. “ Автор-Рина Усикова А пред 100 години и „лексички и социолингвистички“ бил поблизок пак до бугарскиот.

Јас на пример не се согласувам со констатацијата на Рина Усикова, а доколку ти се согласуваш- поткрепи го тоа со примери. Нормално, за да го сториш тоа, ќе треба да покажеш познавања и од српскиот јазик, кои чисто се сомневам дека ги имаш, гледајќи како размислуваш.

Изменето од Pat - 21.Февруари.2010 во 11:57

Да? Епа гледаш, јас можеби сум на мислење дека бугарскиот јазик лексички и социолингвистички е поблизок до српскиот отколку до македонскиот ако ги имам в предвид зборовите „чак“, „мирише“, „досада“ коишто во македонскиот литературен ги нјама, за разлика од српскиот и бугарскиот

Во македонскиот јазик зборот досада се третира како србизам

Pat напиша: Во македонскиот јазик зборот досада се третира како србизам

Незнам, но претпоставувам, веројатно сметаат дека наместо до сега, ние го користиме српското до_сада?!

Веројатно не им е познат зборот досада кој значи здодевен, здодевност, нешто што не е интерсно.   

Platenik напиша: Pat напиша: Во македонскиот јазик зборот досада се третира како србизам Незнам, но претпоставувам, веројатно сметаат дека наместо до сега, ние го користиме српското до_сада?! Веројатно не им е познат зборот досада кој значи здодевен, здодевност, нешто што не е интерсно.

Хахаха е ова е добро. Не сум размислувал така за тоа, Значи досада доаѓа од до-сада- демек „до тука“ Инаку да, Бугарите мислат дека ние зборуваме српски, некои дури мислат и дека пишуваме на латиница- сериозен сум за ова.